Baba Aye

Η κρίση του κόστους ζωής πυροδοτεί διαδηλώσεις σε όλη στη Νιγηρία

Σύμφωνα με τον οργανωμένο ιδιωτικό τομέα, η οικονομία της Νιγηρίας έχασε 500 δισ. Νάιρα (305 εκατ. δολάρια) από την μαζική έκρηξη μόνο την πρώτη ημέρα^[1]. Τουλάχιστον 13 άνθρωποι σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα από τις δυνάμεις ασφαλείας^[2], οι οποίες αντιμετώπισαν τους διαδηλωτές σε ορισμένες πολιτείες με αληθινές σφαίρες, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία. Και μέχρι τις 3 Αυγούστου, ο αριθμός των νεκρών, σύμφωνα με το Εργατικό Κογκρέσο της Νιγηρίας, μπορεί να είχε αυξηθεί σε πάνω από 40.^[3] Περισσότεροι από 1.200 άνθρωποι έχουν συλληφθεί. Αλλά όλα αυτά δεν κατάφεραν να καταπνίξουν τη μαζική οργή που πυροδοτούσε τις διαδηλώσεις.

Υπήρξαν εκκλήσεις να μιλήσει ο πρόεδρος στον κόσμο, αν και οι διοργανωτές τόνισαν ότι τους απασχολούσε περισσότερο η ικανοποίηση των αιτημάτων τους παρά μια απλή προεδρική ομιλία. Τελικά, ο πρόεδρος Μπόλα Άχμεντ Τινούμπου απηύθυνε ομιλία στο έθνος την Κυριακή 4 Αυγούστου^[4]. Όπως ήταν φυσικό, η ομιλία του ήταν γεμάτη αυτοεπαίνους, αλλά χωρίς σοβαρό περιεχόμενο σχετικά με το πώς θα βελτιωθεί η δυστυχία των ανθρώπων, πέρα από τις κενές υποσχέσεις ότι αυτοί οι δύσκολοι καιροί θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη ευημερία σε ένα απροσδιόριστο μέλλον.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, υπαινίχθηκε ότι οι διαδηλώσεις είναι σχέδιο «κάποιων λίγων με σαφή πολιτική ατζέντα για να διαλύσουν αυτό το έθνος», με μια ελάχιστα συγκαλυμμένη απειλή για «διασφάλιση της δημόσιας τάξης». Παράλληλα, κάλεσε τους διαδηλωτές «που επιθυμούν μια καλύτερη και πιο προοδευτική χώρα» να σταματήσουν τις διαδηλώσεις και να αγκαλιάσουν τον διάλογο.

Κάποιοι ρεφορμιστές στις τάξεις των διαδηλωτών, καθώς και κάποιοι που είναι ξεκάθαρα πεμπτοφαλαγγίτες, επανέλαβαν την έκκληση να τερματιστούν οι διαδηλώσεις έπειτα από την ομιλία του προέδρου. Πράγματι, ορισμένοι, μεταξύ των οποίων και μερικοί πρώην αριστεροί, είχαν ζητήσει από τους διαδηλωτές να εγκαταλείψουν τους δρόμους μετά τις δύο πρώτες ημέρες, λέγοντας ότι η άποψή τους είχε γίνει κατανοητή και, λόγω της βίας σε αρκετές πολιτείες, δεν υπήρχε λόγος να συνεχίσουν στα οδοφράγματα.

Αλλά τέτοιες θέσεις δεν αντιπροσωπεύουν τη διάθεση που επικρατεί στο κίνημα. Στο Λάγος, την Αμπούτζα^[5] και σε ολόκληρη τη χώρα, το πνεύμα της αντίστασης παρέμεινε απτόητο, παρά τις αυξημένες επιθέσεις της αστυνομίας και των τραμπούκων που πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα.

Η πορεία προς τις #ΜέρεςΤηςΟργής (#DaysOfRage)

Προτιμούμε να πεθάνουμε από σφαίρες παρά να πεθάνουμε από την πείνα∙ δεν μπορούμε να μείνουμε στο σπίτι και να πεθάνουμε από την πείνα».

Ο κύριος κινητήριος μοχλός αυτής της πανεθνικής κινητοποίησης είναι οι ανυπόφορες κακουχίες και το μαρτύριο της πείνας που οδηγούν εκατομμύρια Νιγηριανούς στα όρια της λογικής και της ίδιας της ζωής, ως αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης. Έχει υπάρξει η πιο εξαντλητική στην εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Μάλιστα, ενώ μιλούσε σε επιχειρηματικούς τσάρους στη Γερμανία τον περασμένο Νοέμβριο, ο πρόεδρος Τινούμπου δήλωσε ότι του αξίζει η αναγνώριση των παγκόσμιων ρεκόρ Γκίνες για τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις^[6].

Κατά την ορκωμοσία του στις 29 Μαΐου 2023, ανακοίνωσε απλώς ότι «η επιδότηση της βενζίνης καταργείται». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την άμεση αύξηση της τιμής των καυσίμων στην αντλία κατά 240%. Το νόμισμα έχασε επίσης το 70% της αξίας του έναντι του δολαρίου, αφού υποτιμήθηκε τον Ιούνιο του 2023 και ξανά στις αρχές του 2024. Η αύξηση των τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας κατά 300% και άνω κατέστρεψε σπίτια, επιχειρήσεις, σχολεία και νοσοκομεία.

Ο πληθωρισμός των τιμών καταναλωτή, ο οποίος κατά μέσο όρο ήταν 13% μεταξύ 2002 και 2022, ανέρχεται σήμερα στο 34%. Αυτό πρακτικά σημαίνει για τους εργαζόμενους στη χώρα ότι εκατομμύρια άνθρωποι με δυσκολία μπορούν να τραφούν, να πληρώσουν το ενοίκιο τους ή να αντέξουν οικονομικά την υγειονομική περίθαλψη σε μια χώρα όπου πάνω από το 76% των δαπανών για την υγεία είναι από την τσέπη τους. Οι άνθρωποι τώρα πεθαίνουν από εύκολα θεραπεύσιμες ασθένειες.

Εν τω μεταξύ, το αίτημα της εργατικής τάξης για ένα μισθό διαβίωσης, ως νέο εθνικό κατώτατο μισθό, αντιμετωπίστηκε με περιφρόνηση. Μετά από πολύ θόρυβο για το τίποτα, το οργανωμένο εργατικό κίνημα συμβιβάστηκε με την αύξηση του εθνικού κατώτατου μισθού από 30.000 Νάιρα σε 70.000 Νάιρα, η οποία νομοθετήθηκε τον Ιούλιο. Αλλά οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν στην πραγματικότητα και μάλιστα απότομα, για άλλη μια φορά. Όταν συμφωνήθηκαν οι N30.000 το 2019, η αξία τους ήταν 83,50 δολάρια (η αξία του κατώτατου μισθού των 18.000 Νάιρα του 2011 ήταν 115,68 δολάρια). Αλλά ο νέος κατώτατος μισθός των 70.000 Νάιρα αξίζει μόλις 46,35 δολάρια. Οι εργαζόμενοι στην παραοικονομία βρίσκονται σε ακόμη πιο τραγική κατάσταση. Δεν υπάρχει σχεδόν πουθενά να απευθυνθούν για δανεισμό. Και άλλοι εργαζόμενοι δύσκολα βρίσκουν χρήματα για να πληρώσουν τα πράγματα που έχουν αγοραστεί από αυτούς.

Η γενικευμένη κατάσταση ανέχειας και πείνας των εργαζομένων στη χώρα ήταν μια συνταγή για εξέγερση.

Το πρώτο κύμα ξέσπασε αυθόρμητα στις αρχές Φεβρουαρίου στη βόρεια κεντρική πολιτεία του Νίγηρα και στο Κάνο στα βορειοδυτικά^[7]. Μέσα σε δύο εβδομάδες είχε εξαπλωθεί σε πολλές πολιτείες^[8], μεταξύ άλλων και σε άλλες γεωγραφικές ζώνες, τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο τμήμα της χώρας. Η είσοδος του Εργατικού Κογκρέσου της Νιγηρίας, όταν κήρυξε τις 27-28 Φεβρουαρίου ως ημέρες πανεθνικής κινητοποίησης των εργαζομένων, γενίκευσε περαιτέρω τη δυναμική, παρόλο που τα συνδικάτα χαλάρωσαν μετά την πρώτη μόλις ημέρα. Το κύμα συνεχίστηκε και τον Μάρτιο μέσα σε μια ατμόσφαιρα επικείμενης γενικής απεργίας, την οποία τα συνδικάτα είχαν δημιουργήσει αλλά δεν κατάφεραν να ανταπεξέλθουν. Αυτό συνέβαλε σημαντικά στο να εξαντληθεί αυτή η πρώτη ενέργεια μιας εξελισσόμενης κατάστασης, της οποίας οι #DaysOfRage του Αυγούστου είναι η δεύτερη ενέργεια. Αλλά ακόμη και τότε, ήταν σαφές σε κάθε διορατικό μάτι ότι ο πρώτος γύρος διαδηλώσεων προμήνυε αυτό που θα μπορούσε να είναι μια περίοδος έντονης μαζικής αντίστασης απέναντι στο κράτος και τις πολιτικές του^[9].

Προτάσεις για #DaysOfRage για να διαδηλώσουν για την πείνα στη χώρα και το #EndBadGovernance [Τέλος στην Κακή Διακυβέρνηση] άρχισαν να κυκλοφορούν σε διάφορες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης μετά την εξέγερση της κενυατικής νεολαίας. Αρχικά ήταν ατελέσφορη. Το κίνημα Take It Back [Πάρτε τα πίσω], το οποίο ήταν μέρος αυτής της διαδικτυακής έκρηξης συζητήσεων, παρενέβη, με τον Ομογιέλε Σοβόρε, τον εθνικό του συντονιστή, για να διεξάγει μια διαδικτυακή δημοσκόπηση για την εξαγωγή ενός κοινού συνόλου αιτημάτων. Καθώς οι εκκλήσεις για τη δράση οξύνθηκαν και η καθορισμένη ημερομηνία της 1ης-10ης Αυγούστου πλησίαζε, φιλελεύθεροι ρεφορμιστές, όπως ο Πίτερ Όμπι του Εργατικού Κόμματος, καθώς και το Εργατικό Κογκρέσο και το Συνδικαλιστικό Κογκρέσο της Νιγηρίας, ξεκαθάρισαν ότι δεν επρόκειτο να συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις, αλλά κάλεσαν την κυβέρνηση να σεβαστεί την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της έκφρασης των διαδηλωτών. Εν τω μεταξύ, ομάδες της Αριστεράς, με ελάχιστη ή και καθόλου έλξη στο αναδυόμενο κίνημα διεκδίκησαν να γίνουν οι «ηγέτες» του.

Από την πλευρά του, το νιγηριανό κράτος επιστράτευσε όλα τα κόλπα του για να αποτρέψει τη μαζική δράση. Αρκετοί κρατικοί αξιωματούχοι εκτόξευσαν απειλές ότι η κυβέρνηση θα συντρίψει κάθε προσπάθεια διοργάνωσης των διαδηλώσεων #DaysOfRage. Εκβιασμοί και τρομολαγνεία χρησιμοποιήθηκαν επίσης για καλό και για κακό. Πάστορες, επίσκοποι, ιμάμηδες, παραδοσιακοί ηγέτες, ακαδημαϊκοί και ένα πλήθος τέτοιων «αξιοσέβαστων» ανθρώπων επιστρατεύτηκαν για να αναπαράγουν τις θέσεις της άρχουσας τάξης: οι διαδηλώσεις θα οδηγούσαν σε χάος, οι διαδηλώσεις δεν έχουν πετύχει ποτέ τίποτα, πέμπτες φάλαγγες θα καπηλεύονταν τις διαδηλώσεις ακόμη και αν ξεκινούσαν ως ειρηνικές διαδηλώσεις κ.λπ. Το κακόβουλο εθνοτικό χαρτί παίχτηκε επίσης ξεδιάντροπα, ιδιαίτερα στην πολιτεία Λάγος, τη μητροπολιτική καρδιά της Νιγηρίας, Λίγες ημέρες πριν από την ημερομηνία έναρξης των #DaysOfRage, το Lagospedia, ένας λογαριασμός Χ με πάνω από 41.000 οπαδούς που ισχυρίζεται ότι διακηρύσσει τις αξίες του Λάγος, ξεκίνησε μια εκστρατεία #IgboMustGo [Οι Ίγκμπο Πρέπει να Φύγουν].^[10]

Όλα αυτά δεν απέδωσαν. Η διάθεση για ένα τεράστιο κίνημα στον ορίζοντα ήταν αισθητή. Το κράτος και τα τσιράκια του άλλαξαν τακτική. Άρχισαν να διαδίδουν ψεύτικες ειδήσεις ότι η διαδήλωση είχε αναβληθεί για την 1η Οκτωβρίου, την Ημέρα Ανεξαρτησίας της Σημαίας. Υπήρξαν γρήγορες διαψεύσεις από διάφορες πλευρές ανθρώπων που οργανώνονται προς την κατεύθυνση του κινήματος διαμαρτυρίας.

Το τελευταίο χαρτί της αντίδρασης, πριν ξεδιπλωθεί το κίνημα, ήταν μια προσπάθεια να το τιθασεύσει. Εφαρμόστηκαν διάφορες τακτικές. Η πιο στρατηγική ήταν μια σειρά από δικαστικές αποφάσεις την παραμονή της διαδήλωσης, οι οποίες περιόριζαν τις διαδηλώσεις σε καθορισμένους χώρους όπου το κράτος προέβλεπε ότι θα περιόριζε τη διατάραξη των δημόσιων δραστηριοτήτων. Η επίδειξη δύναμης των δυνάμεων ασφαλείας έγινε σε αρκετές μεγάλες πόλεις. Και μέχρι την αυγή της 1ης Αυγούστου, είχαν τοποθετηθεί στρατηγικά σε κάθε πρωτεύουσα της πολιτείας για να καταπνίξουν τις διαδηλώσεις εν τη γενέσει τους ή τουλάχιστον να τις κάνουν να χάσουν τη σημασία τους.

Η δυναμική, η πορεία και οι προοπτικές

Η μόνη σταθερή μορφή βίας, σε όλες σχεδόν τις πολιτείες, ήταν αυτή που εξαπέλυσε το κράτος και οι υποστηριζόμενοι από αυτό πράκτορες.

Οι διαδηλώσεις σε διαφορετικές περιοχές, καθώς και σε διαφορετικές πολιτείες στις ίδιες περιοχές, παρουσιάζουν ιδιαίτερη δυναμική. Αυτές αντανακλούν εν μέρει τη φύση των κοινωνικών δυνάμεων και τα στοιχεία των διαφορών στην ιστορία του εύρους της αντίστασής τους. Πολλά έχουν ειπωθεί για την εκτροπή των διαδηλώσεων στη βία, μεταξύ άλλων και από τον Πρόεδρο Τινιούμπου. Ακόμη και ο Έμπουν-Όλου Αντεγκμπορούβα, ο οποίος είχε παρέμβει ως δικηγόρος (νομικός εκπρόσωπος) των διοργανωτών της διαδήλωσης λίγες ημέρες νωρίτερα, απηύθυνε έκκληση προς τους διαδηλωτές στις 2 Αυγούστου να «αποσυρθούν από τους χώρους των διαδηλώσεων»^[11] και να «αναστείλουν τις διαδηλώσεις αμέσως και επ’ αόριστον», διότι «οι διαδηλώσεις λέγεται ότι έχουν καπελωθεί από χρηματοδοτούμενους πράκτορες».

Αυτό που απέτυχαν να αναγνωρίσουν αυτού του είδους οι εκκλήσεις είναι όχι μόνο η διαφορετική φύση της βίας, αλλά και ότι η μόνη σταθερή μορφή, σε όλες σχεδόν τις πολιτείες, ήταν αυτή που εξαπολύεται από το κράτος και τους υποστηριζόμενους από αυτό πράκτορες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αστυνομία συνεργάστηκε χέρι-χέρι με τραμπούκους για να επιτεθούν σε συγκεντρώσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις όπου οι τραμπούκοι έδρασαν μόνοι τους, τις πρώτες μέρες, απωθήθηκαν από τον μεγάλο αριθμό των διαδηλωτών. Όπου η αστυνομία έδρασε μόνη της, ήταν πιο τολμηρή, ρίχνοντας δακρυγόνα ή και αληθινές σφαίρες, με αποτέλεσμα να υπάρξουν νεκροί. Βία εξαπέλυσαν επίσης οι διαδηλωτές σε αρκετές βόρειες πολιτείες, κυρίως ως απάντηση στην αστυνομική βία. Μια τραγικότατη περίπτωση ήταν αυτή ενός αστυνομικού που σκοτώθηκε από συνάδελφό του ενώ πυροβολούσε εναντίον διαδηλωτών στη βορειοδυτική πολιτεία Κατσίνα^[12].

Μόλις το τζίνι της βίας βγήκε από το μπουκάλι, ακολούθησαν πυρκαγιές και λεηλασίες. Οι κυβερνήσεις των πολιτειών επενέβησαν για να προστατεύσουν τις περιουσίες και να αποκαταστήσουν την τάξη. Η κυβέρνηση της πολιτείας Κατσίνα κήρυξε 24ωρη απαγόρευση κυκλοφορίας στον τοπικό δήμο Ντουτσίνμα και 12ωρη απαγόρευση κυκλοφορίας σε όλες τις άλλες τοπικές αυτοδιοικητικές περιοχές της πολιτείας. Πέντε άλλες πολιτείες^[13], που κατανέμονται στις τρεις γεωπολιτικές ζώνες του Βορρά, έχουν επίσης θέσει σε ισχύ απαγόρευση κυκλοφορίας. Οι διοργανωτές των διαδηλώσεων συνελήφθησαν στα σπίτια τους^[14] κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου και η αστυνομία ξεκίνησε έρευνες από σπίτι σε σπίτι για να ανακτήσει «λεηλατημένες περιουσίες»^[15].

Στις βορειοανατολικές και βορειοκεντρικές πολιτείες που επλήγησαν, οι διαδηλωτές αψήφησαν την απαγόρευση κυκλοφορίας μετά από λίγες ημέρες συμμόρφωσης. Στις 3 Αυγούστου, οι διαδηλωτές βγήκαν και πάλι στους δρόμους στο Κάνο, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη μετά το Λάγος. Ένας από τους διαδηλωτές φέρεται να δήλωσε: «Προτιμούμε να πεθάνουμε από σφαίρες παρά από πείνα∙ δεν μπορούμε να μείνουμε στο σπίτι μας και να πεθάνουμε από πείνα»^[16]. Είναι ενδιαφέρον ότι αρκετοί διαδηλωτές στο Κάνο διαδήλωσαν κρατώντας ψηλά τη ρωσική σημαία^[17]. Μια παρόμοια κατάσταση διαδραματίστηκε στην Κατσίνα δύο ημέρες αργότερα, παρόλο που η Ρωσία έχει διαχωρίσει τη θέση της από αυτό. Οι διαδηλωτές όχι μόνο ανέμιζαν τη ρωσική σημαία σε αυτές τις πολιτείες, αλλά ζητούσαν και την ανάληψη της εξουσίας από τον στρατό για να σωθούν οι φτωχές μάζες, όπως θεωρούσαν ότι είναι η κατάσταση στα κράτη του Σάχελ, ιδίως στον Νίγηρα, με τα οποία μοιράζονται ιστορία, πολιτισμό, ακόμη και συγγένειες.

Η βία στις νότιες πολιτείες ήταν σε μεγάλο βαθμό μονόπλευρη, από την αστυνομία και τους τραμπούκους. Αλλά αυτό δεν ήταν απολύτως έτσι. Στην πολιτεία Δέλτα, ένας αστυνομικός πυροβόλησε και τραυμάτισε έναν διαδηλωτή στις 2 Αυγούστου. Η μέχρι τότε ειρηνική διαμαρτυρία έγινε βίαιη^[18]. Νεαροί και γυναίκες της αγοράς προσπάθησαν να λιντσάρουν τον πρόεδρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, ο οποίος ευτυχώς διέφυγε σώος.

Στο Λάγος, το επίκεντρο ήταν γύρω από το πάρκο Gani Fawehinmi Freedom Park στο Οτζότα, ένα σημαντικό σημείο εισόδου στην πολιτεία, με χιλιάδες διαδηλωτές να έρχονται κάθε μέρα από διάφορα μέρη της πολιτείας. Ήταν επίσης το επίκεντρο του Λάγος στην εξέγερση #OccupyNigeria τον Ιανουάριο του 2012, και είχε οριστεί ως τόπος διαδηλώσεων από το κράτος, με μια παγίδα: οι διαδηλωτές έπρεπε να μπαίνουν στο περιφραγμένο πάρκο. Εκείνοι αντιστάθηκαν και η αστυνομία αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Υπήρχαν και άλλα σημεία συγκέντρωσης, όπως μπροστά από την Πολιτειακή Βουλή του Λάγος στην Αλάουσα. Κανένα όμως δεν συγκέντρωσε το πλήθος που υπήρχε στην Οτζότα.

Ο ενθουσιασμός των διαδηλωτών εκεί ήταν αισθητός. Την Παρασκευή, οι συντονιστές των οδοφραγμάτων πρότειναν ένα διάλειμμα για το Σαββατοκύριακο∙ υπήρξε μια δυνατή κραυγή «όχι», ως απάντηση. Την επόμενη μέρα, υπήρχαν έως και 5.000 άνθρωποι στο χώρο της συγκέντρωσης. Συμφωνήθηκε, ωστόσο, να είναι χαμηλών τόνων την Κυριακή. Μετά την ομιλία του Προέδρου Τινούμπου την Κυριακή, οι πεμπτοφαλαγγίτες προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία της προγραμματισμένης χαμηλής προσέλευσης και της απουσίας των περισσότερων συντρόφων που είχαν παράσχει την ηγεσία εκεί για να αποστρατευτούν, ισχυριζόμενοι ότι η διαδήλωση είχε ματαιωθεί. Αυτή η εξαπάτηση, σε συνδυασμό με την πολύ πιο μαζική παρουσία της αντιπολίτευσης, είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί ο αριθμός των διαδηλωτών εκεί τη Δευτέρα. Υπήρχαν λιγότεροι από χίλιοι άνθρωποι, οι λιγότεροι από τότε που ξεκίνησε η κινητοποίηση.

Είναι ενδιαφέρον ότι τη Δευτέρα μπορούσε να πραγματοποιηθεί διαδήλωση στην πολιτεία Όντο, όπου τραμπούκοι είχαν επιτεθεί σε ακτιβιστές που συγκεντρώνονταν για διαδήλωση διαμαρτυρίας την 1η ημέρα των #DaysOfRage. Αυτό θα μπορούσε να εμπνεύσει δράση σε ορισμένες από τις υπόλοιπες επτά πολιτείες.

Οι αιτίες των διαδηλώσεων δεν εξαφανίζονται

Η συνεχιζόμενη πανεθνική κινητοποίηση διαμαρτυρίας είναι το τρίτο μαζικό κίνημα διαδηλώσεων στη Νιγηρία του 21ου αιώνα, μετά την εξέγερση #OccupyNigeria το 2012 και την εξέγερση #EndSARS το 2020. Αλλά, ενώ το 2012 και το 2020 ξεκίνησαν ως εν πολλοίς αυθόρμητες λαϊκές αντιδράσεις χωρίς καθορισμένο χρόνο, αυτές οι #DaysOfRage ξεκίνησαν με σαφώς καθορισμένες ημερομηνίες έναρξης και λήξης. Μέσα στην «έλλειψη δομής» και την «αρχηγική» «ηγετική έλλειψη» που καθόρισε το #EndSARS και τα περισσότερα από τα εκτυλισσόμενα κοινωνικά κινήματα που εμπνέονται από την αυτονομία μετά το #OccupyWallStreet, αναδύεται μια αίσθηση οργάνωσης. Αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό δυνατό λόγω του ρόλου μιας πανεθνικής ριζοσπαστικής, μη θρησκευτικής αριστερής πλατφόρμας: του κινήματος Take It Back, το οποίο ήταν εξίσου κεντρικό στη συνοχή των αιτημάτων και την κινητοποίηση του κινήματος #EndSARS.

Το οργανωμένο εργατικό κίνημα μπορεί επίσης να χάνει τη σημασία του ως κοινωνική δύναμη που εκπροσωπεί την εργατική τάξη. Αυτό που συνέβη την 1η και τη 2η ημέρα ήταν ουσιαστικά μια γενική απεργία. Αλλά θα ήταν ζωτικής σημασίας για το αναδυόμενο κίνημα να μπορέσει να προχωρήσει πέρα από την παθητική συμμετοχή των απλών εργαζομένων στην ενεργό συμμετοχή για την οικοδόμηση της εξουσίας του εργαζόμενου λαού.

Είναι επίσης σημαντικό ότι τα αιτήματα αυτής της διαδήλωσης ξεκίνησαν από εκεί που τελείωσαν τα αιτήματα του #EndSARS πριν πνιγεί στο αίμα: #EndBadGovernance. Η ανάπτυξη της κατανόησης της αναγκαιότητας της αλλαγής του συστήματος και της επαναστατικής δημοκρατίας από τα κάτω, που έχει τις ρίζες της στη δύναμη των εργαζομένων, για να «τελειώσει η κακή διακυβέρνηση» είναι εξαιρετικά σημαντική για την πολιτική δουλειά της Αριστεράς στην περίοδο που διανύουμε. Αυτό θα βοηθούσε, μεταξύ άλλων, να διαλυθούν οι αυταπάτες για τον Πούτιν, τη Ρωσία και την κάθε είδους στρατοκρατική πρωτοποριακότητα.

Τώρα το #DaysOfRage βρίσκεται στα μισά του δρόμου. Υπό το πρίσμα της καταστολής και της σκανδαλολογίας που δέχτηκε, το κίνημα των διαδηλώσεων ήταν, σε μεγάλο βαθμό, επιτυχημένο. Πολύ πιο σημαντικό από τις επόμενες ημέρες είναι το έδαφος που έχει οργώσει για τους σπόρους μιας επερχόμενης καταιγίδας, η οποία είναι πιθανό να έρθει αρκετά σύντομα.

Όπως επεσήμαναν οι διοργανωτές της διαδήλωσης, όταν το κράτος έψαχνε να βρει ανθρώπους που θα θεωρούσε υπεύθυνους για την κινητοποίηση της διαδήλωσης, οι βασικοί κινητοποιητές είναι η πείνα και η γενικευμένη δυστυχία στον τόπο. Και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι κάποιο από αυτά θα εξαφανιστεί σύντομα.

Μετάφαρση: elaliberta.gr

Baba Aye, “Cost of living crisis sparks nationwide protest in Nigeria”, Amandla, 6 Αυγούστου 2024, https://www.amandla.org.za/cost-of-living-crisis-sparks-nationwide-protest-in-nigeria/. Αναδημοσίευση: International Viewpoint, 24 Αυγούστου 2024, https://internationalviewpoint.org/spip.php?article8645.

Ο Baba Aye είναι συνδικαλιστής, συν-συντονιστής του Συνασπισμού για την Επανάσταση (CORE / Coalition for Revolution) και μέλος του Συμβουλίου της Προοδευτικής Διεθνούς (PI / Progressive International). Εκδίδει το Socialist Workers League και δημοσιεύει στο twitter στο @BabaAye.

Σημειώσεις

^[1] Taiwo Hassan, “Nigeria’s Economy Loses Over N500bn In Single Day To Nationwide Protests”, New Telegraph, 1 Αυγούστου 2024, https://newtelegraphng.com/nigerias-economy-loses-over-n500bn-in-single-day-to-nationwide-protests/.

^[2] BBC News, “13 dead in Nigeria protests”, Youtube, https://www.youtube.com/watch?v=6jP4MM4b3q0.

^[3] “Stop this massacre – NLC”, Nigeria Labour Congress, 3 Αυγούστου 2024, https://www.nlcng.org/stop-this-massacre-nlc/.

^[4] Kayode Oyero, “FULL TEXT: President Tinubu’s Speech On #EndBadGovernance Protests”, Channels, 4 Αυγούστου 2024, https://www.channelstv.com/2024/08/04/full-text-president-tinubus-speech-on-endbadgovernance-protests/.

^[5] Sola Ojo, “Protests not over – Abuja residents”, The Sun, https://thesun.ng/protests-not-over-abuja-residents/.

^[6] Kunle Daramola, “EXTRA: I deserve Guinness World Records recognition for economic reforms, says Tinubu”, TheCable, 22 Νοεμβρίου 2023, https://www.thecable.ng/extra-i-deserve-recognition-by-guinness-world-records-for-economic-reforms-says-tinubu/.

^[7] “#Protests: Minna and Kano are Just the Beginning; Tinubu’s Poverty and Hardship Policies Will Inspire Mass Actions”, Socialist Workers League, 7 Φεβρουαρίου 2024, https://socialistworkersleague.org/2024/02/07/protests-minna-and-kano-are-just-the-beginning-tinubus-poverty-and-hardship-policies-will-inspire-mass-actions/.

^[8] “Protests in Several States as Cost of Living Crisis Deepens”, Socialist Workers League, 16 Φεβρουαρίου 2024, https://socialistworkersleague.org/2024/02/16/protests-in-several-states-as-cost-of-living-crisis-deepens/.

^[9] Ό.π.

^[10] [Σ.τ.Μ.:] Οι Ίγκμπο είναι μία από τις εθνοτικές ομάδες από τις οποίες αποτελείται η Νιγηρία. Αντιμετωπίζουν ρατσιστικές διακρίσεις και το #IgboMustGo ήταν μια προσπάθεια να εκτραπεί η οργή του κόσμου για την κυβέρνηση σε πογκρόμ εναντίον των Ίγκμπο.

^[11] “#EndBadGovernance: Adegboruwa calls for suspension of protest”, Punch, 2 Αυγούστου 2024, https://punchng.com/endbadgovernance-adegboruwa-calls-for-suspension-of-protest/#google_vignette.

^[12] “Nigerian Policeman Kills Colleague While Firing At #EndBadGovernance Protesters In Katsina”, Sahara Reporters, 2 Αυγούστου 2024, https://saharareporters.com/2024/08/02/nigerian-policeman-kills-colleague-while-firing-endbadgovernance-protesters-katsina.

^[13] “Nigeria: Protest activity, heightened security, and sporadic clashes likely to continue nationwide through at least Aug. 10 /update 2”, Crisis24, 5 Αυγούστου 2024, https://crisis24.garda.com/alerts/2024/08/nigeria-protest-activity-heightened-security-and-sporadic-clashes-likely-to-continue-nationwide-through-at-least-aug-10-update-2#:~:text=Jigawa%20State%3A%20A%2018%3A00,effect%20in%20Kaduna%20and%20Zaria.

^[14] “BREAKING: 11 Protesters Arrested In Yobe From Their Homes As Nigerian Police Clamp Down On #EndBadGovernance”, Sahara Reporters, 3 Αυγούστου 2024, https://saharareporters.com/2024/08/03/breaking-11-protesters-arrested-yobe-their-homes-nigerian-police-clamp-down#google_vignette.

^[15] Bashir Bello, “Protest: Police conduct house-to-house search to recover looted properties in Kano”, Vanguardn, 3 Αυγούστου 2024, https://www.vanguardngr.com/2024/08/protest-police-conduct-house-to-house-search-to-recover-looted-properties-in-kano/.

^[16] “Nine Feared Dead As Protesters Raise Russian Flag in Kano”, AriseNews, 4 Αυγούστου 2024, https://www.arise.tv/nine-feared-dead-as-protesters-raise-russian-flag-in-kano/.

^[17] Francis Ugwu, “Russia takes stand on use of its flag by Nigerian protesters”, Daily Post, 5 Αυγούστου 2024, https://dailypost.ng/2024/08/05/russia-takes-stand-on-use-of-its-flag-by-nigerian-protesters/.

^[18] Dele Ogunyemi, “Hunger protest turns violent in Delta, council chair escapes lynching”, Punch, 2 Αυγούστου 2024, https://punchng.com/hunger-protest-turns-violent-in-delta-council-chair-escapes-lynching/.