ένα βιβλίο του Δημήτρη Μαριόλη. Στην εποχή του επιθεωρητισμού, όταν ένας δάσκαλος δεχόταν αιφνιδιαστική επίσκεψη επιθεωρητή, ειδοποιούσε τους συναδέλφους των γειτονικών σχολείων χρησιμοποιώντας το συνθηματικό «ο ιέραξ είναι εδώ». Το απλό αυτό σύνθημα ενεργοποιούσε μια σειρά αμυντικούς μηχανισμούς που, στην πράξη, ακύρωναν το πλεονέκτημα αιφνιδιασμού του επιθεωρητή. Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά. Όπως γνωστές και ευρύτατα διαδεδομένες είναι οι μαρτυρίες για τους μαθητές των «πίσω θρανίων» που τους έστελνε ο δάσκαλος στο σπίτι, για πρακτικές του τύπου «όσοι ξέρουν την απάντηση θα σηκώνουν το δεξί χέρι και όσοι δεν την ξέρουν θα σηκώνουν το αριστερό» και άλλα παρόμοια...
Farah Abdessamad Το σύνολο της κληρονομιάς των Καντίνσκι, Κλέε και Μάκε, ως πρωτοπόρων του μη αντικειμενικού και υπέρμαχων της χρήσης του καμβά ως πύλης προς την εσωτερική έκφραση και το πνευματικό, είναι τεράστιο και εκτείνεται σε μια σφαίρα επιρροής σε καλλιτέχνες όπως ο Μόντριαν, ο Ρόθκο, ο Πόλοκ και άλλοι. Και πίσω από αυτή τη χρωματική απελευθέρωση, κάπου, υπάρχει η μνήμη των ακτών της Τυνησίας, των αγορών, των πόλεων και των ανθρώπων της και των μακρινών τυμπάνων νταρμπούκας που αντηχούν σε πινελιές, σχήματα και αποχρώσεις, που διασταυρώνονται σε μια ομορφιά πέρα από τις λέξεις και σε μια μη αναπαραστάσιμη αλήθεια.
Farah Abdessamad Ο Πικάσο δεν ταξίδεψε ποτέ στον αραβικό κόσμο, αλλά το χαρακτηριστικό του στυλ έγινε κεντρικό στοιχείο των αναδυόμενων αραβικών μοντέρνων καλλιτεχνικών κινημάτων και εκδηλώσεων. Ήδη από το 1938, περισσότεροι από 30 καλλιτέχνες όλων των θρησκειών με έδρα την Αίγυπτο εξέφρασαν την υποστήριξή τους στους Ευρωπαίους καλλιτέχνες που αντιμετώπιζαν τον ολοκληρωτισμό σε ένα πρωτοποριακό μανιφέστο με τίτλο «Ζήτω η εκφυλισμένη τέχνη!», το οποίο τυπώθηκε στα αραβικά και τα γαλλικά.
Yulia Kim Τον Μάρτιο του 2022, μια φίλη μού έστειλε ένα ποίημα που πήρε από έναν συγγενή της, ο οποίος υποστηρίζει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο συγγενής της πίστευε ότι αυτό το κείμενο θα επηρέαζε αναπόφευκτα την αντιπολεμική στάση της φίλης μου… Ο πρωταγωνιστής του ποιήματος είναι ένας αιχμάλωτος Ουκρανός στρατιώτης. Γράφει ένα γράμμα στη μητέρα του μετανιωμένος που πολέμησε εναντίον της Ρωσίας στο Ντονμπάς… Χρησιμοποιώντας αυτό το ποίημα ως παράδειγμα, θα επισημάνω ορισμένα χαρακτηριστικά της φιλοπόλεμης αισθητικής, τα οποία δεν είναι από μόνα τους νέα, αλλά έχουν αποκαλυφθεί με νέα ένταση τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
Γκαλίνα Γιοζέφοβιτς          Το Καλοκαίρι με γραβάτα πιονιέρου [Λέτο β πιονέρσκομ γκαλστούκε / Лето в пионерском галстуке] της Κατερίνα Σιλβάνοβα και της Έλενα Μαλίσοβα είναι η κύρια βιβλιοεπιτυχία του 2022 – εκδόθηκε σε πρωτοφανή για τη Ρωσία αριθμό αντιτύπων, αλλά τα βιβλία εξαντλήθηκαν γρήγορα στα βιβλιοπωλεία. Ίσως ένας από τους λόγους της επιτυχίας του (εκτός από την αξία του ίδιου του κειμένου) ήταν μια εκστρατεία Ρώσων προπαγανδιστών εναντίον του έργου.
James Plested Οι ντανταϊστές, ωστόσο, κάθε άλλο παρά πίστευαν στην αποτελεσματικότητα της ευγενικής υπεράσπισης της ειρήνης. «Ξεκινώντας από το μηδέν» σήμαινε γι’ αυτούς μια προσπάθεια να διαρρήξουν τους κανόνες και τις παραδόσεις της προπολεμικής υψηλής κουλτούρας –που θεωρούσαν ότι συνέβαλαν στην κάθοδο στη φρίκη της βιομηχανικής κλίμακας σφαγής στα χαρακώματα– και να προσεγγίσουν τα αρχέγονα επίπεδα της ανθρώπινης εμπειρίας και συνείδησης που ήλπιζαν ότι θα έθεταν τις βάσεις για μια νέα ανθρωπότητα και έναν νέο κόσμο.
Σελίδα 1 από 8