Ο χάρτης του Κασμίρ. Οι περιοχές του πριγκηπάτου του Κασμίρ και τα κράτη στα οποία ανήκουν σήμερα:
Νότιο και Νοτιοανατολικό Κασμίρ: Το Τζαμμού-Κασμίρ (στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και το Λαντάχ) αποτελεί αυτόνομο, ομόσπονδο κρατίδιο της Ινδίας. Σήμερα η ινδική κυβέρνηση καταργεί την αυτονομία του, το διασπά σε δύο επαρχίες (Τζαμμού/Κασμίρ και Λαντάχ) και το ενσωματώνει πλήρως στο ιδικό κράτος.
Βόρειο Κασμίρ και Δυτικό Κασμίρ: Δύο περιοχές, το Γκιλίτ Μπαλτιστάν (βόρεια) και το Αζάντ Κασμίρ (δυτικά) που έχουν καταληφθεί από το Πακιστάν. Αποτελούν δύο διαφορετικές επαρχίες με κάποια περιορισμένη μορφή αυτοδιοίκησης.
Στα Ανατολικά το Ακσάι Τσιν το οποίο έχει προσαρτηθεί από την Κίνα (στην επαρχία Χοτάν), αλλά διεκδικείται και από την Ινδία, ως τμήμα του Λαντάχ.
Στα Βορειοανατολικά η Ζώνη Σακσγκάμ, μια περιοχή την οποία το 1963 το Πακιστάν παραχώρησε στην Κίνα, αλλά διεκδικείται από την Ινδία.
Κοντά στα σύνορα με την Κίνα (βόρεια του Λαντάχ, νοτιοανατολικά του Γκιλίτ Μπαλτιστάν και νότια της Ζώνης Σακσγκάμ), στα Ιμαλάια, βρίσκεται ο παγετώνας Σιατσέν, μια περιοχή η οποία δεν είχε συμπεριληθεί στους χάρτες που έγιναν αποδεκτοί με τη συμφωνία της Σίμλα (το 1972, με την οποία έληξε ο ινδοπακιστανικός πόλεμος που ξεκίνησε το 1971 με την ανεξαρτησία του Μπαγκλαντές από το Πακιστάν). Το μεγαλύτερο μέρος του παγετώνα έχει καταληφθεί από την Ινδία, αλλά διεκδικείται και από το Πακιστάν.
Συμμαχία Σοσιαλιστών/ριών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής
Δήλωση για την κατάργηση της αυτονομίας του Τζαμμού και Κασμίρ από την ινδική κυβέρνηση
Καθώς η ινδική κυβέρνηση καταφεύγει στην προσάρτηση του κράτους του Τζαμμού και Κασμίρ με την απειλή των όπλων, συλλαμβάνοντας τους πολιτικούς ηγέτες του και διακόπτοντας όλα τα μέσα επικοινωνίας, στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στον λαό του Τζαμμού και Κασμίρ, που αγωνίζεται για τα πιο βασικά δικαιώματα και ελευθερίες.
Ο λαός του Κασμίρ δεν είχε ποτέ τη δυνατότητα να έχει το δικό του κράτος. Από το 1947, το έδαφος του βρίσκεται στο επίκεντρο της διαμάχης της Ινδίας με το Πακιστάν και διαχωρίστηκε ανάμεσα στα δύο κράτη. Κατά την Ανεξαρτησία τον Αύγουστο του 1947, το Τζαμού και Κασμίρ ήταν ένα πριγκιπάτο που κυβερνούσε ο Μαχαραγιάς Χάρι Σινχ και του δόθηκε η επιλογή να ενταχθεί είτε στην Ινδία είτε στο Πακιστάν. Δεδομένου ότι στο Τζαμού και Κασμίρ υπήρχε μουσουλμανική πλειοψηφία, πολλοί περίμεναν ότι θα ενταχθούν στο Πακιστάν. Από την άλλη πλευρά, το κόμμα που διεξήγαγε τον αγώνα της ανεξαρτησίας, το Εθνικό Συνέδριο Τζαμμού και Κασμίρ, ήταν κοσμικό και σύμμαχος του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου.
Καθώς ο Μαχαραγιάς αμφιταλαντεύονταν για την απόφαση, έγινε τον Οκτώβριο του 1947 εισβολή από τα δυτικά, από φύλαρχους που υποστηρίζονταν από το Πακιστάν και ο Χαρί Σινγκ απευθύνθηκε στην Ινδία για να τον βοηθήσει να πολεμήσει. Η Ινδία συμφώνησε με την προϋπόθεση ότι το Τζαμού και Κασμίρ θα προσχωρούσε στην Ινδία και ότι ο Μαχαραγιάς θα υπέγραφε την πράξη προσχώρησης, η οποία από την πλευρά της Ινδίας είχε σαν προϋπόθεση και την έγκριση από τον λαού αυτού του κράτους. Καθώς οι μάχες συνεχίστηκαν, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ εξέδωσε ψήφισμα που απαιτούσε από το Πακιστάν να αποσύρει τις δυνάμεις του, από την Ινδία να αποσύρει τις περισσότερες δυνάμεις της και να διεξαχθεί δημοψήφισμα για να αποφασιστεί εάν το Κασμίρ θα πρέπει να ενταχθεί στην Ινδία ή το Πακιστάν. Ωστόσο, καμία πλευρά δεν απέσυρε τις δυνάμεις της, το δημοψήφισμα δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και το κράτος παρέμεινε διαχωρισμένο μέχρι σήμερα.
Το 1952, η ινδική πλευρά, ύστερα από πρόταση της Συντακτικής Συνέλευσης του Τζαμμού και του Κασμίρ, ενσωμάτωσε στο Σύνταγμα της Ινδίας το άρθρο 370, το οποίο καθόριζε τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες το κράτος του Τζαμμού και Κασμίρ είχε προσχωρήσει στην Ινδία. Το 1954, προστέθηκε το άρθρο 35Α με τη σύμφωνη γνώμη της Συντακτικής Συνέλευσης του Τζαμμού και Κασμίρ. Δεδομένου ότι η Συντακτική Συνέλευση διαλύθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1957 χωρίς να προτείνει την ανάκληση του άρθρου 370, αυτό θεωρήθηκε μόνιμο από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας.
Στις 5 Αυγούστου 2019, η κυβέρνηση της Ινδίας του Κόμματος Μπαρατίγια Τζανάτα (Bharatiya Janata Party / BJP / Ινδικό Λαϊκό Κόμμα) αναίρεσε το άρθρο 370 του ινδικού συντάγματος, το οποίο έδινε στο κράτος του Τζαμμού και Κασμίρ σημαντικό βαθμό αυτονομίας, συμπεριλαμβανομένου δικού του συντάγματος και δικής του σημαίας.
Το Σύνταγμα της Ινδίας επιτρέπει την αναίρεση του άρθρου 370, αλλά μόνο με προηγούμενη έγκριση των εκλεγμένων εκπροσώπων του λαού του Κασμίρ σε Συντακτική Συνέλευση του Τζαμμού και Κασμίρ. Δεν επιδιώχτηκε ούτε ακόμη και η έγκριση από τη Νομοθετική Συνέλευση του Τζαμμού και Κασμίρ, επειδή είχε διαλυθεί το Νοέμβριο του 2018 από τον διορισμένο από το BJP κυβερνήτη. Στις 5 Αυγούστου αυτός έδωσε με δόλιο τρόπο τη συγκατάθεση στο όνομα εκατομμυρίων Κασμίριων, που κρατήθηκαν σε αιχμαλωσία στα σπίτια τους με την απειλή των όπλων, ενώ εκλεγμένοι πολιτικοί ηγέτες, ακόμη και όσοι συνασπίστηκαν με το BJP, συνελήφθησαν και όλα τα μέσα επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των κινητών τηλεφώνων, των σταθερών γραμμών και του διαδικτύου διακόπηκαν.
Η αναίρεση του άρθρου 370 περιλάμβανε επίσης την κατάργηση του άρθρου 35Α του ινδικού συντάγματος, το οποίο, κατ’ ουσίαν, διαφύλασσε το δικαίωμα ιδιοκτησίας γης και ακίνητης περιουσίας, καθώς και το δικαίωμα ψήφου και συμμετοχής στις εκλογές, αναζήτησης εργασίας στον κρατικό τομέα και απόκτησης παροχών του κοινωνικού κράτους, στους μόνιμους κατοίκους του κράτους. Τώρα, το Τζαμμού και Κασμίρ έχει χωριστεί σε δύο Ενωσιακές Επικράτειες που κυβερνούνται απευθείας από το Δελχί, μια κίνηση που αποσκοπεί στην περαιτέρω ταπείνωση του ήδη υποταγμένου πληθυσμού.
Αυτή η αναίρεση από την ινδική κυβέρνηση είναι το πιο εντυπωσιακό από τα κατορθώματα που έχει πετύχει στο έργο της συνεχούς κατεδάφισης της δημοκρατίας της Ινδίας από το BJP τα τελευταία πέντε χρόνια. Η μονομερής κατάργηση από την κεντρική κυβέρνηση των όρων με τους οποίους προσχώρησε το Κασμίρ στην Ινδία σημαίνει ότι το κράτος δεν συνδέεται πλέον νομικά με την Ινδία και ότι η Ινδία γίνεται ξένη κατοχική δύναμη. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις ευθύνονται για σοβαρές παραβιάσεις του άρθρου 370 καθώς και για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Κασμίρ, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που η ινδική στρατιωτική κατοχή του Κασμίρ δεν έχει καμία νομική βάση.
Οι δικαιολογίες που πρόβαλε ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι και ο υπουργός Εσωτερικών Αμίτ Σαχ για την πραγματοποίηση αυτής της κίνησης –για να σταματήσουν οι αυτονομιστικές βιαιοπραγίες και να αναπτυχθεί το Τζαμμού και Κασμίρ στο επίπεδο της υπόλοιπης Ινδίας– δεν έχουν καμιά λογική. Η αποσχιστική βία δεν θα τερματιστεί εξοργίζοντας ακόμη και κι εκείνους τους Κασμίριους που ήθελαν στο παρελθόν να ενταχτούν στην Ινδία, με την κατάργηση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων. Τα οικονομικά επιχειρήματα που δίνει η ινδική κυβέρνηση είναι επίσης ψευδή.
Το Κασμίρ όχι μόνο δεν βρίσκεται πιο πίσω από την υπόλοιπη Ινδία, αλλά είναι και πιο μπροστά από πολλά άλλα κρατίδια, συμπεριλαμβανομένου και του κρατιδίου του Γκουτζαράτ, απ’ το οποίο κατάγονται ο πρόεδρος Μόντι και ο υπουργός της κυβέρνησης Αμίτ Σαχ. Το Κασμίρ έχει πολύ χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας σε βρέφη και παιδιά κάτω των πέντε ετών, χαμηλότερα ποσοστά ελλιποβαρών παιδιών και γυναικών, υψηλότερα ποσοστά πλήρως εμβολιασμένων παιδιών και κορίτσια ηλικίας 15-19 ετών με τουλάχιστον 8 έτη σχολικής φοίτησης και υψηλότερο προσδόκιμο ζωής παρά τη συνεχιζόμενη σύγκρουση. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο δείκτης φτώχειας στο Κασμίρ είναι πολύ χαμηλότερος από τον εθνικό μέσο όρο. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ίδιο το Σύνταγμα του Κασμίρ, στο πλαίσιο του οποίου πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες αγροτικές μεταρρυθμίσεις τη δεκαετία του 1950, μειώνοντας δραστικά το ποσοστό των ακτημόνων και την αγροτική φτώχεια που στοιχειώνει την υπόλοιπη Ινδία. Στο ιδιαίτερο καθεστώς του Κασμίρ οφείλεται αυτή η μείωση της φτώχειας, όχι μόνο επιτρέποντας τις αγροτικές μεταρρυθμίσεις αλλά και εμποδίζοντας τους μη Κασμίριους να αποκτήσουν γη στο Κασμίρ.
Αυτό μας οδηγεί στους πραγματικούς λόγους, πολιτικούς, οικονομικούς και ιδεολογικούς, για τους οποίους έγινε αυτή η δραστική κίνηση από την Ινδία: ανοίγει την πόρτα σε μια αρπαγή γης από αποίκους από την υπόλοιπη Ινδία, γεγονός που θα καταστήσει επίσης δυνατή την αλλαγή της δημογραφίας του Τζαμμού και Κασμίρ. Το μουσουλμανικής πλειοψηφίας Κασμίρ ήταν πάντα ένα αγκάθι στη σάρκα των οπαδών της Ινδουιστικής Υπεροχής, οι οποίοι το 1948 είχαν σκοτώσει και εκδιώξει εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους στο Τζαμμού. Η κατάργηση του άρθρου 370 τους επιτρέπει να «ενσωματώσουν» το Τζαμμού και Κασμίρ στην Ινδία αλλάζοντας την εθνοτική του σύνθεση. Με άλλα λόγια, η πρόθεση είναι να μετατραπεί το Κασμίρ σε μια αποικία εποίκων όπως η Παλαιστίνη. Δεν είναι σύμπτωση το γεγονός ότι η Ινδία, η οποία από την Ανεξαρτησία ήταν ένας ένθερμος υποστηρικτής του αγώνα της παλαιστινιακής απελευθέρωσης, έχει γίνει υπό τον Μόντι –τον πρώτο πρωθυπουργό της Ινδίας που επισκέφτηκε το Ισραήλ και κυριολεκτικά αγκάλιασε τον ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου– ένας σταθερός σύμμαχος του Ισραήλ.
Ταυτόχρονα, υποστηριζόμενοι από το Πακιστάν ισλαμιστές φονταμενταλιστές (ένοπλοι και άοπλοι) που ζητούν την ένωση του Κασμίρ με το Πακιστάν προσφέρουν μια «εναλλακτική λύση» που θα ήταν καταστροφική για τις γυναίκες, τις θρησκευτικές μειονότητες και τη κοσμική πλειοψηφία. Έχουν δράσει δίπλα-δίπλα με τους οπαδούς της Ινδουιστικής Υπεροχής για να φιμώσουν τις προοδευτικές φωνές και να υπονομεύσουν τη δημοκρατία στο Κασμίρ.
Εν τω μεταξύ, η πολεμική υστερία που καλλιεργείται από τους οπαδούς της Ινδουιστικής Υπεροχής στην Ινδία και τους ισλαμιστές φονταμενταλιστές στο Πακιστάν βοηθάει στην απόσπαση της προσοχής από την απερίγραπτη αποτυχία και των δύο αυτών κρατών να ικανοποιήσουν ακόμη και τις πιο βασικές ανάγκες των λαών τους και μπορεί να οδηγήσει σε κλιμάκωση της ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ τους. Η Ρωσία υποστηρίζει την Ινδία, η Κίνα υποστηρίζει το Πακιστάν και οι ΗΠΑ καλούν την Ινδία και το Πακιστάν να παραμείνουν ήρεμες, ενώ ο απροκάλυπτος ρατσισμός και η αντιμουσουλμανική μισαλλοδοξία του Τραμπ βοηθάει στην ενθάρρυνση της ίδιας στάσης στην Ινδία.
Αυτή τη στιγμή του πρωτοφανούς χτυπήματος και της καταστολής, η Συμμαχία των Σοσιαλιστών/τριων της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής εκφράζουμε την ολόψυχη αλληλεγγύη μας προς τον λαό του Τζαμμού και Κασμίρ και επαναβεβαιώνουμε το θεμελιώδες δικαίωμά του να καθορίζει το δικό του μέλλον στη χώρα του. Σε μια εποχή που η υποστήριξη στην ελευθερία του Τζαμμού και Κασμίρ αντιμετωπίζεται ως προδοσία και στην Ινδία και στο Πακιστάν, θα θέλαμε ιδιαίτερα να απευθύνουμε την αλληλεγγύη μας στους σοσιαλιστές και τις σοσιαλιστριες και στους προοδευτικούς ανθρώπους εκεί και στους ομολόγους τους στην Ινδία και το Πακιστάν.
12 Αυγούστου 2019
Συμμαχία Σοσιαλιστών/ριών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής
Μετάφραση: e la libertà
Alliance of Middle Eastern and North African Socialists, «Alliance Statement on India’s Revocation of Jammu & Kashmir’s Autonomous Status», Alliance of Middle Eastern and North African Socialists, 13 Αυγούστου 2019 - International Viewpoint, 19 Αυγούστου 2019.
