Το ρεύμα και η ενέργεια δεν είναι εμπορεύματα

Παντελής Πουλιόπουλος

Αδύνατη η συγκρότηση επαναστατικού προλεταριακού κόμματος στην Ελλάδα χωρίς την πάλη κατά του εθνικισμού γενικά και ειδικότερα στο μακεδονικό. Ο εθνικισμός του ΚΚΕ όχι μόνο ευκόλυνε την προδοτική πολιτική του της ταξικής συνεργασίας - «Λαϊκό Μέτωπο». (Το ίδιο αληθεύει και για το Αρχείο με τον προκλητικό σωβινισμό του στο μακεδονικό ζήτημα και με τη ντροπαλή λαϊκομετωπική του πολιτική). Ευκολύνει τη συνθηκολόγησή του στη Διχτατορία, θα εκδηλωθεί αναπότρεπτα και μέσα στον πόλεμο με σοσιαλπατριωτικές θέσεις και σ’ άλλα πεδία, λ.χ. εθνικό ζήτημα Δωδεκανησίων, Κυπρίων. Μας λείπουν εδώ τώρα τα ντοκουμέντα για την ιστορία της θεωρίας μας και της πολιτικής μας στο εθνικό γενικά.

David Mandel

Εκατό χρόνια μετά, το ζήτημα της ιστορικής κληρονομιάς της Οκτωβριανής Επανάστασης δεν είναι εύκολο για τους σοσιαλιστές, δεδομένου ότι ο μεν σταλινισμός ρίζωσε μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία μετά από την επανάσταση, η δε παλινόρθωση του καπιταλισμού, 70 χρόνια αργότερα, συνάντησε μικρή αντίσταση. Μπορούμε βέβαια να επισημάνουμε τον κεντρικό ρόλο του Κόκκινου Στρατού στη νίκη επί του φασισμού ή τον ανταγωνισμό μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και του καπιταλιστικού κόσμου που άνοιξε χώρο για τους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες ή στη ανάσχεση των καπιταλιστικών ορέξεων από την ύπαρξη μιας μεγάλης εθνικοποιημένης, σχεδιασμένης οικονομίας. Ωστόσο, ακόμα και σε αυτούς τους τομείς, η κληρονομιά δεν είναι αδιαμφισβήτητη.

Νίκος Στραβελάκης

Το συγκεκριμένο άρθρο είναι μια προσπάθεια πολιτικοποίησης και διεύρυνσης της συζήτησης και αντιπαράθεσης που διεξήχθη στο συνέδριο του ΝΑΡ αλλά δεν περιορίζεται στο ΝΑΡ. Θίγει ένα ζήτημα πολιτικής που κυριαρχεί στο σύνολο της κομμουνιστικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, αφού αντίστοιχες αντιπαραθέσεις υπήρξαν στο 19ο και 20ο συνέδριο του ΚΚΕ καθώς και ανάμεσα σε δυνάμεις της ΛΑΕ. Με αυτή την έννοια το παρόν είναι και μια έκκληση η συζήτηση να λάβει χώρα με ανοιχτούς και πολιτικούς όρους για να μην καταλήξει να δικαιολογεί προειλημμένες αποφάσεις όπως έχει συμβεί τόσες φορές στην ιστορία της κομμουνιστικής αριστεράς.

Το ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ έχει αποδείξει ότι δεν σέβεται τα Στεγανά στον Στρατό.

Το σταθερό ραντεβού του RADical Pride για στο Σχολείο είναι αυτή την Παρασκευή!

Είμαστε μια συμμαχία σοσιαλιστών της Μέσης Ανατολής εναντίον όλων των διεθνών και περιφερειακών Μεσανατολικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των πολέμων τους, είτε των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας είτε του Ισραήλ, της Σαουδικής Αραβίας, του Ιράν και της Τουρκίας. Είμαστε επίσης ενάντια σε αυταρχικά καθεστώτα, όπως του Άσαντ στη Συρία και του Σίσι στην Αίγυπτο, καθώς και στον θρησκευτικό φονταμενταλισμό είτε της ISIS, της Αλ Κάιντα, της Χεζμπολάχ είτε της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Patrick Le Moal

Κάθε εορτασμός είναι ταυτόχρονα και μια πολιτική μάχη κατά της αμνησίας, γιατί η αστική τάξη χρειάζεται να ξεχνιούνται οι ζημιές της, οι κατακλυσμοί που εξαπολύει, μια μάχη κατά της οπτικής των κατεχόντων που οργανώνονται για να ελέγξουν το παρελθόν, με στόχο ταυτόχρονα να ελέγξουν και τις δυνατότητες του μέλλοντος. Σήμερα, ο θριαμβεύων νεοφιλελευθερισμός, ξεδιπλωμένος σε παγκόσμιο επίπεδο, σφυροκοπάει επαναλαμβάνοντας ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική από το δικό του σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης: θέλει να σκοτώσει την ίδια την ιδέα ότι μπορούμε να βγούμε από το σύστημα αυτό, να δημιουργήσουμε μια ελεύθερη, δίκαιη, δημοκρατική κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση και χωρίς καταπιέσεις.

Patrick Le Moal

Ζούμε σε μια εποχή καμπής του κόσμου της ίδιας έκτασης με αυτήν που γνώρισε ο 20ος αιώνας, με το πέρασμα από τον κυρίαρχο ρόλο του βρετανικού ιμπεριαλισμού προς αυτόν των ΗΠΑ. Είναι σημαντικό να εντοπίσουμε το μέγεθος αυτής της αλλαγής: η Δύση, αν κατανοηθεί ως η Ευρώπη και οι ΗΠΑ, που κυριάρχησε στον κόσμο από τον δέκατο πέμπτο αιώνα και μετά, χάνει την ηγεμονία της προς όφελος αναδυόμενων ή παλαιότερων δυνάμεων που ξαναβρίσκουν, μετά από 4 ή 5 αιώνες, μια κεντρική θέση.

Κώστας Παπαδάκης

Περίμενα από την απόφαση του 4ου συνεδρίου του Ν.Α.Ρ. να περιέχει μία αναλυτική, πλήρη και σαφή απολογιστική τοποθέτηση για την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, που σε λίγο καιρό συμπληρώνει εννέα χρόνια ύπαρξης, και να τοποθετείται απέναντι στα σημαντικά ζητήματα που συνδέθηκαν με την εξέλιξή της (κίνημα ενάντια στα μνημόνια, πολιτική επικράτηση ΣΥΡΙΖΑ, συμπορεύσεις, Μ.Α.Α. Μ.Α.Ρ.Σ, συνεργασία με Ε.Ε.Κ, πρωτοβουλίες για διάλογο και κοινή δράση κλπ) και να προσδιορίζει τα σωστά και τα λάθη.