Διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης και οικονομικής υποστήριξης για τους διασώστες του Μάρε Ιόνιο!
Πριν έναν μήνα, βιώσαμε μια νέα εκστρατεία ποινικοποίησης της διάσωσης στην Ιταλία με μια τεράστια επιχείρηση της αστυνομίας στο καράβι και τα γραφεία μας (πάνω από 100 ένστολοι).
Την επόμενη μέρα, 21 ακόμα μέλη από άλλες 3 διασωστικές οργανώσεις (Γιατροί Χωρίς Σύνορα, Save the Children, Jugend Rettet), κατηγορούνται για το πράγμα: διευκόλυνση εισόδου στην χώρα παράνομων μεταναστών.
Ο πολιτικός στόλος διάσωσης αποτελεί μόνιμο πονοκέφαλο για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που έχουν αποφασίσει να αφήνουν τους πρόσφυγες να πνίγονται αβοήθητοι στην θάλασσα και να στέλνουν τους επιζώντες πίσω στην κόλαση της Λιβύης.
Ειδικά στην δική μας περίπτωση στοχοποιείται η προσπάθεια δικτύωσης με τα εμπορικά καράβια για τον κοινό στόχο της διάσωσης προσφύγων στην Μεσόγειο και την άμεση αποβίβαση τους σε ασφαλές λιμάνι.
Ο λόγος που μας επιτίθενται αυτή τη φορά είναι επειδή σπάσαμε τη μεγαλύτερη ομηρία ναυαγών μεταναστών στην ναυτιλιακή ευρωπαϊκή ιστορία.
Στις 13/9/2020, μετά από έκκληση του καπετάνιου του εμπορικού πλοίου Marsk Étienne, απεγκλώβισαμε 27 ανθρώπους από το εν λόγω τάνκερ. Οι ναυαγοί είχαν αφεθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση εγκλωβισμένοι για 40 ήμερες στην μέση της θάλασσας, χωρίς καμιά χώρα να τους δίνει λιμάνι, χωρίς καμία ιατρική και υλική συνδρομή, χωρίς να τους δοθεί ούτε καν νερό και φαγητό.
Ως πρώτη απάντηση στις διώξεις, δημιουργήθηκε ένα διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης και οικονομικής υποστήριξης της οργάνωσης μας το οποίο υπογράφουν προσωπικότητες όπως η Naomi Klein, ο Michael Hardt, ο Sandro Mezzadra, η Carola Rackete η καπετάνισσα και άλλοι και άλλες.
Διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης και οικονομικής υποστήριξης για τους διασώστες του Μάρε Ιόνιο!
Η Mediterranea Saving Humans δέχεται επίθεση στην Ιταλία. Αρκετά μέλη της Mediterranea κατηγορούνται από την Εισαγγελία της Ραγκούσα για "διευκόλυνση της παράνομης μετανάστευσης". Σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που μια τέτοια κατηγορία χρησιμοποιείται για την ποινικοποίηση των πολιτικών επιχειρήσεων διάσωσης μεταναστών στη θάλασσα. Ένας από τους εισαγγελείς της Ραγκούσα είχε κινήσει το 2004 την υπόθεση κατά του Cap Anamur, η οποία κατέληξε στην πλήρη αθώωση όλων των κατηγοριών. Τις τελευταίες ημέρες και άλλες ΜΚΟ έχουν στοχοποιηθεί με παρόμοιες κατηγορίες στη Σικελία. Η αλληλεγγύη προς τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που φτάνουν στην Ιταλία μέσω της "βαλκανικής οδού" βρίσκεται επίσης στο επίκεντρο δικαστικών ερευνών και αστυνομικών επιχειρήσεων. Επίσης μετανάστες ποινικοποιούνται, όπως στην περίπτωση των "El Hiblu 3" στη Μάλτα και της Μόριας στην Ελλάδα. Για άλλη μια φορά, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με προσπάθειες να δοθεί προτεραιότητα στην “ασφάλεια” των συνόρων έναντι του καθήκοντος διάσωσης των ανθρώπων που βρίσκονται σε κίνδυνο. Ενώ οι δικηγόροι συνεχίζουν να αγωνίζονται στα δικαστήρια κατά τέτοιων παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπάρχει επίσης ανάγκη να ορθώσουμε πολιτικό ανάστημα και να επιβεβαιώσουμε τον καθοριστικό ρόλο των πρακτικών διάσωσης των μεταναστών στη θάλασσα και της αλληλεγγύης στον αγώνα για μια πιο ανοιχτή και δημοκρατική Ευρώπη.
Η ποινικοποίηση της Mediterranea είναι εμβληματική στην τρέχουσα συγκυρία. Η κατηγορία βασίζεται σε μια θαλάσσια επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε από το πλοίο Mare Jonio (που διαχειρίζεται η Mediterranea) στις 11 Σεπτεμβρίου 2020. Στις αρχές Αυγούστου, το πετρελαιοφόρο Maersk Etienne διέσωσε 27 μετανάστες στη ζώνη SAR της Μάλτας. Παρόλο που οι αρχές της Μάλτας συντόνισαν την επιχείρηση διάσωσης, δεν όρισαν ποτέ "Τόπο Ασφαλείας" και οι 27 μετανάστες αναγκάστηκαν να περάσουν 37 ημέρες σε ένα πλοίο που επέπλεε στην Κεντρική Μεσόγειο χωρίς ιατρικές εγκαταστάσεις και κατάλληλη διαμονή. Ήταν ίσως η μεγαλύτερη στάση στην ιστορία της Μεσογείου και πρέπει να τονίσουμε ότι οι 27 μετανάστες ήταν σε κρίσιμη κατάσταση λόγω του επίπονου ταξιδιού τους, συμπεριλαμβανομένης της παρατεταμένης κράτησης στη Λιβύη. Το Mare Jonio ανταποκρίθηκε σε αίτημα του καπετάνιου του Maersk Etienne και το ιατρικό προσωπικό της Mediterranea ανέβηκε στο πλοίο, διαπιστώνοντας αμέσως τις αφόρητες συνθήκες των μεταναστών. Οργανώθηκε μια μεταφόρτωση και το Mare Jonio απέπλευσε αμέσως προς τη Σικελία, όπου τελικά επετράπη η αποβίβαση των μεταναστών.
Ο εισαγγελέας υποστηρίζει ότι υπήρχε "οικονομική συμφωνία" μεταξύ των πλοιοκτητών του Mare Jonio και της Maersk Tankers. Αυτή η κατηγορία έχει ήδη αποδειχθεί ψευδής από λεπτομερή δήλωση της δανικής εταιρείας και δεν χρειάζεται να σταθούμε σε αυτό εδώ. Πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η υπόθεση Maersk Etienne αποτελεί αναπόσπαστο μέρος μιας σχετικά μακράς ιστορίας ευρωπαϊκών μέτρων και πολιτικών που αποσκοπούν στην αποθάρρυνση των εμπορικών πλοίων από την ανάμειξη σε επιχειρήσεις διάσωσης στη θάλασσα. Από αυτή την άποψη, η συνεργασία μεταξύ ενός πετρελαιοφόρου που ανήκει σε έναν κορυφαίο παγκόσμιο παίκτη της ναυτιλιακής βιομηχανίας και του μικρού ρυμουλκού Mare Jonio δεν αποτελεί πραγματικά έκπληξη. Υποδηλώνει τη δυνατότητα συμμαχίας μεταξύ μιας μεγάλης ποικιλίας πολιτικών φορέων που δραστηριοποιούνται στη θάλασσα γύρω από το ζήτημα της διάσωσης μεταναστών. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι πολλές ναυτιλιακές εταιρείες ανησυχούν πολύ για το ζήτημα αυτό, συνδυάζοντας συχνά ανθρωπιστικά κίνητρα και εμπορικά συμφέροντα. Το γεγονός ότι μέλη της Mediterranea συμμετείχαν σε συναντήσεις με ευρωπαϊκές ενώσεις πλοιοκτητών και ναυτιλιακές εταιρείες τους τελευταίους μήνες πρέπει να έχει γίνει αντιληπτό ως το πιθανό άνοιγμα του αγώνα για τη διάσωση στη θάλασσα σε νέα κλίμακα. Και είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ότι αυτό εμφανίστηκε ως απειλή για τους κατήγορους (και τους πολιτικούς) που υποστηρίζουν εμμονικά ότι τα κράτη πρέπει να είναι οι αποκλειστικοί φορείς της θαλάσσιας διάσωσης, παρόλο που σε τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις οι κρατικές παρεμβάσεις απουσιάζουν εντελώς.
Ιδιαίτερα με δεδομένο ότι η Μεσόγειος Θάλασσα εξακολουθεί να είναι το πιο θανατηφόρο σύνορο στον κόσμο, θέλουμε να δείξουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στη Mediterranea καθώς και στις άλλες ΜΚΟ που δέχονται επιθέσεις. Υποστηρίζουμε τον συνασπισμό φορέων πολιτών που συμμετέχουν ως "πολιτικός στόλος" σε αλληλεγγύη με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες στη θάλασσα και στη στεριά. Είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτός ο συνασπισμός, ο οποίος συνεχίζει να αναπτύσσεται και να δημιουργεί απροσδόκητες συμμαχίες, προμηνύει ήδη μια νέα Ευρώπη και νέες σχέσεις με τις εξωτερικές της πλευρές τόσο στον Νότο όσο και στην Ανατολή. Ανησυχούμε ιδιαίτερα για τη Mediterranea, η οποία αυτή τη στιγμή εμποδίζεται να αναλάβει επιχειρήσεις διάσωσης στη θάλασσα. Και γνωρίζουμε πόσο ακριβά είναι τα δικηγορικά και άλλα νομικά έξοδα που απαιτούνται για την άμυνα απέναντι σε νομικές επιθέσεις όπως αυτή που εξαπέλυσε ο εισαγγελέας της Ραγκούσα. Για όλους αυτούς τους λόγους ξεκινάμε μια διεθνή εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων για την υποστήριξη της Mediterranea. Και καλούμε θερμά όλους τους πολίτες και τις οργανώσεις που είναι πεπεισμένοι ότι η διάσωση πρέπει να έχει προτεραιότητα έναντι όλων των άλλων να συμβάλουν στον έρανο.
Mediterranea Saving Humans is under attack in Italy.
Several members of Mediterranea are accused by the Office of Public Prosecutor of Ragusa of “facilitating illegal immigration.” It is definitely not the first time that such an accusation has been used to criminalize civil migrant rescue operations at sea. One of the prosecutors in Ragusa had initiated in 2004 the case against Cap Anamur, which ended in the full acquittal of all charges. In recent days other NGOs have been targeted with similar charges in Sicily. Solidarity with migrants and refugees reaching Italy across the “Balkan route” is also at the center of judicial investigations and police operations. Also migrants are criminalized, as in the case of the “El Hiblu 3” in Malta and Moria in Greece. Once again, we are confronted with attempts to give priority to border security over the duty to rescue people at risk. While lawyers continue to fight in court against such violations of international and human rights law, there is also a need to stand up politically and to affirm the key role of migrant sea rescue and solidarity practices in the struggle for a more open and democratic Europe.
The criminalization of Mediterranea is emblematic of the current conjuncture. The charge is built around a maritime operation carried out by the ship Mare Jonio (run by Mediterranea) on September 11, 2020. At the beginning of August, the oil tanker Maersk Etienne rescued 27 migrants in the Maltese SAR zone. Although the Maltese authorities coordinated the rescue operation, they never assigned a “Place of Safety” and the 27 migrants were forced to spend 37 days on a ship floating in the Central Mediterranean without medical facilities and proper accommodation. It was probably the longest stand-off in the history of the Mediterranean, and we should stress that the 27 migrants were in critical condition due to their arduous journey, including prolonged detention in Libya. The Mare Jonio answered a request of the captain of the Maersk Etienne and the medical staff of Mediterranea went on board, immediately realizing the unbearable conditions of the migrants. A transhipment was organized, and the Mare Jonio immediately set sail toward Sicily, where the migrants were eventually authorized to disembark.
The Public Prosecutor contends that there was a “financial agreement” between the ship owners of the Mare Jonio and Maersk Tankers. This charge has already been shown false by a detailed statement of the Danish company and we do not need to dwell on that here. More important is the fact that the Maersk Etienne case is part and parcel of a relatively long history of European measures and policies that aim at discouraging commercial ships from engaging in operations of sea rescue. From this point of view, the collaboration between an oil tanker owned by a leading global player in the shipping industry and the small tug boat Mare Jonio is really not surprising. It indicates the potential of an alliance among a wide variety of civil actors operating at sea around the issue of migrant rescue. It is important to recognize that many shipping companies are very concerned about this issue, often combining humanitarian motivations and commercial interests. The fact that members of Mediterranea participated in meetings with European Shipowners’ associations and Shipping companies in recent months must have been perceived as the potential opening up of the struggle for sea rescue on a new scale. And it is easy to imagine that this appeared as a threat to prosecutors (and politicians) who obsessively contend that states should be the exclusive actors in sea rescue, even though in vast stretches of sea state interventions are completely absent.
Especially given the fact that the Mediterranean Sea continues to be the most lethal border in the world, we want to show unconditional solidarity with Mediterranea as well as with the other NGOs under attack. We support the coalition of civil actors engaged as a “civil fleet” in solidarity with migrants and refugees at sea and on land. We are convinced that this coalition, which continues to grow and to create unexpected alliances, already foreshadows a new Europe and new relations with its outsides in the South as well as in the East. We are particularly concerned for Mediterranea, which is currently blocked from undertaking rescue operations at sea. And we know how expensive are the lawyers’ fees and other legal expenses necessary to defend against legal attacks such as the one launched by the Public Prosecutor of Ragusa. For all these reasons we launch an international fundraising campaign in support of Mediterranea. And we strongly invite all citizens and organisations convinced that rescue should be prioritized over everything else to contribute to the fundraising.
First signatures:
Carola Rackete (Captain)
Pia Klemp (Captain)
Achille Mbembe (University of the Witwatersrand, Johannesburg)
Naomi Klein (Author and journalist)
Cornel West (Harvard University)
Sabine Hess (Director of Center for Global Migration Studies, University of Göttingen)
Michael Hardt (Duke University)
Sandro Mezzadra (University of Bologna)
Manuela Bojadzijev (Humboldt University, Berlin)
Charles Heller (Graduate Institute, Geneva, and Co-director of Forensic Oceanography)
Sara Prestianni (Human rights activist)
Lorenzo Pezzani (Goldsmiths, University of London)
Isabelle Saint-Sens (MigrEurop)
Hagen Kopp (no one is illegal)
Maurice Stierl (University of Warwick)
Email address for further subscriptions or information requests:
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Donate
- By Bank Transfer:
Bank: Banca Etica;
Beneficiary Account Name: Mediterranea Saving Humans APS;
Beneficiary Account Number (IBAN): IT37V0501802400000016878019;
BIC: CCRTIT2T84A;
Transfer Causal: “Solidarity with Mediterranea”
