Λίβανος: μια εύθραυστη χώρα γίνεται νέο μέτωπο πολέμου
Joseph Daher
Η σημερινή ισραηλινή στρατιωτική κλιμάκωση εναντίον του Λιβάνου αποτελεί μέρος μιας ισραηλινής πολεμικής μηχανής που συνεχίζει να διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα και να βομβαρδίζει τη Συρία, την Υεμένη και το Ιράν, απειλώντας με έναν ευρύτερο περιφερειακό πόλεμο. Αυτός δεν είναι ο πρώτος πόλεμος που διεξάγει το κράτος του Ισραήλ εναντίον του Λιβάνου, που πάντα δικαιολογείται ως «στοχευμένος» εναντίον οργανώσεων που το Τελ Αβίβ θεωρεί τρομοκρατικές. Στο παρελθόν ήταν η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) και το αριστερό Εθνικό Κίνημα του Λιβάνου. Σήμερα, είναι η Χεζμπολλάχ. Για τον Λίβανο, ο σημερινός ισραηλινός πόλεμος αποτελεί επίσης μέρος μιας αλληλουχίας κρίσεων που ξεκίνησε με τη λαϊκή εξέγερση του 2019 και την καταστολή της που ακολούθησε, και συνεχίστηκε με την πανδημία του Covid, την έκρηξη στο λιμάνι, ένα κενό εξουσίας και μια οικονομική κατάρρευση από την οποία ο Λίβανος μόλις είχε αρχίσει να ανακάμπτει.
Το εθνικό ζήτημα στην Ευρώπη
Jean van Heijenoort
Κάθε εθνικός αγώνας είναι επίσης, σε κάποιον βαθμό, ένας κοινωνικός αγώνας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το σημερινό [1942] αντιστασιακό κίνημα στην Ευρώπη. Κάτω από το βάρος της καταπίεσης, το μίσος, η οργή και η απόγνωση που συσσωρεύτηκαν στις κατακτημένες χώρες έχουν αναβλύσει με τις πιο διαφορετικές μορφές εξέγερσης, και εκπρόσωποι των πιο διαφορετικών κοινωνικών κύκλων παρασύρονται από το κίνημα. Αλλά αν εξετάσει κανείς το σύνολο, φαίνεται ξεκάθαρα ότι το επίκεντρο της αντίστασης βρίσκεται στις εργαζόμενες μάζες, στους εργάτες και, στην κεντρική και νοτιοανατολική Ευρώπη, στους αγρότες. Οι Ναζί έχουν, γενικά, βρει εύκολα μια κοινή γλώσσα με τη μεγάλη βιομηχανική και χρηματοπιστωτική αστική τάξη, η οποία τρομοκρατείται από το φόβο της για τον κομμουνισμό και αναζητά έναν τρόπο να διασώσει ό,τι μπορεί από τα κέρδη και τα προνόμιά της.
Το ζήτημα της υπεράσπισης της «εθνικής ανεξαρτησίας» της Τσεχοσλοβακίας
Λέον Τρότσκι
Η Τσεχοσλοβακία μπορεί να σωθεί από το φασισμό μόνο με την επανάσταση και η επανάσταση μπορεί να προκληθεί στη Γερμανία μόνο από την επαναστατική στάση των εργατών σε άλλες χώρες, γιατί η δύναμη του Χίτλερ συνίσταται στο ότι «είμαστε ηττημένοι», «δεν έχουμε αποικίες», «είμαστε η καταπιεσμένη χώρα», «σε όλες τις άλλες χώρες οι εργάτες υποστηρίζουν την αστική τάξη». Στην Τσεχοσλοβακία η πολιτική του Λαϊκού Μετώπου προσέφερε στον Χένλαϊν τον στρατό του. Η πολιτική του Λαϊκού Μετώπου στη Γαλλία και στην Τσεχοσλοβακία είναι η καλύτερη υπηρεσία που μπορεί να προσφερθεί στον Χίτλερ. Αν είχαμε ένα επαναστατικό κόμμα, θα διέλυε την ιδεολογία των φασιστών στο βαθμό που θα μπορούσε να επηρεάσει τους εργάτες. Από την άλλη πλευρά, μια επαναστατική πολιτική έχει μεταδοτικό χαρακτήρα. Φανταστείτε ότι στην Τσεχοσλοβακία έχουμε μια επαναστατική πολιτική και ότι οδηγεί στην κατάκτηση της εξουσίας. Αυτό θα ήταν εκατό φορές πιο επικίνδυνο για τον Χίτλερ από την υποστήριξη του πατριωτισμού στην Τσεχοσλοβακία. Γι’ αυτό είναι απολύτως υποχρεωτικό οι σύντροφοί μας να ακολουθήσουν μια ντεφετιστική πολιτική.
Ουκρανία: Για να νικήσουμε τη Ρωσία, ο λαός πρέπει να έχει λόγο για το μέλλον της χώρας - Oleksandr Kyselov
Το «σχέδιο νίκης» του Ουκρανού προέδρου Zelenskyj είναι μια έκκληση προς εξωτερικούς παράγοντες που δείχνει ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να υποτιμά σαφώς τις δυνατότητες μιας εσωτερικής κινητοποίησης όλων των δυνάμεων. Ταυτόχρονα, το σχέδιο κινδυνεύει ακόμη και να υπονομεύσει την ενότητα, δίνοντας, για παράδειγμα, την πρόσβαση στους φυσικούς πόρους, ενώ συνεχίζει να προστατεύει τους ολιγάρχες και να μεταφέρει το βάρος του πολέμου στον πληθυσμό. Μόνο μέσω μιας αμυντικής βιομηχανίας που ανήκει στο δημόσιο, την κοινωνικοποίηση των κρίσιμων υποδομών και τη διαχείριση του φυσικού πλούτου της Ουκρανίας προς όφελος της σημερινής και των επόμενων γενεών μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα διασφαλίσουμε την ελευθερία μας.
Οι φασίστες αναχαιτίζονται με τη δράση των μαζών - του DaveKellaway
Αναδημοσίευση από Περιοδικό «4»
Η μεγάλη αντιφασιστική διαδήλωση που έγινε στις 7 Αυγούστου στο Walthamstow ενάντια στις επιθέσεις της άκρας δεξιάς που έγιναν στη Μεγάλη Βρετανία ανέδειξε τόσο τις μεγάλες δυνατότητες αντίστασης του πληθυσμού όσο και την παθητικότητα των παραδοσιακών οργανώσεων και ιδιαίτερα του Εργατικού Κόμματος. Χρειάζεται να δουλέψουμε μέσα στα κοινωνικά κινήματα που ξεπήδησαν ενάντια στο ρατσισμό, σε αλληλεγγύη με την Παλαιστίνη, ενάντια στην ανεξέλεγκτη κλιματική υπερθέρμανση, μαζί με τους/τις ανεξάρτητους βουλευτές/τριες και τον μικρό αριθμό των βουλευτών του Εργατικού Κόμματος που αμφισβητούν τον Στάρμερ και, πάνω απ’ όλα, μέσα στα συνδικάτα για να συνεχίσουμε να οικοδομούμε μια εναλλακτική λύση αγώνα απέναντι σε μια κυβέρνηση που ποντάρει τα πάντα σε έναν συνεταιρισμό με το κεφάλαιο.
«Αυτή δεν είναι μια αριστερή κυβέρνηση»
Ο Μίχαελ Κάρερ (Michael Karrer) παίρνει συνέντευξη από την Ατενέα Χιμένεθ (Atenea Jiménez) και τον Σιμόν Ροντρίγκεζ (Simón Rodríguez).
Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε αρχικά στα γερμανικά από τo Analyse und Kritik. Αυτή είναι μια διευρυμένη έκδοση μεταφρασμένη από το Venezuelanvoices.org.
«Πρώτα απ' όλα, να δείξουμε αλληλεγγύη στους χιλιάδες ανθρώπους που είναι σήμερα πολιτικοί κρατούμενοι στη Βενεζουέλα, απλώς και μόνο επειδή υπερασπίστηκαν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα. Και να καταγγείλουμε την καταστολή, την εκλογική απάτη του δικτάτορα Μαδούρο, να είμαστε ξεκάθαροι ότι αυτό που υπάρχει στη Βενεζουέλα δεν είναι μια αριστερή κυβέρνηση. Είναι πολύ απλό να το κάνουμε αυτό, δεδομένου ότι γενικά οι αριστεροί στον κόσμο δεν υποστηρίζουν ότι στη χώρα τους πρέπει να υπάρχει κατώτατος μισθός 4 δολαρίων το μήνα ή ότι τα άτομα της LGBT κοινότητας πρέπει να ποινικοποιούνται. Ούτε υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να έχει έναν υπερσυντηρητικό, θρησκευτικό λόγο, ούτε υποστηρίζουν ότι η κοινωνία πρέπει να στρατιωτικοποιηθεί ή ότι πρέπει να εισβάλει σε γειτονικές χώρες, όπως υποστηρίζει ο Μαδούρο εναντίον της Γουιάνας.»
Sotsialnyi Rukh: «Ο δρόμος προς τη νίκη και τα καθήκοντα της Αριστεράς στην Ουκρανία»
Οι ασαφείς προοπτικές για τη νίκη της Ουκρανίας οφείλονται στο γεγονός ότι η μόνη αξιόπιστη στρατηγική για την αντιμετώπιση του επιτιθέμενου - η κινητοποίηση όλων των διαθέσιμων οικονομικών πόρων για τη στήριξη της πρώτης γραμμής και των κρίσιμων υποδομών - ήταν αντίθετη με τα συμφέροντα της ολιγαρχίας. Η επικρατούσα κυριαρχία της ελεύθερης αγοράς έχει διαστρεβλώσει την πολεμική οικονομία της Ουκρανίας σε καρικατούρα, επιδεινώνοντας την επικίνδυνη πολυτέλεια εν μέσω εκτεταμένης φτώχειας. Μια από τις βασικές αποφάσεις της Συνδιάσκεψης του «Κοινωνικού Κινήματος» (Sotsialnyi Rukh), που πραγματοποιήθηκε στο Κίεβο στις 5-6 Οκτωβρίου 2024, ήταν η υιοθέτηση ενός ψηφίσματος με τίτλο «Ο δρόμος προς τη νίκη και τα καθήκοντα της ουκρανικής Αριστεράς».
Ιμπεριαλισμός και αντιιμπεριαλισμός σήμερα
Ashley Smith
Ο παγκόσμιος καπιταλισμός έχει δημιουργήσει πολλαπλές διασταυρούμενες κρίσεις που εντείνουν τις συγκρούσεις μεταξύ και εντός των κρατών. Αυτές οι κρίσεις είναι η παγκόσμια οικονομική ύφεση, η όξυνση του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Κίνας και της Ρωσίας, η κλιματική αλλαγή, η άνευ προηγουμένου παγκόσμια μετανάστευση και οι πανδημίες, από τις οποίες ο COVID-19 είναι μόνο το πιο πρόσφατο παράδειγμα. Αυτές οι κρίσεις έχουν υπονομεύσει το πολιτικό κατεστημένο, έχουν προκαλέσει πολιτική πόλωση στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ανοίγοντας την πόρτα στη Δεξιά και την Αριστερά, και πυροδοτώντας κύματα εκρηκτικών αλλά παροδικών αγώνων από τα κάτω... Όλα αυτά αποτελούν πρόκληση και ευκαιρία για μια διεθνή Αριστερά και ένα εργατικό κίνημα που εξακολουθούν να υποφέρουν από τις συνέπειες πολλών δεκαετιών ήττας και υποχώρησης. Είναι επίσης ένα άνοιγμα για μια νέα ακροδεξιά που προσφέρει αυταρχικές λύσεις που υπόσχονται να αποκαταστήσουν την κοινωνική τάξη με αποδιοπομπαίους τράγους τους καταπιεσμένους στο εσωτερικό και με το να υποδαυλίζουν αντιδραστικές μορφές εθνικισμού ενάντια στους εχθρούς στο εξωτερικό.
Τι κρύβεται πίσω από τον ψευδεπίγραφο χαρακτηρισμό της Χεζμπολλάχ ως «τρομοκρατικής» οργάνωσης;
Michael Karadjis
Μπορούμε να σκεφτούμε πολιτικά για τη Χεζμπολλάχ ό,τι θέλουμε – αλλά αυτή τη στιγμή αντιστέκεται στη νέα εισβολή του Ισραήλ στο νότιο Λίβανο στη δική της χώρα, ενώ η ισραηλινή κρατική τρομοκρατία έχει σκοτώσει εκατοντάδες Λιβανέζους πολίτες, περίπου 2.000 Λιβανέζοι έχουν σκοτωθεί από ισραηλινές επιθέσεις τον τελευταίο χρόνο, το 60% από αυτούς τις τελευταίες δύο εβδομάδες, και σε αυτούς περιλαμβάνονται 127 παιδιά, και, για την ακρίβεια, μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου, το Ισραήλ είχε ήδη σκοτώσει 96 Σύριους πρόσφυγες (συμπεριλαμβανομένων 36 παιδιών), οι οποίοι βρίσκονται στο Λίβανο μόνο και μόνο για να γλιτώσουν από τις θηριωδίες του καθεστώτος Άσαντ, το οποίο βοηθήθηκε από τη Χεζμπολλάχ! Πάνω από 100.000 πρόσφυγες έχουν καταφύγει στη Συρία, τόσο Λιβανέζοι όσο και Σύριοι πρόσφυγες – και το συριακό καθεστώς έχει ήδη αρχίσει συλλήψεις. Χριστιανικές και σουνιτικές πόλεις στο νότο έχουν βομβαρδιστεί μαζί με τον σιιτικό άμαχο πληθυσμό· κυρίως σουνιτικές περιοχές της Βηρυτού καταστρέφονται μαζί με τις σιιτικές περιοχές που αποτελούν τη βάση της Χεζμπολλάχ. Το Ισραήλ ήθελε να αποκεφαλίσει την ηγεσία της Χεζμπολλάχ, για να αποκαταστήσει την «αποτρεπτική» του δύναμη, αλλά διεξάγει επίσης πόλεμο κατά του Λιβάνου και του λιβανέζικου λαού.
Σχετικά με τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των δημοτικών εκλογών στη Βραζιλία - Εθνική Γραμματεία MES-PSOL
Μετά από μια έντονη εκστρατεία που περιλάμβανε μεγάλη οργάνωση, πειθαρχία, προσπάθεια και πολιτική, το πρώτο στάδιο της διαδικασίας των δημοτικών εκλογών του 2024 ολοκληρώθηκε την Κυριακή 6 Οκτωβρίου. Για να δώσουμε μια ιδέα της γενικής πολιτικής κατάστασης και των στόχων μας για τις εκλογές, ας επισημάνουμε μερικά γενικά χαρακτηριστικά, όπως εκφράστηκαν στον πρώτο γύρο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι τρέχουσες τάσεις θα παγιωθούν μόνο στον δεύτερο γύρο, αν και είναι ήδη εμφανείς στον πολιτικό συσχετισμό δυνάμεων που εκφράζεται τόσο στα πλειοψηφικά ψηφοδέλτια για την ανάδειξη των δημάρχων των μεγάλων αστικών κέντρων όσο και στις αναλογικές εκλογές για την ανάδειξη των τοπικών συμβούλων
Μια ψευδο-Αντιγόνη της αντίδρασης: Με αφορμή το βιβλίο της Κανέλλη «Αντιγόνη στη Χάγη» του Χ. Κεφαλή
«Αντιγόνη στη Χάγη. Η κατάθεση της Λιάνας Κανέλλη στη Δίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς»: με αυτό τον τίτλο κυκλοφόρησε μια αξιοπρόσεκτη –αν μη τι άλλο, για την απροσμέτρητη αθλιότητά της– έκδοση από τις Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, το επίσημο εκδοτικό του ΚΚΕ. Το βιβλίο περιλαμβάνει την κατάθεση της Λιάνας Κανέλλη το 2004 στη δίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για τα εγκλήματα πολέμου στη Γιουγκοσλαβία. Προλογίζεται από τον Αριστείδη Λαμπρούλη, δημοτικό σύμβουλο στη Λάρισα με την παράταξη του ΚΚΕ.