Η θέση της Ρόζας Λούξεμπουργκ στην ιστορία του επαναστατικού εργατικού κινήματος μένει να καθοριστεί. Μετά την παρακμή του σταλινικού μονολιθισμού, είναι σχεδόν ομόφωνη η υπογράμμιση της αξίας της, αλλά συχνά σπεύδουμε να προσθέσουμε ότι "ανήκει στον πριν από το 1914 κόσμο". Στην πραγματικότητα, οι ταξινομητές είναι αμήχανοι επειδή προσεγγίζουν την ιστορία του εργατικού κινήματος με κυρίως υποκειμενικά κριτήρια. Τα προτερήματα της Ρόζα κατανέμονται επομένως, ανάλογα με την κλίση του συγγραφέα, στην αποκάλυψη των ριζών του ιμπεριαλισμού, στην ασυμβίβαστη υπεράσπιση του μαρξισμού ενάντια στον αναθεωρητισμό του Μπερνστάιν, στην προσήλωση στις αρχές της δράσης και του αυθορμητισμού των μαζών…

Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο του Ντανιέλ Μπενσαΐντ όχι μόνο επειδή είναι εξαιρετικό αλλά και επειδή το επιβάλλει η ακραία βαρβαρότητα και τρομοκρατία αυτών των ημερών εκεί στις πόλεις της Ουκρανίας. Ξεχασμένη σε ένα "συρτάρι" για 8 χρόνια, ιδού λοιπόν η μετάφραση στα ελληνικά ενός σημαντικού κειμένου του Ντανιέλ Μπενσαΐντ, που ίσως είναι σήμερα ακόμα πιο επίκαιρο από τότε που γράφτηκε, το 2008…Αλλά μεγάλη και η χρησιμότητά του καθώς ο Μπενσαΐντ μάς παίρνει από το χέρι για να ξετυλίξει μαζί μας το κουβάρι του μίτου της Αριάδνης στο λαβύρινθο όλων των τρόμων και όλων των βιαιοτήτων της βάρβαρης εποχής μας...ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Γ. Μητραλιάς

Ernest Mandel Είναι 27 Φεβρουαρίου 1933. Η είδηση διαδίδεται σαν πυρκαγιά σε όλη τη Γερμανία: το Ράιχσταγκ καίγεται. Κάποιοι από τον πληθυσμό δεν ασχολούνται με την πολιτική και συνεχίζουν τις δουλειές τους ως συνήθως. Αλλά η πολιτική ασχολείται με αυτούς. Μέσα σε λίγες ώρες, το πολιτικό καθεστώς και η κοινωνική κατάσταση αλλάζουν βαθιά. Ο Γκέρινγκ, εθισμένος στη μορφίνη και διεφθαρμένος μέχρι το κόκαλο, ο οποίος επρόκειτο να συγκεντρώσει μια τεράστια προσωπική περιουσία στο Τρίτο Ράιχ μέσω κλοπών και λεηλασιών, είναι αρχηγός της αστυνομίας ως πρωθυπουργός και υπουργός Εσωτερικών του Κράτους της Πρωσίας. Είναι το δεξί χέρι του Χίτλερ. Δίνει αμέσως…

Jean van Heijenoort Οι ρωσικές στρατιές, μετά τη νίκη τους επί της Γερμανίας, κατέλαβαν την Ανατολική Ευρώπη και, σε μεγάλο βαθμό, την Κεντρική Ευρώπη. Κανείς, βέβαια, δεν περίμενε ότι θα σταματούσαν στα σύνορα της ΕΣΣΔ, και το γεγονός και μόνο της διέλευσης των συνόρων, στην τελευταία πράξη ενός γιγαντιαίου πολέμου, δεν έχει από μόνο του καμία ανεξάρτητη πολιτική σημασία: η στρατιωτική αναγκαιότητά του είναι προφανής. Το πρόβλημα που πρέπει να εξεταστεί δεν είναι η απλή διέλευση των συνόρων, αλλά η πολιτική που ακολούθησαν οι αρχές κατοχής.

Λέον Τρότσκι Θέλω να αναφερθώ σε αυτή την επιστολή μόνο στον σινοϊαπωνικό πόλεμο. Στη δήλωσή μου προς τον αστικό τύπο, είπα ότι το καθήκον όλων των εργατικών οργανώσεων της Κίνας ήταν να συμμετάσχουν ενεργά και στην πρώτη γραμμή του σημερινού πολέμου κατά της Ιαπωνίας, χωρίς να εγκαταλείψουν, ούτε για μια στιγμή, το δικό τους πρόγραμμα και την ανεξάρτητη δραστηριότητά τους. Αλλά αυτό είναι «σοσιαλπατριωτισμός!», φωνάζουν οι Αϊφελικοί. Είναι συνθηκολόγηση με τον Τσιανγκ Κάι Σεκ! Είναι η εγκατάλειψη της αρχής της ταξικής πάλης! Ο μπολσεβικισμός κήρυξε τον επαναστατικό ντεφετετισμό στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Τώρα, ο πόλεμος στην Ισπανία και ο σινοϊαπωνικός πόλεμος…