Υπάρχει εθνικά μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα;
Χάρης Παπαδόπουλος
«ΟΧΙ!» Δηλώνουν με αγανάκτηση και κραυγές όλοι οι επαγγελματίες πατριώτες, η τηλεόραση και οι εφημερίδες, το σύνολο του εθνικού κορμού και μαζί τους ολόκληρο το φάσμα των κοινοβουλευτικών πολιτικών κομμάτων, από τη Χρυσή Αυγή μέχρι ακόμα και το ΚΚΕ. «ΟΧΙ!» Πρόσθεσε τελευταία και τη δική του φωνή στο εθνικόφρον προσκλητήριο ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει εθνική σλαβομακεδονική μειονότητα». Τη δήλωση αυτή την επανέλαβε ο επικεφαλής της ΛΑΕ στη συνέντευξη που έδωσε στο χουντοκάναλο του Πλεύρη στις 2 Νοέμβρη φέτος. Και ο ναζιστής παρουσιαστής που συνομιλούσε με τον κ. Λαφαζάνη απέμεινε να τον θαυμάζει εκστασιασμένος. [Αναδημοσίευση από RedTopia]
Κανείς δεν είναι παράνομος - Αλληλεγγύη στα μεταναστευτικά καραβάνια
Partido Revolucionario de las Trbajadores (Μεξικό)
Χιλιάδες μετανάστες από την Κεντρική Αμερική οργανωμένοι σε καραβάνια έκαναν πολιτικά και κοινωνικά ορατή τη δομική βία και τη συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση, χωρίς οι κυβερνήσεις να ενδιαφέρονται για τις αιτίες ή τις βασικές ανάγκες επιβίωσης. Αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους που τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους, έχοντας μόνο ό,τι κουβαλούν στην πλάτη τους και υποφέροντας από τις δυσκολίες ενός μακρινού ταξιδιού προς έναν αβέβαιο προορισμό.
Η Βραζιλία στη σκιά της ακροδεξιάς
Marcelo Ramos
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Βραζιλία είναι η ολοκλήρωση μιας διαδικασίας του κεφαλαίου που ανακάμπτει από την κρίση του με εξαιρετικά βίαιο τρόπο. Σήμερα η Βραζιλία αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση στην ιστορία της. Από το 2013 άρχισε μια διαμάχη σχετικά με τις αιτίες και τις λύσεις γι’ αυτή την κρίση. Οι εύθραυστες βάσεις της πρόσφατης δημοκρατίας στη Βραζιλία, η αδυναμία της ριζοσπαστικής αριστεράς να δημιουργήσει έναν εναλλακτικό πόλο στο σχέδιο του PT και η μεγάλη οργανωτική ικανότητα της ακροδεξιάς (στη Βραζιλία και παγκόσμια) αποτελούν τη βάση για την κατανόηση του γιατί εκλέχτηκε ο Μπολσονάρο στη Βραζιλία.
20 Νοέμβρη-Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Τρανς Θυμάτων: Όσο η κοινωνία να το δει αρνείται άλλο ένα τρανς* άτομο δολοφονείται
ΤΡΙΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ άγαλμα ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ στις 6μμ και ΠΟΡΕΙΑ
Στις 20 Νοέμβρη είναι η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Τρανς Θυμάτων. Ξεκίνησε με αφορμή τα γεγονότα της 4ης Δεκεμβρίου 1998, όταν δολοφονήθηκε η Rita Hester, μια αφρο-αμερικανή τρανς, ακτιβίστρια 34 ετών, στη Μασαχουσέτη. Η Rita δεν ήταν το μόνο τρανς θύμα. Υπήρξαν και υπάρχουν πάρα πολλά θύματα μιας κοινωνίας που δεν ανέχεται αυτό που δεν είναι κυρίαρχο, το “διαφορετικό”
Νικαράγουα: Αλληλεγγύη με τις λαϊκές διεκδικήσεις
Εκτελεστικό Γραφείο της Τέταρτης Διεθνούς
Η Τέταρτη Διεθνής, η οποία από την αρχή ενίσχυσε την αλληλεγγύη της με την Επανάσταση των Σαντινίστας, στηρίζει τους αριστερούς και δημοκρατικούς τομείς της αντίστασης, της εξέγερσης και της λαϊκής εξουσίας ενάντια στο σημερινό καθεστώς ορτεγκισμού, και επιδεικνύει αλληλεγγύη στους τομείς που αγωνίζονται να αναδιοργανώσουν ένα Σαντινισμό που είναι αντικαπιταλιστικός, δημοκρατικός και σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, και που είναι ικανός να απαλλαγεί από τον νεοφιλελεύθερο και καταπιεστικό δεσποτισμό που συνθλίβει τις λαϊκές τάξεις της Νικαράγουας.
Βραζιλία: Η νίκη Μπολσονάρο είναι επίσημη – Το μέλλον είναι αβέβαιο
Σαρλ Αντρέ Ιντρύ
Την Κυριακή 28 Οκτωβρίου 147 εκατομμύρια Βραζιλιάνοι και Βραζιλιάνες κλήθηκαν να συμμετέχουν με άμεση ψηφοφορία στην όγδοη προεδρική εκλογή μετά την περίοδο της δικτατορίας του 1964–1985. [Αναδημοσίευση από Rproject]
Εκλογές στη Βραζιλία: H βαρβαρότητα ως επιλογή
Κρίτων Ηλιόπουλος
Μίσος για τη δημοκρατία, απέχθεια για την πολιτική, επιθυμία για αυταρχισμό. Στις πρόσφατες εκλογές στη Βραζιλία ο «σέρτικος κι αράθυμος» μέχρι γελοιότητας, απόστρατος λοχαγός Ζαΐρ Μεσσίας Μπολσονάρο εκλέχτηκε πρόεδρος της χώρας, με ποσοστά αυξανόμενα ευθέως ανάλογα με τον μεσαιωνικό πολιτικό του λόγο, για να εξαπολύσει τον «πόλεμο» στο εσωτερικό της χώρας. Το κείμενο αυτό προσπαθεί να περιγράψει το φαινόμενο Μπολσονάρο, να διευρευνήσει το πώς και γιατί εξελίχθηκε, ποια είναι η κοινωνική του βάση και τι μέλλει γενέσθαι. [Αναδημοσίευση από Marginalia]
Απεργιακός Νοέμβρης με αποφασιστική σημασία...
Παντελής Αυθίνος Πρέπει να δώσουμε όλες τις δυνάμεις για σηκωθεί όρθιο το εργατικό κίνημα τώρα που στις κορυφές της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας συζητούν το πλαίσιο της «μεταμνημονιακής» διαχείρισης. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την εργατική τάξη να βάλει τη σφραγίδα της στις πολιτικές εξελίξεις σε μια περίοδο που οι ισορροπίες στο πολιτικό σκηνικό είναι ιδιαίτερα ασταθείς, ενώ η αστική τάξη μαζί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ και το σύνολο του αστικού πολιτικού προσωπικού, επιχειρούν για μια φορά ακόμα να εκτρέψουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε σκοτεινούς εθνικιστικούς δρόμους…
Πρωτοβουλία συνηγόρων πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χ.Α.
Αντιπροσωπεία συνηγόρων της πολιτικής αγωγής στη δίκη Χ.Α. επισκέφθηκε σήμερα τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Αθηνών, Πρόεδρο Εφετών κ. Κωνσταντίνο Σταμαδιάνο, σε συνέχεια των πρωτοβουλιών μας για την επιτάχυνση της δίκης.
ATE-EKA: Η πλειοψηφία του Δ.Σ. του ΕΚΑ ανατρέπει την απόφαση για απεργία στις 14.11!
Στο Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ) του ΕΚΑ στις 5 Νοέμβρη «έπεσαν οι μάσκες». Η γραφειοκρατική φιλοεργοδοτική και φιλοκυβερνητική πλειοψηφία που ελέγχει και το προεδρείο, συγκάλεσε το ΔΣ με σκοπό να ανατρέψει την ίδια την απόφασή του για απεργία στις 14 Νοέμβρη, μαζί με την ΑΔΕΔΥ, πλήθος Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και πρωτοβάθμιων σωματείων που είχαν ήδη αποφασίσει με μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες. Η ανατροπή αυτή έγινε για να ευθυγραμμισθεί το ΕΚΑ με την απόφαση της ΓΣΕΕ να κηρύξει απεργία στις 28 Νοέμβρη, ώστε να ακυρώσει την απεργία της 14.11 που είχε πανεργατική δυναμική...
Αλληλεγγύη στο καραβάνι μεταναστών από την Λατινική Αμερική που κατευθύνεται προς τις ΗΠΑ
Συμμαχία Σοσιαλιστών/Σοσιαλιστριών της Μέσης Ανατολής
Εμείς, η Συμμαχία Σοσιαλιστών και Σοσιαλιστριών της Μέσης Ανατολής, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στο καραβάνι των οικογενειών και μεμονομένων ατόμων μεταναστών / προσφύγων που έρχονται στα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών από την Ονδούρα, το Ελ Σαλβαδόρ και τη Γουατεμάλα, φεύγοντας από τη φτώχεια, τη βία, τις διώξεις και τα αυταρχικά καθεστώτα. Καταλαβαίνουμε τον πόνο και την οδύνη τους, τις ελπίδες και τις προσδοκίες τους.
