Τάκης Τσίτσος

Η Αριστερή Πλατφόρμα τελικά «κατάφερε» να φύγει από το ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία στιγμή και στην ουσία όταν αποφάσισε να τη διώξει ταπεινωτικά ο Τσίπρας. Έχοντας ήδη καταπιεί ως τώρα πολλά, από τον Παυλόπουλο ως Πρόεδρο και τη συμφωνία του Εurogroup της 20ης Φλεβάρη, έως και το Τρίτο Μνημόνιο, το οποίο καταψήφισε μεν εξακολουθώντας δε να δηλώνει ότι παράλληλα …στηρίζει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Μόνο όταν ο Τσίπρας έδειξε την πόρτα, εν μέσω πρωτοφανών συκοφαντιών σε βάρος πρώην συντρόφων (και υπουργών!) του και κήρυξε εκλογές (με λίστα), η Αριστερή Πλατφόρμα άρχισε να διαφοροποιείται οργανωτικά.

[Αναδημοσίευση]

Πάντα στην ιστορία θα υπάρχουν στιγμές που συμπυκνώνουν μια ολόκληρη πορεία και οι εκάστοτε επιλογές θα λειτουργούν προωθητικά – ή αντιστρόφως ως σημαντικά πισωγυρίσματα. Τότε, που καταρρέει κάθε μηχανιστική αντίληψη και γραμμικότητα του χρόνου και απαιτείται και αποφασιστικότητα, η διατάραξη της κανονικότητας θα είναι πάντα επικίνδυνη, αλλά θα είναι η μόνη που εμπεριέχει τη δυνατότητα της ρωγμής σε προωθητική κατεύθυνση. Στις στιγμές αυτές λοιπόν, που πάντα θα έρχονται (και δεν αρκεί μόνο να αποτιμώνται ως τέτοιες εκ των υστέρων), εύκολος δρόμος δε θα υπάρχει. Ούτε θα υπάρξει ποτέ μια στιγμή που θα έχει να επιλέξει η Αριστερά και η εργατική τάξη ανάμεσα σε μια πλήρως εξασφαλισμένη ανατρεπτική επιλογή και σε ένα καταστροφικό δρόμο υποταγής. Αντίθετα, θα συνυπάρχουν οι προσδοκίες για τα μεγάλα άλματα με τις μεγαλύτερες καταστροφές και θα φαίνεται σε οριακές στιγμές να συγκλίνουν. Η δυνατότητα να επιλέξουμε σωστά θα κρίνεται πάντα από την αποφασιστική διάταξη δυνάμεων και το θάρρος να παρθούν τολμηρές αποφάσεις στις πιο πιεστικές καταστάσεις.

[Αναδημοσίευση]

Μετά την ψήφιση του νέου μνημονίου από την κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αριστερά και το κίνημα που αναπτύχθηκε όλα αυτά τα χρόνια απέναντι στα Μνημόνια, πιστεύουμε ότι επείγει η συγκρότηση ενός νέου μετώπου δυνάμεων της αριστεράς, που θα μπορέσει να οργανώσει την πάλη του λαού για να καταργηθούν τα Μνημόνια και να φτάσει το «ΟΧΙ» μέχρι το τέλος. Στη βάση αυτής της ανάγκης, και της συζήτησης που έχει ήδη ανοίξει, θα θέλαμε να καταθέσουμε τις παρακάτω σκέψεις.

[Αναδημοσίευση]

Δεν υπάρχει “μεταναστευτική κρίση” στη Μεσόγειο. Πώς θα αισθανόσασταν αν η απόδρασή σας από τον πόλεμο απαξιώνονταν από τα μέσα τα οποία απλά θα χαρακτήριζαν εσάς και την οικογένειά σας γενικά μετανάστες.

Γιώργος Καλημερίδης

Η ανάγκη να βρει, με μαζικούς όρους, αριστερή ριζοσπαστική έκφραση το 61% του ελληνικού λαού που τόλμησε να αμφισβητήσει την τρομοκρατία του κεφαλαίου απαιτεί μια διαφορετική πορεία από αυτήν που διαμόρφωσε το ΣΥΡΙΖΑ, διαφορετικά η σημερινή τραγωδία μπορεί να μετατραπεί σε φάρσα. Απαιτεί μια Αριστερά με σαφή θέση για την Ε.Ε, με κινηματικό -εργατικό χαρακτήρα πέρα από τα όρια του κυβερνητισμού και με μια ξεκάθαρη θέση για τη ρήξη και την αποδέσμευση με την Ε.Ε και το ευρώ από την οπτική του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, της αντικαπιταλιστικής πάλης, της εργατικής εξουσίας και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

[Αναδημοσίευση]

Πάνος Γκαργκάνας

Το αντίδοτο σε μια νέα «αναζήτηση έντιμων συμβιβασμών» με τμήματα της αστικής τάξης που τάχα θα στηρίξουν την «παραγωγική ανασυγκρότηση» της χώρας, είναι να περάσει ο έλεγχος στα χέρια αυτών που παράγουν τον πλούτο, των ίδιων των εργατών.

Η αντίσταση στο νέο Μνημόνιο έχει ξεκινήσει, η εργατική τάξη που ψήφισε μαζικά ΟΧΙ δεν θα καθίσει με σταυρωμένα χέρια απέναντι στις νέες επιθέσεις και το έχει ήδη δείξει όχι μόνο στις κάλπες αλλά και με τις πρώτες απεργίες. Η πολιτική στήριξη που απαιτεί και που αξίζει όλος αυτός ο κόσμος της αντίστασης μπορεί και πρέπει να είναι αντίστοιχη με τα προχωρήματά του. Ο δρόμος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής είναι ο νέος μονόδρομος.

[Αναδημοσίευση]

Μαρκ Βασίλιεφ, Ναϊλ Γιουνούσοφ

Το όνομα του Μιρσαϊντ Χαϊνταργκάλιεβιτς Σουλτάν Γκαλίεφ – επικεφαλής του κεντρικού γραφείου των κομμουνιστικών οργανώσεων της Ανατολής το 1918 έως 1921, του Κεντρικού Μουσουλμανικού Επιτροπάτου ΝΑΡΚΟΜΝΑΤΣ της ΡΣΟΣΔ, προέδρου της κεντρικής Μουσουλμανικής Στρατιωτικής Επιτροπής που υπάγεται στο Λαϊκό Επιτροπάτο της ΡΣΟΣΔ, για μεγάλο διάστημα ήταν περισσότερο γνωστό στη Δύση, απ’ ότι στην ΕΣΣΔ και τη Ρωσία. Οι απόψεις του ανθρώπου αυτού, που οι δυτικοί ιστορικοί τον ονόμαζαν «μουσουλμάνο Τρότσκι», έγιναν προσιτές στον ντόπιο αναγνώστη μόνο στις αρχές του '90, όταν εκδόθηκαν στη Μόσχα τα υλικά της συνδιάσκεψης της ΚΕ του ΡΚΚ (μπ) που εξέταζε την υπόθεση του Σουλτάν – Γκαλίεφ το 1923.

Έ. Χ. Καρ

«Η Οκτωβριανή Επανάσταση και η αυτοδιάθεση των μουσουλμανικών λαών της Ασίας»

«Μουσουλμάνοι της Ρωσίας, τάταροι του Βόλγα και της Κριμαίας, κιργίσιοι και σάρτοι του Τουρκεστάν και της Σιβηρίας, τούρκοι καί τάταροι της Υπερκαυκασίας, τσετσένοι και όρεσείβιοι του Καυκάσου και όλοι εσείς που τα τζαμιά και οι ναοί σας έχουν καταστραφεί, που τα έθιμα σας και η πίστη σας έχουν ποδοπατηθεί από τους τσάρους και τους καταπιεστές της Ρωσίας. Η πίστη σας και τα έθιμα σας, οι εθνικοί σας και πολιτιστικοί σας θεσμοί από σήμερα θα είναι ελεύθεροι και απαραβίαστοι. Οργανώστε την εθνική σας ζωή με πλήρη ελευθερία. Έχετε το δικαίωμα. Να ξέρετε ότι τα δικαιώματα σας, όπως και τα δικαιώματα όλων των λαών της Ρωσίας, βρίσκονται κάτω από την προστασία της επανάστασης και των οργάνων της, των σοβιέτ των εργατών, στρατιωτών και αγροτών. Δώστε την υποστήριξη σας στην επανάσταση αυτή και την κυβέρνηση της»

Dave Crouch

Μπολσεβίκοι και Ισλάμ

Η ελευθερία της θρησκείας ήταν μια σημαντική πλευρά της εθνικής ελευθερίας για τις καταπιεσμένες εθνικότητες των πρώην Ρώσικων αποικιών. Η πολιτική των Μπολσεβίκων στόχευε στο να αποκαταστήσει τις εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες από τα εγκλήματα που είχε κάνει σε βάρος τους ο τσαρισμός. Αυτό δεν ήταν μόνο ζήτημα δικαιοσύνης και στοιχειώδους δημοκρατίας αλλά και απαραίτητη προϋπόθεση για να αναδειχθούν οι ταξικές διαφορές μεταξύ των Μουσουλμάνων. Η εθνική αυτονομία και ανεξαρτησία των μειονοτήτων από τη Ρωσία ήταν κομβική Σοβιετική πολιτική.

Joseph Daher

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν μιλάμε για τον ισλαμικό φονταμενταλισμό ή τον ισλαμισμό σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο, για να μην παρασυρθούμε από την επικρατούσα τάση της οριενταλιστής και ρατσιστικής ατμόσφαιρας εναντίον των μουσουλμανικών κοινοτήτων στην Ευρώπη. Πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια στον Οριενταλισμό και στον ρατσισμό και να δείξουμε ότι η Daesh [ISIS] δεν μπορεί να κατανοηθεί από την ανάγνωση του Κορανίου ή ανατρέχοντας στην ισλαμική ιστορία. Εάν προσπαθήσουμε να βρούμε τις αιτίες για την ISIS στη θρησκεία, δεν θα βγάλουμε κανένα νόημα. Πρόκειται για μια μορφή ουσιοκρατίας.