José Carlos Mariátegui

Φασισμός και Μουσολίνι είναι δύο λέξεις ομοούσιες και αλληλέγγυες. Ο Μουσολίνι είναι ο αρχηγός, ο ηγέτης, ο μέγιστος duce του Φασισμού. Ο φασισμός είναι η εξέδρα, το βήμα και το όχημα του Μουσολίνι. Για να εξηγήσουμε ένα μέρος αυτού του επεισοδίου της ευρωπαϊκής κρίσης, προχωράμε γρήγορα στην ιστορία των fasci και του αρχηγού τους.

Είναι κατά συνέπεια αναγκαίο, αγαπητοί σύντροφοι του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ, να απορρίψετε το μίνιμουμ πρόγραμμα της πάλαι ποτέ αειμνήστου σοσιαλδημοκρατίας και να υιοθετήσετε το μεταβατικό Λενινιστικό πρόγραμμα για να δικαιωθεί η άποψή σας όπως αυτή υτην εξέφρασε ο Γ.Γ στην συνέντευξή του στην εφημερίδα ”Πρώτο θέμα” ότι: “Η εναλλακτική κυβερνητική πολιτική θα γίνει με τον λαό πρωταγωνιστή για τη δική του κυβέρνηση και εξουσία”

Η ηγεσία των παρατάξεων της Παλαιστινιακής αντίστασης πραγματοποίησε μια συμβουλευτική συνάντηση στη Βηρυτό, στην οποία συζήτησαν τις εξελίξεις της Μάχης της Πλημμύρας του Αλ-Άκσα υπό το φως της συνεχιζόμενης σιωνιστικής επίθεσης εναντίον της γης, του λαού μας και των ιερών μας, ειδικά στη Λωρίδα της Γάζας, την Παλαιστινιακή Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ, και κατέληξε στα ακόλουθα αποτελέσματα:

Mostafa Omar

Η καταπίεση των Παλαιστινίων είναι σταθερά ενσωματωμένη στο υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ σύστημα κρατών στη Μέση Ανατολή. Ως εκ τούτου, η απελευθέρωση των Παλαιστινίων εξαρτάται από την κατάργηση αυτού του συστήματος κρατών και τη δημιουργία ενός δημοκρατικού, κοσμικού κράτους σε όλη την ιστορική Παλαιστίνη, όπου Εβραίοι και Άραβες θα μπορούν να ζουν ισότιμα. Η μόνη δύναμη που μπορεί να επιτύχει αυτό το έργο είναι η εργατική τάξη της περιοχής. Αυτό το σημείο δεν μειώνει σε καμία περίπτωση την κεντρική σημασία του παλαιστινιακού αγώνα και της θυσίας. Τονίζει μόνο ότι για να απελευθερωθούν τελικά οι Παλαιστίνιοι, οι Άραβες εργάτες πρέπει να αποτινάξουν και αυτοί τις αλυσίδες τους.

Human Rights Watch

Το Υπουργείο Εσωτερικών της Ινδίας έλεγε: «Ο νόμος δεν λειτουργεί χωριστά από την κοινωνία. Αντανακλά μόνο την αντίληψη της κοινωνίας. [...] Όταν το άρθρο 377 εισήχθη στο νόμο ως αξιόποινη πράξη, ανταποκρίθηκε στις αξίες και τα ήθη της εποχής στην ινδική κοινωνία... Δεν υπάρχει ανοχή στην πρακτική [της] ομοφυλοφιλίας/του λεσβιασμού στην ινδική κοινωνία». Αυτό ήταν απόλυτη αμνησία. Το άρθρο 377, κατά την προέλευσή του, δεν ανταποκρινόταν καθόλου στην ινδική κοινωνία ή στις «αξίες ή τα ήθη» της. Οι Βρετανοί αποικιοκράτες κυβερνήτες το επέβαλαν στην Ινδία αντιδημοκρατικά.

Franck Gaudichaud

Αυτές οι νέες εθνικές εκλογές διεξάγονται τέσσερα χρόνια μετά τη μεγάλη κοινωνική εξέγερση του 2019 και δύο χρόνια μετά την εκλογή του νεαρού προέδρου της προοδευτικής αριστεράς (ενός συνασπισμού που περιλαμβάνει το Κομμουνιστικό Κόμμα και το Frente Amplio), Γκαμπριέλ Μπόριτς. Για άλλη μια φορά, οι περισσότεροι από 15 εκατομμύρια ψηφοφόροι τάχθηκαν σαφώς κατά της συνταγματικής πρότασης: Το 55,8% τάχθηκε εναντίον της.

Oren Ziv

Την Τρίτη, 26 Δεκεμβρίου, ο 18χρονος Ταλ Μίτνικ από το Τελ Αβίβ έγινε ο πρώτος Ισραηλινός που αρνήθηκε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία από τότε που το Ισραήλ ξεκίνησε την επίθεσή του στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας πριν από περισσότερες από 80 ημέρες. Ο Μίτνικ κλήθηκε στο κέντρο στρατολόγησης Τελ Χασομέρ, όπου δήλωσε ότι είναι αντιρρησίας συνείδησης, και καταδικάστηκε σε 30 ημέρες σε στρατιωτική φυλακή.

Παρόλο που η συντηρητική δεξιά σημείωσε πρόοδο στις τελευταίες εκλογές, οι πολωνικές εκλογές της 15ης Οκτωβρίου 2023, με ιστορική συμμετοχή (78%), αντίθετα έθεσαν τη συντηρητική κυβέρνηση σε μειοψηφία. Επιπλέον, μόνο το 40% των ψηφοφόρων συμμετείχε στα ρατσιστικά δημοψηφίσματα για τη μετανάστευση που προκηρύχθηκαν παράλληλα, καθιστώντας τα αποτελέσματά τους άκυρα.Ωστόσο, μόλις δύο μήνες αργότερα η νέα πολωνική πλειοψηφία κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός της, Ντόναλντ Τουσκ, ορκίστηκε από τον πρόεδρο Αντρέι Ντούντα στις 15 Δεκεμβρίου.

Sean Larson

Το 1923, η ώρα του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος είχε σημάνει. Μέσα από τη νεαρή Δημοκρατία της Βαϊμάρης που βρισκόταν στο χείλος της ολοκληρωτικής κατάρρευσης, το πιο ισχυρό εργατικό κίνημα στον κόσμο προετοίμαζε την επανάσταση. Πέντε χρόνια νωρίτερα, ένα σαρωτικό κίνημα συμβουλίων εργατών και στρατιωτών είχε ανατρέψει τη γερμανική μοναρχία κατά την Επανάσταση του Νοέμβρη του 1918. Στο διάβα της, ένας επισφαλής ταξικός συμβιβασμός επιτεύχθηκε μεταξύ των σοσιαλδημοκρατικών συνδικάτων και των εκπροσώπων της γερμανικής βιομηχανίας, θεσμοθετώντας το οκτάωρο για τους εργάτες, την ίδια στιγμή που προστάτευε το γερμανικό κεφάλαιο από την απαλλοτρίωση και εξασφάλιζε το ρόλο του στη μετεπαναστατική κοινωνική τάξη.

Λέον Τρότσκι

Μπορούμε να φανταστούμε τον εργατικό έλεγχο της παραγωγής ως ένα σταθερό καθεστώς, όχι βέβαια αιώνιο, αλλά αρκετά μακράς διάρκειας; Για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό είναι απαραίτητο να προσδιορίσουμε με μεγαλύτερη σαφήνεια την ταξική φύση αυτού του καθεστώτος. Ο έλεγχος βρίσκεται στα χέρια των εργατών. Αυτό σημαίνει: η ιδιοκτησία και το δικαίωμα διάθεσης παραμένουν στα χέρια των καπιταλιστών. Έτσι, το καθεστώς έχει αντιφατικό χαρακτήρα, παρουσιάζοντας ένα είδος οικονομικού μεσοδιαστήματος.