Ο Howie Hawkins είναι συνταξιούχος εργάτης αποθήκης του συνδικάτου των Teamsters, υποψήφιος του Πράσινου Κόμματος των ΗΠΑ για τις Προεδρικές εκλογές του 2020 και οικοσοσιαλιστής. Μαζί με μια σειρά άλλων αριστερών, σοσιαλιστών, συνδικαλιστών και ακαδημαϊκών, βοήθησε πρόσφατα στη δημιουργία του Δικτύου Αλληλεγγύης στην Ουκρανία (ΗΠΑ). Ο Hawkins μίλησε στον Federico Fuentes για την πρωτοβουλία και τις προκλήσεις της οικοδόμησης αλληλεγγύης με την Ουκρανία, ενώ ταυτόχρονα αντιτίθεται στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.

Μπορεί τα ελληνικά ΜΜΕ να μην λένε σχεδόν ούτε λέξη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Γαλλία δεν συγκλονίζεται, αυτές τις μέρες, από τη μεγαλύτερη κοινωνική της έκρηξη των τελευταίων αρκετών δεκαετιών! Συγκεκριμένα, οι διαδηλώσεις της Τρίτης 31 Ιανουαρίου ενάντια στη συνταξιοδοτική (αντι)μεταρρύθμιση του Μακρόν, ήταν οι μαζικότερες που έχουν γίνει στη χώρα εδώ και 30 χρόνια (συνολικά 2,5 εκατομμύρια διαδηλωτές), μεγαλύτερες ακόμα και από εκείνες της ιστορικής νικηφόρας κινητοποίησης διαρκείας του 1995, που επιτάχυνε τότε την πτώση του Σιράκ!

Το βιβλίο, αναφέρεται σε όλη την περίοδο από το 1974 μέχρι τώρα, άρα περιλαμβάνει και όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο και αντανακλά μέσα από μία πιστή, με χρονική σειρά, με σωστή αξιολόγηση, παράθεση των νομοθετημάτων που διαδέχθηκαν το ένα το άλλο, την άνοδο και την πτώση, τις νίκες και τις ήττες των εργατικών αγώνων. Αυτό συμβαδίζει και με μία μαρξιστική οπτική του δικαίου, διότι το δίκαιο και οι νόμοι δεν είναι τίποτε άλλο από την αποτύπωση της εκάστοτε έκβασης της ταξικής πάλης, της πάλης ανάμεσα στις δυνάμεις της εξουσίας και στην εργατική τάξη και τους συμμάχους της και οι νόμοι αποτυπώνουν κατακτήσεις ή αποδομήσεις, περιορισμούς ή κατακτήσεις…

Joseph Daher

Όπως σε κάθε ισραηλινή εκλογική αναμέτρηση τα τελευταία 20 χρόνια, τα μέσα ενημέρωσης ανακοίνωσαν ότι αυτή η πρόσφατα εκλεγμένη κυβέρνηση είναι η πιο δεξιά στην ιστορία του Ισραήλ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Η νέα κυβέρνηση που σχηματίστηκε στα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος εξακολουθεί να υπόκειται σε έρευνα για διαφθορά, δίνει πρωτοφανή εξουσία σε εξτρεμιστικές και φονταμενταλιστικές ισραηλινές ομάδες και άτομα.

Ben Reiff

Παλαιστινιακές σημαίες κυμάτιζαν ψηλά, ενώ εντυπωσιακά μαύρα πανό ξεδιπλώνονταν, με συνθήματα όπως «Δεν υπάρχει δημοκρατία με απαρτχάιντ» και «Ένα έθνος που έχει υπό κατοχή ένα άλλο έθνος δεν θα είναι ποτέ ελεύθερο». Φώναζαν υπέρ των Ισραηλινών εφήβων που εκτίουν αυτή τη στιγμή ποινή φυλάκισης επειδή αρνήθηκαν να καταταγούν στο στρατό και μοίραζαν φυλλάδια που κατέληγαν στο συμπέρασμα «Αντί να θρηνούμε μια ψευδοδημοκρατία, ας απαιτήσουμε μια ριζική αλλαγή»!

Στο τέλος του τέταρτου μήνα της τρέχουσας εξέγερσης στο Ιράν, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι σε σύγκριση με τις προηγούμενες εξεγέρσεις του 2009, του 2017-18 και του 2019, ο βαθμός συμμετοχής της εργατικής τάξης είναι μεγαλύτερος και οι τρόποι με τους οποίους προβάλλονται τα δικαιώματα των γυναικών και των μειονοτήτων είναι πρωτοφανείς. Υπάρχει συμφωνία μεταξύ της πλειοψηφίας του ιρανικού πληθυσμού ότι χρειάζεται μια επανάσταση για να ανοίξει ο δρόμος για τη δημιουργία μιας ειρηνικής και δημοκρατικής εναλλακτικής λύσης…Χρειαζόμαστε μια διαρκή και ισχυρή εκστρατεία αλληλεγγύης από φεμινίστριες σε όλο τον κόσμο για την παροχή ενημέρωσης σχετικά με το τι συμβαίνει…

Israel Dutra

Αυτή τη στιγμή διεξάγεται ένας πολύ σκληρός αγώνας στο Περού. Από τη μια πλευρά, μια λαϊκή εξέγερση, της οποίας το αποκορύφωμα ήταν η γενική απεργία την περασμένη Πέμπτη 19 Ιανουαρίου∙ από την άλλη, μια ολοένα και πιο απομονωμένη πραξικοπηματική κυβέρνηση, η οποία προσκολλάται στην καταστολή για να στηρίξει το πρόγραμμα και τις πρωτοβουλίες της. Αυτή η συνεχιζόμενη μάχη είναι καθοριστική για το μέλλον του Περού και της ηπείρου.

Μετά τη δολοφονία της Jina-Mahsa Amini στις 16 Σεπτεμβρίου από την αστυνομία ηθών, μια λαϊκή εξέγερση άνευ προηγουμένου σε έκταση, βάθος και διάρκεια έχει συγκλονίσει την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Σε λιγότερο από 48 ώρες, το σύνθημα "Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία" εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα και στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο. Σύντομα άνθισαν και άλλα συνθήματα: "Θάνατος στον δικτάτορα", "Θάνατος στον καταπιεστή, είτε πρόκειται για τον Σάχη είτε για τον Ανώτατο Ηγέτη", "Ψωμί, εργασία, ελευθερία", "Φτώχεια, διαφθορά, υψηλό κόστος ζωής, θα συνεχίσουμε μέχρι την ανατροπή". Ο αγώνας για την πτώση της Ισλαμικής Δημοκρατίας είναι σε εξέλιξη.

Αυτή η κινητοποίηση είναι μια δοκιμασία: όλα τα συνδικάτα και τα κόμματα, ολόκληρη η κοινωνική και πολιτική αριστερά, η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού, είναι αντίθετοι στη μεταρρύθμιση. Αν περάσει, η κυβέρνηση θα αισθανθεί ότι έχει φτερά και θα εντείνει τις επιθέσεις. Αντίθετα, αν κερδίσουμε, μπορούμε να αντιστρέψουμε το κλίμα, να κερδίσουμε την επιστροφή της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60, αυξήσεις στους μισθούς, να δώσουμε αυτοπεποίθηση για την οικοδόμηση μιας πολιτικής εναλλακτικής λύσης που θα έρθει σε ρήξη με τον Μακρόν και τον κόσμο του, για μια δύναμη των εργατικών τάξεων ενάντια σε αυτό το σύστημα.

Αναδημοσίευση από το aftoleksi.gr. Η Ουκρανή προσφύγισσα Yuliia Leites γράφει στο Αυτολεξεί για την ταινία Ο όρκος του Παμφίρ που παίζεται στους κινηματογράφους της χώρας – μαθαίνουμε πως για λίγες μέρες ακόμη προβάλλεται στη Θεσσαλονίκη. (ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Ι.Μ. Μαραβελίδη). Η ταινία Pamfir για την ιδεολογία, τον πολιτισμό και την (απο)αποικιοποίηση: Άκουσα για αυτή την ταινία το 2020-’21, όταν ακόμη ζούσα στο Κίεβο. Ο αγαπημένος μου φίλος ήταν μέλος του κινηματογραφικού συνεργείου. Συνήθιζε να ταξιδεύει για τα γυρίσματα στο δυτικό τμήμα της Ουκρανίας, στα Καρπάθια όρη…