Το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να παραμείνει σε εγρήγορση. Να απαιτήσει την εφαρμογή της καταδικαστικής απόφασης, τη συμμόρφωση των φορέων της διοίκησης στο περιεχόμενο και την κρίση της, την αντιμετώπιση όλων των δραστηριοτήτων της Χ.Α. ως εγκληματικής οργάνωσης σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, την σύλληψη όλων των φυγόποινων και την συντομότερη δυνατή καθαρογραφή και θεώρηση των πρωτόδικων πρακτικών και απόφασης, προκειμένου η δίκη στον δεύτερο βαθμό να προγραμματισθεί το ταχύτερο δυνατό, δίκη στο Εφετείο και όχι στον Κορυδαλλό η αλλού, να προληφθεί η παραγραφή των πλημμελημάτων έως τον Σεπτέμβριο 2021…

Στη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ οι εργαζόμενοι/ες με τις επαναλαμβανόμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τον διαρκή φόβο της απόλυσης ή τη «λήξη συνεργασίας» σύμφωνα με τη γλώσσα της Διοίκησης, το φακέλωμα των εργαζομένων και τις νέες μορφές πειθάρχησης και καταπάτησης των προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων μέσω της ένταξης στο μητρώο ΜΚΟ, την διακριτική μεταχείριση συνδικαλιστών αλλά και την εντατικοποίηση της εργασίας με ελλιπές προσωπικό, βιώνουν συνεχώς εργασιακή επισφάλεια.

Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να φωτίσει μια σχετικά άγνωστη πτυχή της Ελληνικής Επανάστασης: Τις αντιδράσεις και τον τρόπο με τον οποίο οι Οθωμανοί προσέλαβαν και ερμήνευσαν το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα των Ελλήνων.

Εμείς οι γιατροί υπογράφουμε αυτό το κείμενο γιατί, όταν απειλείται η ζωή ενός ανθρώπου, δεν μπορούμε να σιωπήσουμε. Γιατί, όταν κινδυνεύει η ζωή ενός ανθρώπου, ακόμα κι ενός ανθρώπου που έχει αφαιρέσει τη ζωή άλλων ανθρώπων, εμείς δεν μπορούμε να πούμε: «Ας πεθάνει»…Γιατί για κάθε άνθρωπο που νοσηλεύουμε, πράττουμε με βάση την ιατρική μας συνείδηση και μόνον – όχι ανάλογα με τις πεποιθήσεις του. Το ίδιο ζητάμε και από την πολιτεία: Να εφαρμόσει το νόμο που η ίδια ψήφισε για να σωθεί η ζωή του κρατούμενου απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα.

Επιβεβαιώνεται πανηγυρικά η υποκρισία της κυβέρνησης απέναντι στους υγειονομικούς: εισαγγελικές διώξεις, πειθαρχικές διώξεις, δυσμενείς μετακινήσεις, εκδικητικές απολύσεις, στοχοποίηση και συκοφάντηση ενάντια σε αυτούς που πέρσι αποκαλούσαν «ήρωες με τις λευκές και πράσινες μπλούζες» και που τους «χειροκροτούσαν από τα μπαλκόνια». Από τους γιατρούς μέχρι τους φοιτητές και σε όλη την κοινωνία το μήνυμα είναι πως όποιος αγωνίζεται, αντιστέκεται και διεκδικεί θα πατάσσεται ανηλεώς. Ελήφθη το μήνυμα, επιστρέφεται ως απαράδεκτο, συνεχίζουμε ακόμα πιο μαζικά και δυναμικά.

Επιβεβαιώνεται ότι ο νόμος που ψήφισαν τους δίνει τη δυνατότητα να ερμηνεύουν κατά το δοκούν, κατά πως τους συμφέρει και τους βολεύει κάθε φορά τις διατάξεις του, για να βάζουν εμπόδια στις δίκαιες διεκδικήσεις μας, για μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής του λαού μας, που η ίδια η κυβέρνηση με την πολιτική της εκθέτει καθημερινά σε κίνδυνο.Είναι βαθιά γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια να παρακολουθούμε αμέτοχοι το συνεχιζόμενο έγκλημα σε βάρος μας. Όσους νόμους και αν ψηφίσουν, όσους κατασταλτικούς μηχανισμούς και αν επιστρατεύσουν δεν μας φοβίζουν, δεν μας τρομοκρατούν!

Η Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου έχει κηρυχθεί από τα σωματεία και τις ενώσεις γιατρών και νοσηλευτών ως μέρα δράσης για την πρωτοβάθμια υγεία, ενώ στις 16 Φεβρουαρίου έχει κηρυχθεί πανυγειονομική απεργία. Ο αγώνας των εργαζόμενων στη δημόσια υγεία, που δίνουν την μάχη στην πρώτη γραμμή ενάντια στην πανδημία για τα δικαιώματα λαού και νεολαίας είναι δίκαιος και χρειάζεται την ενεργητική αλληλεγγύη και αγωνιστική συμπαράταξη του κινήματος.

Το πρωί της Τρίτης 2/2 οι πρόσφυγες της Ριτσώνας, ξεκίνησαν διαμαρτυρία για τις άθλιες συνθήκες στον καταυλισμό. -Τα παιδιά δεν πάνε σχολείο και για αυτό εκτός από την  ευθύνη του  Υπουργείου, υπάρχει ευθύνη και στη δήμαρχο Χαλκίδας που δημοσιοποίησε ότι δεν δέχεται τα προσφυγόπουλα στα σχολεία και τα γκέτο αναβιώνουν με τη δική της συνδρομή.  - Γιατρός πάει ένας για 4 ώρες τις καθημερινές το πρωί για 3.500 κόσμο και προφανώς δεν φτάνει για τις ανάγκες όλων που ζουν σε ιδιαίτερα επιβαρυμένες συνθήκες 

Το θέμα έχει ξεπεράσει προ πολλού τη διαμάχη για τον πρύτανη και αφορά τη δημοκρατία και την ελευθερία στη χώρα. Χιλιάδες νέοι και νέες και μαζί τους εκπαιδευτικοί ξεχύθηκαν στις συνοικίες της Κωνσταντινούπολης κάνοντας πολλές μικρές πορείες. Η κυβέρνηση Ερντογάν απάντησε με συλλήψεις και αστυνομική βία. Κοινό το αντικοινωνικό όραμα των κυβερνήσεων στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Κοινά τα προβλήματα των λαών.

Μια κινητοποίηση που ξεκίνησε στο Πεντζάμπ τον Αύγουστο του 2020, επεκτάθηκε σε όλη την Ινδία και έφτασε σε κορύφωση στις 26 Νοεμβρίου 2020, όταν η πορεία των αγροτών στο Δελχί συνοδεύτηκε και από μια 24-ωρη απεργία 250 εκατομμυρίων ανθρώπων. Το κίνημα διαμαρτυρίας συνεχίζει, οι αγρότες εισέβαλε στο Κόκκινο Οχυρά στο Δελχί στις 26 Ιανουαρίου. Ο Sushovan Dhar του CADTM – Ινδίας [Επιτροπή για τη Διαγραφή του Χρέους του Τρίτου Κόσμου – Ινδία] και της οργάνωσης Radical Socialist India εξηγεί όλο το πλαίσιο.