Στην τρίτη επέτειο της πλήρους εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό την κυβέρνηση Τραμπ προωθούν τώρα τις διαπραγματεύσεις για μια «ειρηνική» διευθέτηση. Το Δίκτυο Αλληλεγγύης στην Ουκρανία-ΗΠΑ (USN) αντιτίθεται σε κάθε προσπάθεια επιβολής ενός διακανονισμού που δεν είναι αποδεκτός από τον ουκρανικό λαό. Οποιοσδήποτε έχει έστω και λίγη ανθρωπιά θέλει να τελειώσει αυτός ο πόλεμος το συντομότερο δυνατό, αλλά είναι ηθικά απαράδεκτο για τους ξένους να απαιτούν από την Ουκρανία να παραδοθεί. Το USN συνεχίζει να υποστηρίζει το δικαίωμα του Ουκρανικού λαού στην αυτοδιάθεση και στο να αποφασίσει ο ίδιος ποιοι είναι οι αποδεκτοί όροι για μια ειρηνευτική συμφωνία.

Οι ιστορίες ότι ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι ένας μετρίως επιτυχημένος κωμικός, ότι δεν έχει καμία υποστήριξη στο εσωτερικό της χώρας, ότι ο χρόνος τελειώνει, ότι η Ουκρανία υπάρχει μόνο χάρη στην αμερικανική βοήθεια, και το πιο σημαντικό - ότι η Ουκρανία δεν έπρεπε ποτέ να ξεκινήσει τον πόλεμο (συγκρίνετε με το αφήγημα της ρωσικής προπαγάνδας «η Ρωσία δεν ξεκινάει πολέμους»), ότι θα έπρεπε να είχαμε διαπραγματευτεί από την αρχή αντί να πολεμήσουμε, και ότι η Ουκρανία φταίει για όλα - τα άκουσα όλα αυτά πολύ πριν τα εκφράσει ο Ντόναλντ Τραμπ. Αυτά ήταν πράγματα που μου είπαν Ρώσοι ανακριτές και τοπικοί τους συνεργάτες φρουροί όταν ήμουν αιχμάλωτος των Ρώσων…

Του Oleg Vernik, Επικεφαλής της Ανεξάρτητης Συνδικαλιστικής Ένωσης της Ουκρανίας, 

«Zakhist Pratsi-Ουκρανική Σοσιαλιστική Ένωση»

Στις 12 Φεβρουαρίου 2025, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, δημοσίευσε στο Truth Social τον διάλογό του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Δήλωσε ότι είχε μια «μακρά και παραγωγική τηλεφωνική συνομιλία με τον Πούτιν» και εξέφρασε την επιθυμία του να συνεχιστεί το κοινό έργο των ΗΠΑ και της Ρωσίας, καθώς «ωφελεί και τις δύο χώρες». Έτσι, οι δύο χώρες συμφώνησαν να ξεκινήσουν χωριστά και πίσω από την πλάτη της Ουκρανίας ενδοϊμπεριαλιστικές διαπραγματεύσεις.

Στις 24 Φεβρουαρίου συμπληρώνονται τρία χρόνια από τη μεγάλης κλίμακας εισβολή και κατοχή της Ουκρανικής επικράτειας. Ήταν τρία χρόνια συνεχών βομβαρδισμών, καταστροφής πολλών πόλεων, βασανιστηρίων και συνοπτικών εκτελέσεων Ουκρανών μαχητών που αιχμαλωτίστηκαν και φυλακίστηκαν από τα ρωσικά στρατεύματα. Δεκάδες χιλιάδες άμαχοι έχασαν τη ζωή τους και σχεδόν 100.000 παιδιά απήχθησαν και μεταφέρθηκαν με τη βία στη Ρωσία για «επανεκπαίδευση»… Αυτή η καταστροφή παραπέμπει σε εκείνη που εκτυλίσσεται επίσης στη σιωνιστική γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα. Οι λαοί του κόσμου δεν πρέπει να ξεχάσουν αυτά τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και να απαιτήσουν την τιμωρία εγκληματιών πολέμου όπως ο Πούτιν και ο Νετανιάχου!

του Michael Karadjis

Αυτός είναι ο πρώτος από μια σειρά γνωστών ισχυρισμών που έχουν διαδοθεί για την κατάσταση στην Ουκρανία από το 2014, οι οποίοι είναι όλοι τους απόλυτοι μύθοι… Δεν υπήρξε κανένα «πραξικόπημα» στην Ουκρανία το 2014, με εξαίρεση την Κριμαία, το Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ. Όταν εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανοί διαδήλωσαν στους δρόμους σε μια διαρκή κινητοποίηση για πολλούς μήνες από τον Νοέμβριο του 2013 έως τον Φεβρουάριο του 2014 - εναντίον του υπερ-διαφθαρμένου κυβερνήτη, Βίκτορ Γιανουκόβιτς - αυτό δεν είναι ο συμβατικός ορισμός του «πραξικοπήματος», ο οποίος συνήθως αναφέρεται σε μια συνωμοτική ενέργεια μιας μικρής αλλά ισχυρής ομάδας … που πραγματοποιεί μια γρήγορη και βίαιη ανατροπή μιας κυβέρνησης.

Τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κύριο Φάμελο, επισκέφτηκε αντιπροσωπεία του διοικητικού συμβουλίου της ΟΤΟΕ (Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλλήλων..) για να του εκθέσει τα προβλήματα των εργαζομένων…Ο πρόεδρος τους καθησύχασε λέγοντάς τους ότι το ζήτημα των τραπεζών είναι ένα από τα πρώτα θέματα στην ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ, τους θύμισε ότι το κόμμα είχε καταγγείλει στη βουλή το απαράδεκτο καθεστώς των ποικιλόμορφων και υψηλών προμηθειών, κάτι που όπως ισχυρίστηκε ανάγκασε την κυβέρνηση της ΝΔ να περικόψει κάποιες απ' αυτές, με ελάχιστη ζημιά για τις τράπεζες όταν τα κέρδη τους για τα ελληνικά δεδομένα έφτασαν στο εξωφρενικό ποσό των 4 δις ευρώ και ζήτησε την ανάγκη να υπάρξει ένας υγιής  ανταγωνισμός

Το elaliberta.gr συμμετέχει στο κάλεσμα αλληλεγγύης στον Joseph Daher, ο οποίος αντιμετωπίζει την απόλυση από τη δουλειά του λόγω του ακτιβισμού του για την Παλαιστίνη. Δηλώνουμε πλήρη αλληλεγγύη σε όλους όσοι αντιμετωπίζουν καταστολή για τη στάση που τηρούν με βάση τις αρχές τους ενάντια στη γενοκτονία στη Γάζα και για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Yπογράψτε την έκκληση εδώ: https://framaforms.org/solidarite-avec-pr-joseph-daher-unil-1738941972

του Γιώργου Μητραλιά

Friedenskanzler, δηλαδή «καγκελάριος της ειρήνης». Αν σας λέγαμε ότι έτσι αποκαλούσαν τον… Χίτλερ πριν αυτός ξεκινήσει τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν θα πιστεύατε στ' αυτιά σας. Και όμως είναι αλήθεια, γιατί η εικόνα του «ειρηνιστή» Χίτλερ καλλιεργήθηκε όχι μόνο από τους δικούς του, αλλά και από όλους εκείνους τους Ευρωπαίους -και ήταν η πλειοψηφία- που τους βόλευε να παίρνουν τοις μετρητοίς τις δηλώσεις πίστης του υπέρ της ειρήνης, γιατί πίστευαν ότι, σε τελική ανάλυση, «ο Χίτλερ ήταν καλύτερος από τους κομμουνιστές ή το Λαϊκό Μέτωπο».

LCR-SAP

Την Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2025, 100.000 άνθρωποι διαδήλωσαν στους δρόμους των Βρυξελλών ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του κοινού συνδικαλιστικού μετώπου: μια πληθώρα από διάφορους χώρους (συνδικάτα, φεμινίστριες, αντιφασίστες, μεταξύ πολλών άλλων) κινητοποιήθηκαν ενάντια στις ολομέτωπες επιθέσεις της νέας ομοσπονδιακής κυβέρνησης, του «συνασπισμού της Αριζόνας», που βρίσκεται στην εξουσία στο Βέλγιο από τις αρχές Φεβρουαρίου. Αυτή η αξιοσημείωτη συμμετοχή αντιπροσωπεύει μια πραγματική επιτάχυνση της κοινωνικής έντασης.

Η οικοδόμηση μιας δημοκρατικής κοινωνίας πρέπει να βασίζεται στις ανάγκες και τα συμφέροντα των εργατικών και λαϊκών τάξεων, που αντιπροσωπεύουν το 99% του πληθυσμού. Για να επιτευχθεί αυτό, η προώθηση της δημοκρατικής και κοινωνικής ενδυνάμωσης των εργατικών και λαϊκών τάξεων ώστε να διαχειρίζονται οι ίδιες τις κοινωνίες τους αποτελεί κρίσιμο στόχο. Δημοκρατία είναι όταν ολόκληρος ο πληθυσμός συμμετέχει ελεύθερα, ισότιμα και άμεσα στην επεξεργασία των αποφάσεων που αφορούν συλλογικές υποθέσεις και πολιτικές, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικοοικονομικής σφαίρας. Η ιστορία δείχνει ότι η δημοκρατία είναι μια μετεξελισσόμενη έννοια χωρίς καθορισμένη μορφή, η οποία ήταν πάντοτε το διακύβευμα των αγώνων.