Anton Gag, H Επίθεση στo Νιου Ουλμ [Attack on New Ulm], στις 19 Αυγούστου 1862. (1904)
Ο Brian Ward γράφει για την αντίσταση των Ντακότα στην αμερικανική αποικιοκρατία των εποίκων και τους παραλληλισμούς της με τη σημερινή κατάσταση στη Γάζα.
Brian Ward
Η αποικιοκρατική βία των εποίκων από την εξέγερση των Ντακότα στη Γάζα
Οι πρόσφατες επιθέσεις της Χαμάς στο Ισραήλ και οι συνεχιζόμενες αδιάκριτες και γενοκτονικές επιθέσεις στη Γάζα που ακολούθησαν, με έκαναν να θλίβομαι για την αποικιοκρατική ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Συγκεκριμένα, σκεφτόμουν την εξέγερση των Ντακότα το 1862.[1] Για όσους δεν γνωρίζουν, οι Ντακότα, κατά τη διάρκεια δεκαετιών, εκδιώχθηκαν από τη γη τους και οδηγήθηκαν σε όλο και μικρότερους καταυλισμούς και περιοχές, καθώς ο λευκός εποικισμός συνέχισε να εισβάλλει στην επικράτειά τους. Οι ΗΠΑ τους υποχρέωσαν να συνάψουν άδικες συνθήκες και συμφωνίες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ο εκτοπισμός σε έναν στενό καταυλισμό (πλάτους 20 μιλίων) κατά μήκος του ποταμού Μινεσότα δημιούργησε αυτές τις αφόρητες συνθήκες για έναν λαό που είχε συνηθίσει στους ανοιχτούς κυνηγετικούς χώρους της δυτικής Μινεσότα και των [Πολιτειών] Ντακότα. Αυτό άφηνε τους Ντακότα να έχουν μικρότερη πρόσβαση στην τροφή και στον πολιτισμό τους. Δημιουργώντας τις συνθήκες για το Μικρό Κοράκι και άλλους να οργανώσουν τις δυνάμεις τους για να σχεδιάσουν μια εξέγερση, η οποία είναι επίσης γνωστή ως ο πόλεμος ΗΠΑ-Ντακότα του 1862.
Ό,τι και αν θέλουν να πιστεύουν οι σύγχρονοι φιλελεύθεροι, η αντίσταση σε τέτοιου είδους συνθήκες είναι συχνά βίαιη λόγω της βίας που αντιμετωπίζει καθημερινά μια καταπιεσμένη ομάδα. Η ομάδα του Μικρού Κορακιού επιτέθηκε στο Λόουερ Σιού Έιτζενσι και στη συνέχεια επιτέθηκε σε εποίκους σε όλη την περιοχή σε μια προσπάθεια να εκδιώξει τους αποικιοκράτες από την περιοχή τους. Αυτό συνεχίστηκε για πέντε εβδομάδες και είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν πάνω από 350 λευκοί έποικοι, πάνω από 100 στρατιώτες και 150 Ντακότα, συμπεριλαμβανομένης της σύλληψης λευκών εποίκων ως ομήρων. Πρόκειται για το δικαίωμα να πολεμήσεις τον καταπιεστή σου. Μετά την εξέγερση οι Ντακότα αναγκάστηκαν να μεταφερθούν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Φορτ Σνέλινγκ[2].
Μετά από όλα αυτά, ο Αβραάμ Λίνκολν διέταξε τον απαγχονισμό 38 ανδρών των Ντακότα[3] στο Μανκάτο της Μινεσότα στις 26 Δεκεμβρίου 1862, τη μεγαλύτερη μαζική εκτέλεση στην ιστορία των ΗΠΑ. Τον επόμενο χρόνο οι Ντακότα μεταφέρθηκαν στη σημερινή Νότια Ντακότα, στον καταυλισμό Κρόου Κρικ.
Όσοι διαβάζουν αυτό το κείμενο, δεν μπορούν παρά να δουν τους παραλληλισμούς μεταξύ των συνθηκών στη Γάζα και των συνθηκών των Ντακότα σε εκείνη τη λωρίδα 20 μιλίων ενός καταυλισμού που οδηγεί σε αυτή τη βία. Σήμερα οι περισσότεροι φιλελεύθεροι θα εξυμνούσαν την αντίσταση των Ντακότα στον εποικισμό και θα θεωρούσαν ότι πρόκειται για ένα σκοτεινό κεφάλαιο στην Ιστορία των ΗΠΑ. Βλέπουμε τις ίδιες γενοκτονικές πολιτικές και στρατιωτικές προσπάθειες να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια μας στην Παλαιστίνη.
Δεν θέλω να δικαιολογήσω τη βία, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε την καθημερινή βία που ασκείται στο πλαίσιο της αποικιοκρατίας των εποίκων για να κατανοήσουμε τη βία που αντιδρά σε αυτή τη βία. Αυτό ισχύει για τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και όλες τις άλλες αποικίες εποίκων στον κόσμο.
Ζήτω η αντίσταση των αυτοχθόνων και το δικαίωμά τους να αγωνίζονται με κάθε μέσο.
Μετάφραση: elaliberta.gr
Brian Ward, “Settler colonial violence from the Dakota Uprising to Gaza”, Tempest, 25 Οκτωβρίου 2023, https://www.tempestmag.org/2023/10/settler-colonial-violence-from-the-dakota-uprising-to-gaza/.
Σημειώσεις
[1] The U.S.-Dakota War of 1862, https://www.usdakotawar.org/.
[2] “The US-Dakota War of 1862”, Historic Fort Snelling, https://www.mnhs.org/fortsnelling/learn/us-dakota-war.
[3] “The Trials & Hanging”, The U.S.-Dakota War of 1862, https://www.usdakotawar.org/history/aftermath/trials-hanging.
