Της  Zuleika Matamoros

Ο πληθυσμός δεν εμπιστεύεται το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο, ένα όργανο που τελεί υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης. Η σκιά της απάτης της 28ης Ιουλίου εξακολουθεί να πλανάται πάνω από τη συλλογική φαντασία. Αλλά το πιο σοβαρό είναι ότι ολόκληρα τμήματα της κοινωνίας εμποδίστηκαν να συμμετάσχουν πολιτικά: τα αριστερά και κεντρώα κόμματα τέθηκαν εκτός νόμου, οι ηγεσίες τους καταργήθηκαν, οι υποψήφιοί τους αποκλείσθηκαν.

James Markin

Στις αρχές Μαΐου, ένας μικρός αριθμός μελών της λευκής εθνικής μειονότητας που μιλάει αφρικάανς εγκατέλειψε τη Νότια Αφρική. Σύμφωνα με το νοτιοαφρικανικό πρακτορείο News 24, η αναχώρησή τους από το Διεθνές Αεροδρόμιο Oliver Tambo ήταν σιωπηλή, «χωρίς φανφάρες». Η αναχώρηση αυτής της μικρής ομάδας προκάλεσε την ειρωνεία και τον χλευασμό των «Αμερικάνερς» στην πατρίδα τους, τη Νότια Αφρική, και τη γενική σύγχυση και οργή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Τραμπ κράτησε το θέμα στην κορυφή της επικαιρότητας με την επιμονή του ότι οι Αφρικάνερς αντιμετωπίζουν γενοκτονία στη Νότια Αφρική. Στις 21 Μαΐου, κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης στον Λευκό Οίκο, έφερε αντιμέτωπο τον πρόεδρο της Νότιας Αφρικής Σιρίλ Ραμαφόσα με φωτογραφίες και ένα βίντεο που υποτίθεται ότι έδειχναν ότι γίνεται γενοκτονία. Ο Ραμαφόσα απέρριψε τα «αποδεικτικά στοιχεία».

Gilbert Achcar

Μετά την επίσκεψη του Ντόναλντ Τραμπ στις αραβικές χώρες του Κόλπου, υπήρξαν πολλά σχόλια σχετικά με μια ριζική αλλαγή που φέρεται να εισήγαγε ο νέος πλέον πρόεδρος στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ιδίως προς την αραβική περιοχή. Τα σχόλια βασίστηκαν στις δηλώσεις του Τραμπ κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ιδίως στον έπαινό του για αυτό που περιέγραψε ως αξιοσημείωτες επιτυχίες των καθεστώτων του Κόλπου που εξάγουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο, και στον υπαινιγμό του ότι η κύρια πηγή του πλούτου τους είναι η ικανότητά τους στη διαχείριση των υποθέσεων. Συνόδευσε τον έπαινό του με τον επανειλημμένο ισχυρισμό του ότι έχει εφαρμόσει μια ριζική αλλαγή στην εξωτερική πολιτική της Ουάσινγκτον, έτσι ώστε η Αμερική να μην κάνει πλέον μαθήματα δημοκρατίας σε άλλα κράτη ή να προσπαθεί να ανοικοδομήσει κάποια από αυτά σε δημοκρατικές βάσεις, αναφερόμενος στις αποτυχίες των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Η επικράτηση του Ράμα, η συντριβή του Μπερίσα, η ελληνική μειονότητα και ο ρόλος της Ακροδεξιάς. Όπως είναι γνωστό, οι εκλογές στην Αλβανία έκλεισαν με τον θρίαμβο του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Ράμα και τη συντριπτική ήττα της συμμαχίας του Μπερίσα. Αν και ήταν αναμενόμενη η επικράτηση του Ράμα, το εύρος της νίκης του ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη. Τα αποτελέσματα των εκλογών στην Αλβανία στις 11 Μαΐου 2025, σύμφωνα με τους αναλυτές και τους παρατηρητές από την ΕΕ και τον ΟΑΣΑ, οφείλονται σε πολλούς παράγοντες και παθογένειες του πολιτικού συστήματος.

Δύο χρόνια έχουν περάσει από τότε που ξέσπασε ο πόλεμος στο Σουδάν μεταξύ των δύο πλευρών του στρατιωτικού καθεστώτος που κληρονόμησε η χώρα από τον διαβόητο Ομάρ αλ Μπασίρ. Ενώ η κατάσταση στο Σουδάν δεν λαμβάνει ούτε το ένα δέκατο της παγκόσμιας προσοχής των μέσων ενημέρωσης που λαμβάνει ο συνεχιζόμενος σιωνιστικός γενοκτονικός πόλεμος στη Γάζα, η κλίμακα της ανθρώπινης καταστροφής εκεί είναι εξίσου τρομακτική. Ο αριθμός των θανάτων που προκλήθηκαν άμεσα από τον πόλεμο μεταξύ των στρατών εκτιμάται σε πάνω από 150.000, ενώ ο αριθμός των εκτοπισμένων ανέρχεται σε περίπου 13 εκατομμύρια και ο αριθμός των ανθρώπων που απειλούνται με σοβαρή πείνα σε 44 εκατομμύρια -αριθμός ρεκόρ που καθιστά τον πόλεμο στο Σουδάν τη σοβαρότερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο σήμερα.

Οι εικόνες των παιδιών της Γάζας, που τα περισσότερα δυτικά ΜΜΕ αρνούνται να δείξουν, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία: θυμίζουν εκείνες των ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης που κινηματογράφησαν σκηνοθέτες όπως ο Τζον Φορντ, ο Σάμιουελ Φούλερ και ο Τζορτζ Στίβενς αμέσως μετά την απελευθέρωσή τους από τον αμερικανικό στρατό: ζωντανοί σκελετοί, με το δέρμα κολλημένο στα οστά και τα μάτια βαθιά μέσα στις κόγχες, με το βλέμμα τους απόμακρο και θολωμένο! Είναι λοιπόν προφανές ότι η σημερινή χρήση του λιμού από το κράτος του Ισραήλ ως όπλο πολέμου εναντίον του πληθυσμού της Γάζας μοιάζει σαν δύο σταγόνες νερό με το «Hungerplan” (Σχέδιο Λιμού) που εφάρμοσαν οι Ναζί…

Jonathan Neale

Αυτό που οι Βιετναμέζοι αποκαλούν Αμερικανικό Πόλεμο διήρκεσε από το 1960 έως το 1975. Πριν από αυτόν ήταν ο Γαλλικός Πόλεμος, από το 1945 έως το 1954. Το Βιετνάμ ήταν γαλλική αποικία από τον δέκατο ένατο αιώνα. Κατά τη διάρκεια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ιαπωνία κατέλαβε το Βιετνάμ. Στο τέλος του πολέμου, ο ιαπωνικός στρατός προκάλεσε λιμό στο βόρειο Βιετνάμ αποσπώντας τρόφιμα για να βοηθήσει την πολεμική του προσπάθεια. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν από την πείνα εκείνη τη χρονιά. Μερικές μικρές ομάδες κομμουνιστών ανταρτών, οι Βιετ Μινχ, είχαν κρυφτεί στα δάση. Καθώς άρχισε ο λιμός, κινήθηκαν προς τη βόρεια πόλη του Ανόι και καθοδήγησαν τον κόσμο σε επιθέσεις στα σιλό σιτηρών. Δεν μπόρεσαν να σταματήσουν τον λιμό. Αλλά οι Βιετ Μινχ έγιναν οι ηγέτες μιας εθνικής εξέγερσης κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας που επέστρεψε.

Την απάντηση – όχι ολόκληρη- μας τι δίνει η “Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων το τέλος του Β' παγκόσμιου πολέμου και την αντιφασιστική νίκη των λαών”  Ριζοσπάστης Σαββατοκύριακου 10 – 11 Μάη 2025. Αφού βέβαια κάνουμε μια διαφορετική ανάγνωση, ίσως επιλεκτική θα λέγαμε. Για να γίνει αυτό θα χρειαστεί αγαπητέ αναγνώστη να παραθέσουμε εκτενή αποσπάσματα. Οι διαπιστώσεις της διακήρυξης είναι πάρα πολύ σημαντικές, επειδή προέρχονται από το ιστορικό κόμμα της εργατικής τάξης, που είχε σημαντική συμμετοχή στο τραγικό, για το εργατικό και λαϊκό κίνημα, αποτέλεσμα.

Pierre Rousset

Το άρθρο αυτό επιχειρεί να κάνει έναν απολογισμό της πρόσφατης «θερμής» κρίσης μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν για το Κασμίρ. Πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλοί παράγοντες. Τα πρόσφατα γεγονότα αποτελούν αναμφίβολα μέρος μιας μακράς ιστορίας στρατιωτικών εντάσεων και πολέμων που χρονολογούνται από την καταστροφική διχοτόμηση που επιβλήθηκε στην υποήπειρο από τον βρετανικό ιμπεριαλισμό το 1947. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, βαθιές αλλαγές έχουν επηρεάσει τις ενδιαφερόμενες χώρες, καθώς και το γεωπολιτικό περιβάλλον, την περιφερειακή διαχείριση των υδάτινων πόρων και τα όπλα που χρησιμοποιούνται. Επομένως, δεν μπορούμε να υποθέσουμε ότι η ιστορία απλώς θα επαναληφθεί σχεδόν πανομοιότυπα. Αυτό είναι ίσως το κύριο ερώτημα που έχουμε μπροστά μας: τι είναι καινούργιο; Η απάντηση, φυσικά, βρίσκεται πρωτίστως στις αριστερές οργανώσεις της περιοχής. Θα περιοριστώ στο να καταθέσω ορισμένα στοιχεία ανάλυσης ή υποθέσεις προς συζήτηση και κριτική, ακόμη και αν χρειαστεί να αναθεωρήσω αργότερα το κείμενό μου.

Jewish Voice for Peace

Για τρεις μήνες, η ισραηλινή κυβέρνηση μπλόκαρε κάθε βοήθεια προς τη Γάζα, οδηγώντας σε λιμοκτονία τους πάνω από δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιους που ήταν παγιδευμένοι εκεί. Τώρα, πραγματοποιούν μια άγρια αεροπορική επίθεση και μια χερσαία εισβολή πλήρους κλίμακας που έχει σκοτώσει εκατοντάδες και έχει εκτοπίσει δεκάδες χιλιάδες μέσα σε λίγες μέρες. Οι ακροδεξιοί ηγέτες του Ισραήλ, θρασύτατοι όπως πάντα, έχουν καταστήσει τις γενοκτονικές τους προθέσεις απολύτως σαφείς. Έχουν αναγνωρίσει ανοιχτά ότι η μαζική πείνα και η παγκόσμια κατακραυγή που έχει προκαλέσει, εμποδίζουν την προσπάθειά τους να πάρουν τον έλεγχο ολόκληρης της Γάζας. Όταν επιτράπηκε η είσοδος ελάχιστης βοήθειας, ο Νετανιάχου παραδέχτηκε ότι αυτό έγινε μόνο για τα προσχήματα, υποσχόμενος ότι ο ισραηλινός στρατός θα έπαιρνε τον έλεγχο ολόκληρης της περιοχής. Ο ακροδεξιός υπουργός Οικονομικών του Ισραήλ Μπεζαλέλ Σμότριτς το έθεσε πιο ωμά: «Όπως ισοπεδώσαμε τη Ράφα, θα ισοπεδώσουμε όλη τη Γάζα». Η σκληρή αλήθεια είναι ότι αυτή είναι η τελική λύση του Ισραήλ για τους Παλαιστίνιους στη Γάζα.