Ra Mason

Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα έχουν ξαναρχίσει μια παλιά διαμάχη για τη σεξουαλική δουλεία κατά τη διάρκεια του πολέμου ή τις επονομαζόμενες Γυναίκες Ανακούφισης. Η τελευταία αναζωπύρωση ξεκίνησε όταν στην πόλη Μπουσάν της Νότιας Κορέας τοποθετήθηκε ένα χάλκινο άγαλμα ενός κοριτσιού που εκπροσωπούσε τις πρώην γυναίκες ανακούφισης μπροστά από το ιαπωνικό προξενείο. Προκάλεσε ένα περιττό, ανεπιθύμητο φιάσκο που δεν δείχνει κανένα σημάδι υποχώρησης.

Νταβίντ Ριαζάνοφ

Κριτική των απόψεων για την ιστορία της Ένωσης των Κομμουνιστών - Ο Μαρξ σαν οργανωτής - Η διαμάχη με τον Βάιτλινγκ - Η ίδρυση της Ένωσης των Κομμουνιστών - Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο - Η πολεμική με τον Προυντόν - Η γερμανική επανάσταση του 1848 - Ο Μαρξ κι ο Ένγκελς στη Ρηνανία - Η ίδρυση της Νέας Εφημερίδας του Ρήνου - Γκότσαλκ και Βίλιχ - Η Εργατική Ένωση της Κολωνίας - Πολιτική και τακτική της Νέας Εφημερίδας του Ρήνου - Η αντίδραση της δεκαετίας του 1850 - Το Βήμα της Νέας Υόρκης - Ο πόλεμος της Κριμαίας - Οι απόψεις του Μαρξ και του Ένγκελς - Το Ιταλικό ζήτημα - Η σύγκρουση του Μαρξ και του Ένγκελς με τον Λασάλ - Η στάση του Μαρξ απέναντι στον Λασάλ.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ήταν η πρώτη εκδήλωση με ανάλογο θέμα που κατάφερε να γίνει και να τελειώσει από το 2014, οπότε και ξεκίνησε η προσπάθεια επιβολής του νόμου της μαφίας των επιχειρηματικών συμφερόντων στην περιοχή. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε, παρά την οργανωμένη προσπάθεια διάλυσής της από την αρχή, καθώς αμέσως μετά την έναρξή της, περίπου 50-60 «οπαδοί» (;) εμφανίστηκαν στην είσοδο του Πνευματικού Κέντρου με βρισιές, σπρωξιές και τραμπουκισμούς, όπως έχουν κάνει σε κάθε άλλη ανάλογη εκδήλωση στο παρελθόν.

Επαναλαμβάνουμε το κάλεσμα (που είχαμε κάνει από 15/3/2017) σε όλες τις δυνάμεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος και της μαχόμενης αριστεράς να δράσουμε έμπρακτα από κοινού για να μην παραδοθεί η Ν. Φιλαδέλφεια στα επιχειρηματικά συμφέροντα που την επιβουλεύονται.

Το μοναδικό στοιχείο αυτού του πρώτου γύρου είναι η απουσία από το δεύτερο γύρο των υποψηφίων του Σοσιαλιστικού Κόμματος και των Ρεπουμπλικάνων. Είναι σημάδι μιας μεγάλης πολιτικής κρίσης, το γεγονός ότι τα δύο κόμματα που κυβερνούν τη χώρα για 60 χρόνια καταβαραθρώθηκαν έτσι. Όμως, η παρουσία στο δεύτερο γύρο της Μαρίν Λεπέν και του Εμανουέλ Μακρόν δεν αποτελεί καλό νέο, και βέβαια, με κανένα τρόπο δεν αποτελεί ρήξη με όλα αυτά που υπομένουμε και υφιστάμεθα εδώ και δεκαετίες.

Εργάτης στη Ford και μαχητικό στέλεχος του εργατικού κινήματος της Γαλλίας και της ομοσπονδίας CGT, ο Φιλίπ Πουτού είναι για δεύτερη φορά υποψήφιος του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (ΝΡΑ) στις προεδρικές εκλογές. Το 2012, στον πρώτο γύρο, είχε λάβει ποσοστό 1,15%, ενώ στον δεύτερο γύρο είχε καλέσει σε «ψήφο κατά του Σαρκοζί». Μιλά στο Πριν, εξηγώντας το διακύβευμα αυτών των εκλογών και τις διεργασίες στην Αριστερά.  Συνέντευξη στον Γιώργο Παυλόπουλο

e la libertà

Le vote pour Philippe Poutou sera une contribution importante pour tous les peuples du monde à leur lutte contre l’austérité, la xénophobie et l’oppression, il sera un soutien aux efforts pour donner un nouveau souffle à la perspective de l’émancipation pour l’humanité de l’exploitation, de l’oppression, des guerres.

e la libertà

Η ψήφος στον Φιλίπ Πουτού θα είναι μια σημαντική συμβολή για όλους τους λαούς του κόσμου στον αγώνα κατά της λιτότητας, της ξενοφοβίας και της καταπίεσης, θα είναι στήριξη της προσπάθειας να αναβιώσει η προοπτική της απελευθέρωσης της ανθρωπότητας από την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τους πολέμους.

Daniel Tanuro

Για πολλούς αριστερούς που εξετάζουν την πολιτική κατάσταση στη Γαλλία από μακριά, μέσω των μέσων ενημέρωσης και των δημοσκοπήσεων, η απάντηση φαίνεται σαφής. Με τους τέσσερις κορυφαίους υποψήφιους τόσο κοντά ο ένας στον άλλο, το 2 ή 2,5% του Πουτού θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Ο Πουτού έχει διεξάγει μια δυναμική εκστρατεία. Αντιμετώπισε αποτελεσματικά τον Φιγιόν και την Λε Πεν στη μεγάλη τηλεοπτική συζήτηση και το NPA είχε την απήχηση στα ΜΜΕ που επιδίωξε. Έτσι αυτό είναι αρκετό τώρα, για να πρέπει ο Πουτού να αποσύρει την υποψηφιότητά του και να καλέσει σε ψήφο υπέρ του Μελανσόν, συνεχίζοντας να διατυπώνει την κριτική του. Αν δεν το κάνει αυτό θα είναι σεχταριστής, μας λένε.

Αυτή η λογική δεν αντέχει σε μια πιο λεπτομερή εξέταση.

Ενώ η δίκη της ΧΑ βρίσκεται σε εξέλιξη, και στις 20 του Απρίλη συμπληρώνονται δύο χρόνια από την έναρξή της, οι Χρυσαυγίτες χρησιμοποιώντας ως ορμητήρια τα κατά τόπους γραφεία τους εξαπολύουν δολοφονικές επιθέσεις. Πριν μερικές μέρες μαλιστα εξόρμησαν από τα κεντρικά τους γραφεία στη Λ. Μεσογείων και χτύπησαν ανηλεώς έναν 20χρονο φοιτητή μόνο και μόνο επειδή η εμφάνισή του τους θύμιζε αντιεξουσιαστή. Δεν είναι ούτε το πρώτο και σίγουρα όχι το τελευταίο τέτοιο χτύπημα των ναζιστικών ταγμάτων εφόδου! 

Μπασίρ Αμπού Μαννέχ

Να διαδηλώνουμε ενάντια στην αμερικανική ιμπεριαλιστική επέμβαση, αλλά και να θυμόμαστε τα εγκλήματα του Άσσαντ και να είμαστε αλληλέγγυοι με τα θύματά του.

Γιώργος Τσιρίδης

Δημήτρης Παπανικολόπουλος

Το ερώτημα «πώς έπεσε η χούντα» έχει απασχολήσει τους κοινωνικούς επιστήμονες της μεταπολιτευτικής γενιάς, χωρίς όμως, κατά τη γνώμη μας, να έχει δοθεί ικανοποιητική απάντηση. Όχι τόσο γιατί ενδεχομένως κάποιες κρίσιμες πληροφορίες που αφορούν τις «υψηλές» επαφές εγχώριων και διεθνών παραγόντων δεν είναι σε ικανοποιητικό βαθμό γνωστές, αλλά διότι υπάρχει τουλάχιστον ένας παράγοντας που δεν έχει ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν: Ο λαός. Όχι ο λαός ως οργανωμένη ή ανοργάνωτη πολιτική δύναμη, αλλά ο λαός ως στρατός. Δηλαδή, δεν έχει συνυπολογιστεί στην πολιτική εξίσωση του Ιουλίου του ’74 ένας από τους πλέον κρίσιμους παράγοντες: Οι επίστρατοι. [Αναδημοσίευση]

Σελίδα 223 από 352