Jean van Heijenoort Οι ρωσικές στρατιές, μετά τη νίκη τους επί της Γερμανίας, κατέλαβαν την Ανατολική Ευρώπη και, σε μεγάλο βαθμό, την Κεντρική Ευρώπη. Κανείς, βέβαια, δεν περίμενε ότι θα σταματούσαν στα σύνορα της ΕΣΣΔ, και το γεγονός και μόνο της διέλευσης των συνόρων, στην τελευταία πράξη ενός γιγαντιαίου πολέμου, δεν έχει από μόνο του καμία ανεξάρτητη πολιτική σημασία: η στρατιωτική αναγκαιότητά του είναι προφανής. Το πρόβλημα που πρέπει να εξεταστεί δεν είναι η απλή διέλευση των συνόρων, αλλά η πολιτική που ακολούθησαν οι αρχές κατοχής.

Jason Hickel Υπάρχει μια ιστορία που λέγεται συνεχώς στη Βρετανία ότι ο αποικισμός της Ινδίας –όσο φρικτός και αν ήταν– δεν είχε κανένα σημαντικό οικονομικό όφελος για την ίδια τη Βρετανία. Αν μη τι άλλο, η διοίκηση της Ινδίας ήταν ένα κόστος για τη Βρετανία. Έτσι, το γεγονός ότι η αυτοκρατορία διατηρήθηκε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα –λέει η ιστορία– ήταν μια χειρονομία καλοσύνης της Βρετανίας.

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ. Η τριετία 1993-1996 ήταν μια περίοδος εμπέδωσης της νέας τάξης πραγμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, οριστικοποίησης της κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού, σύγκλισης των παγκόσμιων κοινωνικών συστημάτων στα πλαίσια της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και φιλολογίας περί του τέλους της ιστορίας, του τέλους της εργατικής τάξης και της ματαιότητας της προσδοκίας κοινωνικού μετασχηματισμού. Ο κοινωνικός ριζοσπαστισμός έβρισκε διέξοδο πια κυρίως σε φονταμενταλιστικά κινήματα, ενώ η απαισιοδοξία και η απογοήτευση για την προοπτική της αριστεράς και του σοσιαλισμού ήταν διάχυτη παγκόσμια.

Συνεχίζεται (4ο συνολικά μέρος) η αναφορά στην ιστορία της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας, δηλαδή στην ιστορία της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς των δικηγόρων. Έχουν προηγηθεί δύο σημειώματα : Α. Η ιστορία της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας - μέρος 1ο Προϊστορία 1: Τα πέτρινα και ηρωικά χρόνια (1984 - 1987). Β. Η ιστορία της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας, μέρος 1ο, Προϊστορία 2 : Από την αγνότητα στον οπορτουνισμό (1987 - 1990) και Γ.  Ιστορία 1 (1990-1993) – Από την καταφρόνια μια καινούργια αρχή

Christopher Ford Η ναζιστική Γερμανία και η Ρουμανία εισέβαλαν στην Ουκρανική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία (Ουκρανική ΣΣΔ) στις 22 Ιουνίου 1941, και μέχρι τον Νοέμβριο σχεδόν ολόκληρη η Ουκρανία ήταν υπό γερμανική κατοχή. Το έδαφος της Ουκρανίας διαιρέθηκε σε πέντε διοικητικές περιοχές, η εμπειρία των Ουκρανών θα διέφερε σημαντικά μεταξύ των περιοχών κατοχής. Η περιοχή της Γαλικίας προσαρτήθηκε στο Generalgouvernement, η βόρεια Μπουκόβινα και η Υπερδνειστερία στη Ρουμανία. Αυτές οι περιοχές επρόκειτο να βιώσουν διαφορετικούς βαθμούς βαρβαρότητας σε σύγκριση με τα δεκαέξι εκατομμύρια ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένου του Κιέβου, που διοικούνταν από το Reichskommissariat Ukraine, επικεφαλής του οποίου ήταν ο Reichskommissar Έριχ Κοχ.