Μετά τις 24 Φεβρουαρίου, τόσο μεταξύ μας όσο και με συντρόφους/σσες από διαφορετικές χώρες, συζητάμε συχνά για την κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί η Ευρώπη. Γιατί ξεκίνησε ο πόλεμος; Πώς αυτός άλλαξε τις πολιτικές προοπτικές της περιοχής και ειδικότερα της Λευκορωσίας; Πώς νιώθουμε για το ΝΑΤΟ; Είναι δυνατόν να υπηρετεί κάποιος στις ένοπλες δυνάμεις ενός κράτους και να παραμένει αναρχικός; Τέλος, τι πρέπει να κάνουμε, στα πλαίσια του πολέμου, όντας μέρος της διασποράς στην Πολωνία; Έχουμε καταλήξει σε μια συλλογική θέση για τα παραπάνω αλλά και για άλλα θέματα, τα οποία περιγράφονται στο κείμενο που ακολουθεί.
Οι Ουκρανοί σοσιαλιστές φιλοξένησαν μια on line συζήτηση με θέμα "Ενεργειακή κρίση και βιωσιμότητα: διδάγματα από τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο" στις 22 Οκτωβρίου. Στο πάνελ των ομιλητών περιλαμβάνονταν η Ουκρανή ερευνήτρια για την κλιματική πολιτική Maryna Larina, ο Leszek Karlik από την Ομάδα Ενεργειακής Πολιτικής του Razem, του αριστερού κόμματος της Πολωνίας, ο Christian Zeller από το Πανεπιστήμιο του Σάλτσμπουργκ και εγώ.Η εκδήλωση ήταν μέρος μιας διαδικτυακής διάσκεψης με θέμα «Ανασυγκρότηση και δικαιοσύνη στη μεταπολεμική Ουκρανία»  η οποία φιλοξενήθηκε από τους εκδότες του σοσιαλιστικού περιοδικού Spilne ( Commons).
Στις 17 Σεπτεμβρίου, η ουκρανική σοσιαλιστική οργάνωση Sotsialny Rukh (SR ή « Σοσιαλιστικό Κίνημα) διοργάνωσε την εθνική της συνδιάσκεψη στο Κίεβο. Πέρα από μια απλή απολογιστική και τυποποιημένη παρουσίαση, ο στόχος εδώ είναι να φωτιστεί το συγκεκριμένο προφίλ αυτής της νεαρής αριστεράς, με βάση τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί στην καρδιά της ουκρανικής κοινωνίας και σε αντίθεση με τις κυρίαρχες αντιφατικές ερμηνείες του "ευρωμαϊντάν" (2013-2014) που διχάζουν την αριστερά και τις οποίες εκμεταλλεύεται ο Πούτιν.
Από τις αρχές Σεπτεμβρίου, οι ανθρακωρύχοι στο Ορυχείο Νο 9, βρίσκονται σε κινητοποίηση για να αποτρέψουν το διορισμό νέου διευθυντή, ο οποίος κατηγορείται για διαφθορά. Στις 6 Οκτωβρίου, το υπουργείο Ενέργειας της Ουκρανίας τον απέλυσε μετά από πιέσεις αντιπροσωπείας απεργών που επισκέφθηκε δύο φορές τον υπουργό Ενέργειας. Αλλά πολλοί εργαζόμενοι στο ορυχείο και ο εκπρόσωπος του συνδικάτου φοβούνται ότι αυτό δεν είναι το τέλος του αγώνα ενάντια σε αυτό που ισχυρίζονται ότι είναι μια συνεχής προσπάθεια διεφθαρμένων να πάρουν τον έλεγχο του ορυχείου.
Ποτέ δεν σχεδίαζα να φύγω από τη Ρωσία. Κατά τη διάρκεια 20 ολόκληρων χρόνων πολιτικού ακτιβισμού, όσο δύσκολα κι αν γίνονταν τα πράγματα, πάντα διατηρούσα την ελπίδα για αλλαγή, για δημοκρατία. Ήλπιζα ότι θα προέκυπταν ευκαιρίες για τη δημιουργία μιας πιο δίκαιης Ρωσίας, μιας χώρας που θα ανήκε σε ανθρώπους και όχι σε γραφειοκράτες, ολιγάρχες και siloviki. Παρ' όλες τις ανησυχητικές ειδήσεις που προηγήθηκαν της εισβολής στην Ουκρανία, μέχρι την τελευταία στιγμή στις 24 Φεβρουαρίου δεν μπορούσα να πιστέψω -δεν ήθελα να πιστέψω- ότι ο Πούτιν δεν μπλοφάρει, ότι πραγματικά θα ξεκινούσε αυτόν τον πόλεμο…
Κατά τη διαδικασία απελευθέρωσης των εδαφών που έχουν καταληφθεί από τη Ρωσία, θα ανακύψει αναπόφευκτα το ζήτημα της επανένταξης των εδαφών που απελευθερώθηκαν από την καταπίεση των εισβολέων. Το θέμα αυτό απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, αν, φυσικά, θέλουμε να επιστρέψει όχι μόνο το έδαφος, αλλά και οι άνθρωποι. Ωστόσο, οι αρχές ενεργούν συχνά με διαφορετικό τρόπο, καταφεύγοντας στην υποκίνηση μίσους με βάση τη γλώσσα… Η ρητορική μίσους πρέπει να εξαφανιστεί από την επικράτειά μας ως στοιχείο εχθρικής προπαγάνδας και πλύσης εγκεφάλου για τον πληθυσμό μας.
Σελίδα 8 από 54