Ποιος θα μπορούσε να προβλέψει, στις 24 ή 25 Φεβρουαρίου 2022, ότι ένα χρόνο αργότερα οι Ουκρανοί θα γίνονταν αντικείμενο πολυάριθμων προτάσεων ειρήνης και κατάπαυσης του πυρός από εχθρούς αλλά και από φίλους; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη: πρακτικά κανείς, γιατί όλοι, εχθροί αλλά και φίλοι, δεν πίστευαν ότι ένα χρόνο αργότερα θα υπήρχε πάντα μια ανεξάρτητη χώρα με το όνομα Ουκρανία και ότι θα ήταν σε θέση να διαπραγματευτεί σοβαρά οτιδήποτε με την πανίσχυρη Ρωσική Ομοσπονδία. Με λίγα λόγια, αν σήμερα γίνεται λόγος για ειρήνη, αυτό οφείλεται στην ηρωική και εντελώς "απρόβλεπτη" αντίσταση του ουκρανικού λαού απέναντι στην επίθεση…

Céline Cantat Μετά τη λεγόμενη «μεταναστευτική κρίση» το 2015, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν έχει γίνει βασική φυσιογνωμία μιας υπερσυντηρητικής και αντιφιλελεύθερης ευρωπαϊκής δεξιάς. Η πολιτική αυτή εδράζεται σε σφοδρές αντιμεταναστευτικές θέσεις και σε έντονο λόγο που στοχεύει την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), η οποία παρουσιάζεται ως ανίκανη να «προστατεύσει την Ευρώπη και τον πολιτισμό της» από την «απειλή» που συνιστούν οι μετανάστες. Σε αυτό το άρθρο, επιχειρώ να δείξω ότι η θέση της Ουγγαρίας για τη διεθνή μετανάστευση είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένων διαμορφώσεων εξουσίας και διαλεκτικών εντάσεων που σχετίζονται με την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική οργάνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ίσως δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν Ουκρανοί και Ουκρανές που αγωνίζονται ενάντια στην εισβολή στη χώρα τους και ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησής τους. Ίσως δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν συνδικαλιστικές, φοιτητικές, φεμινιστικές και πολιτικές οργανώσεις στην Ουκρανία που μοιράζονται τους αγώνες και τις ιδέες μας. Ίσως δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αντιπολεμικές και προοδευτικές δυνάμεις και καταπιεσμένοι λαοί στη Ρωσική Ομοσπονδία. Ίσως δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αντιπολεμικές και προοδευτικές δυνάμεις στη Λευκορωσία. Ίσως δεν έχουμε ακούσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν να κάνει λόγο για την καταστροφή της Ουκρανίας και την ανυπαρξία των Ουκρανών ως λαού.

Ρωσικό Σοσιαλιστικό Κίνημα (πυρήνας εξωτερικού) Εδώ και ένα χρόνο, το καθεστώς του Βλαντιμίρ Πούτιν σκοτώνει Ουκρανούς, στέλνει στο θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσους και απειλεί τον κόσμο με πυρηνικά όπλα στο όνομα του παράλογου στόχου της αποκατάστασης της αυτοκρατορίας του. Για εμάς τους Ρώσους που αντιτασσόμαστε στην επιθετικότητα και τη δικτατορία του Πούτιν, ήταν μια χρονιά τρόμου και ντροπής για τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται καθημερινά στο όνομά μας.

Η πολυπολική ιμπεριαλιστική παγκόσμια τάξη πραγμάτων σήμερα είναι σχετικά λιγότερο σταθερή από τη νεοφιλελεύθερη περίοδο της μονομερούς κυριαρχίας των ΗΠΑ. Περισσότεροι εθνικοί αγώνες των μικρότερων εθνών είναι αναπόφευκτοι. Η θέση "σταματήστε τα όπλα των ΗΠΑ" δεν αφήνει κανένα περιθώριο για την υποστήριξη αυτών των κινημάτων, εκτός αν παραμείνουν "καθαρά", δηλαδή έξω από την ανάμειξη των μεγαλύτερων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στις υποθέσεις τους. Αυτή είναι μια "καθαρότητα" που δεν υπάρχει στο ιμπεριαλιστικό παγκόσμιο σύστημα... Με άλλα λόγια, οι καταπιεσμένοι δεν έχουν ζωή έξω από αυτή των καταπιεστών τους. Αυτό, σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί  συνταγή για τη διατύπωση ή την άσκηση ενός…