Ελληνικός σιδηρόδρομος: Οργή και ντροπή για το προαναγγελθέν έγκλημα
Γιώργος Μουρμούρης
Σε κάθε τραγωδία λένε: «Δεν είναι τώρα η ώρα των ευθυνών».
Για την περίπτωση του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, οι ευθύνες έχουν έλθει εδώ και χρόνια. Γιατί όποιος ταξίδευε περιστασιακά έστω ή ξέρει λίγα μόνο πράγματα για το σιδηροδρομικό δίκτυο, γνωρίζει ότι το σιδηροδρομικό δίκτυο είναι σε άθλια κατάσταση μετά από χρόνια παραμέλησης και δραματικής υποχρηματοδότησης… [Αναδημοσίευση από αυτολεξεί]
Η Συνωμοσία των Ίσων και η γέννηση του Κομμουνισμού
Jean Léger
Ο Μπαμπέφ ήταν το πρώτο παράδειγμα ενός αγωνιστή που διατύπωσε μια συνεκτική σοσιαλιστική θεωρία, αγωνιζόμενος για μια «πληβειακή» σοσιαλιστική επανάσταση, κατά την άποψή του απαραίτητη για την αναδιοργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας στο σύνολό της. Αυτές οι απόπειρες για πρώτο κομμουνιστικό κόμμα και θεωρία έχουν μεγάλη σημασία για εμάς: μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε πώς αναπτύχθηκε η επαναστατική σκέψη. Επιπλέον, προσφέρουν την ευκαιρία για μια συγκεκριμένη ανάλυση της σχέσης μεταξύ του επαναστάτη αγωνιστή και της εργατικής τάξης σε μια δεδομένη ιστορική περίοδο.
Τα αίτια της συνταγματικής επανάστασης στο Ιράν (1905-1907)
Errand Abrahamian
Η μελέτη αυτή υποβάλλει σε έλεγχο τις μαρξιστικές και τις μη μαρξιστικές θεωρίες της επανάστασης, αξιολογώντας τη σχετική σημασία της ιδεολογικής καινοτομίας και των κοινωνιολογικών δυνάμεων στην ιρανική επανάσταση. Συγκρίνει το ρόλο των ριζοσπαστικών ιδεών με εκείνον των δυσαρεστημένων τάξεων· τον ρόλο των σύγχρονων εννοιών, πεποιθήσεων και συστημάτων αξιών με εκείνον των σύγχρονων κοινωνικοοικονομικών ομάδων· τον ρόλο των διανοουμένων –των φορέων των νέων ιδεών– με εκείνον των μεγάλων κοινωνικών συμφερόντων· και τον ρόλο των καινοτομιών στον τρόπο πνευματικής αντίληψης με εκείνον των διαταραχών στον τρόπο οικονομικής παραγωγής και διανομής.
Μια επανάσταση χωρίς δρόμους: Η παραγωγή πολιτικών δημόσιων χώρων κατά τη συνταγματική επανάσταση του Ιράν το 1905-06
Ashkan Rezvani-Naraghi
Το 1905-1906, η πρώτη επανάσταση στη σύγχρονη ιστορία του Ιράν άλλαξε τη δομή της εξουσίας στη χώρα. Το κίνημα αυτό, γνωστό ως Συνταγματική Επανάσταση, ήταν ένας πανεθνικός πολιτικός αγώνας για την εδραίωση του κράτους δικαίου και τον περιορισμό της εξουσίας της μοναρχίας των Χαζάρων (1796-1925). Η Συνταγματική Επανάσταση είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση του Κοινοβουλίου, το οποίο δέσμευσε την εξουσία της αυλής με τους συνταγματικούς νόμους. Αν και η επανάσταση αυτή αποτελεί ένα καλά μελετημένο θέμα στις ιρανικές σπουδές, η χωροταξία της απουσιάζει από τις έρευνες αυτές. Δεν υπάρχει ανάλυση των πολιτικών δημόσιων χώρων του λαού κατά τους μήνες της επανάστασης.
1907: Γενική Απεργία στο Ιράν
Alexa Ross
Κατά τη διάρκεια της αποσταθεροποίησης της Συνταγματικής Επανάστασης του 1907, οι Ιρανοί εργάτες ξεκίνησαν μια σειρά απεργιών για να επιτύχουν μεταρρυθμίσεις, ιδίως την αναδιανομή της γης, το δικαίωμα στην απεργία και το 8ωρο.
Ποιο είναι το μέλλον της Μιανμάρ; Αριστερές Προοπτικές
Robert Narai
Δύο χρόνια μετά την κατάληψη της εξουσίας με πραξικόπημα, η χούντα του Μιν Αούνγκ Χλάινγκ στη Μιανμάρ εξακολουθεί να είναι καθηλωμένη σε έναν εμφύλιο πόλεμο που δεν δείχνει σημάδια ύφεσης. Από τότε που ο στρατός κατέστειλε τις μαζικές απεργίες που εκδηλώθηκαν ενάντια στο πραξικόπημα, δεκάδες χιλιάδες οπλισμένοι νέοι, μικροκαλλιεργητές και εργάτες (δυνάμεις λαϊκής άμυνας), μαζί με τις ένοπλες εθνοτικές οργανώσεις συγκρούονται με τον Τατμαντό, τον στρατό της Μιανμάρ, σε τμήματα των πολιτειών Τσιν, Σαν, Κάρεν και Κατσίν, σε όλη την περιοχή Σαγκάινγκ και σε όλο το δέλτα του Ιραουάντι.
Ο κουήρ Τολστόι και ο αντιεξουσιαστικός αγώνας σήμερα
Javier Sethness-Castro
Παρά το γεγονός ότι στα τέλη της ζωής του διακήρυξε απόψεις ιδιαίτερα αρνητικές για το φύλο, ασκητικές και πουριτανικές, η διονυσιακή αντίληψη για τις ερωτικές διαστάσεις του αντιεξουσιαστικού αγώνα και της κοινωνικής επανάστασης διαπερνά το έργο του Τολστόι. Το όραμά του προοιωνίζει έτσι την αντίληψη της Μπελ Χουκς για τον «αναρχισμό του έρωτα», σύμφωνα με την οποία η αμοιβαία έλξη και η προσκόλληση υπονομεύουν την κοινωνική κυριαρχία, ενώ συμμερίζεται πολλές με τις αρχαίες κλασικές ελληνικές αντιλήψεις που συνδέουν την καλλιέργεια δεσμών του ίδιου φύλου με την αντίσταση στην τυραννία.
Η ιρανική ταινία «Σιωπηλή πόλη»: Η απελπισμένη αναζήτηση μιας μητέρας για το γιο της
Davide Abbatescianni
Με δυνατές ερμηνείες και μινιμαλιστικό σκηνικό, η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του Ιρανού σεναριογράφου και σκηνοθέτη Ahmad Bahrami σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας χαμένης γυναίκας, ξεδιπλώνοντας ένα ολόκληρο σύμπαν απελπισίας και παραίτησης.
Εκτελεστικό Γραφείο της 4ης Διεθνούς: Για το δικαίωμα των Ουκρανών να αποφασίζουν το μέλλον τους!
Η μόνη βιώσιμη λύση απέναντι σε αυτό τον πόλεμο μπορεί να προέλθει μέσα από: Τον τερματισμό των βομβαρδισμών των άμαχων πληθυσμών και των υποδομών της ενέργειας. Την πλήρη απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων. Κάθε διαπραγμάτευση να είναι δημόσια, μπροστά στον ουκρανικό λαό. Το δικαίωμα του ουκρανικού λαού να καθορίσει ο ίδιος το μέλλον του, σύμφωνα με τα δικά του συμφέροντα και με σεβασμό προς όλες τις μειονότητες. Το δικαίωμά του να καθορίσει αυτό το μέλλον ανεξάρτητα από τα συμφέροντα της ολιγαρχίας ή του τωρινού νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού καθεστώτος, από τους όρους του ΔΝΤ και της ΕΕ, με πλήρη διαγραφή όλων των χρεών του…
Ποια ειρήνη για την Ουκρανία; του Γιώργου Μητραλιά
Ποιος θα μπορούσε να προβλέψει, στις 24 ή 25 Φεβρουαρίου 2022, ότι ένα χρόνο αργότερα οι Ουκρανοί θα γίνονταν αντικείμενο πολυάριθμων προτάσεων ειρήνης και κατάπαυσης του πυρός από εχθρούς αλλά και από φίλους; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη: πρακτικά κανείς, γιατί όλοι, εχθροί αλλά και φίλοι, δεν πίστευαν ότι ένα χρόνο αργότερα θα υπήρχε πάντα μια ανεξάρτητη χώρα με το όνομα Ουκρανία και ότι θα ήταν σε θέση να διαπραγματευτεί σοβαρά οτιδήποτε με την πανίσχυρη Ρωσική Ομοσπονδία. Με λίγα λόγια, αν σήμερα γίνεται λόγος για ειρήνη, αυτό οφείλεται στην ηρωική και εντελώς "απρόβλεπτη" αντίσταση του ουκρανικού λαού απέναντι στην επίθεση του μεγαλορώσικου ιμπεριαλισμού.
Για την Αντεπανάσταση στο Ιράκ
Ansar Jasim
Jamal Al-Sayigh
Salam Al-Akhdar
Βλέπουμε την επανάσταση ως μια επαναστατική διαδικασία, μια διαδικασία που συνεχίζεται. Βρισκόμαστε τώρα στο στάδιο της προετοιμασίας, πρέπει να ωριμάσουμε θεωρητικά, πολιτικά και οργανωτικά. Αφιερώνουμε χρόνο για να θέσουμε πολλά ερωτήματα, να διαβάσουμε, να συζητήσουμε, να εκπαιδευτούμε. Τη στιγμή της επερχόμενης ιντιφάντα, και κατά τη γνώμη μου, θα έρθει σίγουρα, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι από όλες τις απόψεις για αυτή την πρόκληση. Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την αντεπανάσταση, πρέπει να κατευθύνουμε αυτή την ιντιφάντα προς τη σωστή κατεύθυνση.