Πρέπει να ανοίξουμε μια διαδικασία συλλογικού προβληματισμού στο εσωτερικό της Αριστεράς σχετικά με τις τάσεις που αναπτύσσονται σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, προκειμένου να ανοίξουμε μια νέα φάση ανασύνθεσης που θα υπερβαίνει την πολιτική του μικρότερου κακού και την κουλτούρα της διακυβέρνησης. Τέλος, πρέπει να εργαστούμε προς ένα ευρύ οικοσοσιαλιστικό σχέδιο που δεν θα διαχειρίζεται απλώς αυτό που ήδη υπάρχει και θα επιδιώκει να διευρύνει το πεδίο των δυνατοτήτων. Ένα σχέδιο που θα μας επιτρέπει να οραματιστούμε ότι αυτό που δεν είναι δυνατό σήμερα, ούτε καν φαίνεται δυνατό σήμερα, θα μπορούσε να αρχίσει να είναι δυνατό, συλλογικά, αύριο

Η ψηφοφορία της Κυριακής 23 Ιουλίου θα αλλάξει τις συνθήκες μέσα στις οποίες θα λειτουργήσουν η Αριστερά και οι προοδευτικές δυνάμεις. Η Δεξιά και οι νεοφασίστες πρέπει να καταψηφιστούν και να σταματήσουν, αλλά πρέπει να οικοδομηθεί μια εναλλακτική λύση απέναντι στην ελαφρώς πιο φιλελεύθερη διαχείριση της καπιταλιστικής οικονομίας από το PSOE.

  Οι εκλογές της 23 Ιουλίου σημαδεύονται από την αντιδραστική στροφή που έχει συντελεστεί παγκοσμίως και στην Ισπανία. Η κύρια αιτία αυτής της προσφυγής (στις κάλπες) ήταν η εκλογική ήττα του προοδευτικού μπλοκ στις εκλογές της 28ης Μαΐου, η οποία αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα για την επιτάχυνση της αλλαγής της πολιτικής κατάστασης. Αν και τα αποτελέσματα ήταν σχετικά κοντινά μεταξύ του PP (Λαϊκό Κόμμα, συντηρητικοί) και του PSOE (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, παραδοσιακοί σοσιαλδημοκράτες), η εκλογική αριθμητική που κατανέμει κατά τόπους τις δυνάμεις δημιούργησε μια μεγάλη ανατροπή...

Η είδηση είναι ιστορικής σημασίας, αλλά στην μεν Γαλλία δεν έτυχε της παραμικρής προβολής, στην δε Ελλάδα ούτε καν δημοσιεύτηκε ποτέ: γαλλικό δικαστήριο αναγνώρισε, για πρώτη φορά, ως “συνένοχο” στη γενοκτονία των Τούτσι στη Ρουάντα (τουλάχιστον 800.000 νεκροί) τον Υμπέρ Βεντρίν, τότε γενικό γραμματέα της γαλλικής προεδρίας, κατοπινό υπουργό εξωτερικών της Γαλλίας και δεξί χέρι του τότε προέδρου Φρανσουά Μιτεράν. Με άλλα λόγια, το γαλλικό δικαστήριο αναγνώρισε ουσιαστικά τον ίδιο τον τότε Γάλλο πρόεδρο Μιτεράν ως συνένοχο σε μια από τις 3-4 πιο αποτρόπαιες γενοκτονίες της σύγχρονης ιστορίας!…

NPA (Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα) Η άρνηση να υποκύψουμε στις εκκλήσεις για «επιστροφή στην ηρεμία» είναι νόμιμη όταν αυτή η διαταγή προέρχεται από εκείνους που, μέσω των αντικοινωνικών πολιτικών τους και των διακρίσεων, κακοποιούν καθημερινά τον πληθυσμό των εργατικών γειτονιών. Η «ηρεμία» τους είναι η καταπίεση και η βία, την οποία πρέπει να υπομείνουμε χωρίς αντίδραση.