Θα μιλήσουν: Η Frieda Afary, είναι Ιρανοαμερικανίδα, συγγραφέας και παραγωγός των ιστοσελίδων, Iranian Progressives in Translation και του https://socialistfeminism.org. Η Oksana Dutchak (Ουκρανία), κοινωνιολόγος ερευνήτρια στους τομείς των εργασιακών ζητημάτων και της ανισότητας των φύλων, συντάκτρια στο Commons. Η Vica Kravtsova (Ρωσική Ομοσπονδία) είναι φεμινίστρια ακτιβίστρια. Εργάζεται πάνω στα θέματα του φεμινισμού και της αποαποικιοποίησης στην πρώην ΕΣΣΔ. Η Dorota Spyrka, (κόμμα Razem, Πολωνία), μία από τις συντονίστριες της υποστήριξης του νόμου για την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων στην Πολωνία, φεμινίστρια, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των προσφύγων. Η Dóra Kata Kiss (Ουγγαρία), κοινωνική επιστήμονας, ερευνήτρια που επικεντρώνεται σε μειονοτικές ομάδες που αποκλείονται από τη δημόσια ψυχιατρική περίθαλψη

Pierre Rousset

Με μια πρώτη ματιά, οι πορείες της Ρωσίας και της Κίνας κατά τη διάρκεια του εικοστού και του εικοστού πρώτου αιώνα φαίνονται πολύ παρόμοιες: από την επανάσταση στην επανένταξη στην καπιταλιστική παγκόσμια αγορά με τον κίνδυνο να γίνουν (και πάλι) κυριαρχούμενες χώρες, ενώ ακολούθησε μια ανάκαμψη που οδήγησε στην επιβεβαίωση δύο νέων ιμπεριαλισμών. Με μια πιο προσεκτική εξέταση, οι τροχιές αυτές αποδεικνύονται επίσης αναπόφευκτα ιδιαίτερες σε περισσότερες από μια πτυχές.

Nilosree Biswas

Το γυναικείο κίνημα στο Ιράν ήταν πολιτικό στον πυρήνα του, ωστόσο είχε και μια πολιτιστική πορεία, η οποία τελικά θα εκδηλωνόταν στον Ιρανικό Φεμινιστικό Κινηματογράφο. Η ιστορία μάς λέει ότι ο κινηματογράφος του Ιράν που καθορίζεται από τις γυναίκες ξεπήδησε πάντα από την αντίσταση, παρά τα όποια εμπάργκο.

Ο Μαρξ και ο Ένγκελς έχουν συχνά κατηγορηθεί ότι υποστηρίζουν το « δύο μέτρα και δύο σταθμά » και ότι έχουν μια διπλή ηθική. Ότι τάχα αντιτάχθηκαν στην εφαρμογή και στην ταξική πάλη των ίδιων ηθικών αρχών που συνήθως ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ των ατόμων. Εξ ου και η κατηγορία ότι οι ίδιοι και οι μαθητές τους (ο Λένιν και ο Τρότσκι, μεταξύ άλλων) πρόβαλαν την αρχή ότι στην ταξική πάλη "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Από αυτό προκύπτει η ακόμη ισχυρότερη μομφή ότι τουλάχιστον το μικρόβιο των σταλινικών στρεβλώσεων περιέχεται στις διδασκαλίες των ίδιων των Μαρξ και Ένγκελς.

Σήμερα, με την ευκαιρία της ταφής του έκπτωτου πλέον και πάντα μισητού βασιλιά, θυμόμαστε μια μεγάλη λαϊκή εξέγερση, την πρώτη μεγαλύτερη στη μεταπολεμική Ελλάδα. Τα Ιουλιανά δεν τα ξέρουν οι νέες γενιές, και είναι απορίας άξιον πώς τόσες μέρες, που συζητούνται τα ιστορικά γεγονότα του πραξικοπήματος του 1965, τα Ιουλιανά, η δυναμική τους και η σημασία τους δεν απασχόλησαν το δημόσιο λόγο από πλευράς αριστεράς. Ήταν η μαζική κάθοδος των λαϊκών δυνάμεων στο δημόσιο χώρο, από την Αθήνα πρωτίστως, τη Θεσσαλονίκη δευτερευόντως και όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Οι διαδηλώσεις, για 50 ημέρες, ήταν μαζικές, γεμάτες δύναμη και ενθουσιασμό...

Την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου είναι ένας χρόνος από την εισβολή του ρώσικου στρατού στην Ουκρανία κατά διαταγή του Πούτιν και του καθεστώτος του... Οργανώσεις και άτομα από όλο τον κόσμο, καλούμε να γίνει η εβδομάδα της 24ης Φεβρουαρίου μια παγκόσμια εβδομάδα δράσης κατά της ρωσικής εισβολής και αλληλεγγύης με την Ουκρανία. Ειρήνη για την Ουκρανία, όχι στο ρωσικό πόλεμο! Άμεση κατάπαυση των βομβαρδισμών του ρωσικού στρατού και απόσυρση όλων των ρωσικών στρατευμάτων από την Ουκρανία. Η πλατύτερη δυνατή στήριξη και αλληλεγγύη με τον ουκρανικό λαό στη δικαιολογημένη του αντίσταση απέναντι στη ρωσική εισβολή.

Αναδημοσίευση από το https://www.aftoleksi.gr/. Όλα τα ρεύματα της Αριστεράς στην Ινδία και σε παγκόσμιο επίπεδο υποστηρίζουν εδώ και πολύ καιρό έναν πολυπολικό κόσμο σε αντίθεση με τον μονοπολικό που κυριαρχείται από τις ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, όμως, η πολυπολικότητα έχει γίνει ο θεμέλιος λίθος της κοινής γλώσσας των παγκόσμιων φασισμών και αυταρχισμών. Είναι μια κραυγή συσπείρωσης για τους δεσπότες, που χρησιμεύει ώστε να ντύσουν τον πόλεμό τους κατά της δημοκρατίας ως πόλεμο κατά του ιμπεριαλισμού. Η χρήση της πολυπολικότητας για τη συγκάλυψη και τη νομιμοποίηση του δεσποτισμού διευκολύνεται αφάνταστα όταν η παγκόσμια Αριστερά παρουσιάζει την πολυπολικότητα ως ευπρόσδεκτη έκφραση ενός αντιιμπεριαλιστικού εκδημοκρατισμού των διεθνών σχέσεων.

Στην πραγματικότητα, η ξαφνική στροφή του ΚΚΚ από το μηδενικό COVID στην επαναλειτουργία είναι η συνέχεια μιας λογικής διακυβέρνησης που δίνει προτεραιότητα στη διατήρηση των κερδών της άρχουσας τάξης έναντι της διαβίωσης των ανθρώπων - μια λογική που είναι κοινή με τις χαλαρές πολιτικές των ΗΠΑ σχετικά με την πανδημία. Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις των ΗΠΑ και της Κίνας απέναντι στην πανδημία, το κοινό όραμα των δύο ηγεμονιών ήταν πάντα η δέσμευση στη διατήρηση της παγκόσμιας λογικής της συσσώρευσης του κεφαλαίου.

Dan La Botz

Η ακροδεξιά για πρώτη φορά εδώ και εκατό χρόνια έχει εδραιωθεί ως δύναμη στο Κογκρέσο των ΗΠΑ. Μια ομάδα του μόλις δέκα τοις εκατό των Ρεπουμπλικανών στο Κογκρέσο έχει πλέον τη δύναμη να διαταράξει και να παραλύσει την κάτω Βουλή. Η τελευταία φορά που μια ομάδα με δεσμούς με βίαιες οργανώσεις και δραστηριότητες είχε τέτοια δύναμη ήταν στις αρχές του εικοστού αιώνα, όταν στο Κογκρέσο κάθονταν αρκετά μέλη της Κου Κλουξ Κλαν.

CSP Conlutas

Στις 8 Ιανουαρίου, στη Μπραζίλια, χιλιάδες ακροδεξιοί ακτιβιστές, που χρηματοδοτήθηκαν και υποστηρίχτηκαν από επιχειρηματίες και πολιτικούς που τάσσονται υπέρ του Μπολσονάρου, προχώρησαν σε πραξικοπηματικές και τρομοκρατικές ενέργειες, οι οποίες κορυφώθηκαν με την έφοδο στο Εθνικό Κογκρέσο, στο STF (Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο) και στο Palacio do Planalto (Παλάτι του Πλανάλτο). Όλα αυτά με τη συναίνεση των αστυνομικών δυνάμεων του Ομοσπονδιακού Διαμερίσματος, με επικεφαλής τον Άντερσον Τόρες, πρώην Γραμματέα Δημόσιας Ασφάλειας του Ομοσπονδιακού Διαμερίσματος και πρώην Υπουργό Δικαιοσύνης του Μπολσονάρου. Και, επιπλέον, με κατάφωρη ολιγωρία των αστυνομικών δυνάμεων της Ομοσπονδίας.