Τι κι αν η κρίση του κορονοϊού ανέδειξε την αναγκαιότητα για καθολικό δημόσιο σύστημα υγείας, η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη να προωθεί την ιδιωτικοποίηση του. Ιδιωτικοποιήσεις άμεσες μέσω των συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, όπως με το νοσοκομείο Κομοτηνής στην κατασκευή του οποίου συμμετέχει το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, την επαναφορά των εργολάβων στα Νοσοκομεία με στημένες οικονομοτεχνικές μελέτες που τους βγάζουν πιο "φτηνούς" για το σύστημα. Αλλά και έμμεσες μέσω της λειτουργίας του δημόσιου συστήματος υγείας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Με βάση τα παραπάνω είμαστε αναγκασμένοι να «ξανακρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου» απαιτώντας:  Επιτέλους σοβαρότητα στην πρόληψη της μαζικής μετάδοσης με πολλά τεστ τακτικά στον πληθυσμό και στους επισκέπτες δωρεάν και υπό πλήρη κρατικό έλεγχο. Απομόνωση των «θετικών» για 15 μέρες σε αξιοπρεπείς χώρους (π.χ. υπάρχουν άφθονα άδεια ξενοδοχεία) υπό ιατρική παρακολούθηση. Δηλαδή αυτό που έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή: εντοπισμένη ιχνηλάτηση εντός κοινότητας και όχι τυφλό συλλήβδην lockdown... Πραγματική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος περίθαλψης με δεκάδες χιλιάδες μόνιμες προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού στα νοσοκομεία, στα ΚΥ, στο ΕΚΑΒ και με τις αναγκαίες υποδομές. Τέλος στα προπαγανδιστικά πυροτεχνήματα και στα…

Η παρουσίαση του σχεδίου νόμου έχει σοκάρει και εξοργίσει, όχι μόνο τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, αλλά και χιλιάδες πολίτες που αντιλαμβάνονται πλέον ότι η κυβέρνηση εκτελεί επιχειρηματικές εντολές… Συγκρίνεται μόνο με τον αυταρχικό Ν. 2525/1940 και τον επαίσχυντο νόμο 811 που, σύμφωνα με τους τότε συναδέλφους «ως κατοχικός νόμος, προσηρμοσμένος εις τας συνθήκας της εποχής ήρεν τας επιτεύξεις του κλάδου. (…) Ακόμη και αι σχετικαί με τας ώρας εργασίας δεν εφαρμόζονται(…), η υπό του νόμου καθοριζόμενη μισθολογική εξίσωσις των ιδιωτικών προς τους δημοσίους ουσιαστικώς καταργείται(…), άλλα (σχολεία) πληρώνουν ολιγώτερον του νομίμου και πολλά καθυστερούν μισθούς αρκετών μηνών».

Έχουν κατεύθυνση οι αλλαγές της Ν.Δ. στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Και ποια είναι αυτή; Πριν επιβάλουμε το συμπέρασμα πάνω στα δεδομένα, χρειάζεται να δούμε εφτά κομβικές αλλαγές –δεν είναι οι μόνες – στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση που σε λιγότερο από ένα χρόνο έχει δρομολογήσει το Υπουργείο Παιδείας.

Από την εξ αποστάσεως εργασία το κεφάλαιο έχει μόνο να κερδίσει! Κερδίζει σε λειτουργικό κόστος, σε αποδοτικότητα εργαζομένων, σε ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο της εργασίας, ακόμα και της ίδιας της ζωής των υπαλλήλων του. Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι περίπου ένας στους τρεις εργαζομένους θα μπορούσε να εργάζεται από το σπίτι. Ο ΣΕΒ ήδη προετοιμάζει το έδαφος με τους δικούς του όρους.