Στις 21/02/2021 μια νεαρή γυναίκα, έγκυος στον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης της και μητέρα άλλων τριών παιδιών αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή της, αφού μετά από πολλές μάταιες προσπάθειές της η μεταφορά της ίδιας και της οικογένειάς της στη Γερμανία αναβλήθηκε. Η ίδια αποφάσισε να αυτοκτονήσει και έχοντας βρεθεί σε απόλυτο αδιέξοδο απομάκρυνε τα παιδιά της και, αφού ενημέρωσε τους γείτονες, έβαλε φωτιά στη σκηνή της με σκοπό να καεί η ίδια. Η φωτιά δεν πήρε έκταση και κατασβήστηκε άμεσα με μικρή ποσότητα νερού από τους γείτονες που έσπευσαν να βοηθήσουν… Η κατηγορία που τη βαραίνει: εμπρησμός και φθορά…

Το 2012, την περίοδο της κορύφωσης των μνημονιακών πολιτικών και της ανόδου της ακροδεξιάς, επί κυβέρνησης Σαμαρά, η Εφορία προχώρησε σε έλεγχο των λογιστικών βιβλίων του «Οδυσσέα», ο οποίος σημειωτέον για μια ολόκληρη δεκαετία δεν είχε λάβει ούτε ευρώ από το κράτος. Για παραβάσεις που αφορούσαν πλημμελή τήρηση των βιβλίων (τα έξοδα υπερέβαιναν τα καταγεγραμμένα έσοδα επιβλήθηκαν μια σειρά από πρόστιμα...Απευθυνόμαστε, λοιπόν, σε όλες και όλους που κατανοούν τη σημασία της απρόσκοπτης συνέχισης του εγχειρήματος του «Οδυσσέα». Έχοντας πλήρη συναίσθηση της δύσκολης περιόδου που διανύουμε, σας ζητούμε να στηρίξετε οικονομικά τον «Οδυσσέα» για να απαλλαγεί από τον βραχνά του προστίμου…

Είναι αδιανόητο την ώρα που η πακιστανική πρεσβεία εξακολουθεί να πιέζει τις ελληνικές αρχές να παίζονται παιχνίδια με το μέλλον του Τζαβέντ Ασλάμ… Υπενθυμίζουμε ότι η Πακιστανική πρεσβεία το 2019 απευθύνθηκε στο πρώην υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Δ. Βίτσα ασκώντας μεγάλες πιέσεις για να απελαθεί ο Τζαβέντ Ασλάμ. Η απόδοση ασύλου δεν αφορά μια προσωπική δικαίωση του Τζαβέντ Ασλάμ αλλά αναγνώριση ότι βρίσκεται υπό απειλή για την διαρκή του δράση. Καλούμε τα συνδικάτα, τα δημοκρατικά και αριστερά κόμματα, τις κινήσεις υπεράσπισης δημοκρατικών ελευθεριών, την Διεθνή Αμνηστία να στηρίξουν το αίτημα για την απόδοση ασύλου. 

65 χρόνια μετά τη δολοφονία του Εμετ Τιλ, η επί 8 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα εικόνα του Τζορτζ Φλοιντ να μη μπορεί να αναπνεύσει ακυρώνει τη ρουτινοποίηση του θανάτου και την κανονικοποίηση της φυλετικής βίας και παράλληλα εμβληματοποιεί το αίτημα για ανάκτηση της ιερότητας της ζωής. Και βέβαια η έκλυση του θυμού δε θα ήταν βελούδινη, δεν είναι αυτό το υλικό του. Θα ήταν σαρωτική, εκρηκτική και χειμαρρώδης. Δίκαιη όμως μέχρι το μεδούλι… Ακόμα περισσότερο να βγάζει στο δρόμο επί 10 μέρες τη μαύρη κοινότητα σε μια από τις μαζικότερες εξεγέρσεις της σύγχρονης αμερικάνικης ιστορίας και στο πλευρό της να…

Δημοσθένης Παπαδάτος - Αναγνωστόπουλος Νίκος Κουραχάνης Ευθυμία Μακρίδου Η εθνική πολιτική υγείας και στέγασης προσφύγων, ως μέρος της ευρύτερης πολιτικής υποδοχής προσφύγων στη χώρα μας, είχε ήδη πριν από την πανδημία χαρακτηριστικά διαχείρισης «κρίσης», δηλαδή έκτακτης και απειλητικής κατάστασης που, ως τέτοια, ήγειρε ζητήματα ασφάλειας. Η κατεύθυνση αυτή έδωσε στην πολιτική υγείας και στέγασης χαρακτήρα «υπολειμματικότητας», δηλαδή διαχείρισης ενός κοινωνικού ζητήματος με όρους «ακραίας φτώχειας», μέσω της αξιοποίησης Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και της ανάδειξης υπηρεσιών «έκτακτης ανάγκης» (κοινωνικά συσσίτια, υπηρεσίες αστέγων, κ.α.), δομών διακριτών από τις υπηρεσίες υγείας και στέγασης που απευθύνονται στον γενικό πληθυσμό.