Δύο ναυάγια αποκαλύπτουν την κατάσταση στον κόσμο
ΠΗΓΗ: https://internationalviewpoint.org/
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: elaliberta.gr
Η βύθιση δύο πλοίων -του Andrianna, γεμάτου με εκατοντάδες απελπισμένους μετανάστες, και του Titan, με μια χούφτα πολυεκατομμυριούχους- δίνει μια ζωντανή εικόνα του σημερινού κόσμου. Όλοι οι θάνατοι από πνιγμό στον ωκεανό είναι τραγικοί, και πρέπει κανείς να συμπάσχει με τις οικογένειες που έχασαν τους αγαπημένους τους. Ωστόσο, τα γεγονότα αυτά καταδεικνύουν επίσης με δραματικό τρόπο την παγκόσμια οικονομική ανισότητα και αδικία.
Αυτοί που πέθαναν στο Titan έχουν ονόματα. Ο Στόκτον Ρας, διευθύνων σύμβουλος και ιδρυτής της OceanGate, ήταν ο πιλότος του Titan. Ο Χάμις Χάρντινγκ ήταν Βρετανός επιχειρηματίας, πρόεδρος της Action Aviation με έδρα το Ντουμπάι και εξερευνητής. Ο Paul-Henri Nargeolet ήταν διευθυντής υποβρύχιας έρευνας για την RMS Titanic, Inc, μια αμερικανική εταιρεία που κατέχει τα δικαιώματα του ναυαγίου του Τιτανικού. Και τέλος, ο Shazad Dawood και ο 19χρονος γιος του Sulem Dawood ήταν γόνοι μιας από τις πλουσιότερες οικογένειες του Πακιστάν.
Οι τέσσερις επιβάτες πλήρωσαν 250.000 δολάρια ο καθένας για τη μακάβρια περιπέτεια να κατέβουν στα 12.500 πόδια κάτω από την επιφάνεια για να δουν τα συντρίμμια του Τιτανικού, όπου 1.517 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μετά την πρόσκρουση του πλοίου σε παγόβουνο το 1912. Το σκάφος εξαφανίστηκε στις 18 Ιουνίου. Η αμερικανική και η καναδική ακτοφυλακή έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν, στέλνοντας πλοία και αεροπλάνα για να εντοπίσουν και να σώσουν αυτούς τους πέντε. Αλλά τα συντρίμμια που βρέθηκαν στις 22 Ιουνίου δείχνουν ότι το υποβρύχιο σκάφος προφανώς κατέρρευσε.
Αντίθετα, πολλοί από αυτούς που έχασαν τη ζωή τους όταν το Andrianna ανατράπηκε στις 14 Ιουνίου δεν έχουν ακόμη ονόματα. Το πλοίο, ένα υπερφορτωμένο αλιευτικό σκάφος, έπλεε από τη Λιβύη προς την Ιταλία, μεταφέροντας 400 έως 750 μετανάστες από διάφορες χώρες. Περίπου 104 διασώθηκαν, εκατοντάδες άλλοι παραμένουν αγνοούμενοι, πολλοί από αυτούς γυναίκες και παιδιά που βρίσκονταν στο εσωτερικό του καταστρώματος. Μεταξύ των επιζώντων υπήρχαν Αιγύπτιοι, Σύριοι, Πακιστανοί, Αφγανοί και Παλαιστίνιοι και ίσως και άλλες εθνικότητες μεταξύ των νεκρών. Αυτοί οι επιβάτες ήταν κυρίως φτωχοί άνθρωποι που κατευθύνονταν προς την Ευρώπη με την ελπίδα να βρουν έναν τρόπο να κερδίσουν μια καλύτερη ζωή και να φροντίσουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους.
Αλλά πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν θέλουν άλλους μετανάστες, ιδιαίτερα φτωχούς ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων, χρωμάτων, θρησκειών και γλωσσών. Με τις δεξιές κυβερνήσεις στην εξουσία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, κάθε επίφαση αλληλεγγύης έχει εξαφανιστεί. Η ελληνική ακτοφυλακή είδε ότι το σκάφος είχε πρόβλημα, αλλά αρνήθηκε να το βοηθήσει.
Ιδού, λοιπόν, η διχασμένη πραγματικότητα όσων ταξιδεύουν στην ανοιχτή θάλασσα. Οι πλούσιοι μπορούν να πληρώσουν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια για μια υποθαλάσσια περιπέτεια, ενώ οι φτωχοί ξοδεύουν τις τελευταίες τους οικονομίες για να στριμωχτούν σε ένα υπερφορτωμένο αλιευτικό σκάφος με την ελπίδα να φτάσουν στην Ευρώπη και να βρουν δουλειά. Οι κυβερνήσεις κινητοποιούν τις δυνάμεις τους για να σώσουν τους πλούσιους, αλλά γυρίζουν την πλάτη στους φτωχούς που βρίσκονται σε κίνδυνο. Η βύθιση αυτών των δύο σκαφών θα πρέπει να οδηγήσει τους Ευρωπαίους και τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να ελέγξουν τις συνειδήσεις τους.
Πώς θα ήταν αν το εκατομμύριο δολάρια που ξόδεψαν αυτά τα τέσσερα άτομα για να επισκεφθούν τον Τιτανικό είχαν δαπανηθεί για να βοηθήσουν αυτούς τους εκατοντάδες μετανάστες; Ας το πάμε ένα βήμα παραπέρα. Υπάρχουν περίπου 45 εκατομμύρια μετανάστες στον κόσμο σήμερα, λόγω της κλιματικής αλλαγής, των οικονομικών κρίσεων και των καταπιεστικών κυβερνήσεων. Η φορολόγηση των παγκόσμιων πλουσίων, οι οποίοι έχουν σαφώς περισσότερα χρήματα από όσα χρειάζονται, θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικούς πόρους για την αντιμετώπιση αυτής της μεταναστευτικής κρίσης.
