Την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου, τα κόμματα που συμμετέχουν στο Μέτωπο Της Αριστεράς και των Εργαζομένων (FIT: PTS, Partido Obrero και Izquierda Socialista), καθώς και το MST και το Νέο MAS, διοργάνωσαν κοινή διαδήλωση στην αμερικανική πρεσβεία του Μπουένος Άιρες, για να καταγγείλουν τις πολιτικές της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και της παρέμβασης στη Βενεζουέλα και να απορρίψουν τη μαριονέτα των ΗΠΑ Χουάν Γουαϊδό. Αυτή η καταγγελία και η αντιιμπεριαλιστική πορεία έγιναν στην βάση μιας κοινής θέσης ανεξάρτητης και επικριτικής απέναντι στην κυβέρνηση Μαδούρο.

Από τις 12 Φεβρουαρίου, ο ηλεκτρονικός ιστότοπος ειδήσεων και συζήτησης για τα λαϊκά προβλήματα Aporrea.org έχει αποκλειστεί για πρόσβαση από το εσωτερικό της Βενεζουέλας από την κρατική εταιρεία CANTV – Movilnet. Το Aporrea είναι ένα από τα πιο ενεργά μέσα στην υπηρεσία των αγώνων του λαού της Βενεζουέλας, με ειδήσεις και άρθρα άποψης για τα κοινωνικά κινήματα και τις αγωνιστικές δράσεις από μια ποικιλία οργανώσεων και ρευμάτων της μπολιβαριανής επανάστασης.

Συνέντευξη της Fariba στην Shirin Shalkooi, Βρυξέλλες, Φεβρουάριος 2019.

Δύο εβδομάδες αφότου ανέβηκε στην εξουσία ο Χομεϊνί, το πρώτο αντιδραστικό σημάδι ήταν ότι ανάγκασε τις γυναίκες να καλύπτονται στους δημόσιους χώρους. Σε όλο τον κόσμο, οι πρώτες επιθέσεις των αντιδραστικών δυνάμεων στοχεύουν κυρίως τις γυναίκες. Αυτό συνέβη στο Αφγανιστάν με τους Ταλιμπάν, στο Ιράκ με τον Ντά’ες (ISIS), στην Αμερική με τον Τραμπ. Στο Ιράν, έγινε το Μάρτιο του 1979. Κατά τη διάρκεια έξι ημερών, χιλιάδες γυναίκες βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην Φάτουα του Αγιατολάχ. Σε σύγκριση με τις άλλες διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια της επανάστασης, αυτή δεν ήταν η μεγαλύτερη αλλά συμμετείχαν κυρίως γυναίκες.

«Τύλιξε γρήγορα τα μαλλιά της πλεξίδα γύρω από το κεφάλι, έριξε λίγο νερό στο πρόσωπό της από το πήλινο κανάτι κι έπιασε μάνι-μάνι να κάνει τις δουλειές. Ό,τι προλάβει, όπως πάντα και πιο βιαστικά ακόμα. Από τότε που δούλευε στο εργοστάσιο, ούτε στην αυλή δεν προλάβαινε να καθίσει, ούτε μια κουβέντα ν’ αλλάξει με τις γειτόνισσές της. Έφευγε νύχτα ακόμα. Να ΄ναι μπροστά στην πόρτα του Ρετσίνα πριν χαράξει. Να πιάσει έγκαιρα δουλειά. Τα λεφτά που έπαιρνε ήταν λίγα, 80 λεπτά για κάθε τόπι πανί που ύφαινε κι αυτά τις πιο πολλές φορές λειψά, αφού όλο και κάποια δικαιολογία εύρισκε ο επιστάτης να της κρατήσει για πρόστιμο τα Σαββατόβραδα που πληρωνότανε το βδομαδιάτικο». (Ίρις Αυδή-Καλκάνη: Εκείνο το πρωί-Πειραιάς 1892. Η πρώτη απεργία εργατριών στην Ελλάδα)

Mάνθος Ταβουλάρης

Ο προσανατολισμός του ελληνικού οργανωμένου εργατικού κινήματος στην εργαζομένη γυναίκα της εποχής μας δεν μπορεί ούτε να παρακάμψει ούτε να αγνοήσει το φεμινιστικό κίνημα. Η συμμαχία συνδικάτων και φεμινιστικών οργανώσεων είναι αναγκαία για την ουσιαστική αλλά και την αποτελεσματική στήριξη της εργαζόμενης γυναίκας, στα συνδικάτα της, στο χώρο εργασίας της και τέλος στο δρόμο. Οι λόγοι γι’ αυτό είναι πολλοί και επικεντρώνονται στο ότι το καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής είναι αυτό που παράγει την κυρίαρχη πατριαρχική ιδεολογία που καταπιέζει την μισθωτή εργαζόμενη και διαιρεί την εργατική τάξη.

Pedro Huarcaya

Ο Νικολάς Μαδούρο και ο αυτοδιακηρυγμένος πρόεδρος Χουάν Γουαιδό, που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ, παίζουν ένα «μπρα ντε φερ» γύρω από μια υποτιθέμενη «ανθρωπιστική βοήθεια», την ώρα που η καθημερινή ζωή των Βενεζουελάνων επιδεινώνεται, εβδομάδα με την εβδομάδα.

Φαρούκ Ταρίκ: παγκόσμια έκκληση για ειρήνη την Κυριακή 3 Μαρτίου, στις 3 μ.μ. στο Σίμλα Πεχάρι στη Λαχώρη. Ο Φαρούκ Ταρίκ είναι επίσημος εκπρόσωπος τύπου και πρώην γενικός γραμματέας του Λαϊκού Κόμματος Εργατών (Awami Workers Party) που σχηματίστηκε το 2012 με τη συνένωση τριών υπαρχόντων κομμάτων. Ήταν προηγουμένως επίσημος εκπρόσωπος τύπου του Εργατικού Κόμματος Πακιστάν

Συνέντευξη στη Λίτσα Φρυδά στην εφημερίδα ΠΡΙΝ: Η Κριστίν Πουπέν είναι μέλος της συλλογικής ηγεσίας του ΝΡΑ, καθώς και της επιτροπής οικολογίας του. Εργάζεται σε χημική βιομηχανία στην περιοχή της Χάβρης και είναι ενεργή συνδικαλίστρια και μαχόμενη φεμινίστρια. Βρέθηκε στην Αθήνα στο πλαίσιο πολιτικής εκδήλωσης και μας μίλησε για το κίνημα που συγκλονίζει τη Γαλλία εδώ και ένα τρίμηνο, τους συσχετισμούς και τις διεργασίες εντός του, τη διαπάλη Ακροδεξιάς και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.