Αναδημοσίευση από το https://www.aftoleksi.gr/. Όλα τα ρεύματα της Αριστεράς στην Ινδία και σε παγκόσμιο επίπεδο υποστηρίζουν εδώ και πολύ καιρό έναν πολυπολικό κόσμο σε αντίθεση με τον μονοπολικό που κυριαρχείται από τις ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, όμως, η πολυπολικότητα έχει γίνει ο θεμέλιος λίθος της κοινής γλώσσας των παγκόσμιων φασισμών και αυταρχισμών. Είναι μια κραυγή συσπείρωσης για τους δεσπότες, που χρησιμεύει ώστε να ντύσουν τον πόλεμό τους κατά της δημοκρατίας ως πόλεμο κατά του ιμπεριαλισμού. Η χρήση της πολυπολικότητας για τη συγκάλυψη και τη νομιμοποίηση του δεσποτισμού διευκολύνεται αφάνταστα όταν η παγκόσμια Αριστερά παρουσιάζει την πολυπολικότητα ως ευπρόσδεκτη έκφραση ενός αντιιμπεριαλιστικού εκδημοκρατισμού των διεθνών σχέσεων.

Στην πραγματικότητα, η ξαφνική στροφή του ΚΚΚ από το μηδενικό COVID στην επαναλειτουργία είναι η συνέχεια μιας λογικής διακυβέρνησης που δίνει προτεραιότητα στη διατήρηση των κερδών της άρχουσας τάξης έναντι της διαβίωσης των ανθρώπων - μια λογική που είναι κοινή με τις χαλαρές πολιτικές των ΗΠΑ σχετικά με την πανδημία. Παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις των ΗΠΑ και της Κίνας απέναντι στην πανδημία, το κοινό όραμα των δύο ηγεμονιών ήταν πάντα η δέσμευση στη διατήρηση της παγκόσμιας λογικής της συσσώρευσης του κεφαλαίου.

Dan La Botz

Η ακροδεξιά για πρώτη φορά εδώ και εκατό χρόνια έχει εδραιωθεί ως δύναμη στο Κογκρέσο των ΗΠΑ. Μια ομάδα του μόλις δέκα τοις εκατό των Ρεπουμπλικανών στο Κογκρέσο έχει πλέον τη δύναμη να διαταράξει και να παραλύσει την κάτω Βουλή. Η τελευταία φορά που μια ομάδα με δεσμούς με βίαιες οργανώσεις και δραστηριότητες είχε τέτοια δύναμη ήταν στις αρχές του εικοστού αιώνα, όταν στο Κογκρέσο κάθονταν αρκετά μέλη της Κου Κλουξ Κλαν.

CSP Conlutas

Στις 8 Ιανουαρίου, στη Μπραζίλια, χιλιάδες ακροδεξιοί ακτιβιστές, που χρηματοδοτήθηκαν και υποστηρίχτηκαν από επιχειρηματίες και πολιτικούς που τάσσονται υπέρ του Μπολσονάρου, προχώρησαν σε πραξικοπηματικές και τρομοκρατικές ενέργειες, οι οποίες κορυφώθηκαν με την έφοδο στο Εθνικό Κογκρέσο, στο STF (Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο) και στο Palacio do Planalto (Παλάτι του Πλανάλτο). Όλα αυτά με τη συναίνεση των αστυνομικών δυνάμεων του Ομοσπονδιακού Διαμερίσματος, με επικεφαλής τον Άντερσον Τόρες, πρώην Γραμματέα Δημόσιας Ασφάλειας του Ομοσπονδιακού Διαμερίσματος και πρώην Υπουργό Δικαιοσύνης του Μπολσονάρου. Και, επιπλέον, με κατάφωρη ολιγωρία των αστυνομικών δυνάμεων της Ομοσπονδίας.

Israel Dutra

Roberto Robaina

Εκτός από την άμεση αντίδραση, είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε παραπέρα και να αναλάβουμε δράση για να ξεσκεπάσουμε τους υπαίτιους του πραξικοπήματος, να τους βάλουμε πίσω από τα κάγκελα και να ξεκινήσουμε να καταπνίγουμε αυτό το κακό εν τη γενέσει του.

Κόμμα Σοσιαλισμός και Ελευθερία / PSOL

Η εισβολή στο Εθνικό Κογκρέσο, στο Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο και στο Παλάτι της Αλβοράδα αποτελεί απόπειρα πραξικοπήματος. Ο Μπολσοναρισμός συνεχίζει να δρα ατιμώρητα, πραγματοποιώντας αυτή την Κυριακή ένα είδος «εισβολής στο Καπιτώλιο» με βραζιλιάνικο τρόπο. Η επιείκεια των δυνάμεων ασφαλείας του Ομοσπονδιακού Διαμερίσματος, υπό τη διοίκηση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης του Μπολσονάρου, Άντερσον Τόρες, είναι εμφανής. Η αδράνεια της Στρατιωτικής Αστυνομίας απέναντι στην κλιμάκωση του πραξικοπήματος είναι ευρέως τεκμηριωμένη.

Στα μέσα Δεκεμβρίου, μεγάλες και μαχητικές διαδηλώσεις κατέκλυσαν τους δρόμους και τις πλατείες των κυριότερων πόλεων του Περού, κατά του πραξικοπήματος που διαπράχθηκε στις 7 Δεκεμβρίου από το Κογκρέσο της δεξιάς πλειοψηφίας, το οποίο απομάκρυνε τον εκλεγμένο πρόεδρο Πέδρο Καστίγιο από τα καθήκοντά του και τον συνέλαβε - μέσω του μηχανισμού του "διατάγματος της κενής θέσης", ένα είδος μομφής. Το Κογκρέσο αντικατέστησε τον Καστίγιο με την αντιπρόεδρό του, Ντίνα Μπολουάρτε. Οι λαϊκές κινητοποιήσεις προέβαλαν τα συνθήματα των νέων γενικών εκλογών, της Συντακτικής Συνέλευσης και της απελευθέρωσης του Καστίγιο.

Γιατί, μετά από περισσότερους από δύο μήνες διαδηλώσεων, δεν έχουν πραγματοποιηθεί ακόμη πανεθνικές απεργίες στο Ιράν και πώς τα αιτήματα της σημερινής εξέγερσης για  «Γυναίκες, Ζωή, Ελευθερία» εναρμονίζονται με εκείνα της εργατικής τάξης; Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, μιλήσαμε με την Parvin Mohammadi, αντιπρόεδρο της Ανεξάρτητης Ένωσης Ιρανών Εργαζομένων. Με πολυετή εμπειρία στο εργατικό κίνημα και με ιστορικό ανακρίσεων, συλλήψεων και δικαστηρίων λόγω του ακτιβισμού της, η Mohammadi πιστεύει ότι «οι πανεθνικές εργατικές απεργίες θα συμβούν, αλλά με διαφορετικό χρονοδιάγραμμα, όταν αυτό το κίνημα γίνει ευρύτερο και εμπλέξει τα πλήθη των χιλιάδων ανθρώπων στις πόλεις».

Με το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται - και δίκαια - στον πόλεμο του εναντίον της Ουκρανίας και του λαού της, ξεχνάμε συχνά να αντιληφθούμε και να αναγνωρίσουμε τα θεμελιώδη "χαρακτηριστικά" του πουτινισμού, που τον κάνουν να είναι η ναυαρχίδα της υπό εκκόλαψη Φαιάς Διεθνούς… Και αυτό τη στιγμή που, παρά τις μεγάλες εκλογικές ήττες που μόλις υπέστη στη Βραζιλία (Μπολσονάρου) ή στις Ηνωμένες Πολιτείες (Τραμπ), αυτή η υπό διαμόρφωση Φαιά Διεθνής συνεχίζει να αποτελεί τη μεγαλύτερη και πιο άμεση απειλή για τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις σε όλο τον κόσμο!

Δε χωράει αμφιβολία ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Αναμέτρηση, η ΑΡΑΝ, το Κομμουνιστικό Σχέδιο, αλλά και τυχόν αντισυστημικές δυνάμεις που θα ξεκόψουν από το - διαφαινόμενο ως κυρίαρχο - σχέδιο της ηγεσίας της ΛΑΕ για συμπόρευση με το ΜέΡΑ25, πρέπει ενωμένες να δώσουν από κοινού τη μάχη. Ήρθε η ώρα να παλέψουμε ανοιχτά πλέον σε πολιτικό επίπεδο για την διαμόρφωση ενός αριστερού αντικαπιταλιστικού πόλου – μετώπου, και η επιλογή αυτή να επικυρωθεί με πανηγυρικό τρόπο από την 5^η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.