Του Ian Morse από το thetab.com
[Μετάφραση-Επιμέλεια για το Κollect: I’m possible]
***
Δεν μας έδωσαν καθόλου εξηγήσεις, ενώ μας έσπρωξαν με τη βία μέσα στο αυτοκίνητό τους, με κράτησαν κάτω από τα μαλλιά και με έγδυσαν παράνομα.
Ήμουν εθελοντής σε έναν καταυλισμό στην Ειδομένη της Ελλάδας για 8 ημέρες, και τέθηκα υπό κράτηση και δέχτηκα παράνομα βία για αυτό.
Εγώ και ο εθελοντής φίλος μου πηγαίναμε να συναντήσουμε φίλους σε ένα εστιατόριο όταν μας ζητήθηκε να κάνουμε στην άκρη από ένα αυτοκίνητο χωρίς διακριτικά με δύο μικρά κόκκινα και μπλε φώτα στο μπροστινό μέρος. Σταματήσαμε, και σταμάτησαν από πίσω μας.
Δεν ζήτησαν να δουν τις ταυτότητές μας, οπότε ζητήσαμε εμείς τις δικές τους. Μας έδειξαν Ελληνικές ταυτότητες με την λέξη POLICE τυπωμένη πάνω τους. Θα μπορούσαν εύκολα να ήταν πλαστές, και οι άντρες αυτοί σίγουρα δεν συμπεριφέρονταν ως αστυνομικοί.
Νομίσαμε ότι θα πέφταμε θύματα απαγωγής.
Βγήκα από το αυτοκίνητο για να φέρω την ταυτότητά μου, και ο ένας από αυτούς ήρθε πολύ κοντά στο πρόσωπό μου, σχεδόν 6 ίντσες. Εκτός από το να φωνάζει «ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ» στα αγγλικά, κατά τα άλλα φώναζε μόνο στα ελληνικά. Ξαναρώτησα γιατί μας σταμάτησαν, αλλά δεν απάντησαν. Πήραμε όλα μας τα έγγραφα από το αυτοκίνητο για να τους τα δείξουμε. Δεν τους ενδιέφεραν. Δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον ούτε όταν τους δείξαμε τα διαβατήριά μας. Συνέχιζαν να φωνάζουν.
Εάν ένας αστυνομικός σου φωνάζει σε μια γλώσσα την οποία ξέρει ότι δεν καταλαβαίνεις, διερωτάσαι για τα κίνητρά του. Εάν σε αρπάξει με δύναμη τόσο ώστε να σου κάνει μελανιές, φοβάσαι για την ασφάλειά σου.
Ο ένας με άρπαξε και προσπάθησε να με σπρώξει να καθίσω στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου μου. Ήθελαν να μας πάνε κάπου για να «ελέγξουν το αυτοκίνητό μας» – ξανά χωρίς να έχουν δει κανένα από τα έγγραφά μας ή να ξέρουν ποιοι είμαστε, εκτός από το ότι είμαστε εθελοντές.
Δύο από τους άνδρες πήραν τον έλεγχο του αυτοκινήτου μας, με εμένα στο πίσω κάθισμα. Τον συνάδελφο εθελοντή τον πέταξαν στο δικό τους αυτοκίνητο. Είχαν πλήρως τον έλεγχο, χωρίς να έχουν δώσει καμία εξήγηση για την κατάσταση. Και οι δύο νομίζαμε ότι μας απήγαγαν και φωνάζαμε για βοήθεια. Ένας από αυτούς με τράβηξε από το κεφάλι και τα μαλλιά, χτυπώντας το κεφάλι μου σε σημείο που δάκρυσα. Μου κράτησε το κεφάλι κάτω ώστε να μην μπορώ να δω που πηγαίναμε. Το κεφάλι μου ακόμα πονούσε για τις επόμενες μέρες.
Ανακουφιστήκαμε όταν είδαμε ότι τελικά μας πήγαν στο αστυνομικό τμήμα. Αλλά ο αστυνομικός με τράβηξε έξω από το αμάξι από το μπράτσο, μελανιάζοντάς με. Όταν μπήκαμε μέσα, με έσπρωξε στον τοίχο και έχωσε το χέρι του στο στόμα και τη μύτη μου. Με ανάγκασε να γδυθώ για να με ψάξει.
Σε άλλες χώρες όλο αυτό θα ήταν παράνομο.
Μάθαμε αργότερα ότι οι αστυνομικοί είπαν ψέματα στην αστυνομία Θεσσαλονίκης ότι βρήκαν «ύποπτο υλικό» στο αυτοκίνητό μας που είχαμε σκοπό να μοιράσουμε στους πρόσφυγες. Δεν υπήρχε τίποτα τέτοιο, αλλά τον συνάδελφο εθελοντή τον έψαξαν ξανά στη Θεσσαλονίκη.
Δεν είναι μυστικό μεταξύ των εθελοντών ότι η ελληνική κυβέρνηση και τα ΜΜΕ απεικονίζουν τους εθελοντές ως ριζοσπάστες ακτιβιστές που προσπαθούν να προκαλέσουν βίαιες διαμαρτυρίες. Η αστυνομία έχει συλλάβει σχεδόν 30 άτομα μέχρι τώρα, και δεν έχει βρεθεί κανένα στοιχείο που να επιβεβαιώνει κάτι τέτοιο. Μόνο σε λίγους έχουν αποδοθεί κατηγορίες, αλλά μόνο για το ότι «κατείχαν γουόκι τόκι» και ότι «είχαν πάνω τους μαχαίρι». Αυτοί οι άνθρωποι πέρασαν αρκετές νύχτες στις φυλακές και πρέπει να παρουσιαστούν στο δικαστήριο.
Όταν με συνέλαβαν και με τραυμάτισαν, είχα ένα μαχαίρι, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν μου απέδωσαν κατηγορία. Μάλλον εμείς οι δύο ήμασταν από τους πρώτους που συνελήφθησαν. Με τις διαμαρτυρίες των προσφύγων να γίνονται όλο και πιο μαζικές, η αστυνομία ερχόταν σε απόγνωση. Για αυτό και αυτοσχεδίασαν. Δεν με έψαξαν καν εντελώς, ούτε τον άλλον εθελοντή, ούτε το αυτοκίνητό μας.
Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να απελπίζεται όλο και πιο πολύ. Τώρα, μαχητικά αεροσκάφη και ελικόπτερα πετούν πάνω από την Ειδομένη κάνοντας «ασκήσεις», ενώ ποτέ πριν δεν έχουν κάνει ασκήσεις εκεί.
Η ΕΕ και η Τουρκία σύναψαν μια συμφωνία στις 19 Μαρτίου για ανταλλαγή προσφύγων, σαν να πρόκειται για συνάλλαγμα, ώστε να επωφεληθούν οι κυβερνήσεις. Η ΕΕ και η Ελλάδα επικαλούνται το άσυλο για να στηρίξουν τους ισχυρισμούς τους ότι κινούνται στα πλαίσια τους διεθνούς δικαίου, αλλά η υπηρεσία είναι εξαιρετικά αργή και καθόλου αποτελεσματική. Μόλις στην πρώτη απέλαση, 13 άνθρωποι απελάθηκαν «κατά λάθος».
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και το συμβούλιο του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες βρήκαν ότι η κατάσταση είναι τόσο απαράδεκτη, ώστε αποφάσισαν να αποσυρθούν από κάποιες τοποθεσίες, σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Ακόμα και στην Ειδομένη, ο ΟΗΕ δεν μπορεί να δουλέψει για να διορθώσει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που γίνονται, γιατί η ελληνική κυβέρνηση αρνείται ότι αυτές υφίστανται.
Περισσότεροι από 50 000 αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν έναν κόσμο που τους έχει απορρίψει. Από τις 6000 μετεγκαταστάσεις στην Ευρώπη που τους έχουν υποσχεθεί, μόνο 208 έχουν πραγματοποιηθεί. Είναι ακόμα πιο αισχρό αν το συγκρίνουμε με τις 160 000 μετεγκαταστάσεις που τους είχαν υποσχεθεί οι χώρες της ΕΕ τον Σεπτέμβριο. Κέντρα κράτησης (ναι – ονομάζονται ακόμα και φυλακές) έχουν στηθεί σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας για να κρατήσουν πρόσφυγες, ακόμα και όταν αυτοί διαθέτουν έγγραφα που τους επιτρέπουν να μετακινηθούν εντός Ελλάδας.
Κανένα ειδησεογραφικό πρακτορείο δεν έχει επικοινωνήσει με τους συλληφθέντες εθελοντές. Πολλοί λιγότεροι ακόμα έχουν γράψει για τις συλλήψεις και τις προσαγωγές εθελοντών από την ΕΛ.ΑΣ. Εάν το έκαναν θα έβλεπαν πώς οι τοπικές αστυνομίες χρησιμοποιούν τη θέση τους για να τρομοκρατήσουν και να τραυματίσουν τους εθελοντές.
Την επόμενη της σύλληψής μας, 300 πρόσφυγες – συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών – τραυματίστηκαν από δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες που χρησιμοποιήθηκαν κατά της διαμαρτυρίας κοντά στα σύνορα με τη ΠΓΔ της Μακεδονία.
Η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας ήταν επαίσχυντη εξαρχής. Αλλά δεν προέβλεπε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα είχε δικαιοδοσία να κρατά παράνομα και να τρομοκρατεί πρόσφυγες και εθελοντές.
Kollectnews, 20 Απριλίου 2016
