Αυτοί που δε γύρισαν. Οι (Σλαβο)Μακεδόνες πολιτικοί πρόσφυγες του Εμφυλίου
Ένα ρεπορτάζ της Μαρίας Λούκα. Σύμφωνα με μια συγκεντρωτική καταγραφή των υπηρεσιών ασφαλείας 102.754 πολίτες έφυγαν από τη χώρα τη δεκαετία του ’40 για πολιτικούς λόγους, από τους οποίους οι 75.886 στερήθηκαν την ιθαγένεια. Κάπως έτσι – αυθαίρετα και αυταρχικά – αφαιρέθηκε η ιθαγένεια στους ηττημένους του Εμφυλίου. Το κράτος που άρθρωσε τη ρητορική των «εαμοβούλγαρων» και των «κομμουνιστοσυμμοριτών» μετατράπηκε σε μια καταστατική συμμορία που έκλεψε από χιλιάδες ανθρώπους την ιθαγένεια τους, τα σπίτια τους (καθώς οι περισσότερες ιδιοκτησίες δημεύτηκαν) και τη μνημονική τους υπόσταση…
Να λέμε την αλήθεια για τη Βενεζουέλα
Μάικ Γκονζάλες Καθώς βαθαίνει η οικονομική και πολιτική κρίση, είναι φανερό ότι ούτε η κυβέρνηση ούτε η αντιπολίτευση θα προσφέρουν πραγματικές λύσεις. Παρόλο που ο Μαδούρο προδίδει την επανάσταση φλερτάροντας με την μπουρζουαζία και ολισθαίνει οπισθοδρομώντας προς τον νεοφιλελευθερισμό, οι δεξιές δυνάμεις έφεραν βίαιους μισθοφόρους για να βάλουν σε δοκιμασία και να αναστατώσουν ακόμη περισσότερο τη χώρα. Καθώς οι δύο αυτές ομάδες αγωνίζονται για την εξουσία, οι απλοί Βενεζουελάνοι παρακολουθούν τις κατακτήσεις του Τσαβισμού να χάνονται.
Σχετικά με τις επιθέσεις στο EZLN
Edgard Sanchez Στην αρχή της χρονιάς, μια σειρά επιθέσεων, κάποιες συκοφαντικές, εξαπολύθηκαν εναντίον του EZLN [Ejercito Zapatista de Liberacion Nacional / Στρατός των Ζαπατίστα για την Εθνική Απελευθέρωση] μετά τις δηλώσεις για το νέο έτος, ειδικά αυτές του διοικητή Μοϊσές, σχετικά με τα σχέδια της νέας κυβέρνησης του Μεξικού, της οποίας επικεφαλής είναι ο Αντρές Μανουέλ Λόπεζ Ομπραδόρ (AMLO).
Η Βραζιλία στη σκιά της ακροδεξιάς
Marcelo Ramos Αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Βραζιλία είναι η ολοκλήρωση μιας διαδικασίας του κεφαλαίου που ανακάμπτει από την κρίση του με εξαιρετικά βίαιο τρόπο. Σήμερα η Βραζιλία αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση στην ιστορία της. Από το 2013 άρχισε μια διαμάχη σχετικά με τις αιτίες και τις λύσεις γι’ αυτή την κρίση. Οι εύθραυστες βάσεις της πρόσφατης δημοκρατίας στη Βραζιλία, η αδυναμία της ριζοσπαστικής αριστεράς να δημιουργήσει έναν εναλλακτικό πόλο στο σχέδιο του PT και η μεγάλη οργανωτική ικανότητα της ακροδεξιάς (στη Βραζιλία και παγκόσμια) αποτελούν τη βάση για την κατανόηση του γιατί εκλέχτηκε ο Μπολσονάρο στη Βραζιλία.
Απο σταλινική κάμπια σε ελευθεριακή πεταλούδα; - Η εξελισσόμενη ιδεολογία του PKK
Alex de Jong Η ιδεολογία του PKK έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές από την ίδρυσή του στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Από τον αρχικό μαρξισμό-λενινισμό, που έβλεπε την κατάκτηση της κρατικής εξουσίας ως απελευθέρωση, υπήρξε μια στροφή προς την αντίληψη της «ελευθερίας» και της «ανεξαρτησίας» με προσωπικούς όρους. Από μια σταλινική αντίληψη του σοσιαλισμού ως κρατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, υπήρξε μια στροφή προς τον σοσιαλισμό ως τη δημιουργία ενός νέου ανθρώπου. Από ένα «ενιαίο και ανεξάρτητο Κουρδιστάν» και τη δημιουργία ενός νέου έθνους-κράτους, υπήρξε μια στροφή προς ένα «ελεύθερο Κουρδιστάν» που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα μπορούσε ενδεχομένως να υπάρξει μέσα στα σύνορα του τουρκικού κράτους. Από την αντιμετώπιση των γυναικών ως πόρων για τον επαναστατικό αγώνα, υπήρξε μια στροφή προς την ανάδειξη των γυναικών ως κεντρικών παραγόντων στο κίνημα.
COP24: Μέσα στην καταστροφή, η κωμωδία συνεχίζει
Του Daniel Tanuro Τόσο στον κοινωνικό χώρο όσο και στον περιβαλλοντικό, το συμπέρασμα είναι σαφές: η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν οι ηγεσίες είναι η γλώσσα της δύναμης. Πρέπει επομένως να οικοδομήσουμε ένα συσχετισμό δύναμης και, για να το καταφέρουμε, δεν υπάρχει παρά ένα μέσον: ενότητα των αγώνων για την κλιματική δικαιοσύνη και για την κοινωνική δικαιοσύνη, σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.
