Το αληθινό δίλημμα είναι αν ο Δ.Σ.Α. θα επανέλθει στον αγωνιστικό και ένδοξο δρόμο που χάραξαν μεγάλες μορφές της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και ελευθεριών μέσα και έξω από τα δικαστήρια, δημιουργώντας ιερές παρακαταθήκες και κάποιες φορές πληρώνοντας και με την ζωή τους την ίδια το τίμημα για την ανιδιοτελή υπερασπιστική δράση τους ή θα συνεχίσει στο δρόμο της υποβάθμισης και της ανυποληψίας. Η διαχρονική ιστορία και δράση της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας από το 1990 μέσα και έξω από το Δ.Σ. του Δ.Σ.Α, στις Γενικές Συνελεύσεις, η ανάδειξη από την ίδρυσή της του ζητήματος των εργασιακών σχέσεων…

Αναμφισβήτητα η δίκη των δύο κατηγορουμένων μελών του Ρουβίκωνα για την δήθεν ανθρωποκτονία εκ προθέσεως που τους αποδίδεται και την ηθική αυτουργία σε αυτήν, ξεκίνησε όπως είναι ήδη γνωστό με θεαματικές ανατροπές που ήδη έχουν δημοσιοποιηθεί. Επιφυλάσσομαι για τον συνολικό σχολιασμό της δίκης επί της ουσίας μετά τις 29/10/2021 όταν θα εκδοθεί η απόφαση. Η δίκη αυτή όμως επιφύλασσε και μία άλλη ενδιαφέρουσα νομικά και όχι μόνο οπτική της σε ένα «παρεμπίπτον» ζήτημα που είναι η ισοτιμία των ενόρκων με τους τακτικούς δικαστές όπως αποτυπώνεται στις θέσεις που κάθονται στην ποινική δίκη.

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 17/10 η συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού. Στη συνεδρίαση έγινε πλούσια συζήτηση γύρω από την πολιτική κατάσταση, την κατάσταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πάρθηκαν αποφάσεις για τα άμεσα πολιτικά καθήκοντα του μετώπου στην επόμενη περίοδο. Η απόφαση ψηφίστηκε με ευρεία πλειοψηφία και θα συζητηθεί άμεσα σε όλες τις τοπικές και κλαδικές επιτροπές της

ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ, ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ… Η απόδοση της εγκληματικότητας στις χαμηλές ποινές αποπροσανατολίζει από τα κοινωνικά αίτια, τα οποία την γεννούν, ενισχύει τον κυρίαρχο ρόλο των καταστατικών δυνάμεων εγκαθιστώντας τις ως αναγκαίες στην καθημερινή ζωή του πολίτη και συμβάλλουν στην ανοχή των αυθαιρεσιών και των παραβιάσεων τους και κυρίως απαλλάσσουν την πολιτική εξουσία και την άρχουσα τάξη από τις ευθύνες για την εκτεταμένη φτώχεια, περιθωριοποίηση, εγκληματοποίηση της μετανάστευσης και των αντιστάσεων που αποτελούν τις κύριες αιτίες της παραβατικότητας.

Τάσος Κωστόπουλος Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε αναμφίβολα ο σημαντικότερος μουσικός της νεότερης Ελλάδας. Είχε επίσης την τύχη να ζήσει και να δημιουργήσει σε καιρούς που συνέδεσαν την τέχνη του άρρηκτα με τους αγώνες, τους καημούς και τις προσδοκίες μιας μεγάλης (και κυρίως της πιο δυναμικής κι ελπιδοφόρας) μερίδας του ελληνικού λαού. Το διαπιστώνουμε για πολλοστή φορά τούτες τις μέρες του πάνδημου αποχαιρετισμού, με την ανάκρουση των δημοφιλέστερων έργων του να λειτουργεί σαν συλλογικό μνημόσυνο, όχι μόνο της μεταπολιτευτικής μας νιότης αλλά και μιας ολόκληρης εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί - όταν τα πάντα έμοιαζαν πιθανά και η συνολική κίνηση της Ιστορίας…