David Finkel

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η κλιμάκωση της βίας και της εθνοκάθαρσης του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, που αναζωπυρώθηκε τον τελευταίο χρόνο, έχουν γίνει δύο κέντρα μιας βαθύτερης παγκόσμιας κρίσης. Για τη διεθνή αριστερά, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η καταστροφή στην Παλαιστίνη, τόσο από μόνες τους όσο και μαζί, αποτελούν πολύ μεγάλες δοκιμασίες για τη θεωρία και, κυρίως, για την πολιτική.

Andy Durgan

Η συμβολή του Νιν στη μαρξιστική σκέψη δεν είναι τόσο ευρέως γνωστή όσο οι συνθήκες του θανάτου του. Πρέπει να αξιολογήσουμε αυτή τη συμβολή σε σχέση με το γενικά φτωχό τοπίο του ισπανικού μαρξισμού στη δεκαετία του 1930… Διακρίθηκε επανεξετάζοντας τα πολιτικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν η Ισπανία και η Καταλονία «μέσα από το πρίσμα ενός κριτικού μαρξισμού, βασίζοντας την ανάλυσή του στις σύγχρονες διεθνείς εμπειρίες και συζητήσεις».

Η προσωπική μου σχέση με την απόκτηση της ιθαγένειας ξεκίνησε στα τέλη του 2021 όπου κατέθεσα αίτηση για πρώτη φορά. Θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος γιατί άργησα τόσες δεκαετίες για να καταθέσω αίτηση για την απόκτηση ιθαγένειας. Ως γυναίκα μετανάστρια, με έντονη κοινωνική και πολιτική δράση, ιδιαίτερα στο μεταναστευτικό, με εξαιρετικά δύσκολα προσωπικά βιώματα, αλλά και με ακαδημαϊκές σπουδές σε αυτή τη χώρα, και μάλιστα στις πολιτικές επιστήμες, κοινωνιολογία, και ευρωπαϊκών και διεθνών σπουδών, γνωρίζω πάρα πολύ καλά τι σημαίνει ιθαγένεια και τι κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα απορρέουν από αυτό, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο…

Και τους πέντε «πυλώνες» του Μητσοτάκη και της κυβέρνησης της ΝΔ, υποσχόμαστε ότι θα τους γκρεμίσουμε. Με ανυπακοή, αγώνα, ρήξη, ανατροπή! Ψήφο στην αντικαπιταλιστική Αριστερά και τα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ...Οι πέντε «πυλώνες» που παρουσίασε την Τετάρτη 26/4 για την επόμενη τετραετία αποτελούν ένα μίγμα από τερατώδη ψεύδη και προκλητικές δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο, πασπαλισμένες με μερικά ψίχουλα προς τον λαό, τα οποία προέρχονται από το καρβέλι του πλούτου και του ιδρώτα του, που του έχουν κλέψει τα προηγούμενα χρόνια όλες οι κυβερνήσεις – ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.

Οι επαναστατικές δυνάμεις αρνούνται να πάρουν θέση στη σύγκρουση, δεν είναι ουδέτερες αλλά εχθρικές και προς τις δύο πλευρές. Δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη ούτε στις δυνάμεις της αντεπανάστασης ούτε στις οπορτουνιστικές δυνάμεις. Όποιος κι αν βγει νικητής από αυτή τη μάχη –αν δεν μετατραπεί σε εμφύλιο πόλεμο– θα χτυπήσει τις δυνάμεις της επανάστασης, αν οι τελευταίες δεν προετοιμαστούν και δεν οργανωθούν στις γειτονιές σε επιτροπές αντίστασης και μέσα από μια συνεκτική δομή στους χώρους εργασίας. Μόλις τελειώσει η μάχη, ο νικητής πιθανότατα θα κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και απαγόρευση κυκλοφορίας και θα κυβερνήσει τη χώρα με στρατιωτική κυβέρνηση, γι’ αυτό οι επαναστάτες πρέπει να αρχίσουν να προετοιμάζονται οργανωτικά για γενική πολιτική ανυπακοή από τώρα.

Leon Crémieux

Είναι σαφές ότι η Γαλλία διέρχεται μια κοινωνική και δημοκρατική κρίση. Μπορεί μάλιστα να ειπωθεί εύλογα ότι αυτές οι δύο κρίσεις αντανακλούν μια κρίση καθεστώτος, δηλαδή την αδυναμία της άρχουσας τάξης, της καπιταλιστικής τάξης, να συνεχίσει να ασκεί την εξουσία με φυσιολογικό τρόπο στηριζόμενη στους υφιστάμενους πολιτικούς θεσμούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε εισέλθει σε μια επαναστατική κρίση, ούτε καν σε μια προεπαναστατική, αλλά σε μια φάση κοινωνικής και πολιτικής αστάθειας της οποίας η έκβαση δύσκολα μπορεί να προβλεφθεί. Ως τέτοια, εγείρει μια σειρά από πολιτικά ερωτήματα και παράδοξα.

Η Μυρτώ Πατσαλίδου και η Μαρία Λούκα, στο «Πένθος – Αυτοί που μένουν» ενώνουν τις τελείες τριών τραγωδιών που προκλήθηκαν από τη φασιστική, ρατσιστική και ομοφοβική βία στην καρδιά μιας πόλης που διατείνεται ότι αγαπά τους ανθρώπους, όμως δεν βρήκε αντίδοτο ποτό για τα δηλητήρια που τους σκοτώνουν. Δεν αναμετρήθηκε ποτέ με το ακροδεξιό υπόβαθρο που βύθισε αμέτρητες φορές την πόλη, τη χώρα και τους πολίτες της στην απόγνωση και το πένθος. Δεν αφουγκράστηκε ποτέ το πώς ο οργανωμένος φασισμός επέβαλε τις αποφάσεις του στις ζωές οικογενειών που με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο τον αντιμάχονταν και τον έκαναν ορατό.

Dominic Alexander

Στην Αγγλική Εξέγερση του 1381 οι αγρότες και οι κάτοικοι των πόλεων επαναστάτησαν ενάντια στον κεφαλικό φόρο που επιβλήθηκε για να πληρωθούν οι πόλεμοι του βασιλιά στη Γαλλία. Οι επαναστάτες συγκεντρώθηκαν γρήγορα στο Λονδίνο, κυρίως από το Έσσεξ και το Κεντ, και για ένα σύντομο χρονικό διάστημα μπόρεσαν να επιβληθούν στην κυβέρνηση του βασιλείου.

Paul Martial

Στο Σουδάν διεξάγονται μάχες μεταξύ του στρατού και παραστρατιωτικών ομάδων. Οι δύο αυτές δυνάμεις διεξάγουν έναν ανελέητο πόλεμο για τον έλεγχο της χώρας, θέτοντας σε κίνδυνο τις διαπραγματεύσεις για την εγκαθίδρυση μιας πολιτικής κυβέρνησης. Ήταν μαζί προκειμένου να ανατρέψουν την πολιτική κυβέρνηση που προέκυψε από την σουδανική επανάσταση που έβαλε τέλος στο καθεστώς του Ομάρ αλ Μπασίρ.

Dominic Alexander

Η προσωπικότητα του Γουίλιαμ Λόνγκμπερντ του δωδέκατου αιώνα ήταν κάποτε ευρέως γνωστή ως ένας «ενθουσιώδης υπερασπιστής» των «φτωχών ανθρώπων» του Λονδίνου, που εκτελέστηκε επειδή «ο θάνατος ήταν από παλιά το αγαπημένο φάρμακο για να φιμώνονται οι υπερασπιστές του λαού», σύμφωνα με τα λόγια του Τσαρλς Ντίκενς. Η ιστορία του Λόνγκμπερντ και της εξέγερσης της οποίας ηγήθηκε το 1196 αποτέλεσε μέρος της ριζοσπαστικής παράδοσης του δέκατου ένατου αιώνα.