Η πανδημία του κορονοϊού αποκαλύπτει την απανθρωπιά του καπιταλισμού. Τι μπορούν να κάνουν οι σοσιαλιστές;
Ανακοίνωση της Συμμαχίας Σοσιαλιστών/Σοσιαλιστριών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής
Μέχρι στιγμής έχουν γίνει γνωστές περισσότερες από 130.000 περιπτώσεις κορονοϊού (COVID-19) παγκοσμίως και ο αριθμός των θανάτων που έχουν αναφερθεί μέχρι στιγμής ξεπερνά τις 5.000. Οι αριθμοί αυξάνονται καθημερινά και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί επίσης να είναι εξαιρετικά υποεκτιμημένοι. Στις 11 Μαρτίου, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κήρυξε κατάσταση πανδημίας.
Ο ιός εμφανίστηκε στις αρχές Δεκεμβρίου του 2019 στην Ουχάν της Κίνας. Κάποιοι επιστήμονες υποστήριξαν ότι η εμφάνιση τέτοιων ιών στους ανθρώπους προκαλείται από ένα εντατικό βιομηχανικό καπιταλιστικό αγροτικό / γεωργικό σύστημα (υποστηριζόμενο από τα κράτη) που δημιουργεί ένα ρήγμα μεταξύ των οικονομιών και των οικολογιών μας.
Δεδομένου ότι ο κορονοϊός είναι ζωικός ιός που πρόσφατα μεταφέρθηκε στον άνθρωπο, δεν είναι γνωστά πολλά για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του. Γνωρίζουμε ότι είναι πολύ μεταδοτικός και ότι όσοι τον κολλήσουν ενδέχεται να μην παρουσιάσουν συμπτώματα για δύο εβδομάδες, αλλά εν τω μεταξύ θα τον μεταδώσουν σε άλλους. Τα συμπτώματά του μπορεί να είναι πυρετός, ξηρός βήχας, πονοκέφαλος, γαστρεντερικά προβλήματα, μεταξύ άλλων. Γνωρίζουμε επίσης ότι ενώ είναι πιο θανατηφόρος από γνωστά είδη γρίπης, εκείνοι που είναι νεότεροι ή έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα ή δεν είναι συνεχώς εκτεθειμένοι σε αυτόν ως πάροχοι περίθαλψης, μπορούν να επιβιώσουν. Το αν μπορεί να παραμείνει αδρανής στο σώμα των ανθρώπων και να μεταλλαχθεί ή να επανενεργοποιηθεί περιοδικά και να προκαλέσει συμπτώματα στο σώμα ενός θεραπευμένου ατόμου δεν είναι γνωστό.
Στις 30 Δεκεμβρίου, όταν ένας θαρραλέος Κινέζος οφθαλμίατρος, ο Δρ. Λι Ουενλιάνγκ1 στην Ουχάν προσπάθησε να προειδοποιήσει τους συμφοιτητές του στην ιατρική σχολή γι’ αυτή τη μυστηριώδη ασθένεια, συνελήφθη αμέσως από τις κινεζικές αρχές και αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι διαδίδει «ψέματα». Η κινεζική κυβέρνηση προσπάθησε να κρύψει τη σοβαρότητα αυτής της μεταδοτικής ασθένειας και δεν έσπευσε να αναλάβει δράση μέχρι τις 20 Ιανουαρίου. Μη δρώντας επιθετικά για να προειδοποιήσει το κοινό και τους εργαζόμενους στον ιατρικό τομέα, έχασε μία από τις σημαντικότερες δυνατότητες να περιορίσει την ασθένεια και να μη γίνει επιδημία.
Παρά το ετήσιο ποσοστό οικονομικής ανάπτυξης της Κίνας 6%, τα μεγάλα νοσοκομεία με τεχνολογία αιχμής και γιατρούς, το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα της Κίνας δεν διαθέτει λειτουργικό σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας που απαιτείται για να σταματήσει τις μεταδοτικές ασθένειες όπως η γρίπη. Από τα τέλη Ιανουαρίου, το καθεστώς προσπάθησε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της εξάπλωσης του κορονοϊού μέσω της απομόνωσης ολόκληρου του πληθυσμού της επαρχίας Χουμπέι όπου βρίσκεται το Ουχάν και έχει επίσης επιβάλει απαγόρευση μετακινήσεων σε εκατοντάδες εκατομμύρια άλλους σε ολόκληρη την Κίνα.
Η προσπάθειά του να κρύψει την επιδημία, η αυταρχική απαγόρευση μετακινήσεων και η απάνθρωπη στάση του απέναντι σε εκείνους που έχουν προσβληθεί από τον ιό και εκείνους που έχουν χάσει τα αγαπημένα τους πρόσωπα, δημιούργησε μεγάλο θυμό και δυσαρέσκεια στην Κίνα. Αυτός ο θυμός εκδηλώνεται ανοιχτά από τους ανθρώπους στα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης παρά τον φόβο της σύλληψης από τις αρχές. Πολλοί Κινέζοι πολίτες που είχαν το καθεστώς σε μεγάλη εκτίμηση μέχρι πριν από λίγους μήνες, άλλαξαν γνώμη.
Οι προσπάθειες της κινεζικής κυβέρνησης να αποκρύψει τον ιό όμως δεν είναι ένα κινεζικό φαινόμενο. Ο Ρομπ Γουάλλας, εξελικτικός βιολόγος, συγγραφέας του Big Pharma Makes Big Flu, υποστηρίζει ότι «Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη έχουν χρησιμεύσει ως πεδίο έκρηξης για νέες γρίπες, πρόσφατα του H5N2 και του H5Nx, και οι πολυεθνικές τους και νεοαποικιακοί πληρεξούσιοί τους οδήγησαν στην εμφάνιση του Έμπολα στη Δυτική Αφρική και του Ζίκα στη Βραζιλία. Οι αξιωματούχοι της δημόσιας υγείας των ΗΠΑ κάλυψαν την αγροβιομηχανία κατά τη διάρκεια των κρουσμάτων H1N1 (2009) και H5N2»2.
Στο Ιράν, που έχει τα χειρότερα περιστατικά της επιδημίας μετά την Κίνα, η αυταρχική κυβέρνηση του Ιράν απέκρυψε επίσης την εμφάνιση της επιδημίας εκεί και δεν ενημέρωσε το κοινό για τη σοβαρότητα της κατάστασης μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου. Το ιρανικό κράτος γνώριζε για την εξάπλωση του κορονοϊού πριν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές, αλλά δεν έκανε ανακοίνωση γι’ αυτό λόγω του φόβου ότι θα είχε επιπτώσεις στην εκλογική προσέλευση (η οποία ήταν χαμηλή). Επίσης, για ιδεολογικούς, πολιτικούς και οικονομικούς λόγους, το κράτος αρνήθηκε να θέσει την πόλη Κομ, το θρησκευτικό του κέντρο, σε καραντίνα, και επίσης δεν έκανε εξετάσεις σε άτομα που διακινδύνευαν και σε ταξιδιώτες. Ενώ πολλά γραφεία και χώροι εργασίας εξακολουθούν να λειτουργούν στο εσωτερικό του Ιράν, η πλειοψηφία του πληθυσμού μένει στο σπίτι και δεν έχει πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, σε επαρκή τρόφιμα ή καθαρό αέρα ή καθαρό νερό. Η οικονομία εδώ και πολύ καιρό καταρρέει υπό το βάρος των στρατιωτικών παρεμβάσεων του Ιράν στην περιοχή και των αμερικανικών κυρώσεων. Σύμφωνα με μια πρόσφατα δημοσιευμένη αναφορά από σοσιαλιστές και εργάτες ακτιβιστές, «σε καθημερινή βάση πεθαίνουν δεκάδες άνθρωποι στις παραγκουπόλεις και θάβονται χωρίς να έχουν καταγραφεί οι θάνατοι τους... Το ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των φτωχών είναι τόσο σοβαρό ώστε τα πτώματα θάβονται σε μαζικούς τάφους ή καίγονται»3. Δορυφορικές εικόνες των μαζικών τάφων έχουν επίσης δημοσιευθεί από τις εφημερίδες New York Times και Guardian4.
Η Ιταλία, η οποία έχει επίσης από τα χειρότερα περιστατικά της επιδημίας, μετά την Κίνα επέβαλε απαγόρευση μετακινήσεων σε ολόκληρο τον πληθυσμό. Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα αντιμετωπίζουν επίσης σημαντική εξάπλωση του ιού. Αυτές και άλλες χώρες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής καθώς και η Ινδία λαμβάνουν τώρα δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της επιδημίας. Τα μέτρα κυμαίνονταν από εξετάσεις, απομόνωση και κλείσιμο σχολείων και απαγόρευση δημόσιων συγκεντρώσεων, μέχρι περιορισμούς στα ταξίδια και το κλείσιμο των συνόρων.
Στις ΗΠΑ, οι ειδήσεις σχετικά με την επιδημία αντιμετωπίστηκαν με περιφρόνηση από τη διοίκηση του Τραμπ και αργότερα με την απαγόρευση των ταξιδιωτών από την Κίνα και πιο πρόσφατα από 26 χώρες της Ευρώπης. Παρόλο που ο υπουργός Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ, Άλεξ Αζάρ, είχε μάθει για τη σοβαρότητα του προβλήματος ήδη από τις 3 Ιανουαρίου και φημολογείται ότι το ανέφερε στον Τραμπ στο τέλος του Ιανουαρίου, ο Τραμπ δεν έκανε την πρώτη του δημόσια ομιλία για την επιδημία αυτή μέχρι 23 Φεβρουαρίου μετά την επιστροφή του από την επίσημη επίσκεψή του στην Ινδία. Τα τεστ κιτ που δόθηκαν από την κυβέρνηση στο κοινό ήταν ελαττωματικά και δεν δόθηκαν νέα τεστ κιτ παρά μόνο πριν από λίγες μέρες. Επιπλέον, οι περικοπές του προϋπολογισμού από τη διοίκηση Τραμπ τα τελευταία τρία χρόνια, κατέστρεψαν τα πολύτιμα δίκτυα και προγράμματα που είχαν δημιουργηθεί στις ΗΠΑ για την πρόληψη επιδημιών. Ο Τραμπ έχει διορίσει τώρα τον αντιπρόεδρο του, τον θρησκευτικό φονταμενταλιστή και ρατσιστή Μάικ Πενς, ο οποίος έχει ιστορικό αδιαφορίας για την επιδημία του AIDS, ως τσάρο επιφορτισμένο με την πανεθνική αντιμετώπιση της επιδημίας του κορονοϊού. Όλες οι πληροφορίες που παρέχονται στο κοινό και προέρχονται από φορείς δημόσιας υγείας πρέπει να εγκριθούν από τον ίδιο και το γραφείο του.
Από οικονομικής πλευράς, η πανδημία έχει οδηγήσει σε παγκόσμια κρίση της κλίμακας του 2008. Έχει προκαλέσει τεράστιες μειώσεις στην παραγωγή, τα ταξίδια και την κατανάλωση και οδήγησε πρόσφατα σε έναν πόλεμο τιμών πετρελαίου μεταξύ του Μοχάμμαντ Βιν Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας και του Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας για να μειώσουν την τιμή του πετρελαίου και να πάρουν τις αγορές ο ένας του άλλου ώστε να ανταγωνιστούν την αμερικανική αγορά σχιστολιθικού πετρελαίου. Οι ΗΠΑ, οι οποίες πρόσφατα κατέστησαν παγκόσμιοι ηγέτες στην πώληση πετρελαίου από σχιστόλιθο, χάνουν τα κέρδη τους από το πετρέλαιο.
Η απάντηση της διοίκησης του Τραμπ στην τρέχουσα οικονομική κρίση ήταν ένα προτεινόμενο πακέτο διάσωσης για τον κλάδο των αερομεταφορών και τη βιομηχανία σχιστολιθικού πετρελαίου. Ο Τραμπ πρότεινε επίσης φόρο επί των μισθών ύψους 800 δισεκατομμυρίων δολαρίων χωρίς να καθορίσει τον τρόπο ανασύστασης του ταμείου κοινωνικής ασφάλισης που βασίζεται σε αυτούς τους φόρους. Μέχρι τις 13 Μαρτίου, αναγκάστηκε να αποδεχθεί ένα νομοσχέδιο που πρότειναν οι Δημοκρατικοί για δωρεάν εξετάσεις για κορονοϊό, για αναρρωτική άδεια και άδεια οικογένειας, καθώς και για επισιτιστική βοήθεια σε φτωχές οικογένειες.
Πολλά θα πρέπει ακόμη να μάθουμε για το πώς ο κορονοϊός επηρεάζει διάφορες χώρες και πώς αντιδρούν σε αυτόν. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η αντιμετώπιση της πανδημίας από διάφορα κράτη επικεντρώθηκε στην καραντίνα, την «αποφυγή κοινωνικών επαφών», τις μερικές εξετάσεις, τις μάσκες και τα γάντια, την απολύμανση του σώματος ή διαφόρων επιφανειών, το κλείσιμο σχολείων, τον περιορισμό των ταξιδιών και το κλείσιμο των συνόρων.
Τι μπορούν να κάνουν οι σοσιαλιστές για να κάνουν τη διαφορά;
Η πανδημία του κορονοϊού δεν είναι μόνο μια κρίση για την υγεία. Είναι επίσης ένα κοινωνικό πρόβλημα που έχει τις ρίζες του στην απανθρωπιά του καπιταλιστικού συστήματος.
Πρώτον, πρέπει να μετατοπίσουμε τον κυρίαρχο λόγο από την επικέντρωση στο φόβο του «άλλου» στην καταγγελία της αποτυχίας του καπιταλιστικού συστήματος να θέσει την ανθρωπότητα και τη φύση στο επίκεντρο των ανησυχιών μας. Υπάρχουν διαρθρωτικοί λόγοι που εμποδίζουν τον καπιταλισμό να δώσει προτεραιότητα στη δημόσια υγεία.
Ο καπιταλισμός, είτε ιδιωτικός όπως στις ΗΠΑ είτε κρατικός, όπως στην Κίνα και τη Ρωσία και στα πρώην αυτοαποκαλούμενα σοσιαλιστικά κράτη, είναι ένα σύστημα που βασίζεται στη συσσώρευση της αξίας ως αυτοσκοπό. Επομένως, η συσσώρευση κερδών είναι πάνω από την ανθρώπινη υγεία, τις ανθρώπινες ανάγκες και την προστασία του περιβάλλοντος. Μπορεί να κατασκευάσει φανταχτερά νοσοκομεία με ειδικούς, αλλά να αγνοεί την προληπτική ιατρική φροντίδα για τις μάζες. Μειώνει τους προϋπολογισμούς για την υγεία και καθιστά τους φτωχούς και την εργατική τάξη αναλώσιμους, ενώ ξοδεύει δισεκατομμύρια για τις ένοπλες δυνάμεις και τους πολέμους.
Επιπλέον, ο καπιταλισμός εξαρτάται από την απρόσκοπτη κυκλοφορία αγαθών και ανθρώπων, ώστε να καθίσταται δυνατή η συνεχής συσσώρευση κεφαλαίου. Η καταπολέμηση της πανδημίας του κορονοϊού απαιτεί εκτεταμένους περιορισμούς στην κυκλοφορία αυτή. Δεδομένου ότι μια διακοπή εργασίας για μια εταιρεία αποτελεί ένα μειονέκτημα υπό συνθήκες ανταγωνισμού, όλες οι εταιρείες περιμένουν υπομονετικά την απόφαση του πατερναλιστικού κράτους να παρέμβει, ώστε να μπορούν να εξασφαλιστούν ίσοι όροι ανταγωνισμού. Αυτό σημαίνει, εν ολίγοις, ότι οι εταιρείες βλέπουν το οικονομικό ρίσκο ως πιο επικίνδυνο από ένα ρίσκο με τη δημόσια υγεία. Θα αντιμετωπίσουν μια κρίση δημόσιας υγείας μόνο αφού μπορούν να βεβαιωθούν ότι δεν θα πληρώσουν το τίμημα γι’ αυτό. Σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να κατανοήσουμε την τελευταία απόφαση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ να εισφέρει δάνεια ύψους 1,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στο τραπεζικό σύστημα και τη διεύρυνση των αγορών ομολόγων του Δημοσίου.
Δεύτερον, πρέπει να μιλήσουμε για την ανάγκη για ασφαλείς και υγιείς συνθήκες εργασίας, καθολική υγειονομική περίθαλψη με άδεια ασθενείας, υγιεινή διατροφή, καθαρό αέρα και καθαρό νερό για όλους, ως τρόπους ενίσχυσης του ανοσοποιητικού μας συστήματος και καταπολέμησης αυτού του ιού ή άλλων ιών οι οποίοι ενδέχεται να διαδοθούν στο μέλλον. Χρειαζόμαστε επιστημονική έρευνα που δεν καθοδηγείται από την κερδοφορία.
Τρίτον, χρειαζόμαστε την ανθρώπινη αλληλεγγύη πέρα από τα σύνορα. Αυτός ο ιός δεν γνωρίζει σύνορα. Δεν είναι «κινεζικός ιός». Είναι ένας ιός που μεταδίδεται μέσω του αέρα και με τρόπους που ίσως να μην περιλαμβάνουν άμεση επαφή με αυτούς που τον έχουν. Ο σημερινός μεγάλος πληθυσμός εκτοπισθέντων σε όλο τον κόσμο, όπως είναι οι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Σύριοι πρόσφυγες στο Ιντλίμπ και στα σύνορα μεταξύ Συρίας και Τουρκίας ή Τουρκίας και Ελλάδας, υποφέρουν ήδη πολύ από την έλλειψη ανησυχίας της παγκόσμιας κοινότητας για τους βομβαρδισμούς από τη συριακή, τη ρωσική και την ιρανική κυβέρνηση. Αυτοί και πολλοί άλλοι Σύριοι έχουν βομβαρδιστεί, λιμοκτονούν, φυλακίζονται και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους επειδή τόλμησαν να εξεγερθούν ενάντια στο βάρβαρο και αυταρχικό καθεστώς Άσαντ το 2011. Υπάρχουν επίσης δεκάδες χιλιάδες μετανάστες που υποφέρουν σε στρατόπεδα προσφύγων στις νότιες ΗΠΑ στα σύνορα και στα κέντρα κράτησης των ΗΠΑ.
Τέταρτον, πρέπει να μιλήσουμε για την επίδραση του ιού στις φυλακές. Στην Κίνα, σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι με μουσουλμανική πίστη στην επαρχία Σιντσιάνγκ κρατούνται σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και επανεκπαίδευσης. Υπάρχει άγνωστος αριθμός άλλων πολιτικών κρατουμένων στην Κίνα. Στη Συρία, υπάρχουν τουλάχιστον 100.000 πολιτικοί κρατούμενοι. Στο Ιράν, 7.000-9.000 κυρίως νεολαίοι φυλακίστηκαν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης εναντίον του ιρανικού καθεστώτος τον Νοέμβριο του 2019. Πολλοί άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι, ανάμεσά τους φεμινίστριες ακτιβίστριες, ηγέτες εργατικών σωματείων, δάσκαλοι, περιβαλλοντικοί ακτιβιστές, μέλη των καταπιεσμένων εθνικών και θρησκευτικών μειονοτικών ομάδων, εκτίουν μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης. Ορισμένοι έχουν προσβληθεί από τον κορονοϊό και άλλοι κινδυνεύουν να προσβληθούν. Στις ΗΠΑ υπάρχουν 2,3 εκατομμύρια φυλακισμένα άτομα. Η Ρωσία, η Ινδία και η Βραζιλία έχουν επίσης πολύ μεγάλους πληθυσμούς φυλακισμένων. Πρέπει να αντιταχθούμε στο σωφρονιστικό σύστημα και να επισημάνουμε πως η τελευταία πανδημία προστίθεται σε όλες τις αδικίες που υποφέρουν οι κρατούμενοι σε όλο τον κόσμο.
Το καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τη σημερινή πανδημία χωρίς να καταφύγει σε πιο αυταρχικά μέσα και να αρνηθεί τη φροντίδα σε μεγάλο αριθμό ασθενών. Αν αποδεχθούμε το λόγο του φόβου ως λύση για την πανδημία αυτή, το μόνο που θα κάνουμε είναι να ανοίξουμε την πόρτα για περισσότερα αυταρχικά μέτρα και περισσότερες πανδημίες.
Το κλείσιμο των σχολείων και των πανεπιστημιουπόλεων και των χώρων εργασίας μπορεί να είναι μια θετική κίνηση αν το δούμε σαν μια απεργία ενάντια σε αυτό το απάνθρωπο σύστημα αλλά όχι αν μας κάνει να φοβόμαστε τους συναδέλφους, τους συμμαθητές μας, τους μετανάστες και τους ανθρώπους άλλων χωρών. Τα προοδευτικά κινήματα σήμερα πρέπει να είναι υποδειγματικά όσον αφορά την αλληλεγγύη και να μάθουν να είναι προσεκτικά σχετικά με τη μη διάδοση ασθενειών. Οι ατομικές και συλλογικές ενέργειες δεν είναι αντίθετες αλλά συμπληρωματικές, διότι η ατομική ευθύνη για την καταπολέμηση μιας πανδημίας περιλαμβάνει επίσης μια συλλογική αντίδραση. Πρέπει να κινητοποιηθούμε αλλά υπό νέες και ασφαλέστερες συνθήκες.
Κατά τον προηγούμενο χρόνο, είδαμε εξεγέρσεις στο Σουδάν, την Αλγερία, το Ιράκ, το Λίβανο, την Αϊτή, τη Χιλή, το Ιράν και τις μαζικές διαμαρτυρίες στο Χονγκ Κονγκ και τη Γαλλία και, πρόσφατα, μαζικές διαμαρτυρίες γυναικών κατά των γυναικοκτονιών στη Λατινική Αμερική. Δεν λείπει η δυσαρέσκεια και η επιθυμία για βαθύ κοινωνικό μετασχηματισμό σε όλο τον κόσμο. Υπήρξαν επίσης αξιέπαινες προσπάθειες αλληλοβοήθειας σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην Ιταλία, τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι γιατροί και οι νοσηλευτές διαμαρτύρονται διαδικτυακά ζητώντας καλύτερες υγειονομικές συνθήκες και καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Η κατάσταση που έχει προκύψει ως απάντηση στον κορονοϊό μπορεί είτε να στρέψει αυτή τη δυσαρέσκεια σε μια επαναστατική κατεύθυνση είτε να χρησιμοποιηθεί για να προωθήσει περισσότερο φόβο, μίσος και διαχωρισμό μεταξύ των λαών του κόσμου. Ο καπιταλιστικός αυταρχισμός και η έλλειψη διαφάνειας εκ μέρους των κυβερνήσεων θα κάνουν την κατάσταση χειρότερη. Η προώθηση της πραγματικής ελευθερίας της πληροφόρησης και της έκφρασης σε αντίθεση με τα ψεύτικα νέα και την «μετα-αλήθεια» είναι επειγόντως αναγκαία. Εναπόκειται στους/στις σοσιαλιστές/σοσιαλίστριες να προωθήσουν έναν ανθρωπιστικό λόγο και ένα όραμα που θέτει στην ημερήσια διάταξη την ανατροπή του απάνθρωπου καπιταλιστικού συστήματος.
Μια Ιρανή σοσιαλίστρια φεμινίστρια, η Μαχτάμπ Ντεχκάν το διατυπώνει πολύ σωστά γράφοντας: «Η αντιμετώπιση αυτής της απειλής δεν είναι δυνατή μέσω των κυβερνήσεων που δηλώνουν κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή κλείνουν τα σύνορα και κλείνουν τις επικοινωνίες. Η αντιμετώπιση του κορονοϊού ή άλλου ευρέως διαδεδομένου κινδύνου είναι δυνατή μόνο μέσω της πολυπολιτισμικής και διεθνικής οργάνωσης από τα κάτω και της διανομής του κοινού μας πλούτου, της γνώσης, της υγείας και των πόρων διατροφής μας»5.
Συμμαχία Σοσιαλιστών/Σοσιαλιστριών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής
13 Μαρτίου 2020
Μετάφραση: e la libertà
Alliance of Middle Eastern and North African Socialists, «Coronavirus Pandemic Exposes Inhumanity of Capitalism. What Can Socialists Do? Statement by Alliance of MENA Socialists», Alliance of Middle Eastern and North African Socialists, Μαρτίου 2020, https://allianceofmesocialists.org/coronavirus-pandemic-exposes-inhumanity-of-capitalism-what-can-socialists-do/
Στα τουρκικά:
Kuzey Afrika ve Ortadoğulu Sosyalistler İttifakı, «Küresel koronavirüs salgını kapitalizmin zalimliğini yüzümüze vurdu. Sosyalistler ne yapabilir?», Nisan, 19 Μαρτίου 2020. https://www.gazetenisan.net/2020/03/kuresel-koronavirus-salgini-kapitalizmin-zalimligini-yuzumuze-vurdu-sosyalistler-ne-yapabilir/
Στα φαρσί:
اتحاد سوسیالیست های خاورمیانه و شمال آفریقا، «وظیفه ی سوسیالیست ها چیست؟ – بیانیه ی اتحاد سوسیالیست های خاورمیانه و شمال آفریقا»، اخبار روز، 20 مارس 2020. https://www.akhbar-rooz.com/%D9%88%D8%B8%DB%8C%D9%81%D9%87-%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%87%D8%A7-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%9F-%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%87-%DB%8C-%D8%A7%D8%AA/
Σημειώσεις
1 [Στ.Μ:] Ο Λι Ουενλιάνγκ τελικά προσβλήθηκε από τον κορονοϊό και πέθανε σε ηλικία 33 ετών στις 7 Φεβρουαρίου.
2 Rob Wallace«Big Farms Make Big Flu: Dispatches on Infectious Disease, Agribusiness, and the Nature of Science», Monthly Review, https://monthlyreview.org/product/big_farms_make_big_flu/
3 مردم شریف و آزاده ایران و جامعه بینالمللی, "كشتار اپيدمىِ كرونا وحشتناک است، حكومت ايران را پاسخگو كنيم", دادخواست, https://www.daadkhast.org/petition/45104/?fbclid=IwAR3WRB_8daSrtsi3PrQT2Ke2fOqJwEeR_AXj2az7Kb2mFftCIIl4esPFN2U
4 Julian Borger, «Satellite images show Iran has built mass graves amid coronavirus outbreak», The Guardian, 12 Mart;ioy 2020, https://www.theguardian.com/world/2020/mar/12/coronavirus-iran-mass-graves-qom
5 مهتاب دهقان, "کرونا: آیا وضعیت استثنایی است؟", رادیو زمانه, ۰۹ اسفند ۱۳۹۸, https://www.radiozamaneh.com/491482
