Συνέλευση 8 Μάρτη: 6 ΜΑΗ 2021. ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
Για όσα με τους αγώνες μας κατακτήσαμε, για όσα συνεχίζουμε να διεκδικούμε!
8 Μάρτη και 1 Μάη: Μέρες ορόσημα για τους αγώνες των εργαζομένων.
8 Μαρτίου 1857, Νέα Υόρκη: Εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας διαδηλώνουν για καλύτερες συνθήκες εργασίας πραγματοποιώντας μία από τις πρώτες γυναικείες κινητοποιήσεις.
Μάης 1886: Τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώνονται διεκδικώντας 8ωρη εργασία.
Από τότε, κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες σε όλον τον κόσμο απεργούμε και διαδηλώνουμε, παλεύοντας για καλύτερες συνθήκες εργασίας, διεκδικώντας το δικαίωμα στη δουλειά, το δικαίωμα για ζωή και όχι για επιβίωση. Με τους αγώνες μας, συνεχίζουμε να μπλοκάρουμε κάθε επίσημη προσπάθεια η πρωτομαγιά να καθιερωθεί ως «γιορτή», αποσυνδεδεμένη από τις εργατικές διεκδικήσεις.
Ειδικά φέτος, το σύνθημα «Τιμούμε τους αγώνες του παρελθόντος παλεύοντας για το μέλλον μας» αποκτά κυριολεκτικά επίκαιρη έννοια.
Στην Ελλάδα, η δραματική επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών που εντείνει η συνεχιζόμενη επίθεση του νεοφιλελευθερισμού, στο πλαίσιο και της πανδημίας, φέτος κορυφώνεται με την επίθεση στο 8ωρο μέσω του αντεργατικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη.
Εμείς οι γυναίκες, επειδή ακριβώς το βιώνουμε, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι πληρώνουμε πιο βαρύ τίμημα:
Παραμένουμε πιο εκτεθειμένες στην ανεργία, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την εργοδοτική αυθαιρεσία, την έμφυλη βία και την παρενόχληση στην εργασία (σεξουαλική παρενόχληση, mobbing, bullying κ.λπ.).
Οι διαλυμένες κοινωνικές δομές του κράτους πρόνοιας και οι πατριαρχικές σχέσεις εξουσίας ρίχνουν στις γυναίκες τα βάρη της φροντίδας του σπιτιού, των παιδιών και των ηλικιωμένων. Έτσι, οι γυναίκες συνεχίζουν να ταυτίζονται με τον ιδιωτικό χώρο ή/και να επωμίζονται πολλαπλάσια εργασία μέσα και έξω από το σπίτι. Συχνά μάλιστα, λόγω των αυξημένων καθηκόντων φροντίδας αναγκαζόμαστε να εγκαταλείψουμε την εργασία μας ή να αναζητήσουμε μερική απασχόληση σε επισφαλείς συνθήκες.
Βρισκόμαστε συνεχώς εκτεθειμένες σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα: νοσοκόμες, καθαρίστριες, φροντίστριες παιδιών και ηλικιωμένων, υπάλληλοι σε σουπερμάρκετ.
Η τηλεεργασία έχει ενοποιήσει τον χώρο του σπιτιού με τον χώρο της δουλειάς διαμορφώνοντας μια συνθήκη αέναης κι ασφυκτικής εργασίας, που μας στερεί τον προσωπικό χώρο έκφρασης, δημιουργίας και ελευθερίας. Γυναίκες πολυεργαλεία! Η κυβερνητική προπαγάνδα, αγνοώντας πλήρως την καθημερινότητα των εργαζόμενων στην καραντίνα, δεν χάνει ευκαιρία να θριαμβολογεί για τη «βοήθεια» που προσφέρει η τηλεεργασία στις γυναίκες, «εναρμονίζοντας την επαγγελματική και οικογενειακή ζωή».
Δεχόμαστε ιδεολογικές επιθέσεις που θέλουν να μας γυρίσουν χρόνια πίσω, να καθορίσουν το σώμα μας, τις επιλογές μας. Μας επιβάλλουν να «λύσουμε» εμείς το δημογραφικό πρόβλημα, αντί το σύστημα να λύσει το πρόβλημα της κοινωνικής ανισότητας.
Γνωρίζουμε ότι η συνεχιζόμενη επίθεση σε κάθε μορφή συνδικαλιστικής δράσης και στο δικαίωμα στην απεργία αφαιρεί από όλες τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους, ειδικά τις/τους πιο ευάλωτες/ους, κάθε εργασιακό δικαίωμα, κάθε δυνατότητα αντίστασης και διεκδίκησης.
Η Συνέλευση 8 Μάρτη, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, εκτιμώντας ότι η επίθεση στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα που συντελείται με ένταση από την κυβέρνηση, αλλά και όλες τις μνημονιακές και νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, επιβαρύνει δυσανάλογα τις γυναίκες, συμμετέχει στην πρωτομαγιάτικη απεργία και συγκέντρωση και καλεί όλες τις γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα να διαδηλώσουν και εκείνη την ημέρα, τις γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα της δουλειάς, της ανεργίας, της ανασφάλιστης και επισφαλούς εργασίας, της τηλεεργασίας και της τηλεεκπαιδευσης, τις συνταξιούχες, τις φοιτήτριες, τις μαθήτριες, τις μετανάστριες.
Θα είμαστε εκεί!
Με την εμπειρία των φεμινιστικών απεργιών να διαδηλώσουμε ενάντια στις αντεργατικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές, ως οργανικό κομμάτι του εργατικού και ευρύτερου λαϊκού κινήματος, για μια φεμινιστική εργατική πρωτομαγιά, για όσα με τους αγώνες μας κατακτήσαμε, για όσα δεν μας χαρίστηκαν, για όσα συνεχίζουμε να διεκδικούμε. Με τους αγώνες μας απέναντι σε κάθε προσπάθεια αφαίρεσης βασικών κατακτήσεων που έχουν κατοχυρώσει τα κινήματα τις προηγούμενες δεκαετίες.
Με τα σωματεία, τα συνδικάτα και το εργατικό κίνημα, για να προβάλουμε τα σύγχρονα αιτήματα των εργαζομένων:
Κατάργηση της ελαστικής εργασίας, μόνιμες και σταθερές δουλειές.
Ανάπτυξη και ίδρυση υποστηρικτικών δημόσιων και δωρεάν δομών για ψυχολογική στήριξη, φροντίδα στο σπίτι, ξενώνες για κακοποιημένες γυναίκες.
Δημόσια και δωρεάν κάλυψη των ιατρικών αναγκών των γυναικών εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων, μεταναστριών (άμβλωση, προληπτικές εξετάσεις, εγκυμοσύνη, σεξουαλική κακοποίηση).
Πρόσβαση σε δημόσιες δωρεάν κοινωνικές υποστηρικτικές δομές για παιδιά, για άτομα ηλικιωμένα, άρρωστα, χρήζοντα φροντίδας.
Εννιάμηνη άδεια ανατροφής με πλήρεις αποδοχές για όλους τους εργαζόμενους γονείς, ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας.
Τέλος στις γυναικοκτονίες, την έμφυλη βία, το σεξισμό και την παρενόχληση στην εργασία, στο σπίτι, στον δημόσιο χώρο.
Επιτροπές και πειθαρχικά όργανα στα σωματεία και στους φοιτητικούς συλλόγους στα οποία οι κακοποιημένες γυναίκες θα μπορούν να καταφεύγουν.
Για μια κοινωνία πραγματικής ισότητας και ελευθερίας, σε σπίτι και δουλειά, χωρίς σεξισμό, καταπίεση, εκμετάλλευση, μια κοινωνία αντικαπιταλιστική και αντιπατριαρχική.
ΠΕΜΠΤΗ 6 ΜΑΗ 10:30 Π.Μ. ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΕ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΗΡΥΞΕΙ ΑΠΕΡΓΙΑ!
