Την ώρα που η ΕΕ αποφάσισε να κλείσει τα σύνορά της και να φυλακίσει τους κατατρεγμένους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι να τους ξαναστείλει πίσω, εμείς οι εκπαιδευτικοί απαιτούμε ελεύθερη διέλευση των προσφύγων ώστε να πάνε στις χώρες που επιθυμούν και ταυτόχρονα στην χώρα μας ελευθερία στη μετακίνηση και να έχουν ίσα δικαιώματα στην παιδεία, στην υγεία, στην σίτιση και στην στέγαση, παροχή ασύλου και ιθαγένεια για όλα τα παιδιά, χωρίς αποκλεισμούς.

Του Γιώργου Μητραλιά. “Ένας σύντομος αλλά έγκυρος οδηγός για την κοινωνική ατμόσφαιρα μιας χώρας είναι ο βηματισμός του στρατού της στις παρελάσεις...Το βήμα της χήνας, για παράδειγμα, είναι ένα από τα πιο φρικιαστικά θεάματα του κόσμου, πάρα πολύ πιο τρομακτικό από εκείνο του βομβαρδιστικού που βουτάει για να ρίξει τις βόμβες του. Είναι απλώς η επιβεβαίωση της απόλυτης εξουσίας. Που εμπεριέχει μέσα της, εντελώς συνειδητά και ηθελημένα, το όραμα μιας μπότας που κλωτσάει με δύναμη ένα πρόσωπο. Η ασχήμια του είναι μέρος της ουσίας του, επειδή αυτό που λέει είναι “Ναι, είμαι αποκρουστικό, και δεν τολμάτε να γελάσετε μαζί μου”... Πέρα…

Ο Δήμαρχος Αθήνας κύριος Κώστας Μπακογιάννης με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου προχώρησε στην αναστολή της ψήφισης της ομόφωνης πρότασης της Σχολικής Επιτροπής για παραχώρηση για τρίτη χρονιά κάθε Κυριακή των αιθουσών του 144 δημοτικού σχολείου στην οδό Μετοχίτη 1 στα Σεπόλια, αφήνοντας έτσι, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς του σχολείου της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος “η Ενότητα” χωρίς στέγη για 6η βδομάδα.

Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια. Γι’ αυτό και εμείς μπήκαμε στην παρέλαση ακαλούπωτοι… Υπό την πνευματική μπαγκέτα του μεγάλου στρατάρχη της αγγλικής κωμωδίας, John Cleese και όσων μας έχουν διδάξει οι Monty Python. Με το δικό μας silly walk και ρυθμό…Εμείς ήρθαμε από άλλες πατρίδες. τις πατρίδες των περιττών, των απρόβλεπτων, των ζωντανών. Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί ελευθερίας, λοιπόν.

Γιώργος Τσιάκαλος «Μόρια» ήταν το όνομα του απόλυτου Κακού για πολλούς αιώνες στην Ευρώπη. Και μόνο το άκουσμα της λέξης έσπερνε φόβο και τρόμο, και «μακριά από εμάς με κάθε θυσία» ήταν η σκέψη που καθόριζε τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Moria Grande ή «μαύρος Θάνατος» ονομάστηκε η μεγάλη πανώλη (πανούκλα) που θέρισε το ένα τρίτο του πληθυσμού της Ευρώπης τον 14ο αιώνα. «Μόρια» είναι και πάλι σήμερα ένα όνομα που σκοπό έχει να σπείρει τον φόβο και τον τρόμο σε όσους ανθρώπους επιχειρούν να δραπετεύσουν από μέρη πείνας, καταδυνάστευσης, πολέμων και θανάτου παίρνοντας τον μοναδικό δρόμο σωτηρίας που έχουν στη διάθεσή τους: εκείνον…