Lorenzo Fabbri Δημιουργώ μια γενεαλογία για το Ossessione του Βισκόντι του 1943 και την προβολή της κουήρ κατάστασης ως αυθεντικής εναλλακτικής λύσης απέναντι στη φασιστική ζωή. Συμπερασματικά, διαχωρίζω το σύστημα οικειότητας και συναισθηματικότητας που αξιοποιεί αυτή η ταινία από εκείνο που συνέβαλε στην παγίωση του μεταπολεμικού νεορεαλισμού.
Meagan Day Η τηλεοπτική σειρά πέντε επεισοδίων περιστρέφεται γύρω από μια σειρά χαρακτήρων της εργατικής τάξης στην Κολωνία: τον νεαρό κατασκευαστή εργαλείων Γιόχεν, τους συναδέλφους του, την οικογένειά του και τη φίλη του Μάριον. Κατά τη διάρκεια της σειράς, οι εργάτες του εργοστασίου, με επικεφαλής τον δημοφιλή Γιόχεν και με την ενθάρρυνση της ανήσυχης και με αρχές Μάριον, γίνονται όλο και πιο αποφασισμένοι να επιβάλουν τον έλεγχο της παραγωγικής διαδικασίας και να πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο από τα κέρδη.
Παρασκευή, 25 Αυγούστου 2023 15:25

Transatlantic

Dan La Botz Το Transatlantic, η σειρά επτά επεισοδίων του Netflix, απεικονίζει μια ιδιαίτερα έντονη χρονική στιγμή της ευρωπαϊκής ιστορίας στις πρώτες ημέρες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στην πανέμορφη πόλη-λιμάνι της Μασσαλίας, στη Γαλλία, αρχικά στο πολυτελές ξενοδοχείο Σπλεντίντ και στη συνέχεια στη μεγαλοπρεπή αν και ερειπωμένη Βίλα Αιρ-Μπελ, δύο πλούσιοι, προνομιούχοι Αμερικανοί, ο Βάριαν Φράι (Κόρεϊ Μάικλ Σμιθ) και η Μαίρη Τζέιν Γκολντ (Τζίλιαν Τζέικομπς), εργάζονται για την ευάλωτη Επιτροπή Διάσωσης Έκτακτης Ανάγκης, παλεύοντας να σώσουν πρόσφυγες από τους Ναζί.
Steve Jones Αυτή η ταινία ξεκίνησε ως έργο του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. Μετά τον πρόωρο θάνατό του, όμως, το έργο πέρασε στη φον Τρότα. Παρά τις επιφυλάξεις της ότι δεν ήταν αρκετά έμπειρη για να χειριστεί ένα τόσο σημαντικό θέμα, η σκηνοθέτρια αποφάσισε να το αναλάβει.
Davide Abbatescianni Με δυνατές ερμηνείες και μινιμαλιστικό σκηνικό, η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του Ιρανού σεναριογράφου και σκηνοθέτη Ahmad Bahrami σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας χαμένης γυναίκας, ξεδιπλώνοντας ένα ολόκληρο σύμπαν απελπισίας και παραίτησης.
Αναδημοσίευση από το aftoleksi.gr. Η Ουκρανή προσφύγισσα Yuliia Leites γράφει στο Αυτολεξεί για την ταινία Ο όρκος του Παμφίρ που παίζεται στους κινηματογράφους της χώρας – μαθαίνουμε πως για λίγες μέρες ακόμη προβάλλεται στη Θεσσαλονίκη. (ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Ι.Μ. Μαραβελίδη). Η ταινία Pamfir για την ιδεολογία, τον πολιτισμό και την (απο)αποικιοποίηση: Άκουσα για αυτή την ταινία το 2020-’21, όταν ακόμη ζούσα στο Κίεβο. Ο αγαπημένος μου φίλος ήταν μέλος του κινηματογραφικού συνεργείου. Συνήθιζε να ταξιδεύει για τα γυρίσματα στο δυτικό τμήμα της Ουκρανίας, στα Καρπάθια όρη…
Σελίδα 1 από 3