Balasingham Skanthakumar

Η συμμαχία της Εθνικής Λαϊκής Δύναμης (NPP) κέρδισε μια σαρωτική νίκη στις γενικές εκλογές της Σρι Λάνκα στις 14 Νοεμβρίου, σχεδόν δύο μήνες μετά την επικράτηση του υποψηφίου της NPP Ανούρα Κουμάρα Ντισαναγιάκε, γνωστού ως AKD, στις προεδρικές εκλογές. Το NPP πήρε σχεδόν το 62% των ψήφων και κέρδισε 159 έδρες από τις 225, διαψεύδοντας τις προβλέψεις των αναλυτών ότι θα υπήρχε ένα κοινοβούλιο χωρίς πλειοψηφία ή το πολύ μια οριακή πλειοψηφία του NPP. Στις προηγούμενες εκλογές, πριν από τέσσερα χρόνια, η συμμαχία κέρδισε μόλις τρεις έδρες με ποσοστό μικρότερο του 4% των ψήφων. Ακόμη και σε μια εποχή έντονης πολιτικής αστάθειας σε όλο τον κόσμο, μπορεί να υπάρχουν ελάχιστα ή και κανένα προηγούμενο για μια τόσο θεαματική ανατροπή. Τι θα κάνει (ή τι θα επιχειρήσει να κάνει) η νέα κυβέρνηση με αυτή την εντυπωσιακή εντολή;

Paul Martial

Οι εκλογές στη Μποτσουάνα, μια χώρα της νότιας Αφρικής με 2,6 εκατομμύρια κατοίκους που βρίσκεται πάνω από τη Νότια Αφρική, πραγματοποιήθηκαν στις 30 Οκτωβρίου. Απροσδόκητα, η αριστερή αντιπολίτευση κέρδισε μια συντριπτική νίκη, επιβάλλοντας μια κυβερνητική αλλαγή που δεν έχει ξανασυμβεί από την ανεξαρτησία της χώρας το 1966. Η εκλογική νίκη της αριστεράς δημιούργησε ελπίδες για ρήξη με τις πολιτικές ανισότητας που επικράτησαν από την ανεξαρτησία. Περισσότερο από μια ήττα, ήταν μια συντριβή. Η Ομπρέλα για τη Δημοκρατική Αλλαγή κέρδισε 36 έδρες και απέκτησε την απόλυτη πλειοψηφία, με τον ηγέτη της Ντούμα Μπόκο να γίνεται πρόεδρος. Το Δημοκρατικό Κόμμα της Μποτσουάνα, το πρώην κυβερνών κόμμα, περιορίστηκε σε τέσσερις βουλευτές... Για τη Μποτσουάνα, πρόκειται για ένα ιστορικό γεγονός που δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από τη φθορά της εξουσίας.

Υπάρχει μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι μια νίκη για την υπόθεση των Παλαιστινίων θα ήταν μια νίκη για ολόκληρη την Αριστερά - για ολόκληρο το προοδευτικό στρατόπεδο που αντιτίθεται στην καταστροφική ορμή του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και την άνοδο των φασιστικών κινημάτων, που είναι τα δύο κυρίαρχα πολιτικά σχέδια που απειλούν σήμερα τις λαϊκές και εργατικές τάξεις. Η αποδυνάμωση των δυτικών κυρίαρχων τάξεων αποδυναμώνει το ισραηλινό απαρτχάιντ και το αντίστροφο. Ο αγώνας για την Παλαιστίνη, σημαντικός από μόνος του, είναι επίσης ένας τρόπος για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα όλων όσων αμφισβητούν αυτό το ανισότιμο, αυταρχικό παγκόσμιο σύστημα.

Η λεγόμενη προπαγάνδα «χωρίς παιδιά» (Childfree: ο όρος αναφέρεται στην επιλογή να μην κάνεις παιδιά), είναι πλέον παράνομη στη Ρωσία. Στις 17 Οκτωβρίου 2024, η Κρατική Δούμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας επικύρωσε την προτεινόμενη νομοθεσία για την απαγόρευση της «προπαγάνδας χωρίς παιδιά» ομόφωνα, με 388 ψήφους υπέρ του νομοσχεδίου, καμία κατά και καμία αποχή. Ο νέος νόμος προβλέπει αυστηρές κυρώσεις (που κυμαίνονται από περίπου 5.000 έως σχεδόν 50.000 ευρώ)….Γιατί οι ρωσικές αρχές περιορίζουν σταδιακά τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών; Ποια μέτρα λαμβάνονται στο πλαίσιο του πολέμου στην Ουκρανία; Η ακτιβίστρια Άννα Σαλαμόβα γράφει για την αναπαραγωγική πίεση που ασκείται στις Ρωσίδες.

Ποιες αντιδράσεις για την επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο; Για τις ευρωπαϊκές αστικές τάξεις και τα κόμματά τους, η απάντηση θα έπρεπε να είναι και ήταν θετική, ακόμα και ενθουσιώδης. Γιατί; Μα, εξαιτίας της ξεκάθαρα εκφρασμένης πρόθεσης του Τραμπ να εφαρμόσει αντιδραστικές, αντισυνδικαλιστικές, αντεργατικές, αντικοινωνικές και φιλοκαπιταλιστικές πολιτικές που οι Ευρωπαίοι δεξιοί θα ήθελαν να εφαρμόσουν και στις χώρες τους, για να «ειρηνεύσουν» τις δικές τους κοινωνίες για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αδιάψευστη απόδειξη αυτής της καπιταλιστικής ευφορίας; Tα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια πανηγύριζαν την επομένη της εκλογικής νίκης του Τραμπ...

Gilbert Achcar

Θα μπορούσε η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου να είναι μια νέα «θεϊκή νίκη»; Έτσι χαρακτήρισε η Χεζμπολλάχ τη συμφωνία που τερμάτισε την ισραηλινή επίθεση στον Λίβανο το 2006. Στη συνέχεια, το κόμμα ανάρτησε τη φράση αυτή σε τεράστιες διαφημιστικές αφίσες με τη φωτογραφία του γενικού γραμματέα του, Χασάν Νασράλλα, κάνοντας ένα ξεκάθαρο λογοπαίγνιο, καθώς το σύνθημα θα μπορούσε να διαβαστεί τόσο ως νίκη που αποδίδεται στον Θεό όσο και ως νίκη υπό την ηγεσία του Νασράλλα, το όνομα του οποίου στα αραβικά σημαίνει «νίκη του Θεού».

Δύο ιστορικά στελέχη του NPA, ο Ολιβιέ Μπεζανσενό και ο Κομ Πιερρόν, απαντούν σε ερωτήσεις του elaliberta.gr για την πολιτική κατάσταση στη Γαλλία την συγκρότηση του Νέου Λαϊκού Μετώπου και τις προοπτικές του, αλλά και για το χαρακτήρα και τις προοπτικές της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς στη Γαλλία. Στη σημερινή περίοδο που χαρακτηρίζεται από πολιτική αστάθεια και επιθέσεις στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των εργαζομένων (απολύσεις σε Michelin, Arcelor κλπ) τα μέλη του NPA-l'Anticapitaliste δίνουν κάθε μέρα μάχες για αλληλεγγύη και ενωτικούς αγώνες.

Το ότι «δεν μοιάζεις για Αλβανίδα» ήταν ένα συνηθισμένο σχόλιο για πολλούς Αλβανούς και Αλβανίδες. Όμως δεν είχες πάντα την πολυτέλεια στην ώρα εργασίας να απαντήσεις ή, ακόμα καλύτερα, να ανοίξεις μια κουβέντα για να μπορέσουν να κατανοήσουν γιατί δε μάς άρεσαν τέτοιου είδους «κομπλιμέντα», κάτι που τους παραξένευε κιόλας! Αυτό το λέω, γιατί πάντα από θέση αρχής προσπαθώ να συζητήσω με έναν άνθρωπο χωρίς να του βάλω εξαρχής την ταμπέλα του «ρατσιστή ή του φασίστα», παρά το ότι για πολλούς φίλους είναι ριψοκίνδυνο να ανοίξεις κουβέντα.

Από τις πρώτες συζητήσεις στη Δύση για την ανάπτυξη πυραυλικών συστημάτων στην Πολωνία και τη Ρουμανία, το Κρεμλίνο επέμενε ότι οι Αμερικανοί θα τοποθετούσαν εκεί αναπόφευκτα πυραύλους Tomahawk. Οι πύραυλοι αυτοί, υποστήριζαν, θα μπορούσαν να εκτοξευθούν από τις ίδιες εγκαταστάσεις με άλλα πυραυλικά συστήματα, με στόχο τη Ρωσία. Την παραμονή της εισβολής στην Ουκρανία, οι Αμερικανοί προσέφεραν στη Ρωσία την ευκαιρία να επιθεωρήσει τις βάσεις τους στην Πολωνία και τη Ρουμανία (με αντάλλαγμα την επιθεώρηση της ρωσικής βάσης στο Καλίνινγκραντ) για να εξακριβώσουν ότι δεν υπήρχαν Tomahawk. Αντ' αυτού, η στρατηγική απόφαση του Κρεμλίνου ήταν να ξεκινήσει τον πόλεμο.

Πολύ λίγο, πολύ αργά. Να τι χαρακτηρίζει εδώ και πάνω από δύο χρόνια την πολύ επικριμένη στρατιωτική βοήθεια των δυτικών δυνάμεων στην Ουκρανία. Αυτή η ένοχη αυτοσυγκράτηση ευθύνεται για τους θανάτους χιλιάδων Ουκρανών τόσο στην πρώτη γραμμή του μετώπου όσο και μεταξύ του άμαχου πληθυσμού. Αυτή η «βαθμονομημένη» πολιτική, για να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση ενός πρώην στρατηγού του ΝΑΤΟ, υπακούει σε μια απεχθή αρχή: «Βοηθάμε για να αντισταθείτε, αλλά όχι για να απελευθερωθείτε! ». Οι Δυτικοί θεωρούν ότι μια ουκρανική νίκη θα οδηγούσε αναπόφευκτα στην πτώση του Πούτιν, η οποία θα προκαλούσε χάος στην περιοχή.