Από τις εκδόσεις Αργοναύτης κυκλοφόρησε μόλις η συλλογή «Καπιταλισμός και πόλεμος». Περιλαμβάνει κείμενα μαρξιστών και κομμουνιστών επαναστατών για το θέμα του πολέμου, συγκεκριμένα των: Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Ζινόβιεφ, Τουχατσέφσκι, Τρότσκι, Φρούνζε, Μάο, Τίτο, Λούκατς, Τσε Γκεβάρα, Λιν Πιάο και Γκιαπ. Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου και αποσπάσματα από την «Εισαγωγή» και το «Επίμετρο» των επιμελητών Αντ. Παντίδη και Χρ. Κεφαλή.

Michael Pröbsting Από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, πολλές οργανώσεις έχουν λάβει λανθασμένα ουδέτερη θέση σε αυτή τη σύγκρουση. Αρνήθηκαν να υπερασπιστούν την Ουκρανία παρά τον ημιαποικιακό της χαρακτήρα και τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της Ρωσίας. Για να δικαιολογήσουν μια τέτοια προσέγγιση, χρησιμοποίησαν συχνά το παράδειγμα της θέσης του Βλαντιμίρ Λένιν για τη Σερβία στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν θα συζητήσουμε τον πόλεμο της Ουκρανίας ως τέτοιο, κάτι που έχω καλύψει σε πολλά άλλα κείμενα. Θα επικεντρωθούμε μάλλον σε μια συγκεκριμένη πτυχή της συζήτησης μεταξύ των μαρξιστών, δηλαδή στην πραγματική θέση του Λένιν σχετικά με την υπεράσπιση της Σερβίας στον…

Khaled M. Safi Αν και πολλοί παράγοντες συνέβαλαν στο ξέσπασμα της αντιαιγυπτιακής εξέγερσης του 1834, συμπεριλαμβανομένων θρησκευτικών, πολιτικών και οικονομικών, τα δύο κύρια κίνητρα μεταξύ των εξεγερμένων ήταν η επιστράτευση και ο αφοπλισμός, τα οποία εξηγούν συγκεκριμένα το ξέσπασμα της παλαιστινιακής εξέγερσης τον Απρίλιο του 1834. Ο Ιμπραήμ Πασάς είχε ξεκινήσει στην Παλαιστίνη μια διπλή πολιτική επιστράτευσης και αφοπλισμού. Το σχέδιό του ήταν να εφαρμόσει αυτές τις αρχές (αφοπλισμός του τοπικού πληθυσμού και υπαγωγή του σε στρατιωτική θητεία) ταυτόχρονα στην Ιερουσαλήμ, τη Δαμασκό και το Χαλέπι. Εξήγησε τις σχετικές εντολές του πατέρα του σε μια συνάντηση στην Ιερουσαλήμ με τους…

Judith Mendelsohn Rood Το 1834, ο λαός της Ιερουσαλήμ και οι αγρότες της ενδοχώρας της επαναστάτησαν εναντίον του Ιμπραήμ Πασά για διάφορους λόγους. Ο λαός υπέφερε από τη βαριά φορολογία, η οποία είχε αποτελέσει την αιτία πολλών εξεγέρσεων στην περιοχή στο παρελθόν. Επιπλέον, ο Μοχάμμεντ ’Άλι στρατολογούσε μουσουλμάνους στο νέο του στρατό, τον οποίο ανέπτυσσε στην Αραβία εναντίον των Ουαχάμπι και στην Υεμένη. Αυτοί οι στρατεύσιμοι κατατάσσονταν στο στρατό για μια ζωή, χωρίς καμία ελπίδα επιστροφής στις πατρίδες τους. Οι στρατεύσιμοι προέβαιναν σε ακραίες ενέργειες για να αποφύγουν τη θητεία: κάποιοι τυφλώνονταν από το ένα μάτι ή έκοβαν το χέρι…

Stephen Kinzer Την άνοιξη του 1951, και τα δύο σώματα του ιρανικού κοινοβουλίου ψήφισαν ομόφωνα την εθνικοποίηση της πετρελαϊκής βιομηχανίας. Ήταν μια κοσμοϊστορική στιγμή και ολόκληρο το έθνος πανηγύρισε. «Όλη η δυστυχία, η αθλιότητα, η ανομία και η διαφθορά του Ιράν τα τελευταία πενήντα χρόνια προκλήθηκαν από το πετρέλαιο και τους εκβιασμούς της πετρελαϊκής εταιρείας», δήλωσε ένας ραδιοφωνικός σχολιαστής. Βάσει του νόμου περί εθνικοποίησης, το Ιράν συμφώνησε να αποζημιώσει τη Βρετανία για τα χρήματα που είχε δαπανήσει για την κατασκευή των πηγών και του διυλιστηρίου, αν και οποιοσδήποτε αμερόληπτος διαιτητής θα κατέληγε πιθανότατα στο συμπέρασμα ότι, δεδομένου του ύψους των…