Τρία σημαντικά βιβλία κυκλοφόρησαν πρόσφατα από τις Εκδόσεις Τόπος, τα δυο μέσα στο 2024 και το άλλο το 2022. Αν και δεν αποτελεί συνηθισμένη πρακτική, αξίζει να τα εξετάσουμε από κοινού, για δυο κυρίως λόγους. Από τη μια μεριά, πραγματεύονται κοινά ή παρεμφερή θέματα, που είναι η άνοδος της ακροδεξιάς, η γενικευμένη χειραγώγηση και η αποδυνάμωση της αστικής δημοκρατίας…Και από την άλλη περιορίζουν την εξέταση αυτών των τάσεων αποκλειστικά στις αστικές δυνάμεις του Δυτικού Κόσμου, κυρίως σε Ευρώπη και ΗΠΑ, ακόμη και στη Λατινική Αμερική, αφήνοντας εντελώς έξω τη Ρωσία, ενώ παραλείπουν κάθε αναφορά στην αντανάκλασή τους σε συνιστώσες, σταλινικής…

«Αντιγόνη στη Χάγη. Η κατάθεση της Λιάνας Κανέλλη στη Δίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς»: με αυτό τον τίτλο κυκλοφόρησε μια αξιοπρόσεκτη –αν μη τι άλλο, για την απροσμέτρητη αθλιότητά της– έκδοση από τις Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, το επίσημο εκδοτικό του ΚΚΕ. Το βιβλίο περιλαμβάνει την κατάθεση της Λιάνας Κανέλλη το 2004 στη δίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα πολέμου στη Γιουγκοσλαβία. Προλογίζεται από τον Αριστείδη Λαμπρούλη, δημοτικό σύμβουλο στη Λάρισα με την παράταξη του ΚΚΕ.

Ιάσονας Γουσέτης Τα δικαιώματα των πολιτών, των υπόπτων και των κατηγορούμενων δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ακριβώς απαραβίαστα από την ΕΛΑΣ. Η τάση μοιάζει να είναι τα δικαιώματα αυτά να κάμπτονται συχνά πυκνά κατά τη βούληση των εμπλεκόμενων στην εκάστοτε υπόθεση αστυνομικών ή και των πολιτικών ή φυσικών προϊσταμένων τους. Παρά ταύτα, θα περίμενε κανείς ότι ορισμένα δικαιώματα, ιδίως όσα έχουν να κάνουν με τη σωματική ή πνευματική ακεραιότητα των πολιτών που βρίσκονται υπό τον γενικότερο έλεγχο της αστυνομίας, δηλαδή των ελεγχόμενων, των προσαγόμενων και των συλληφθέντων, να διαφυλάσσονται ως, σε τελευταία ανάλυση, ένα ελάχιστο δείγμα δημοκρατικού πολιτισμού από…

Του Γιώργου Μητραλιά Ό,τι ακολουθεί δεν απευθύνεται στη Δεξιά και στα (οικονομικά, κοινωνικά και άλλα) στηρίγματα της που κάνουν -δυστυχώς- καλά τη δουλειά τους. Ό,τι ακολουθεί απευθύνεται πρωτίστως στην Αριστερά που -επίσης δυστυχώς- δεν κάνει καθόλου καλά τη δική της...Γράφαμε λοιπόν πέρυσι τέτοιο καιρό, σε ένα κείμενο που παρέμεινε ημιτελές και ποτέ δεν δημοσιεύτηκε: «Το σοκ των δύο αλλεπάλληλων «μεσογειακών τυφώνων» Daniel και Elias ήταν αρκούντως ισχυρό για να προκαλέσει τους πρώτους γερούς κραδασμούς στους ποικίλους κλιματοσκεπτισμούς των Ελλήνων. Φυσικά, δεν πρόκειται παρά για κάποιες πρώτες ρωγμές…

…Στους ψευτο-φιλειρηνισμούς που, στις μέρες μας, αποτελούν σήμα κατατεθέν όλων εκείνων που διεξάγουν, προετοιμάζουν ή υποστηρίζουν τον πόλεμο χωρίς να τολμούν να το πουν ανοιχτά. Και πριν απ' όλα, τους πολέμους στην Ουκρανία και στην Παλαιστίνη, όπου πρεσβεύουν μια ανάπηρη «ειρήνη» στην οποία ο επιτιθέμενος εισβολέας ούτε υποχρεώνεται να εγκαταλείψει τα κατακτημένα εδάφη ούτε τιμωρείται για τα εγκλήματά του. Στην πραγματικότητα, η «ειρήνη» τους μοιάζει να βγαίνει κατευθείαν από την οργουελιανή “Νέα Γλώσσα”, τόσο επειδή ισοδυναμεί με επιβράβευση του πολέμου και με ενθάρρυνση όλων εκείνων που θα ήθελαν να κάνουν πόλεμο, όσο και επειδή μας εθίζει στο γεγονός ότι το…