Τί είναι ο σιωνισμός
Michel Warschawski
G. Taut
Το γεγονός ότι ο σιωνισμός επέλεξε την Παλαιστίνη σαν «πατρίδα» των απανταχού Εβραίων δείχνει την ύπαρξη του θρησκευτικού στοιχείου στην ιδεολογία του. Ο υποτιθέμενος δεσμός των Εβραίων με την Παλαιστίνη χρονολογείται εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια και τα λεγόμενα «ιστορικά δικαιώματα» που επικαλούνται οι ίδιοι οι Εβραίοι δεν είναι παρά μια εξωπραγματική και παράλογη εικόνα της αρχαιότητας. Η ανάλυση της διαδικασίας διαμόρφωσης και εξέλιξης του σιωνισμού από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα μας υποχρεώνει να αφήσουμε στην άκρη το θρησκευτικό παράγοντα και να ασχοληθούμε με τις κοινωνικές και οικονομικές ρίζες της εβραϊκής κοινωνίας στην Ανατολική Ευρώπη. [Αναδημοσίευση από Περιοδικό «Τέσσερα»]
1848: Η χρονιά των επαναστάσεων
George Woodcock
Στις 12 Ιανουαρίου 1848, ο λαός του Παλέρμο βγήκε στους δρόμους σε μια εξέγερση ενάντια στη δεσποτική κυριαρχία του Φερδινάνδου της Νάπολης, που αργότερα έγινε πασίγνωστος ως «Βασιλιάς Μπόμπα» για τον βάναυσο βομβαρδισμό της επαναστατημένης πόλης της Μεσσήνης. Η εξέγερση αυτή αποτέλεσε το προοίμιο μιας ολόκληρης σειράς επαναστάσεων, στις οποίες δεν ενεπλάκη μόνο η Ιταλία, αλλά και η Γαλλία, η Γερμανία, η Αυστρία, η Ουγγαρία, η Βοημία, η Τρανσυλβανία και όλοι οι μικροί σλαβικοί λαοί που ήταν τότε οι «κατώτερες» φυλές της τεράστιας αυστριακής αυτοκρατορίας. Ακόμα και στην Αγγλία και την Ιρλανδία, υπό το ερέθισμα των ηπειρωτικών παραδειγμάτων, υπήρξαν εκτεταμένες ταραχές και αποτυχημένα επαναστατικά κινήματα.
Βενεζουέλα: Για το δημοψήφισμα σχετικά με το Εσσεκίμπο
Κόμμα Σοσιαλισμός και Ελευθερία (PSL)
Η κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο έχει ξεκινήσει μια επιθετική και δαπανηρή εκστρατεία για τη διαμάχη με τη Γουιάνα σχετικά με το Εσσεκίμπο, καλώντας σε ψηφοφορία στο δημοψήφισμα στις προσεχείς 3 Δεκεμβρίου. Προσπαθεί να παρουσιαστεί ως αντιιμπεριαλιστική, αντιδρώντας στην παράδοση των πετρελαϊκών πόρων από την κυβέρνηση της Γουιάνα σε αμερικανικές εταιρείες. Παραλείπει όμως να πει ότι οι Ρώσοι και Κινέζοι σύμμαχοί της έχουν επίσης οικονομικά και εμπορικά συμφέροντα στη Γουιάνα, ιδίως σε σχέση με την εκμετάλλευση του πετρελαίου.
Η εξέγερση του Ιούνη του 1848 στο Παρίσι και η γαλλική αποικιοκρατία
Katherine Connelly
Εργάτες, αποικιοκρατούμενοι, σκλαβωμένοι: αυτό που είχαν κοινό οι απελευθερωτικοί αγώνες καθεμιάς από αυτές τις ομάδες ήταν η αναπόφευκτη υπαρξιακή απειλή που αποτελούσαν για την παλιά τάξη πραγμάτων, με την οποία δεν μπορούσε να υπάρξει συμβιβασμός. Ήταν αυτό το ουσιαστικό γεγονός που εξηγούσε το επίπεδο βίας που αναπτύχθηκε εναντίον των εξεγερμένων του Ιουνίου, εναντίον των αποικιοκρατούμενων και των σκλαβωμένων.
Βενεζουέλα: Η μόνη δίκαιη διέξοδος από τη σύγκρουση του Εσσεκίμπο
Simon Rodriguez P.
Ο ρεβανσισμός που καλεί σε επίθεση εναντίον μιας πολύ μικρότερης και φτωχότερης χώρας, της οποίας ο πληθυσμός δεν φτάνει τους 800.000 ανθρώπους, πρέπει να απορριφθεί απολύτως από τους αληθινούς επαναστάτες και δημοκράτες της Βενεζουέλας. Στην υπηρεσία των συμφερόντων των λαών της Βενεζουέλας και της Γουιάνας, η μόνη διέξοδος έγκειται στη μονομερή απόσυρση των διεκδικήσεων της Βενεζουέλας και σε μια διμερή διαπραγμάτευση των θαλάσσιων ορίων. Η πολιτικοστρατιωτική κυβέρνηση του Μαδούρο δεν έχει την αξιοπρέπεια ή το θάρρος να κάνει αυτό το βήμα.
Οι στρατιωτικές προοπτικές του πολέμου στη Γάζα και η πολιτική στο εσωτερικό του Ισραήλ
Ofer Neiman
Συζήτηση με τον Ofer Neiman, Ισραηλινό ακτιβιστή του BDS [Boycott, Divestment, Sanctions / Μποϊκοτάζ, Αποεπένδυση, Κυρώσεις] και κατά του απαρτχάιντ: Το Ισραήλ έχει στριμωχτεί στρατιωτικά στη Γάζα; Ο ιδιαίτερος ρόλος που διαδραματίζει η πόλη της Γάζας στην ίδια τη Γάζα και πώς αυτό σχετίζεται με τις συνολικές στρατιωτικές προοπτικές. (Ένα σημαντικό σημείο που εμείς εκτός Παλαιστίνης συχνά αγνοούμε. Βλέπε παρακάτω). Αναγκάστηκε ο Νετανιάχου να δεχτεί κατάπαυση του πυρός υπό την κάλυψη της ανταλλαγής αιχμαλώτων/ομήρων; Η ισραηλινή κοινωνία στο εσωτερικό διασπάται από διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις.
Ο Σιωνιστικός Πόλεμος Γενοκτονίας και οι συνεργοί του
Gilbert Achcar
Η εξελισσόμενη επίθεση κατά της Γάζας συνιστά, με την πιο ξεκάθαρη δυνατή μορφή, έναν γενοκτονικό πόλεμο που περιλαμβάνει μαζικές δολοφονίες και «εθνοκάθαρση», δύο εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σύμφωνα με την ταξινόμηση του διεθνούς δικαίου. Τα εγκλήματα αυτά ξεπερνούν ποιοτικά όλα όσα διαπράχθηκαν από τις σιωνιστικές ένοπλες δυνάμεις από το 1949 μέχρι σήμερα και είναι συγκρίσιμα με όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της Νάκμπα.
Αποτελεί ο Μιλέι φασιστική απειλή;
Martín Mosquera
Η Αργεντινή βιώνει μέρες ακραίας πολιτικής έντασης. Δεν υπάρχει χώρος εργασίας, οικογένεια ή ομάδα φίλων χωρίς συζητήσεις και ανησυχίες. Η αγωνία και το άγχος είναι αισθητά στην ατμόσφαιρα των δρόμων. Εν τω μεταξύ, η μαρξιστική αριστερά βρίσκεται εν μέσω μιας διαμάχης που κρύβει τη δική της «κρίση εκπροσώπησης»: ο αριστερός ψηφοφόρος είναι σοκαρισμένος επειδή τα περισσότερα από τα τροτσκιστικά κόμματα, που έχουν συσπειρωθεί στο Frente de Izquierda – Unidad (FITU) (Αριστερό Μέτωπο – Ενότητα ), αποφάσισαν να κρατήσουν ουδέτερη στάση στον δεύτερο γύρο που θα μπορούσε να φέρει την ακροδεξιά στην ηγεσία των κρατικών θεσμών.
Δυτική Όχθη: Μια νέα φάση αντίστασης μετά την 7η Οκτωβρίου
Najla K.
Brian Bean
Ενώ τα μάτια του κόσμου είναι σωστά στραμμένα στη γενοκτονία στη Γάζα, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη έχει επίσης ξεσπάσει μια ολέθρια κλιμάκωση της φρικτής βίας των εποίκων, της ισραηλινής καταστολής και της ηρωικής αντίστασης. Η κατάσταση είναι κρίσιμη.
Προς την άβυσσο: Για τις εκλογές στην Αργεντινή
Adam Fabry
Στις 22 Οκτωβρίου, οι ψηφοφόροι στην Αργεντινή προσήλθαν στις κάλπες για να εκλέξουν τον νέο τους πρόεδρο. Ο ακροδεξιός φιλελεύθερος οικονομολόγος Χαβιέρ Μιλέι, ο οποίος διεξήγαγε εκστρατεία υποσχόμενος, μεταξύ άλλων, ότι θα ανατινάξει την κεντρική τράπεζα, θα δολαριοποιήσει την οικονομία και θα περικόψει με αλυσοπρίονο τις δημόσιες δαπάνες, κέρδισε μια σαρωτική νίκη, λαμβάνοντας το 55,69% των ψήφων (14 εκατομμύρια ψήφοι). Ο αντίπαλός του, ο Σέρχιο Μάσα, υπουργός Οικονομίας της σημερινής περονιστικής κυβέρνησης, έλαβε το 44,3% των ψήφων (11 εκατομμύρια ψήφοι).
Βοήθεια, οι ...μεταρρυθμιστές πάλι! Οι Ποινικοί Κώδικες σε νέες περιπέτειες...
Κώστας Παπαδάκης
Η εξαγγελθείσα νομοθετική μεταρρυθμιστική απόπειρα του Υπουργού Δικαιοσύνης αποτελεί την έκτη κατά σειρά μετωπική επιδρομή στο νομοθετικό χώρο του ουσιαστικού και δικονομικού ποινικού δικαίου από την κυβέρνηση της Ν.Δ. από το 2019 μέχρι σήμερα: Οι ν. 4637/2019, 4855/2021, 4908/2021, 4947/2022 και 4985/2022, αλλά και άλλοι (ενδεικτικά: ν. 4689/2020, 4703/2020, 4937/2022, 4995/2022), έχουν προκαλέσει σοβαρά πλήγματα στις θεσμοθετημένες ελευθερίες και δικαιώματα και σοβαρή οπισθοδρόμηση σε κατακτήσεις αγώνων δεκαετιών. Έχω αναφερθεί σε αναλυτική μου αρθρογραφία σε όλα αυτά στον αντίστοιχο χρόνο.