Asya Neverova

Ποιοι ρόλοι ανατέθηκαν παραδοσιακά στις γυναίκες σε περιόδους πολέμου και πολιτικής αναταραχής; Πώς θα μπορούσαμε να στρέψουμε τους πατριαρχικούς μύθους εναντίον της κυρίαρχης έμφυλης και πολιτικής τάξης; Η φεμινίστρια και ερευνήτρια Άσια Νεβέροβα γράφει για την ιστορία του ζητήματος και τη στρατηγική επαναπροσδιορισμού του.

Joseph Daher

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο Λίβανος, η Αίγυπτος και η Τυνησία υποφέρουν από σοβαρές οικονομικές κρίσεις και διαπραγματεύονται με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για να τους χορηγηθούν δάνεια. Παρά τις μεγάλες διαφορές στο μέγεθος και τη φύση της οικονομίας των χωρών αυτών –το ΑΕΠ του Λιβάνου, της Τυνησίας και της Αιγύπτου είναι 20 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, 47 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ και πάνω από 400 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ αντίστοιχα– μοιράζονται παρόμοια χαρακτηριστικά, όπως το μεγάλο χρέος και τα υψηλά επίπεδα πληθωρισμού. Ο Λίβανος μάλιστα κατέγραψε ένα από τα υψηλότερα ποσοστά πληθωρισμού στον κόσμο το 2021 και το 2022, 155% και 178%.

Λιού Σιάνγκ

Στα τέλη Οκτωβρίου του 2022, ο κόσμος διαπίστωσε στα κινεζικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων έφευγε από το γιγαντιαίο εργοστάσιο της Foxconn στη Ζενγκζού της επαρχίας Χενάν. Λόγω της επιδημίας COVID σε αυτό το εργοστάσιο, ο Κώδικας Υγείας αυτών των εργαζομένων είχε χαρακτηριστεί κόκκινος ή κίτρινος από την κυβέρνηση, πράγμα που σήμαινε ότι δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς και οι εργάτες των εργοστασίων στην Κίνα σπάνια έχουν αυτοκίνητα. Για να πάνε στο σπίτι τους, έπρεπε να περπατήσουν δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιόμετρα στην ύπαιθρο ή στον αυτοκινητόδρομο.

Ο λαός της χώρας μας δεν αξίζει να εγκαταλειφθεί σε τέτοια απόγνωση, ούτε αξίζει την αμετροέπεια της κυβέρνησης. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ και δεν θα συγχωρήσουμε ποτέ αυτούς που εγκατέλειψαν το λαό μας σε αυτή τη μοίρα. Κινητοποιηθήκαμε με όλες μας τις δυνάμεις για να συμπαρασταθούμε στους συμπολίτες μας που έχουν αφεθεί να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους σε αυτές τις σκληρές συνθήκες του χειμώνα. Ο λαός μας θα επουλώσει τις πληγές του μέσα από την αλληλεγγύη. Οι συμπολίτες μας δεν θα μείνουν ποτέ μόνοι και αβοήθητοι.

Η χρήση των πόρων σύμφωνα με τις προτεραιότητες που θέτει η απληστία του κεφαλαίου, για κέρδος και όχι προς όφελος των ανθρώπων, για την προστασία της ζωής και για την επιβίωση από το σεισμό με τις ελάχιστες δυνατές ζημιές, μας αφήνει όλους αβοήθητους απέναντι σε τέτοιες καταστροφές. Τώρα, άμεσα, πρέπει να διατεθούν όλοι οι πόροι πρωτίστως για τη διάσωση των σεισμοπαθών και για την ταχεία ανάρρωση από την καταστροφή, καθώς οι κίνδυνοι αυξάνονται λόγω των χειμερινών συνθηκών. Πρέπει επίσης να λογοδοτήσουν όλοι όσοι συνέβαλαν στην κατασκευή κτιρίων που δεν πληρούν τους κανονισμούς αντί να φροντίζουν τα σπίτια να είναι αντισεισμικά.

" Δεν είναι το ζήτημα αν μια φυλακή είναι καλύτερη από κάποια άλλη: δεν θα έπρεπε να υπάρχει εξαρχής" Πώς είναι μια δίκη για εμπρησμό ενός στρατιωτικού κέντρου στρατολόγησης; Πώς είναι δομημένο το ρωσικό σωφρονιστικό σύστημα; Ποιος βοηθάει τους κρατούμενους στη Ρωσία; Τα μέλη της Solidarity Zone,  Άνια Κουρμπάτοβα και Γιουγκένια Σάμινα συζητούν για το έργο τους. Μέρος 1- https://posle.media/

Η βίαιη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποτέλεσε ένα είδος Λυδίας Λίθου για την Αριστερά…Με αφορμή το Συνέδριο Socialism 2022 -που πραγματοποιήθηκε στο Σικάγο το Σαββατοκύριακο της Εργατικής Πρωτομαγιάς- και εμπνευσμένη από μια συνεδρίαση υπό την καθοδήγηση της Ουκρανής πολιτικής οικονομολόγου και ακτιβίστριας Γιούλια Γιουτσένκο, μια ομάδα κυρίως Αμερικανών αριστερών συναντήθηκε για να συγκροτήσει αυτό που ονομάστηκε Δίκτυο Αλληλεγγύης στην Ουκρανία - ΗΠΑ (USN-US). Τους τελευταίους μήνες, και με την ενεργό υποστήριξη τόσο των Ουκρανών αριστερών (όπως το Κοινωνικό Κίνημα / Sotsialnyi Rukh), όσο και του αναπτυσσόμενου διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης, το USN-US προσπαθεί να αναπτυχθεί και να κερδίσει υποστήριξη.

Η όσο το δυνατόν πιο ισχυρή διεθνής διαμαρτυρία ενάντια στην πουτινική επιδρομή και η όσο το δυνατόν πιο πλατιά αλληλεγγύη με τον ουκρανικό λαό αλλά και τους Ρώσους που μάχονται ενάντια στην εισβολή -φυγόστρατους, διωκόμενους διαδηλωτές και αντικαθεστωτικούς- είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Γι’ αυτό, καλούμε όλες και όλους να στηρίξουν το σχετικό κάλεσμα για διεθνή εβδομάδα δράσεων 20-26 του Φλεβάρη: https://ukraine-solidarity.eu/. – Άμεση κατάπαυση των βομβαρδισμών του ρωσικού στρατού και απόσυρση όλων των ρωσικών στρατευμάτων από την Ουκρανία! – Αλληλεγγύη σε όσες και όσους αντιστέκονται στην αυτοκρατορία του Πούτιν. – Διαδηλώνουμε-διαμαρτυρόμαστε-ενισχύουμε τις συλλογικές αντιστάσεις των απλών ανθρώπων ενάντια σε όλους τους ιμπεριαλισμούς.

Μετά τις μεγάλες διαδηλώσεις της 19ης Ιανουαρίου, των οποίων η έκταση συγκρίνεται με τις μεγάλες διαδηλώσεις του 1995 και του 2010 (που ήταν επίσης κινητοποιήσεις απέναντι στις προηγούμενες κυβερνητικές επιθέσεις κατά του συνταξιοδοτικού συστήματος), οι διαδηλώσεις της 31ης Ιανουαρίου τίναξαν στον αέρα τα κοντέρ: πάνω από 2 εκατομμύρια, γυναίκες και άνδρες, στους δρόμους, σύμφωνα με τη διασωματειακή, ενώ η CGT μιλάει για 2,8 εκατομμύρια, με 500.000 στο Παρίσι μόνο. Στην πρωτεύουσα, η διαδήλωση αναγκάστηκε να διχοτομηθεί για να μην μπλοκαριστεί στην αφετηρία της, στην Place d’Italie.

Η κινητοποίηση της 31ης Ιανουαρίου στέφθηκε με επιτυχία! Δυόμισι εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, περισσότεροι από ό,τι την Πέμπτη 19 Ιανουαρίου. Ήρθε η ώρα να εντείνουμε τις κινητοποιήσεις: να χτυπήσουμε όσο το σίδερο είναι ζεστό, να φέρουμε αυτή την κυβέρνηση στη μειοψηφία και να επιβάλουμε την καθαρή και απλή απόσυρση της μεταρρύθμισης.  Οι προκλήσεις μιας κυβέρνησης που είναι όλο και λιγότερο νόμιμη, αλλά εξακολουθεί να είναι εξίσου απαξιωτική, δεν έχουν αμβλύνει την αποφασιστικότητά μας.