Ώρα μάχης για εργατική λαϊκή ανατρεπτική αντιπολίτευση με ισχυρή αντικαπιταλιστική επαναστατική Αριστερά. Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στις 21 Μάη υπογραμμίζει την ανάγκη για συνέχεια και κλιμάκωση των αγώνων ενάντια στην βάρβαρη πολιτική του κεφαλαίου και την κυβέρνηση της ΝΔ. Την ανάγκη να συγκροτήσουμε ισχυρή εργατική και λαϊκή ανατρεπτική αντιπολίτευση με δυνατή αντικαπιταλιστική αριστερά. Σε αυτή την μάχη στρατεύει όλες της τις δυνάμεις η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήδη από την επόμενη μέρα των εκλογών.    

Από τις 24 Φεβρουαρίου 2022, το σημερινό καθεστώς στη Ρωσία εισήλθε στο στάδιο της απροκάλυπτης δικτατορίας, η οποία θέτει υπό αμφισβήτηση κάθε νόμιμη πολιτική δραστηριότητα στη χώρα. Κατά συνέπεια, πολιτικές ομάδες και κινήματα που υπήρχαν μέχρι εκείνη την ημερομηνία διασπάστηκαν σε δύο μεγάλα στρατόπεδα: το ένα υποστηρίζει τη λεγόμενη "ειδική στρατιωτική επιχείρηση" στην Ουκρανία και το άλλο την καταδικάζει και διαμαρτύρεται γι' αυτήν. Το ίδιο είδος διχασμού συνέβη και με την πολιτική αριστερά στο σύνολό της …Η σημερινή Ρωσία έχει δύο διαφορετικά είδη αριστερών, και πρέπει να ξεκαθαρίσουμε για ποιο από αυτά τα δύο ανταγωνιστικά κινήματα μιλάμε.

Την Κυριακή των εκλογών «μαυρίζουμε» μαζικά την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, και καταδικάζουμε τη συναινετική πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ με το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το «αντισυστημικό ρεύμα» που φοβούνται τα αστικά επιτελεία έχει τη σφραγίδα της οργής και των αγώνων της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Το πλαίσιο της πολιτικής που θα ακολουθήσουν η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, έχει χαραχτεί στα επιτελεία των Βρυξελλών, στα γραφεία του ΣΕΒ και στα στρατηγεία του ΝΑΤΟ

Είναι πολύ δύσκολο για μένα να γράψω για την σύγχρονη Ρωσία. Όταν νιώθεις απελπισμένη, οι λέξεις σχηματίζονται σε προτάσεις πιο δύσκολα. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια θεωρούσα εαυτόν στην Τέχνη, εξίσου Ρωσίδα όσο και Ελληνίδα. Αυτή η χώρα μου χάρισε, πολλά χρόνια πριν, γνώση και όραμα, σπουδές και καλλιτεχνική ταυτότητα. Θα την ευγνωμονώ για πάντα, αν και πλέον όλα αυτά είναι μια ανάμνηση, γιατί η χώρα που αγάπησα και γνώρισα δεν υπάρχει πια. Στραγγαλίστηκε από το Πουτινικό καθεστώς, διαλύθηκε από τη διαφθορά, φυλακίστηκε και προπηλακίστηκε, εκδιώχθηκε στο εξωτερικό όπου και προσπαθεί να βγάλει καινούριες ρίζες.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ο μοναδικός πολιτικός φορέας που προβάλει σταθερά ένα πρόγραμμα διεκδικήσεων στο σήμερα, άμεσα συνδεδεμένο με τον ορίζοντα της ανατροπής του καπιταλισμού και της σοσιαλιστικής επανάστασης και έχει επί πλέον αναγνωσιμότητα στον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία, στις μεταναστευτικές κοινότητες καθώς και στον ΛΟΑΤ+ κόσμο. Τα αιτήματα για σύνορα ανοικτά για τη προσφυγιά καθώς και ο αποφασιστικός αγώνας ενάντια στην ομοφοβία και την τρανσφοβία, είναι θέσεις που μας διαφοροποιούν από άλλα αριστερά κόμματα με αναφορά ή μη σε έναν κάποιο κομουνισμό. Η φυσιογνωμία αυτή έχει σφυρηλατηθεί μέσα από τους σκληρούς αγώνες στους οποίους συμμετείχαν τα μέλη της

Χρειάζεται εδώ και τώρα η δημιουργία μιας αντίστασης και ψηφίσματα από Έλληνες και Αλβανούς, είτε εδώ είτε στην Αλβανία, ώστε να αποτρέψουμε τη διαμόρφωση, κάθε φορά, της εθνικιστικής έξαρσης σε μία κατάσταση που θα πληγώνει τις σχέσεις είτε εσωτερικά στην Ελλάδα, μεταξύ των Αλβανών μεταναστών και των Ελλήνων, είτε στην Αλβανία μεταξύ Αλβανών πολιτών και των ομογενών. Ο Έλληνας πολίτης, ο Αλβανός μετανάστης, οι πολίτες στην Αλβανία, είτε Αλβανοί, είτε ομογενείς, υποφέρουν από τα ίδια προβλήματα που προκαλούνται από εσωτερικές πολιτικές και των δύο χωρών, από τις συγκρούσεις των συμφερόντων, τη διαπλοκή, και τη διαφθορά.

Η Ανταρσύα εκπροσωπεί θετικές παρακαταθήκες και ένα σημαντικό στοιχείο του πολιτικού σχεδίου οικοδόμησης μαζικού αντικαπιταλιστικού-επαναστατικού κόμματος, που παραμένει και δεν παραγράφεται εξαιτίας της κρίσης της...Με το βλέμμα στην “επόμενη μέρα” των εκλογών, η συζήτηση για ένα νέο μέτωπο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, που δεν μπορεί να είναι απλώς “προέκταση” ή διεύρυνση της Ανταρσύα, γονιμοποιημένη από την πείρα της Ανταρσύα αλλά και την πείρα από την παρέμβαση δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής αριστεράς στον Σύριζα μέχρι και το 2015, πρέπει να ξαναρχίσει αμέσως μετά τις εκλογές. Η κριτική μας ψήφος στην Ανταρσύα ισοδυναμεί λοιπόν με πολιτική διαθεσιμότητα για μια τέτοια συζήτηση.

Το αίτημα της κρατικής χορήγησης αποζημίωσης στα θύματα της Χρυσής Αυγής και στις οικογένειες τους έχει τεθεί κατά διαφόρους τρόπους στα χρόνια διάρκειας της μεγάλης δίκης που συνεχίζεται ακόμα στον δεύτερο βαθμό. Πηγάζει από το γεγονός ότι μια τέτοια πρωτοβουλία θα αποτελούσε έμπρακτη αναγνώριση της κρατικής ευθύνης για την ανοχή στην δράση των νεοναζιστικών μορφωμάτων την περίοδο 2010-2013, η οποία αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα στην ανάπτυξή τους κι στην τέλεση των εγκληματικών τους πράξεων, που είχε ως αποτέλεσμα μεταξύ άλλων την δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα, καθώς και την απόπειρα δολοφονίας του Αιγύπτιου αλιεργάτη Αμπουζίντ Εμπάρακ με βαρύτατες συνέπειες στη σωματική του ακεραιότητα.

Elena Solovyova

Τώρα που το καθεστώς Πούτιν διεξάγει πόλεμο με την Ουκρανία, δεν είναι εύκολο να μιλάμε για αντιαποικιακά αισθήματα στις διάφορες Ομόσπονδες Ενότητες της Ρωσίας. Οποιαδήποτε ανοιχτή κριτική θεωρείται αμέσως ως "βοήθεια προς τον εχθρό". Η ομίχλη του πολέμου, που περιγράφει ο Καρλ φον Κλάουζεβιτς, έχει απλωθεί σε ολόκληρη τη χώρα. Η ομίχλη είναι τόσο πυκνή που ακόμη και ορισμένοι από τους επικριτές του καθεστώτος που έχουν φύγει από τη Ρωσία κοιτάζουν μέσα της και δεν μπορούν να δουν καμία αναλαμπή ελπίδας, γεγονός που τους κάνει να ερμηνεύουν την κατάσταση ως σιωπηρή ή και ρητή υποστήριξη του πολέμου από την πλειοψηφία.

Hanna Perekhoda

Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που κρατούν σε λειτουργία τα εργοστάσια, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα τρένα και τις δημόσιες υπηρεσίες της Ουκρανίας, συχνά με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής. Και είναι οι εργαζόμενοι που μάχονται στην πρώτη γραμμή, εξασφαλίζοντας την επιβίωση του κράτους. Γι' αυτό μόνο οι Ουκρανοί εργαζόμενοι μπορούν να αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας τους. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι φωνές τους θα ακουστούν.