Πριν 11 χρόνια, εργαζόμουν σε ένα σύντομο πρόγραμμα ως διαπολιτισμική μεσολαβήτρια στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα. Η ομάδα μας αποτελούνταν από τρεις γυναίκες μετανάστριες από διαφορετικές εθνότητες. Σε συνεργασία με το ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό γινόταν σημαντική προσπάθεια για να υπερβούμε την απελπιστική κατάσταση που επικρατούσε γενικά, και ιδιαίτερα με τους μετανάστες, στα νοσοκομεία εκείνη την περίοδο, με τον αποκλεισμό όλων των ανασφάλιστων από τη δωρεάν δημόσια υγεία. Ήταν η περίοδος του πεντάευρου εισιτηρίου στα νοσοκομεία.

Τριακόσιοι πανεπιστημιακοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό σε κοινό τους κείμενο παρεμβαίνουν στη δημόσια συζήτηση για το ναυάγιο της Πύλο με στόχο να διορθώσουν τις ανακρίβειες που έχουν ειπωθεί δημοσίως για τις υποχρεώσεις των ελληνικών αρχών. Η επιστολή έχει ως αποδέκτες τον πρωθυπουργό, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον Εκτελεστικό Διευθυντή της Frontex, αλλά και τα ελληνικά υπουργεία Ναυτιλίας και Μετανάστευσης και Ασύλου. Υπογράφεται από ακαδημαϊκούς διεθνώς που ειδικεύονται στους τομείς της μετανάστευσης, ασύλου, προσφυγικού δικαίου και δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημόσιου διεθνούς δικαίου, δικαίου της θάλασσας και διεθνούς ποινικού δικαίου.

Η προσωπική μου σχέση με την απόκτηση της ιθαγένειας ξεκίνησε στα τέλη του 2021 όπου κατέθεσα αίτηση για πρώτη φορά. Θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος γιατί άργησα τόσες δεκαετίες για να καταθέσω αίτηση για την απόκτηση ιθαγένειας. Ως γυναίκα μετανάστρια, με έντονη κοινωνική και πολιτική δράση, ιδιαίτερα στο μεταναστευτικό, με εξαιρετικά δύσκολα προσωπικά βιώματα, αλλά και με ακαδημαϊκές σπουδές σε αυτή τη χώρα, και μάλιστα στις πολιτικές επιστήμες, κοινωνιολογία, και ευρωπαϊκών και διεθνών σπουδών, γνωρίζω πάρα πολύ καλά τι σημαίνει ιθαγένεια και τι κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα απορρέουν από αυτό, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο…

Pramod Acharya Στάδια τελευταίας τεχνολογίας, ένα νέο μετρό, ένα νέο αεροδρόμιο, πολυτελή ξενοδοχεία, πολυώροφα διαμερίσματα, δρόμοι – όλα αυτά έχουν κατασκευαστεί από τους εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες εργάτες που έχουν πάει να εργαστούν στο Κατάρ από τότε που επιλέχθηκε το 2010 να φιλοξενήσει τη φετινή διοργάνωση. Πολλοί πλήρωσαν την εργασία τους με τη ζωή τους. Ο Guardian ανέφερε τον Φεβρουάριο του 2021 ότι τουλάχιστον 6.500 μετανάστες εργάτες βρήκαν το θάνατο στο Κατάρ από τότε που άρχισαν οι κατασκευές. Αυτό συνέβη πριν από σχεδόν δύο χρόνια και ο αριθμός θεωρήθηκε υποτιμημένος ακόμη και τότε. Ο πλήρης απολογισμός των θανάτων είναι τώρα σίγουρα…

Αναδημοσίευση από το  https://long-stories-short.org Αποτελεί το ρατσιστικό σύνθημα των ‘90s «δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ», απευθυνόμενο όχι μόνο προς τους Αλβανούς αλλά προς τους αλλοδαπούς/αλλογενείς εν γένει, επίσημη πολιτική του ελληνικού κράτους όσον αφορά την πολιτογράφηση; Οι αριθμοί λένε πως ναι. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί το γεγονός ότι μόλις ένα ποσοστό της τάξης του 7% από τους αιτούντες πολιτογράφηση έφτασαν ως το εξεταστικό κέντρο, στις πρόσφατες εξετάσεις για την απόκτηση Πιστοποιητικού Επάρκειας Γνώσεων για Πολιτογράφηση (Π.Ε.Γ.Π.), το οποίο αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας;