Pierre Rousset

Η κορεατική κρίση έχει μετατραπεί από χρόνια σε οξεία από την στιγμή της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Μέσα σε ένα πλαίσιο γενικής αστάθειας, διαδραματίζεται σε τρία επίπεδα: τον παγκόσμιο συσχετισμό μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, τις ισχυρές εντάσεις που αναπτύσσονται σε όλη την Ανατολική Ασία, την διάλυση ή τη διατήρηση του status quo μεταξύ των δύο κορεάτικων κρατών. Σε αυτό, ας προσθέσουμε την κατάσταση στις ΗΠΑ, όπου ο Τραμπ μπαίνει στον πειρασμό να αντισταθμίσει τις αποτυχίες του στην εγχώρια πολιτική, δημιουργώντας ένα κλίμα εθνικής κινητοποίησης ενάντια σε μια εξωτερική απειλή - είτε είναι Ρωσική, Κινεζική ή Βορειοκορεάτικη. Τα διακυβεύματα της κορεατικής κρίσης είναι τόσο πολυάριθμα που οι αβεβαιότητες είναι μεγάλες και υπάρχουν πραγματικοί κίνδυνοι «ανεξέλεγκτων ολισθήσεων».

Walter Benjamin

Η παράδοση των καταπιεσμένων μας διδάσκει ότι η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που ζούμε τώρα δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Πρέπει να κατορθώσουμε να συλλάβουμε την ιστορία έχοντας αυτή την επίγνωση. Τότε θα διαπιστώσουμε καθαρά ότι αποστολή μας είναι να δημιουργήσουμε μια πραγματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης και έτσι θα βελτιωθεί η θέση μας στον αγώνα κατά του φασισμού. Ένας λόγος που ο φασισμός έχει μια ευκαιρία είναι γιατί, στο όνομα της προόδου, αντιμετωπίζεται από τους αντιπάλους του σαν ιστορικό μέτρο. Η έκπληξη για το πώς τα πράγματα που ζούμε είναι «ακόμα» και στον εικοστό αιώνα δυνατά, δεν είναι φιλοσοφική. Δεν είναι η απαρχή μιας γνώσης - εκτός κι αν πρόκειται για τη γνώση πως η αντίληψη της ιστορίας από την οποία κατάγεται δεν ευσταθεί.

Joseph Daher

Τα επιχειρήματα με τα οποία η Χεζμπολάχ δικαιολογεί την παρέμβαση της στη Συρία ποικίλλουν. Πρώτον, υπάρχει η βασική ρητορική που λέει ότι ο Ντά’ες, το λεγόμενο ισλαμικό κράτος, έχει επεκταθεί· οι διάφορες takfiri σουνιτικές δυνάμεις της τζιχάντ έχουν επεκταθεί στη Συρία, και ως εκ τούτου θα πρέπει να παρέμβει για να σώσει όχι μόνο το λαό της Συρίας, αλλά και τον Λίβανο. Είναι μια προληπτική παρέμβαση για την προστασία του λαού του Λιβάνου. Ύστερα υπάρχει το δεύτερο βασικό επιχείρημα που λέει ότι γίνεται για την προστασία του άξονα της αντίστασης: της Χεζμπολάχ, της Συρία και του Ιράν, εναντίον της συμμαχίας της Σαουδικής Αραβίας, του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών. Και, τέλος, υπάρχει αυτό το θρησκευτικό σιιτικό επιχείρημα που λέει ότι είναι μια νέα Καρμπάλα - στην ισλαμική ιστορία αυτό έχει μια ιδιαίτερη απήχηση μεταξύ των Σιιτών - και γι’ αυτό πρέπει να προστατέψουν τους Σιίτες.

Adrien Guilleau

Jan Malewski

Jean-Marc Burgaud

Το κοινωνικό κίνημα που είχε παραλύσει τη Γουιάνα για περισσότερο από ένα μήνα έληξε με την υπογραφή συμφωνίας μεταξύ του κράτους, των εκλεγμένων αντιπροσώπων και της συλλογικότητας «Pou La Gwiyann dékolé» που καθοδήγησε στην κινητοποίηση. Μπροστά στη Νομαρχία της Καγιέν συγκεντρώθηκαν περίπου 500 άτομα, πολλοί φορούσαν το μπλουζάκι «nou gon ké sa» («φτάνει πια»), το σύμβολο του αποκλεισμού.

Τι μάθημα την παραμονή του πρώτου γύρου [των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας]! Πόσες φορές έχουν ψηφίσει οι Γουιάνες χωρίς αποτέλεσμα; Σε μια αποφασιστική κινητοποίηση, με όλα τα απαραίτητα μέσα, κέρδισαν.

Joseph Daher

Η αντίληψη για το «μικρότερο κακό» από κάποια τα τμήματα της αριστεράς είναι εντελώς λανθασμένη και καταστροφική. Η λύση για την καταπολέμηση των ισλαμικών φονταμενταλιστικών κινημάτων δεν βρίσκεται στη συνεργασία με αυταρχικά καθεστώτα όπως το καθεστώς του Άσαντ, αλλά στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Όσον αφορά την ISIS και παρόμοιες οργανώσεις, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν οι πρωταρχικές αιτίες τους: τα αυταρχικά καθεστώτα και οι διεθνείς και περιφερειακές ξένες επεμβάσεις. Η αριστερά πρέπει να καταλάβει ότι μόνο με την εξάλειψη αυτών των συνθηκών μπορούμε να επιλύσουμε την κρίση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υποστηρίξουμε τις δημοκρατικές και προοδευτικές ομάδες που επιδιώκουν να ανατρέψουν τα αυταρχικά καθεστώτα, να νικήσουν τους αντεπαναστάτες ισλαμιστές φονταμενταλιστές και να αντικαταστήσουν τον νεοφιλελευθερισμό με μια πιο εξισωτική κοινωνική τάξη στη Συρία και την περιοχή.

Franck Gaudichaud, Pedro Huarcaya

Στη Βενεζουέλα η πόλωση μεταξύ των υποστηρικτών και των αντιπάλων της κυβέρνησης Μαδούρο οξύνεται με τραγικές συνέπειες, στη βάση μιας βαθιάς οικονομικής κρίσης και μιας μεταβαλλόμενης πολιτικής συγκυρίας στη Νότια Αμερική.... Αν και προφανώς καταγγέλλουμε οποιαδήποτε απόπειρα εξωτερικής αποσταθεροποίησης, η αλληλεγγύη μας είναι πάνω από όλα με το κοινωνικό κίνημα, το κίνημα των αυτοχθόνων και το εργατικό κίνημα της χώρας, με τα κατώτερα στρώματα και με τις δυνάμεις της κριτικής αριστεράς, οι οποίες ενώ καταγγέλλουν το σχέδιο νεοφιλελεύθερης παλινόρθωσης της αντιπολίτευσης και την «μπολιβαριανή μπουρζουαζία», επιδιώκουν να ανοίξουν ένα δρόμο ανεξάρτητο από την κυβέρνηση, σαφώς αντι-καπιταλιστικό και αυτοδιαχειριζόμενο, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες.