Με λακάτ και συνθήματα υποδέχθηκαν τον αναπληρωτή Υπουργό Προστασίας του Πολίτη Νίκο Τόσκα, κατά την επίσκεψή του στο πρώην εργοστάσιο της ΒΙ.ΑΛ. στο Χαλκειός της Χίου.

Το πρωί της Κυριακής 27 Μαρτίου περίπου είκοσι αυτοκίνητα με μέλη σωματείων και συλλογικοτήτων που μετέφεραν είδη ανάγκης για τους πρόσφυγες, σύμφωνα με την προγραμματισμένη κινητοποίηση του Συντονιστικού Θεσσαλονίκης για το προσφυγικό, ακινητοποιήθηκαν από την αστυνομία στη γέφυρα του Αξιού, σε μικρή απόσταση από τον καταυλισμό της Ειδομένης. 

Sameh Naguib

Παρ' όλες τις επιθέσεις, το πνεύμα της αντίστασης των εργαζομένων δεν έχει συντριβεί. Έχουμε δει ένα νέο κύμα απεργιών κατά τους τελευταίους δύο μήνες, με τη συμμετοχή εργατών στην κλωστοϋφαντουργία στο Δέλτα, των εργατών σε θυγατρικές εταιρείες για τη διώρυγα του Σουέζ, των εργατών τσιμέντου, των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και μεταπτυχιακών φοιτητών. Υπάρχει μια αναβίωση του εργατικού κινήματος, και ένας βαθμός πανικού από την πλευρά του καθεστώτος. Τίποτα δεν έχει αλλάξει από την άποψη της οικονομικής πολιτικής. Αντίθετα, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της εποχής Μουμπάρακ έχει βαθύνει και επιταχυνθεί. Έτσι, στο πεδίο της οικονομίας, υπάρχουν νεοφιλελεύθερες περικοπές και στο πολιτικό επίπεδο, αύξηση της καταστολής. Αλλά η ριζοσπαστικοποίηση των εκατοντάδων χιλιάδων νέων ανθρώπων κυρίως από την εργατική τάξη ακόμη δεν έχει ξεριζωθεί.

Aρνούμαστε να δεχτούμε το μύθο ότι το καθεστώς Άσαντ είναι το μικρότερο από τα δύο κακά και ότι η σταθεροποίηση του θα τελειώσει τον πόλεμο στη Συρία ή θα σταματήσει την άνοδο του ISIS και των άλλων τζιχαντιστών. Αντιθέτως, το καθεστώς Άσαντ είναι υπεύθυνο για την πλειονότητα των θανάτων που τώρα υπολογίζονται σε μισό εκατομμύριο. Η καταστροφή από αυτό το καθεστώς των δημοκρατικών δυνάμεων που παίρνουν μέρος στην συριακή επανάσταση έχει δημιουργήσει ένα γόνιμο έδαφος για την άνοδο του ISIS και άλλων σαλαφιστικών-τζιχαντιστικών ομάδων.

Βασίλης Μορέλλας

Η Αφρική μοιάζει να είναι η ήπειρος με την μεγαλύτερη και μακροβιότερη «τεχνογνωσία» στην διαχείριση προσφύγων. Ως γνωστόν, οι περισσότεροι άνθρωποι γίνονται πρόσφυγες για να αποφύγουν τον πόλεμο και τη βία. Η Αφρική λίγο μετά την εκδίωξη των ευρωπαϊκών αποικιοκρατικών στρατών επιβαρύνθηκε με πλείστες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Συνδυάζοντας στρατιωτική και οικονομική πίεση, με «ειρηνευτικές αποστολές» ή απροκάλυπτες εισβολές, στηρίζοντας ντόπιους δικτάτορες και τμήματα ή έμβρυα εγχώριων αστικών τάξεων, οι ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις, της Δύσης αλλά όχι μόνον, έχουν καθορίσει ότι στην Αφρική μαίνονται σήμερα πάνω από 20 πολεμικές συγκρούσεις, από το Σουδάν και τη Λιβύη ως τη Νιγηρία και τη Σομαλία.

Συνδικαλιστική γραφειοκρατία δεν σε κάνει αυτομάτως η θέση την οποία καταλαμβάνεις, π.χ. επειδή κάποιος είναι της ΓΣΕΕ κατατάσσεται στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Για να το τραβήξω από τα μαλλιά, θα έλεγε ποτέ κανείς «συνδικαλιστική γραφειοκρατία» τον διορισμένο από τη Χούντα πρόεδρο της ΓΣΕΕ; Όχι. Τον πρόεδρο του εργοδοτικού Σωματείου Εργαζομένων στις Σκουριές; Ούτε. Άρα στη συγκεκριμένη περίπτωση τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Αυτό που «κάνει τον παπά» είναι αν η αναπαραγωγή της συνδικαλιστικής ηγεσίας έχει να κάνει με την (με όποιο τρόπο) διαμεσολάβηση των συμφερόντων των εργαζόμενων ή όχι. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για τη ΓΣΕΕ…

Bassem Chit

Η αντίληψη που καθηλώνει τη σημασία των σημερινών αγώνων, στο Λίβανο και στη Συρία ιδιαίτερα, αλλά και σε όλη τη Μέση Ανατολή γενικότερα, στις διαστάσεις του καθαρού αφηρημένου εθνικισμού, του θρησκευτικού σεκταρισμού και της «ταυτότητας», είναι ένα από τα δεσπόζοντα χαρακτηριστικά της αναλυτικής και μεθοδολογικής λογικής της Αραβικής εθνικιστικής και σταλινικής αριστεράς. Από την ανάλυσή τους απουσιάζουν οι εμπλεκόμενες κοινωνικές δομές και οι αντιφάσεις τους, αλλά και οι ιδεολογικές μηχανές που τροφοδοτούν τέτοιες εθνικές ή θρησκευτικές ταυτότητες. Ακόμα λιγότερο, δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις κρίσεις που τις σπαράσσουν, ιδιαιτέρως δε εκείνες τις κρίσεις που επιβάλλονται από την επαναστατική διαδικασία˙ μια διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη, παρά τις διακυμάνσεις και τα ρήγματά της.

Νίκος Αργυρίου

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει να συνδυάσει την στυγνή μνημονιακή της πολιτική με τη διάδοση του εθνικισμού και του μιλιταρισμού. Είναι μια πολιτική επιλογή που έγινε εμφανής από την πρώτη στιγμή, με κορυφαία στιγμιότυπα τη μετατροπή της Παρέλασης της 25ης Μαρτίου σε εθνικιστική φιέστα με την αγαστή συνεργασία Καμμένου-Ήσυχου-Τόσκα-Δούρου-Κωνσταντοπούλου, για να ακολουθήσει το χουντικής έμπνευσης «Πάσχα των Ενόπλων Δυνάμεων» πάλι με την σύμπραξη Καμμένου-Ήσυχου, η «Γιορτή των Ενόπλων Δυνάμεων» και η πρόσφατη Στρατιωτική Παρέλαση της Θεσσαλονίκης, όπου η συμμετοχή των μηχανοκίνητων μέσων απογείωσε το κόστος της στα 1,5-2 εκατομμύρια ευρώ!

Την Τετάρτη 16 Μαρτίου του 2016, κληθήκαμε μέλη της συντονιστικής ομάδας LGBTQI+ Pride Κρήτης, Φεστιβάλ Ορατότητας και Διεκδικήσεων για την Απελευθέρωση Φύλου, Σώματος και Σεξουαλικότητας, να παρευρεθούμε στο ολομελειακό Δημοτικό Συμβούλιο Ρεθύμνης για να εξεταστεί το αίτημά μας για την παραχώρηση του Δημοτικού Κήπου στις 9 και στις 10 Ιουλίου για την πραγματοποίηση του Φεστιβάλ.

Οι εθελοντές της Λέσβου συγκεντρώθηκαν το μεσημέρι της Πέμπης στη Μόρια για να διαμαρτυρηθούν κατά της παραβίασης των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κατά της παραβίασης της συνθήκης της Γενεύης, μετά τις νέες αποφάσεις της ΕΕ.Επίθεση των ΜΑΤ σημειώθηκε σε συγκέντρωση και πορεία έξω από το hotspot της Μόριας στη Μυτιλήνη. Οι αρχές προσήγαγαν βίαια ένα μέλος της δομής του Πλατάνου.