Amjad Iraqi

Όπως και η Γάζα, η Τζενίν υπήρξε επί μακρόν κέντρο της παλαιστινιακής κοινωνικής ζωής και της πολιτικής αντίστασης – και ως τέτοιο, στόχος άγριας καταστολής. Για πάνω από ένα χρόνο, ο ισραηλινός στρατός έχει πραγματοποιήσει μια θανατηφόρα και παρατεταμένη επιχείρηση στην πόλη, αποκλείοντας επανειλημμένα την περιοχή, ενώ χερσαία στρατεύματα εισβάλλουν σε σπίτια πολιτών και καταστρέφουν δημόσιες υποδομές σχεδόν κάθε εβδομάδα.

Yulia Kim

Τον Μάρτιο του 2022, μια φίλη μού έστειλε ένα ποίημα που πήρε από έναν συγγενή της, ο οποίος υποστηρίζει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο συγγενής της πίστευε ότι αυτό το κείμενο θα επηρέαζε αναπόφευκτα την αντιπολεμική στάση της φίλης μου… Ο πρωταγωνιστής του ποιήματος είναι ένας αιχμάλωτος Ουκρανός στρατιώτης. Γράφει ένα γράμμα στη μητέρα του μετανιωμένος που πολέμησε εναντίον της Ρωσίας στο Ντονμπάς… Χρησιμοποιώντας αυτό το ποίημα ως παράδειγμα, θα επισημάνω ορισμένα χαρακτηριστικά της φιλοπόλεμης αισθητικής, τα οποία δεν είναι από μόνα τους νέα, αλλά έχουν αποκαλυφθεί με νέα ένταση τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.

NPA (Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα)

Η άρνηση να υποκύψουμε στις εκκλήσεις για «επιστροφή στην ηρεμία» είναι νόμιμη όταν αυτή η διαταγή προέρχεται από εκείνους που, μέσω των αντικοινωνικών πολιτικών τους και των διακρίσεων, κακοποιούν καθημερινά τον πληθυσμό των εργατικών γειτονιών. Η «ηρεμία» τους είναι η καταπίεση και η βία, την οποία πρέπει να υπομείνουμε χωρίς αντίδραση.

Καλούμε τον κόσμο να συμμετάσχει σε όλες τις συγκεντρώσεις και πορείες γύρω από αυτά τα αιτήματα, σε όλη τη χώρα από την Τετάρτη 5 Ιουλίου, ακολουθώντας το παράδειγμα της πορείας που διοργανώνει η Επιτροπή Αλήθειας και Δικαιοσύνης για τον Ανταμά στις 8 Ιουλίου στο Μπομόν-σιρ-Ουάζ, καθώς και της πορείας του Εθνικού Συντονισμού κατά της Αστυνομικής Βίας στις 15 Ιουλίου. Καλούμε σε πορείες πολιτών το Σάββατο 8 Ιουλίου σε όλη τη Γαλλία και τα υπερπόντια εδάφη. Θα συνεργαστούμε για να στηρίξουμε αυτές τις πορείες.

Στο πέμπτο κείμενο της σειράς " Ανισότητες", η κοινωνική επιστήμονας Alya Denisenko εξετάζει τη σημασία της φαντασιακής Κίνας για τους Ρώσους που δικαιολογούν τον πόλεμο στην Ουκρανία.Η υποστήριξη και η αιτιολόγηση του πολέμου στην Ουκρανία αντλούν από ένα ευρύ φάσμα ιδεών (ακόμη και μύθων) σχετικά με τις διεθνείς σχέσεις, την οικονομία και την πολιτική. Όταν προβληματίζονται για την τρέχουσα κατάσταση, τα αίτια και τις συνέπειες του πολέμου, το παρόν, το μέλλον και το παρελθόν, οι ερωτώμενοι χρησιμοποιούν μια ποικιλία από κατασκευασμένες αντιλήψεις και εικόνες για να δώσουν νόημα σε ό,τι εκτυλίσσεται.

Luca Tavan

Το «Καυτό Φθινόπωρο» της Ιταλίας ήταν μια από τις πιο βαθιές στιγμές της παγκόσμιας ριζοσπαστικοποίησης στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και του 1970, μια περίοδος μαζικών απεργιών, φοιτητικών εξεγέρσεων και κοινωνικών αγώνων που διήρκεσε μια δεκαετία. Στους δρόμους, τα κινήματα για την εκπαίδευση, για το δικαίωμα στη στέγαση και για την απελευθέρωση των γυναικών μεταμόρφωσαν τις συνθήκες και τις κοινωνικές προσδοκίες εκατομμυρίων ανθρώπων.

Στις 21 και 22 Ιουνίου συνεδρίασε στο Λονδίνο, υπό την αιγίδα της βρετανικής κυβέρνησης, η διακυβερνητική "Διάσκεψη για την Ανασυγκρότηση της Ουκρανίας". Στόχος ήταν η εντατικοποίηση -υπό το "γενναιόδωρο" πρόσχημα της "βοήθειας για την ανοικοδόμηση" της Ουκρανίας μετά τον πόλεμο- των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφαρμόστηκαν πολύ πριν από τον πόλεμο…Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αλληλεγγύης με την Ουκρανία (ENSU/RESU), και ειδικότερα η εκστρατεία Αλληλεγγύης στην Ουκρανία (USC) με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, διοργάνωσε μια αντιεκδήλωση στο Λονδίνο στις 17 Ιουνίου με το σύνθημα "Μια άλλη Ουκρανία είναι εφικτή".

Κυκλοφόρησε μόλις από τις εκδόσεις Εύμαρος το βιβλίο του Χρήστου Κεφαλή «Κριτική του νεοσταλινισμού του ΚΚΕ». Στο παρόν βιβλίο ο Χρήστος Κεφαλής δείχνει ότι μακριά από το να αποτελούν κάποιες συμπτωματικές ή αποσπασματικές επιλο­γές, οι παραπάνω τάσεις συνιστούν τις αλληλένδετες όψεις του νεοσταλινισμού, της σύγχρονης εκδοχής του σταλινισμού, που με συνέπεια προώθησε η ηγεσία των Παπαρήγα, Μαΐλη, κ.ά., και συ­νέχισε η ηγεσία Κουτσούμπα. Φέρνει σε φως την ιστορική χρε­οκοπία του ΚΚΕ και τεκμηριώνει την ιστορική ανάγκη για τη δη­μιουργία στη χώρα μας ενός νέου κομμουνιστικού κόμματος, με μαρξιστικές, επαναστατικές βάσεις και αρχές.

Ο Ούγκο Μπλάνκο, ο Περουβιανός επαναστάτης, ο ηγέτης των αγροτών, πρώην βουλευτής, μαχητής για τα δικαιώματα των ιθαγενών και του περιβάλλοντος, πέθανε μετά από σύντομη περίοδο οξείας ασθένειας. Ο Μπλάνκο γεννήθηκε το 1934 στο Κούσκο του Περού, στην καρδιά των ιθαγενών, και επέστρεφε συνεχώς εκεί. Ταυτόχρονα, σε όλη του τη ζωή ήταν πάντα στο δρόμο, και όταν αναγκάστηκε να ζήσει σε διάφορες χώρες, καθώς επανειλημμένα απελάθηκε από τους κυβερνώντες τους οποίους επέκρινε. Μόλις τον Μάρτιο έφτασε για άλλη μια φορά στη Σουηδία, για άλλη μια φορά λόγω της πολιτικής αναταραχής μετά από ένα πραξικόπημα στη χώρα του.

John Feffer

Οι Ουκρανοί δεν πολεμούν απλώς για να εκδιώξουν τα ρωσικά στρατεύματα από κατεχόμενα εδάφη. Αγωνίζονται για να εμποδίσουν τους Ρώσους στρατιώτες να καταλάβουν περισσότερα εδάφη και, μάλιστα, ολόκληρη τη χώρα. Έχουν δει τι είδους εγκλήματα πολέμου έχουν διαπράξει οι Ρώσοι στρατιώτες. Θα πολεμήσουν με κάθε μέσο που διαθέτουν για να αποτρέψουν να υποστούν αυτές τις φρικαλεότητες οι ίδιοι, οι οικογένειές τους, οι φίλοι τους. Πρόκειται.. για έναν εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, όπως ο αγώνας των Βιετναμέζων... Αν οι Ουκρανοί δεν έχουν αμερικανικά όπλα για να πολεμήσουν τις δυνάμεις κατοχής, θα πολεμήσουν με όπλα που εισάγονται από αλλού, με όπλα που ξεθάβονται από κρύπτες της εποχής του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με πέτρες αν χρειαστεί.