του Τάσου Αναστατσιάδη [Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Η Εποχή"].

Όπως το σημειώνει σε επικαιροποιημένη της έκθεση, την εβδομάδα αυτήν, η Greenpeace (Γαλλίας) «τρία χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου, τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα: η ΕΕ συνεχίζει να χρηματοδοτεί τον πόλεμο του Βλαντιμίρ Πούτιν αγοράζοντας ορυκτά καύσιμα, χημικά λιπάσματα και πετρέλαιο. Και η Γαλλία παίζει έναν κεντρικό ρόλο» –ενίοτε μάλιστα κρυβόμενη πίσω από τον Όρμπαν και τα βέτο του, ιδιαίτερα στα πυρηνικά!

Ο Φράνκι Χάνσεν (Frankie Hansen) ήταν ένας νεαρός Λουξεμβουργέζος της γενιάς που σπρώχτηκε στη δράση και στην ένοπλη αντίσταση από τον φασισμό και την κατοχή από τη ναζιστική Γερμανία. Η εξαιρετική ιστορία αυτού του νεαρού μαχητή της πρώιμης Αντίστασης, που συνελήφθη και βασανίστηκε από την Γκεστάπο ως απεργός κατά τη διάρκεια της γενικής απεργίας του Αυγούστου του 1942 κατά των δυνάμεων κατοχής, ξεκίνησε όταν φυλακίστηκε σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Χίντσερτ της Γερμανίας. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι στις φυλακές της ναζιστικής Γερμανίας και της κατεχόμενης Πολωνίας, εκτοπίστηκε και κλείστηκε για σχεδόν 2 χρόνια σε ένα στρατόπεδο των SS κοντά στο Λουμπλίν. Η επιστροφή του στην πατρίδα ξεκίνησε με μια απίστευτη απόδραση με τη στολή ενός Γερμανού υπαξιωματικού, τον οποίο είχε εξουδετερώσει με γυμνά χέρια κατά τη διάρκεια του χάους που δημιούργησε ο προελαύνων Κόκκινος Στρατός. [Αναδημοσίευση από contra-xreos]

Στηρίζουμε τη διεθνή πρωτοβουλία March to Gaza. Να ανοίξουν άμεσα όλες οι ανθρωπιστικές δίοδοι, ώστε να φτάσει βοήθεια, νερό, τρόφιμα, φάρμακα, υγειονομικό υλικό και ιατρικό προσωπικό στους Παλαιστίνιους! Να σταματήσει τώρα η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και κάθε στρατιωτική επιχείρηση του κράτους του Ισραήλ στη Γάζα. Να σταματήσουν τώρα οι πολεμικές επιχειρήσεις, να αποχωρήσουν τα Ισραηλινά στρατεύματα από τη Λωρίδα της Γάζας. Να διακοπεί κάθε οικονομική, πολιτική, στρατιωτική και άλλη συνεργασία με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, να παύσουν οριστικά οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, οι συνεργασίες ελληνικών-ισραηλινών πανεπιστημίων.  Να αναγνωριστεί άμεσα από το ελληνικό κράτος το κράτος της Παλαιστίνης, στη βάση της ομόφωνης απόφασης της βουλής το 2015.

του Τάσου Αναστασιάδη.

Υπάρχουν όμως και πραγματικές τριβές ανάμεσα σε Αμερικανούς και Ρώσους, κυρίως για το πώς να μοιράσουν τον ουκρανικό πλούτο -είναι η κλασική μοίρα των αποικιών, άλλωστε. Στις αρχές Μαΐου υπήρξε η υποτιθέμενη «συμφωνία» για την μόνιμη εκχώρηση στις ΗΠΑ ουκρανικού υπεδάφους (έναντι μιας φαντασιακής «πολιτικής ρητορικής» όπως το εξηγεί ο Vitalii Atanasov στο ρωσικό Posle). Όμως, στη συνέχεια, οι Αμερικανοί επίσης συζήτησαν και «προσφέρθηκαν» να αναλάβουν τη «λειτουργία» και να αποκτήσουν ακόμα και την «ιδιοκτησία»(sic) του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια (ανακοίνωση Λευκού Οίκου, 19/5/2025) . Βέβαια, το ίδιο φιλοδοξούν και οι Ρώσοι, επισήμως ήδη από το τέλος του 2023 (δική τους ανακοίνωση), και τώρα βάλθηκαν να επιταχύνουν τα έργα σύνδεσης του ουκρανικού σταθμού στο δικό τους δίκτυο, στα κατεχόμενα [New York Times 27/5/2025]

Στις 12 Ιούνη περισσότεροι από 1.500 ακτιβιστές και ακτιβίστριες από 32 χώρες και 5 ηπείρους θα βαδίσουμε μαζί από την αιγυπτιακή πόλη στη χερσόνησο του Σινά. Το αίτημά μας να ανοίξει επιτέλους το πέρασμα της Ράφα και να φτάσει η ανθρωπιστική βοήθεια που παραμένει εγκλωβισμένη στην αιγυπτιακή πλευρά για περίπου τρεις μήνες. Δύο και πλέον εκατομμύρια άνθρωποι, όσοι και όσες έχουν επιζήσει από τους συνεχείς βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών, λιμοκτονούν. Η συνεχιζόμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων έχει συγκεκριμένους ενόχους. Το κράτος του Ισραήλ και οι διεθνείς σύμμαχοί του.

Enzo Traverso

Το Ισραήλ γεννήθηκε κάτω από εξαιρετικές ιστορικές συνθήκες, με την απόφαση των Ηνωμένων Εθνών που αντανακλούσε ακόμη τη συμμαχία των νικητών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τη στιγμή που αυτή κατέρρεε εν μέσω της έναρξης του Ψυχρού Πολέμου. Μεγάλωσε όμως ως προέκταση της Δύσης στη Μέση Ανατολή, αποτελώντας από το 1967 μία από τις κρίσιμες γεωπολιτικές εκφράσεις της. Η εβραϊκή ιστορία (συμπεριλαμβανομένης της ιστορίας των Αράβων Εβραίων) ενσωματώθηκε στην ιδέα ενός «ιουδαιοχριστιανικού» δυτικού πολιτισμού, επακόλουθο του οποίου ήταν η αποικιοκρατία. Πρόκειται για την παράδοξη διαδικασία μέσω της οποίας μια ιστορικά αντισημιτική χριστιανική παράδοση αφομοίωσε μια κοσμική μορφή εβραϊκού μεσσιανισμού. Η Γάζα είναι μόνο το πιο πρόσφατο στάδιο αυτής της διαδικασίας.

Οι προσπάθειες που γίνονται ήδη από τη δυτική αριστερά, και ιδίως από ορισμένα συνδικάτα (ιδιαίτερα γαλλικά), είναι εξαιρετικές και πολύ χρήσιμες πολιτικά: μιλάω για τα κονβόι αλληλεγγύης, χάρη στα οποία οι Ουκρανοί εργαζόμενοι λαμβάνουν ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά και συναντούν ξένους συνδικαλιστές και μαθαίνουν στην πράξη την έννοια της λέξης «αλληλεγγύη». Οι επαφές αυτές είναι αναμφίβολα μία από τις λίγες θετικές πολιτικές συνέπειες αυτής της εισβολής, διότι πριν, δεν έβλεπε κανείς ιδιαίτερο λόγο να δημιουργήσει τέτοιες σχέσεις, ειδικά με τη δυτική πλευρά. Τώρα έχουμε την ευκαιρία να αναπληρώσουμε δεκαετίες απομόνωσης και να χτίσουμε γέφυρες, αντί να επαναλαμβάνουμε τη ρητορική της ακροδεξιάς για προστασία των συνόρων…

Elias και Gin Vola.

Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα από τις αμέτρητες πρωτοβουλίες στην εμπόλεμη Ουκρανία. Αποκαλύπτουν τη ζωτικότητα ενός πληθυσμού που, μέσω της αντίστασής του στην εισβολή του Πούτιν και στις πολιτικές της ουκρανικής ολιγαρχίας, αγωνίζεται συνεχώς για τα κοινωνικά και δημοκρατικά του δικαιώματα. Σε αυτούς, πάνω απ' όλα, προσφέρουμε την άνευ όρων αλληλεγγύη μας.

Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι δεν γνωρίζαμε. Παραμείναμε σιωπηλοί για πολύ καιρό. Για χάρη των ζωών των αθώων και της ασφάλειας όλων των ανθρώπων αυτής της χώρας, Παλαιστινίων και Εβραίων, για χάρη της επιστροφής των ομήρων, αν δεν καλέσουμε να σταματήσει αμέσως ο πόλεμος, η ιστορία δεν θα μας συγχωρήσει. Δεν θα συγχωρήσουμε τους εαυτούς μας. Είναι καθήκον μας να δράσουμε για να σταματήσει η σφαγή∙ είναι καθήκον μας να σώσουμε ζωές. Είναι καθήκον μας να σώσουμε ό,τι μπορεί ακόμα να σωθεί από το μέλλον αυτού του τόπου. Τα ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο Ισραήλ πρέπει να υψώσουν τη φωνή τους, να απευθυνθούν στους φοιτητές τους και στο ευρύ κοινό, να δουν ευθέως την πραγματικότητα και να πουν τα πράγματα με το όνομά τους – απερίγραπτες πράξεις που γίνονται στο όνομά μας, με τα ίδια μας τα χέρια, οι οποίες τελικά θα οδηγήσουν στην καταστροφή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο Ισραήλ και ολόκληρης της κοινωνίας εκ των έσω.

Soumaya Ghannoushi

Σε αυτό που αποκαλούν «Ημέρα της Ιερουσαλήμ», η Παλιά Πόλη δεν εξυμνείται, αλλά βεβηλώνεται. Η πορεία με την ισραηλινή σημαία, που διοργανώνεται κάθε χρόνο υπό το έμβλημα της εθνικιστικής υπερηφάνειας, έχει εκφυλιστεί σε ένα θέαμα αχαλίνωτου μίσους. Φέτος, κατρακύλησε σε νέα βάθη εξαχρείωσης. Όπως ανέφερε η Haaretz, Ισραηλινοί νέοι διαδήλωσαν μέσα στη μουσουλμανική συνοικία φωνάζοντας «Θάνατος στους Άραβες», «Ισοπεδώστε τη Γάζα» και «Δεν υπάρχει σχολείο στη Γάζα, δεν έχουν μείνει παιδιά». Οι διαδηλωτές κοπανούσαν τα κοντάρια από τις σημαίες πάνω σε αρχαίες πόρτες, έβριζαν τον Προφήτη Μουχάμμαντ και χλεύαζαν τη μνήμη της Παλαιστίνης. Δεν συνελήφθη ούτε ένα άτομο για υποκίνηση… Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς ότι πρόκειται για τη δράση κάποιων περιθωριακών, η πραγματικότητα είναι πιο ανησυχητική. Όπως παρατηρεί ο δημοσιογράφος της Haaretz, Νιρ Χασσόν, δεν είναι οι ρατσιστές οι περιθωριακοί, αλλά εκείνοι που αποφεύγουν να συνταχθούν μαζί τους.