Giorgi Kartvelishvili

Σε αυτό το άρθρο δεν θα επεκταθώ σε μια εμπεριστατωμένη κριτική των ΜΚΟ με επιρροή που υποστηρίζονται από τη Δύση και οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στο συνεχιζόμενο «νεοφιλελεύθερο πείραμα» στη Γεωργία τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Αντί γι’ αυτό, θα περιγράψω μάλλον το υπόβαθρο που δίνει τη δυνατότητα στους ηγέτες της Γεωργίας να ακολουθήσουν τέτοια αποφασιστικά και επιθετικά βήματα, παρά τις τεράστιες εσωτερικές και διεθνείς πιέσεις. Για να ερμηνεύσω τις τολμηρές κινήσεις, … προτείνω να εξετάσουμε δύο κύριες διαστάσεις: την εσωτερική πολιτικοοικονομική και την εξωτερική γεωπολιτική. Ο συνδυασμός του κυρίαρχου εσωτερικού πολιτικού τοπίου της Γεωργίας και της αυξανόμενης γεωπολιτικής σημασίας της αποτελεί το έδαφος για τέτοιες καταπιεστικές και ριψοκίνδυνες εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές από την άρχουσα τάξη της Γεωργίας.

Yuval Abraham

Meron Rapoport

Εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, το Ισραήλ παρακολουθεί ανώτερους αξιωματούχους του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και Παλαιστίνιους εργαζόμενους για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο μιας μυστικής επιχείρησης για να αποτρέψει την έρευνα του ΔΠΔ για φερόμενα εγκλήματα πολέμου, αποκαλύπτει κοινή έρευνα του περιοδικού +972, του Local Call και του Guardian. Στο πλαίσιο της επιχείρησης πολλαπλών υπηρεσιών, η οποία χρονολογείται από το 2015, η κοινότητα πληροφοριών του Ισραήλ παρακολουθεί συστηματικά τον σημερινό επικεφαλής εισαγγελέα του δικαστηρίου Καρίμ Χαν, την προκάτοχό του Φατού Μπενσούντα και δεκάδες άλλους αξιωματούχους του ΔΠΔ και του ΟΗΕ.

Armand Zvenigorodsk

Η κυβέρνηση Μακρόν πρότεινε πρόσφατα έναν νέο νόμο για τη διεύρυνση του εκλογικού σώματος δίνοντας τη δυνατότητα σε δεκάδες χιλιάδες Γάλλους εποίκους που έφτασαν στο Κανάκι 10 χρόνια νωρίτερα να ψηφίσουν στις τοπικές εκλογές. Οι Κανάκ, οι οποίοι αποτελούν σήμερα μόλις το 41% του πληθυσμού λόγω της συνεχιζόμενης εισροής των Γάλλων εποίκων, θα είχαν έτσι μειωθεί σε μια σαφή μειονότητα σε όλες τις επαρχίες. Σε απάντηση, τα κόμματα των Κανάκ κάλεσαν σε διαδηλώσεις. Αυτό ήταν που έβγαλε στους δρόμους ένα μαζικό κίνημα της νεολαίας Κανάκ, που λεηλάτησε καταστήματα τα οποία ανήκουν σε εποίκους, ορισμένα πλούσια αποικιακά σπίτια και πολυάριθμες επιχειρήσεις που διοικούνταν από εποίκους, και απέκλεισε δρόμους, κλείνοντας το αεροδρόμιο.

Paul Martial

Μέσα στο καλά ελεγχόμενο πλαίσιο του δια-Μαλεζικού διαλόγου, προέκυψαν αντιφατικές προτάσεις, ιδίως γύρω από το αίτημα για την έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών. Τα αιτήματα αυτά είχαν ήδη αναδειχθεί το 2017 κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης Εθνικής Συμφωνίας. Τότε, η Γαλλία τα απέρριψε. Σήμερα είναι η χούντα που αντιτίθεται. Προτιμά να διεξάγει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με καταστροφικές συνέπειες. Η UNICEF εκτιμά ότι 7,1 εκατομμύρια άνθρωποι, πάνω από τους μισούς από τους οποίους είναι παιδιά, χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια. Κάθε εβδομάδα, άμαχοι πεθαίνουν παγιδευμένοι ανάμεσα σε ένοπλες ομάδες και τις δυνάμεις του Μάλι και τους επικουρικούς της Βάγκνερ. Η ειρήνη παραμένει το νούμερο ένα αίτημα του λαού. Μια πρόκληση για τα κόμματα, τις οργανώσεις και τα συνδικάτα του Μάλι.

Jacopo Custodi

Η 2α Ιουνίου είναι η ημέρα που πέθανε ο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι, το 1882. Είχε ονειρευτεί με πάθος αυτή τη δημοκρατία, αλλά μάταια, καθώς στα τελευταία χρόνια της ζωής του αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με μια ιταλική ενοποίηση υπό τη μοναρχία… Μια στείρα, αποπολιτικοποιημένη και θεσμοθετημένη εικόνα του Γκαριμπάλντι διατηρήθηκε έτσι από διάφορες ιταλικές κυβερνήσεις μετά τον θάνατό του. Δημιούργησαν ένα εθνικό πάνθεον που εξίσωνε, και διαστρέβλωνε, βαθιά διαφορετικές πολιτικές προσωπικότητες και μερικές φορές ακόμη και ορκισμένους εχθρούς από την περίοδο της ενοποίησης, όπως ο κόμης Καβούρ, ο Τζουζέπε Ματσίνι και ο Γκαριμπάλντι. Αντίθετα, η εικόνα του επαναστάτη Γκαριμπάλντι, συνδεδεμένου με το προλεταριάτο (το οποίο όρισε ως «την τάξη στην οποία έχω την τιμή να ανήκω»), διατηρήθηκε για πολύ καιρό στην Αριστερά, στις λαϊκές και εργατικές οργανώσεις που ήταν διάσπαρτες σε όλη την Ιταλία.

Καθώς ξεκινά η προεκλογική εκστρατεία για τις βουλευτικές εκλογές, οι Συντηρητικοί βρίσκονται τόσο πίσω στις δημοσκοπήσεις που η εκλογή μιας κυβέρνησης των Εργατικών μοιάζει σίγουρη. Οι Συντηρητικοί βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση, αφού έχουν καταντήσει ένα χάος μετά το αδιέξοδο των χρόνων της Τερέζα Μέι, το χάος της εποχής του Μπόρις Τζόνσον με το partygate και την απόλυτη αποτυχία του μεσοδιαστήματος Τρας. Υπό τον Σούνακ το κόμμα έχει βυθιστεί ακόμη περισσότερο σε ένα τέλμα φιλονικίας και φανατισμού.

Lela Rekhviashvili

Luka Nakhutsrishvili

Konstantine Eristavi

Alexandra Aroshvili

Ia Eradze

Από τις αρχές Απριλίου, η Τιφλίδα, η πρωτεύουσα της Γεωργίας, έγινε το σκηνικό διαδηλώσεων πρωτοφανούς κλίμακας στη σύγχρονη ιστορία της Γεωργίας ενάντια στον λεγόμενο Νόμο περί ξένων πρακτόρων ή, όπως τον αποκαλούν οι Γεωργιανοί διαδηλωτές, τον «ρωσικό νόμο». Το πλήθος των ανθρώπων που κατέβηκαν στους δρόμους για σχεδόν δύο μήνες –από δεκάδες έως εκατοντάδες χιλιάδες– είναι μια απόδειξη ότι μεγάλα τμήματα του γεωργιανού πληθυσμού φοβούνται ότι θα στερηθούν τα πιο βασικά δημοκρατικά δικαιώματα. Η κοινωνία των πολιτών και οι φορείς δράσης των υποτελών κοινωνικών ομάδων στη Γεωργία γνωρίζουν πάρα πολύ καλά από την εμπειρία του παρελθόντος ότι η κυβέρνηση δεν χρειαζόταν κανέναν συγκεκριμένο νόμο για να τους κατηγορήσει ότι είναι «προδότες» και ότι υπηρετούν «ξένα συμφέροντα».

Babak Kia

Ο θάνατος του προέδρου Ραϊσί στις 19 Μαΐου σε συντριβή ελικοπτέρου δεν θα επηρεάσει πραγματικά τον τρόπο λειτουργίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Στο σημερινό θεσμικό σύστημα, την πραγματική εξουσία έχει ο ηγέτης, ο οποίος αποφασίζει για τις κύριες κατευθύνσεις της πολιτικής. Ο πρόεδρος είναι απλώς το νούμερο 2, ένας εκτελεστής. Τούτου λεχθέντος, ο Ραϊσί είχε προταθεί για να διαδεχθεί τον 85χρονο ασθενή Ηγέτη Αλί Χαμενεΐ. Από αυτή την άποψη, ο θάνατός του αποδυναμώνει την εξουσία των Μουλάδων. Θα φουντώσει τις εντάσεις στο εσωτερικό των φυλών που μοιράζονται την εξουσία και τον πλούτο και θα ανοίξει τον δρόμο για μελλοντικές λαϊκές εξεγέρσεις.

Seraj Assi

Ήταν μια από τις πιο αποτρόπαιες επιθέσεις εναντίον Παλαιστινίων πολιτών στην πρόσφατη μνήμη. Οι ισραηλινές δυνάμεις σφυροκόπησαν έναν καταυλισμό σκηνών που φιλοξενούσε εκτοπισμένους σε μια χαρακτηρισμένη ασφαλή ζώνη στη βόρεια Ράφα, σκοτώνοντας τουλάχιστον σαράντα πέντε Παλαιστίνιους, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν γυναίκες και παιδιά, και τραυματίζοντας εκατοντάδες άλλους.

Πρέπει να παρουσιάσουμε μια σαφή εναλλακτική θέση σε αντίθεση με την ατζέντα της G7 για την παράταση του πολέμου και τη χρηματοδότησή του κυρίως μέσω του χρέους. Οι χώρες μέλη της G7 σκοπεύουν να επωφεληθούν από την κατάσταση, και ιδιαίτερα από τη δυνατότητα να αποκτήσουν τον έλεγχο των φυσικών πόρων της Ουκρανίας και να ιδιωτικοποιήσουν τις ουκρανικές δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η εταιρεία φυσικού αερίου και η εταιρεία παραγωγής και διανομής ενέργειας. Πρόκειται για δημόσιες επιχειρήσεις και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα, οι κυβερνήσεις της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών επιθυμούν την ιδιωτικοποίησή τους.