Zoe Holman Μέχρι τη στιγμή που μια ισραηλινή ρουκέτα σκότωσε τα αδέρφια Χάιθαμ, είκοσι εννέα ετών, και Μπασάρ, είκοσι ενός ετών, σε μια σκηνή έξω από το σπίτι τους στο Αλ-Μαουάσι, στη νότια Γάζα –μια περιοχή που είχε χαρακτηριστεί ως «ασφαλής ζώνη» εκείνη την εποχή– τον περασμένο Δεκέμβριο, είχαν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής τους στην Ευρώπη. Μεταξύ του 2018 και του 2023, οι δυο τους είχαν περάσει από περισσότερες από πέντε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προτού τους οδηγήσουν τελικά τα ταξίδια τους πίσω στην αφετηρία τους λίγους μήνες πριν από την έναρξη της γενοκτονίας το 2023. Επέστρεψαν…
Το ότι «δεν μοιάζεις για Αλβανίδα» ήταν ένα συνηθισμένο σχόλιο για πολλούς Αλβανούς και Αλβανίδες. Όμως δεν είχες πάντα την πολυτέλεια στην ώρα εργασίας να απαντήσεις ή, ακόμα καλύτερα, να ανοίξεις μια κουβέντα για να μπορέσουν να κατανοήσουν γιατί δε μάς άρεσαν τέτοιου είδους «κομπλιμέντα», κάτι που τους παραξένευε κιόλας! Αυτό το λέω, γιατί πάντα από θέση αρχής προσπαθώ να συζητήσω με έναν άνθρωπο χωρίς να του βάλω εξαρχής την ταμπέλα του «ρατσιστή ή του φασίστα», παρά το ότι για πολλούς φίλους είναι ριψοκίνδυνο να ανοίξεις κουβέντα.
Πριν 11 χρόνια, εργαζόμουν σε ένα σύντομο πρόγραμμα ως διαπολιτισμική μεσολαβήτρια στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα. Η ομάδα μας αποτελούνταν από τρεις γυναίκες μετανάστριες από διαφορετικές εθνότητες. Σε συνεργασία με το ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό γινόταν σημαντική προσπάθεια για να υπερβούμε την απελπιστική κατάσταση που επικρατούσε γενικά, και ιδιαίτερα με τους μετανάστες, στα νοσοκομεία εκείνη την περίοδο, με τον αποκλεισμό όλων των ανασφάλιστων από τη δωρεάν δημόσια υγεία. Ήταν η περίοδος του πεντάευρου εισιτηρίου στα νοσοκομεία.
Τριακόσιοι πανεπιστημιακοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό σε κοινό τους κείμενο παρεμβαίνουν στη δημόσια συζήτηση για το ναυάγιο της Πύλο με στόχο να διορθώσουν τις ανακρίβειες που έχουν ειπωθεί δημοσίως για τις υποχρεώσεις των ελληνικών αρχών. Η επιστολή έχει ως αποδέκτες τον πρωθυπουργό, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον Εκτελεστικό Διευθυντή της Frontex, αλλά και τα ελληνικά υπουργεία Ναυτιλίας και Μετανάστευσης και Ασύλου. Υπογράφεται από ακαδημαϊκούς διεθνώς που ειδικεύονται στους τομείς της μετανάστευσης, ασύλου, προσφυγικού δικαίου και δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημόσιου διεθνούς δικαίου, δικαίου της θάλασσας και διεθνούς ποινικού δικαίου.
Η προσωπική μου σχέση με την απόκτηση της ιθαγένειας ξεκίνησε στα τέλη του 2021 όπου κατέθεσα αίτηση για πρώτη φορά. Θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος γιατί άργησα τόσες δεκαετίες για να καταθέσω αίτηση για την απόκτηση ιθαγένειας. Ως γυναίκα μετανάστρια, με έντονη κοινωνική και πολιτική δράση, ιδιαίτερα στο μεταναστευτικό, με εξαιρετικά δύσκολα προσωπικά βιώματα, αλλά και με ακαδημαϊκές σπουδές σε αυτή τη χώρα, και μάλιστα στις πολιτικές επιστήμες, κοινωνιολογία, και ευρωπαϊκών και διεθνών σπουδών, γνωρίζω πάρα πολύ καλά τι σημαίνει ιθαγένεια και τι κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα απορρέουν από αυτό, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο…
Pramod Acharya Στάδια τελευταίας τεχνολογίας, ένα νέο μετρό, ένα νέο αεροδρόμιο, πολυτελή ξενοδοχεία, πολυώροφα διαμερίσματα, δρόμοι – όλα αυτά έχουν κατασκευαστεί από τους εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες εργάτες που έχουν πάει να εργαστούν στο Κατάρ από τότε που επιλέχθηκε το 2010 να φιλοξενήσει τη φετινή διοργάνωση. Πολλοί πλήρωσαν την εργασία τους με τη ζωή τους. Ο Guardian ανέφερε τον Φεβρουάριο του 2021 ότι τουλάχιστον 6.500 μετανάστες εργάτες βρήκαν το θάνατο στο Κατάρ από τότε που άρχισαν οι κατασκευές. Αυτό συνέβη πριν από σχεδόν δύο χρόνια και ο αριθμός θεωρήθηκε υποτιμημένος ακόμη και τότε. Ο πλήρης απολογισμός των θανάτων είναι τώρα σίγουρα…
Σελίδα 1 από 68