Οι συνήγοροι της οικογένειας Φύσσα για την προκλητική απόφαση για πρόωρη αποφυλάκιση του χρυσαυγίτη Πατέλη
Όταν άλλοι κρατούμενοι με άλλα εθνολογικά ή πολιτικά χαρακτηριστικά ζητούν την χορήγηση ανασταλτικού αποτελέσματος στην έφεση, η ελληνική δικαιοσύνη εξαντλεί την αυστηρότητά της, ακόμα και κατά παράβαση ενίοτε των προϋποθέσεων του νόμου. Εν προκειμένω λοιπόν αναρωτιόμαστε τι εννοούσε ο εισαγγελέας της έδρας ισχυριζόμενος ότι : «δεν υπάρχει σοβαρά μεγάλη πιθανότητα τέλεσης νέας πράξης καθώς το συγκεκριμένο αδίκημα τελέστηκε για συγκεκριμένους λόγους, ενόψει συγκεκριμένων συνθηκών», σκεπτικό το οποίο υιοθετήθηκε και από το δικαστήριο. Προφανώς, για την πλειοψηφία της σύνθεσης του Πενταμελούς Εφετείου οι δράστες-μέλη εγκληματικής οργάνωσης και συνεργοί σε ανθρωποκτονία από πρόθεση δεν είναι επικίνδυνοι όταν είναι ναζιστές
Zemmour, Vox, Fratelli d’Italia - Τώρα που στην Ευρώπη επιστρέφουν ακάθεκτα τα ξορκισμένα (φασιστικά) δαιμόνια του μεσοπολέμου!
του Γιώργου Μητραλιά. Προφανώς, το όνομα Ερίκ Ζεμμούρ δεν σας λέει τίποτα καθώς τα ΜΜΕ της χώρας μας, συμπεριλαμβανόμενων και των λεγόμενων αριστερών, έχουν φροντίσει να σας κρατήσουν στο σκοτάδι. Και όμως, αυτός ο Ζεμμούρ, που πρεσβεύει ότι οι γυναίκες είναι κατώτερες επειδή έχουν μικρό εγκέφαλο. Ότι οι Μουσουλμάνοι της Γαλλίας (κάπου 7 εκατομμύρια!) πρέπει να μας αδειάσουν τη γωνιά καθώς είναι όλο το Ισλάμ, και όχι μόνο ο ισλαμισμός, που είναι ορκισμένος εχθρός της Γαλλίας. Ότι πρέπει να εφαρμοστεί η “μηδενική μετανάστευση”. Ότι ο προσφιλής του Πετέν και το δωσιλογικό καθεστώς του...προστάτευσαν στην Κατοχή τους Εβραίους…
Ο Κ. Παπαδάκης για τις τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας
ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ, ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ… Η απόδοση της εγκληματικότητας στις χαμηλές ποινές αποπροσανατολίζει από τα κοινωνικά αίτια, τα οποία την γεννούν, ενισχύει τον κυρίαρχο ρόλο των καταστατικών δυνάμεων εγκαθιστώντας τις ως αναγκαίες στην καθημερινή ζωή του πολίτη και συμβάλλουν στην ανοχή των αυθαιρεσιών και των παραβιάσεων τους και κυρίως απαλλάσσουν την πολιτική εξουσία και την άρχουσα τάξη από τις ευθύνες για την εκτεταμένη φτώχεια, περιθωριοποίηση, εγκληματοποίηση της μετανάστευσης και των αντιστάσεων που αποτελούν τις κύριες αιτίες της παραβατικότητας.
Οι ρίζες του Μεταβατικού Προγράμματος
Οι ρίζες του Μεταβατικού Προγράμματος στα γραπτά του Τρότσκι έχουν εντοπιστεί στη δευτερογενή βιβλιογραφία. Πολύ λιγότερη προσοχή έχει δοθεί στις προγενέστερες καταβολές του Μεταβατικού Προγράμματος στις συζητήσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς μεταξύ του Τρίτου και του Τέταρτου Συνεδρίου της, και ειδικότερα στη συμβολή του μεγαλύτερου εθνικού τμήματος της εκτός Ρωσίας, του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, από το οποίο προήλθε η στροφή στην τακτική του ενιαίου μετώπου το 1921.
Υποκατάσταση εναντίον αυτοχειραφέτησης: Η θεωρία της επίθεσης, ο ρωσο-πολωνικός πόλεμος του 1920 και η γερμανική δράση του Μάρτη του 1921
Η παρούσα εργασία θα διερευνήσει τις δύο έννοιες της υποκατάστασης και της αυτοχειραφέτησης μέσα από την εξέταση δύο κομβικών στιγμών της ευρωπαϊκής αριστεράς στα χρόνια μετά τη Ρωσική Επανάσταση – της δράση του Μάρτη το 1921 στη Γερμανία και την εισβολή στην Πολωνία το 1920. Η πρώτη είναι γνωστή ως στρατηγικό λάθος – ένα λάθος τόσο του γερμανικού KPD όσο και της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομιντέρν. Η «θεωρία της επίθεσης» που συνδέεται με τη Δράση του Μάρτη είναι μια ακραία εκδοχή του υποκατάστασης – η προσπάθεια να υποκαταστήσει η δράση μαχητικών μειοψηφιών τη μαζική δράση της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων.
Ο Πάουλ Λέβι και οι ρίζες της πολιτικής του Ενιαίου Μετώπου στην Κομμουνιστική Διεθνή
Κατά τη διάρκεια των πρώτων τεσσάρων συνεδρίων της, που υπό τον Λένιν διεξάγονταν ετησίως (1919-22), η Κομμουνιστική Διεθνής πέρασε από δύο διακριτές φάσεις: Ενώ τα δύο πρώτα συνέδρια επικεντρώθηκαν σε προγραμματικές και οργανωτικές πτυχές της ρήξης με τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, το τρίτο συνέδριο, που συνήλθε μετά την πραξικοπηματική δράση, που είναι γνωστή ως «Δράση του Μάρτη» του 1921 στη Γερμανία, υιοθέτησε το σύνθημα «Προς τις μάζες!» ενώ το τέταρτο κωδικοποίησε αυτή τη νέα γραμμή στις «Θέσεις για την ενότητα ενός προλεταριακού μετώπου». Η πρωτοβουλία για την υιοθέτηση της πολιτικής του ενιαίου μετώπου προήλθε από το Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα υπό την ηγεσία του Πάουλ Λέβι.
Οι Γερμανοί εργάτες και η γέννηση του ενιαίου μετώπου
Η πολιτική του ενιαίου μετώπου συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο αποτελεσματικών εργαλείων δράσης της εργατικής τάξης που κληρονομήθηκαν από την εποχή του Β. Ι. Λένιν και της Ρωσικής Επανάστασης. Όπως διατυπώθηκε αρχικά από την Εκτελεστική Επιτροπή της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Κομιντέρν) τον Δεκέμβριο του 1921, η πολιτική του ενιαίου μετώπου απαιτούσε τη «μεγαλύτερη δυνατή ενότητα όλων των εργατικών οργανώσεων σε κάθε πρακτική δράση ενάντια στους ενωμένους καπιταλιστές», ενώ παράλληλα εξασφάλιζε στους επαναστάτες σοσιαλιστές και τα άλλα συμμετέχοντα ρεύματα «απόλυτη αυτονομία» και «ελευθερία στην παρουσίαση της άποψής τους».
Ο δικός μας δρόμος: Κατά του πραξικοπηματισμού
Την εποχή που σχεδίαζα αυτό το φυλλάδιο, η Γερμανία είχε ένα Κομμουνιστικό Κόμμα με μισό εκατομμύριο μέλη. Όταν άρχισα να το γράφω οκτώ ημέρες αργότερα, αυτό το Κομμουνιστικό Κόμμα είχε κλονιστεί συθέμελα και η ίδια η ύπαρξή του είχε τεθεί υπό αμφισβήτηση. Μπορεί να φαίνεται ριψοκίνδυνο σε μια τόσο σοβαρή κρίση, όπως αυτή στην οποία βρίσκεται σήμερα το Κομμουνιστικό Κόμμα, να βγούμε με μια τόσο αμείλικτη κριτική. Όμως δεν χρειάζεται πολύς προβληματισμός για να συμπεράνουμε ότι αυτή η κριτική είναι όχι μόνο χρήσιμη αλλά και αναγκαία. Το ανεύθυνο παιχνίδι που παίζεται με την ύπαρξη ενός κόμματος, με τις ζωές και τις τύχες των μελών του, πρέπει να σταματήσει.
ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 7/10/2020: ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ-του Κ. Παπαδάκη
Η 7η Οκτωβρίου 2020 θα μείνει στην ιστορία ως η αρχή του τέλους στη διαχρονική ατιμωρησία της ακροδεξιάς και φασιστικής βίας στην Ελλάδα από τη δικαστική εξουσία. Χρειάστηκε μακρόχρονη νομική και κινηματική πάλη μέσα και έξω από τα δικαστήρια για αυτό από το 2013 μέχρι την ημέρα εκείνη. Η λαϊκή κινητοποίηση ήταν ο καθοριστικός παράγοντας που αφύπνισε την πλειοψηφία της δημοκρατικής κοινής γνώμης, ανάγκασε το πολιτικό σύστημα και τα Μ.Μ.Ε. να αποδοκιμάσουν την Χρυσή Αυγή και τα τάγματα εφόδου της και απελευθέρωσε το Δικαστήριο, προκειμένου να κρίνει αυτό που το αποδεικτικό υλικό βοούσε, ότι δηλαδή η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση
Ο Mimmo Lucano καταδικάστηκε σε 13 χρόνια – Μια ταξική βεντέτα
Ο Μίμμο Λουκάνο ήταν δήμαρχος του Ριάτσε, μιας μικρής πόλης στην Καλαβρία της Νότιας Ιταλίας. Χρησιμοποίησε το ηγετικό του αξίωμα για να καλωσορίσει τους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο στην πόλη του… Η απόφαση του δικαστηρίου να καταδικάσει τον Μίμμο Λουκάνο σε 13 χρόνια φυλάκισης μας αφήνει σχεδόν άναυδους, σαν να είναι ένας εφιάλτης από τον οποίο πρέπει να ξυπνήσουμε το συντομότερο δυνατό. Δυστυχώς είναι η πραγματικότητα, η πραγματικότητα της ταξικής δικαιοσύνης, ή μάλλον μια κατάπτυστη ταξική βεντέτα εναντίον ενός αξιοπρεπούς ανθρώπου που ανταποκρίθηκε στις αδικίες ενός άδικου κόσμου και στα βάσανα των μεταναστών. Ο Μίμμο έχτισε την αλληλεγγύη, τη φιλοξενία, ένα μέλλον με δουλειά και μια αξιοπρεπή ζωή για όσους φεύγουν από τον πόλεμο και τη δυστυχία και για τους συμπολίτες του.
Μετά το φιάσκο των γερμανικών εκλογών
Die Linke: επτά θέσεις για την πορεία προς τα εμπρός
Η ανακοίνωση του δικτύου Marx21 που ακολουθεί, δημοσιεύτηκε στις 28 Σεπτεμβρίου και υποστηρίζει ότι ο κύριος παράγοντας της ήττας του Die Linke ήταν η απόφασή του να ποντάρει τα πάντα σε ένα εκλογικό μέτωπο με το SPD και τους Πράσινους, με την ελπίδα να συμμετάσχει σε μια κοκκινο-κόκκινο-πράσινη κυβέρνηση, αντί να διεξάγει εκστρατεία για τη δική του πολιτική και να εμβαθύνει τους δεσμούς με τα απεργιακά και κοινωνικά κινήματα.
