Pramod Acharya Στάδια τελευταίας τεχνολογίας, ένα νέο μετρό, ένα νέο αεροδρόμιο, πολυτελή ξενοδοχεία, πολυώροφα διαμερίσματα, δρόμοι – όλα αυτά έχουν κατασκευαστεί από τους εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες εργάτες που έχουν πάει να εργαστούν στο Κατάρ από τότε που επιλέχθηκε το 2010 να φιλοξενήσει τη φετινή διοργάνωση. Πολλοί πλήρωσαν την εργασία τους με τη ζωή τους. Ο Guardian ανέφερε τον Φεβρουάριο του 2021 ότι τουλάχιστον 6.500 μετανάστες εργάτες βρήκαν το θάνατο στο Κατάρ από τότε που άρχισαν οι κατασκευές. Αυτό συνέβη πριν από σχεδόν δύο χρόνια και ο αριθμός θεωρήθηκε υποτιμημένος ακόμη και τότε. Ο πλήρης απολογισμός των θανάτων είναι τώρα σίγουρα…

Αναδημοσίευση από το  https://long-stories-short.org Αποτελεί το ρατσιστικό σύνθημα των ‘90s «δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ», απευθυνόμενο όχι μόνο προς τους Αλβανούς αλλά προς τους αλλοδαπούς/αλλογενείς εν γένει, επίσημη πολιτική του ελληνικού κράτους όσον αφορά την πολιτογράφηση; Οι αριθμοί λένε πως ναι. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί το γεγονός ότι μόλις ένα ποσοστό της τάξης του 7% από τους αιτούντες πολιτογράφηση έφτασαν ως το εξεταστικό κέντρο, στις πρόσφατες εξετάσεις για την απόκτηση Πιστοποιητικού Επάρκειας Γνώσεων για Πολιτογράφηση (Π.Ε.Γ.Π.), το οποίο αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας;

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ https://www.aftoleksi.gr/ Ο Φατός Ρόσα είναι συγγραφέας του αυτοβιογραφικού βιβλίου που περιγράφει τη «λαθραία» ζωή του: «Εγώ, ο Λάθρομετανάστης» (εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος,2017). Το βιβλίο τούτο είναι μια μαρτυρία ψυχής μέσα σε έναν κόσμο χωρίς ψυχή. Είναι η οδύσσεια ενός “λαθρομετανάστη”, ενός ανθρώπου που θέλησε να κερδίσει την ελευθερία του και ένα καλύτερο αύριο, περνώντας μέσα από τις μυλόπετρες απάνθρωπων κρατικών μηχανών. Με τις σκληρές αλήθειες του, είναι μια γροθιά στο πρόσωπο όλων εκείνων που κάνουν πως δεν βλέπουν το δράμα των μεταναστών…

Ο Σαϊντού Καμαρά, πρόσφυγας από τη Γουινέα και μαθητής Λυκείου στον Άγιο Δημήτριο, έλαβε απορριπτική απόφαση στο αίτημα ασύλου. Κι αυτό είναι άδικο. Το μεγάλο δράμα του προσφυγικού ζητήματος συντίθεται από πολλές μικρές ανθρώπινες τραγωδίες, από ιστορίες που εμπεριέχουν πολύ πόνο και μια αγωνιώδη προσπάθεια για επιβίωση και αξιοπρέπεια. Μια ιδιαίτερη περίπτωση στο παλίμψηστο του εκτοπισμού και της βίας αποτελούν οι ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες που φτάνουν στην Ελλάδα ολομόναχοι και πασχίζουν να συγκροτήσουν μια ζωή μέσα από πολλά φράγματα και εμπόδια.

Αναδημοσίευση από POPAGANDA.GR. Η Μαρία Λούκα μαζί με τον Αλέξανδρο Κατσή επισκέφτηκε την οικογένεια του Νίκου Σαμπάνη στο Σοφό στον Ασπρόπυργο. Γράφει για το τι σημαίνει να πενθείς σ’ ένα μέρος χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και νερό που δεν το πιάνει το google maps. Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Κατσής … Ήταν μεσημέρι Κυριακής. Η οδηγία που μας είχε δοθεί ήταν να βγούμε από την έξοδο 4 της Αττικής Οδού στον Ασπρόπυργο και να ανηφορίσουμε προς το Σοφό, τον καταυλισμό Ρομά όπου πέρασε τη σύντομη ζωή του ο εκτελεσμένος από αστυνομικούς, Νίκος Σαμπάνης…