Azad Essa
Guli Dolev-Hashiloni
Η ενότητα της υπεροχής: Το παρελθόν και το παρόν των Ινδο-Ισραηλινών σχέσεων
LeftEast: Η Ινδία και το Ισραήλ συνδέονται μεταξύ τους όχι μόνο μέσω του εμπορίου όπλων. Και οι δύο χώρες διατηρούν μια εθνικιστική προσέγγιση υπεροχής που χρησιμοποιείται για την καταπίεση των μουσουλμάνων και οι δύο παρουσιάζονται ψευδώς ως προοδευτικές χώρες που προάγουν την ειρήνη. Εδώ το LeftEast αναδημοσιεύει τη συνέντευξη που πήρε ο Guli Dolev-Hashiloni από τον τον Azad Essa, συγγραφέα του βιβλίου Εχθρικές πατρίδες: Η νέα συμμαχία μεταξύ Ινδίας και Ισραήλ (Hostile Homelands: The New Alliance Between India and Israel).
Το 2018, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου ταξίδεψε στην Ινδία για μια διπλωματική επίσκεψη που χαρακτηρίστηκε ιστορική. Η θερμή υποδοχή που έτυχαν οι ισραηλινοί εκπρόσωποι από τον πρωθυπουργό της Ινδίας, Ναρέντρα Μόντι, ήταν ένα νέο βήμα προς τα πάνω στη σύσφιξη της συμμαχίας μεταξύ των ακροδεξιών κυβερνήσεων των δύο χωρών. Ωστόσο, πρόκειται για μια αιματοβαμμένη συμμαχία, που βασίζεται πάνω απ’ όλα στο εμπόριο όπλων. Μεταξύ 2015 και 2019, για παράδειγμα, ο όγκος των πωλήσεων όπλων από το Ισραήλ στην Ινδία αυξήθηκε κατά 175%.
Πριν από λίγους μήνες, η Pluto Press εξέδωσε το βιβλίο Εχθρικές πατρίδες: Η νέα συμμαχία μεταξύ Ινδίας και Ισραήλ του Azad Essa, κορυφαίου ανταποκριτή του Middle East Eye. Σύμφωνα με τον Azad, οι λόγοι για την αυξανόμενη σύμπνοια μεταξύ της Ινδίας και του Ισραήλ είναι πολύ βαθύτεροι από τις άμεσες στρατιωτικές ανάγκες των δύο επιθετικών χωρών. Η εργαλειακή χρήση της θρησκείας –του ιουδαϊσμού στο Ισραήλ, του ινδουισμού στην Ινδία– ως μέσο για τη δικαιολόγηση της ισλαμοφοβίας, οι ιστορίες εθνοκάθαρσης μετά την ανεξαρτησία, η ψεύτικη πρόσοψη μιας χώρας που επιδιώκει τάχα την ειρήνη: αυτές είναι μόνο μερικές από τις ιστορικές, πολιτικές και ιδεολογικές ομοιότητες που συνδέουν τον σιωνισμό με τον ινδουιστικό εθνικισμό.
Με την κυκλοφορία του νέου βιβλίου, και με φόντο τις βίαιες εθνοτικές ταραχές που λαμβάνουν χώρα στην Ινδία αυτές τις μέρες, μίλησα με τον Azad για τους δεσμούς μεταξύ της Ινδίας και του Ισραήλ, για την Χιντούτβα – την ιδεολογία της ινδικής δεξιάς, και για την ινδική κατοχή του Κασμίρ.
Guli Dolev-Hashiloni: Το βιβλίο σας διερευνά τους λόγους που οδήγησαν σε μια τόσο ισχυρή στρατιωτική συνεργασία μεταξύ των ακροδεξιών κυβερνήσεων του Ισραήλ και της Ινδίας. Αλλά πριν υπεισέλθουμε σε αυτό, θα μπορούσατε ίσως να μας περιγράψετε τις σημερινές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών;
Azad Essa: Σήμερα, η Ινδία αγοράζει σχεδόν το 50% όλων των όπλων που πουλάει το Ισραήλ στον κόσμο. Η Ινδία έχει επίσης αρχίσει πρόσφατα τη συμπαραγωγή ισραηλινών όπλων και αυτό θα σηματοδοτήσει το επόμενο στάδιο της σχέσης, με την Ινδία να συμβάλλει στην επέκταση της αγοράς ισραηλινών όπλων σε όλο τον κόσμο. Η Ινδία θα βοηθήσει στην εξαγωγή ισραηλινών μεθόδων σε άλλα μέρη του κόσμου, γεγονός που καθιστά αυτή τη συμμαχία ιδιαίτερα επικίνδυνη. Το βιβλίο μου εξετάζει τη δημιουργία αυτών των σχέσεων και η στρατιωτική σχέση αποτελεί την καρδιά της συμμαχίας.
Guli Dolev-Hashiloni: Αυτό εξηγεί τις φωτογραφίες του Μόντι και του Νετανιάχου που χαμογελούν: ο ένας έλαβε πολλά όπλα και ο άλλος πολλά χρήματα. Πότε ξεκίνησε στην πραγματικότητα αυτή η σχέση;
Azad Essa: Το Ισραήλ έστειλε για πρώτη φορά όπλα στην Ινδία ήδη από το 1962, όταν η Ινδία και η Κίνα ξεκίνησαν πόλεμο. Οι δύο χώρες δεν είχαν διπλωματικές σχέσεις εκείνη την εποχή, αλλά αυτό δεν εμπόδισε καμία από τις δύο να συνεργαστεί με την άλλη. Επίσης, το Ισραήλ δε διστάζει να χρησιμοποιεί τις πωλήσεις όπλων ως εναλλακτικό βραχίονα της διπλωματίας.
Έκτοτε, η Ινδία αγοράζει συστηματικά όπλα από το Ισραήλ, ενώ η Μοσάντ και οι ινδικές υπηρεσίες εξωτερικών πληροφοριών άρχισαν επίσης να ανταλλάσσουν πληροφορίες από τα τέλη της δεκαετίας του ’60. Αλλά μόνο μετά την εξομάλυνση των σχέσεων το 1992 η σχέση απογειώθηκε εντελώς.
Οι σχέσεις αναπτύχθηκαν ακόμη περισσότερο με την έναρξη του λεγόμενου Παγκόσμιου Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2011. Και οι δύο χώρες χρησιμοποίησαν τον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας και τον φόβητρο του «μουσουλμάνου τρομοκράτη» για να διευρύνουν τις σχέσεις τους και να ενισχύσουν το οπλοστάσιό τους. Και αφού ο Μόντι έγινε πρωθυπουργός το 2014, η σχέση μετατράπηκε σε στρατηγική εταιρική σχέση.
Guli Dolev-Hashiloni: Αλλά σύμφωνα με το βιβλίο σας, αυτή δεν είναι απλώς μια ρεαλιστική συμμαχία. Επισημαίνετε τις βαθιές ιστορικές ομοιότητες μεταξύ του Ισραήλ και της Ινδίας και ισχυρίζεστε ότι η σύγχρονη γεωπολιτική εξαρτάται από αυτές.
Azad Essa: Ακριβώς. Στην πραγματικότητα, η ιστορία της σημερινής σχέσης ανάγεται στην άνοδο του σιωνισμού και της Χιντούτβα στις αρχές του 20ού αιώνα.
Η λέξη Χιντούτβα σημαίνει «Ινδουιστικότητα» ή «τρόποι να είσαι Ινδουιστής». Οι ιδρυτές αυτής της ιδεολογικής τάσης, το δεξιό τμήμα του ινδικού εθνικιστικού κινήματος, πίστευαν ότι η Ινδία ήταν αρχικά ένα ινδουιστικό έθνος. Σύμφωνα με αυτούς, οι μουσουλμάνοι είχαν μολύνει το έθνος και η Ινδία θα μπορούσε να επιστρέψει στην παλιά της δόξα μόνο αν γινόταν και πάλι ινδουιστικό κράτος. Έτσι, σε πολύ βασικό επίπεδο, τόσο ο Σιωνισμός όσο και η Χιντούτβα αναπτύχθηκαν ως πολιτικές ιδεολογίες αποκλεισμού και επέκτασης που εργαλειοποίησαν τη θρησκεία και δαιμονοποίησαν τους μουσουλμάνους.
Guli Dolev-Hashiloni: Και οι δύο το έκαναν στο πλαίσιο του βρετανικού ιμπεριαλισμού.
Azad Essa: Σωστά. Αλλά υπήρχαν και κάποιες εμφανείς διαφορές. Στην Παλαιστίνη, το σχέδιο ήταν πιο εύκολο να εντοπιστεί, επειδή οι Σιωνιστές ήρθαν από την Ευρώπη για να ξεκινήσουν το εποικιστικό-αποικιακό τους σχέδιο. Στην ινδική υποήπειρο, υπήρχαν ινδουιστές εθνικιστές και υπερεθνικιστές που χάραζαν ένα εναλλακτικό όραμα για την Ινδία παράλληλα με το Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο (INC), το κύριο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στην περιοχή, με επικεφαλής τον Μαχάτμα Γκάντι και τον Τζαβαχαρλάλ Νεχρού, ο οποίος αργότερα έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός της Ινδίας.
Οι εθνικιστές και οι υπέρμαχοι του Χιντούτβα ήθελαν ένα ινδουιστικό κράτος, όπως οι Σιωνιστές ήθελαν ένα εβραϊκό. Αντίθετα, το INC του Γκάντι ήθελε να οικοδομήσει ένα κράτος χωρίς αποκλεισμούς. Κατάφερε να εμφανιστεί ως κοσμικό, δημοκρατικό και αντιαποικιακό, αλλά και σε αυτό το κόμμα κυριαρχούσαν οι Ινδουιστές της ανώτερης κάστας, οι οποίοι ήταν ισλαμοφοβικοί και κουβαλούσαν μια μυθική ιδέα της Ινδίας ως μέρος του οράματος για την οικοδόμηση του έθνους τους.
Αυτό εξηγεί γιατί η Ινδία, ακόμη και πριν από τον Μόντι, θεωρούσε τους Νταλίτ (το χαμηλότερο στρώμα των καστών) και τη μουσουλμανική μειονότητα κατώτερο στρώμα. Ωστόσο, υπό τον Μόντι, η Χιντούτβα ή ο ινδουιστικός εθνικισμός βρίσκεται τώρα στο ανώτατο επίπεδο του κράτους και το σχέδιο δημιουργίας ενός ινδουιστικού κράτους, κατ’ εικόνα του εβραϊκού κράτους, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Έτσι, με αυτή την έννοια, τόσο η Χιντούτβα όσο και ο Σιωνισμός αντλούν από την αρχαία μυθολογία για να επιβάλουν την κρατική τους υπόσταση και το δικαίωμά τους σε γη και εξουσία. Και οι δύο εργαλειοποιούν τη θρησκεία για να δικαιολογήσουν τις προοπτικές τους.
Guli Dolev-Hashiloni: Αλλά όλα αυτά είναι σε ιδεολογικό επίπεδο. Πώς φαίνονται αυτοί οι παραλληλισμοί στην πράξη;
Azad Essa: Εκεί είναι που μπαίνουν στη συζήτησή μας το Κασμίρ και η Παλαιστίνη. Γιατί στην Παλαιστίνη και το Κασμίρ εμφανίζονται περισσότερο τα αποτελέσματα του Σιωνισμού και της Χιντούτβα. Η ινδική κατοχή και η ισραηλινή κατοχή δεν είναι το ίδιο, αλλά και πάλι έχουν πολλές ομοιότητες.
Τόσο η Ινδία όσο και το Ισραήλ γεννήθηκαν μέσα από τεράστιες πράξεις εθνοκάθαρσης. Στο Τζαμού, μια περιοχή εντός του Κασμίρ, οι ιστορικοί λένε ότι 200.000 Κασμίριοι δολοφονήθηκαν και 500.000 άλλοι εκτοπίστηκαν. Και φυσικά στην Παλαιστίνη υπήρξε η Νάκμπα, κατά την οποία εκδιώχθηκαν 750.000 Παλαιστίνιοι. Έκτοτε, υπάρχει κάποια μορφή κατοχής και αποικιοκρατίας εποίκων τόσο στο Κασμίρ όσο και στην Παλαιστίνη.
Τόσο για το Ισραήλ όσο και για την Ινδία, και τόσο για τον Σιωνισμό όσο και για την Χιντούτβα, ο έλεγχος της Παλαιστίνης και του Κασμίρ είναι υπαρξιακά ζητήματα. Και φυσικά, οι τακτικές είναι πολύ παρόμοιες: τόσο το Ισραήλ όσο και η Ινδία φιμώνουν τους δημοσιογράφους, ποινικοποιούν την κοινωνία των πολιτών, ακρωτηριάζουν τους διαδηλωτές, προχωρούν σε συλλογική τιμωρία, αρνούνται να επιστρέψουν τα πτώματα των μαχητών ή καταστρέφουν ολόκληρα σπίτια που ανήκουν σε όσους σχετίζονται με την αντίσταση. Σήμερα, το Κασμίρ είναι γνωστό ως η πιο στρατιωτικοποιημένη ζώνη του κόσμου και οι στρατιώτες και οι στρατώνες είναι ορατοί σχεδόν παντού.
Guli Dolev-Hashiloni: Δίπλα στη στρατιωτική κατοχή, γράφετε επίσης για την ήπια διπλωματία που τη δικαιολογεί. Διαβάζοντας, ανακάλυψα με έκπληξη, για παράδειγμα, ότι η Διεθνής Ημέρα Γιόγκα είναι ένα αντιμουσουλμανικό μέτρο.
Azad Essa: Από τότε που ο Μόντι έγινε πρωθυπουργός το 2014, προσπάθησε να παρουσιάσει τη γιόγκα ως «αρχαία ινδική» πρακτική και ως «το δώρο της Ινδίας στον κόσμο για την υγεία, την ευεξία και την ειρήνη». Στο πλαίσιο αυτών των προσπαθειών, ήταν η κυβέρνησή του που εισήγαγε ψήφισμα στον ΟΗΕ που ζητούσε να καθιερωθεί η Διεθνής Ημέρα Γιόγκα.
Ενώ αυτοπροβαλλόταν ως ένας σοφός γέροντας, ο Μόντι ήρθε με μια ινδουιστική δεξιά ατζέντα υπεροχής στην οποία οι μουσουλμάνοι και άλλες μειονότητες έχουν γίνει αποδιοπομπαίοι τράγοι και στοχοποιήθηκαν μέσω δημόσιων λιντσαρισμάτων και εκστρατειών εκφοβισμού. Έτσι, με αυτόν τον τρόπο, το ζήτημα δεν είναι η γιόγκα, αλλά το πώς η γιόγκα έχει σκόπιμα εργαλειοποιηθεί και χρησιμοποιηθεί ως όπλο από την Ινδία και τους ινδουιστές εθνικιστές για να συγκαλύψουν το σχέδιό τους για υπεροχή.
Το Ισραήλ κάνει παρόμοια πράγματα παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως πολιτισμικά ανώτερο, φιλελεύθερο και φιλειρηνικό, προωθώντας τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, ενώ καταπιέζει τους Παλαιστίνιους και τους έχει υπό κατοχή. Το Ισραήλ κάνει επίσης το ίδιο όταν ο μηχανισμός δημοσίων σχέσεών του παρουσιάζει το Ισραήλ ως κέντρο υψηλής τεχνολογίας που δημιουργεί καινοτόμες λύσεις για τον κόσμο – στη διαχείριση του νερού ή τη γεωργία. Αυτό συγκαλύπτει σκόπιμα το γεγονός ότι το Ισραήλ κλέβει γη και νερό και είναι ένα κράτος που καταπατά τους πόρους άλλων λαών. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η Ινδία έχει σήμερα τόσο καλές σχέσεις με το Ισραήλ.
Μετάφραση: elaliberta.gr
Azad Essa, Guli Dolev-Hashiloni, “A Unity of Supremacy: The Past and the Present of the Indian-Israeli Relations”, LeftEast, 19 Αυγούστου 2023, https://lefteast.org/a-unity-of-supremacy-the-past-and-the-present-of-the-indian-israeli-relations/.
Πρώτη δημοσίευση στα εβραϊκά:
," גולי דולב-השילוני, אזאד אסה, "עליונות מאחדת: העבר וההווה של יחסי הודו וישראל
שיחה מקומית , Αυγούστου 3, 2023, https://www.mekomit.co.il/ps/128645/
Ο Guli Dolev-Hashiloni είναι μεταπτυχιός φοιτητής στο πρόγραμμα Παγκόσμιας Ιστορίας του Βερολίνου και πολιτικός ακτιβιστής. Αυτή τη στιγμή συμμετέχει επίσης σε διάφορες δραστηριότητες που σχετίζονται με τον κινηματογράφο, όπως το Off Screen Film Magazine και το Solidarity Tel Aviv Human Rights Film Festival.
