M.A. Al-Gharib

Ο αμερικανικός στρατός αναφέρει ότι έχει πραγματοποιήσει πάνω από 800 αεροπορικές επιδρομές τον τελευταίο μήνα στην περιοχή της Υεμένης που διοικείται από τους Χούθι. Στις 28 Απριλίου, η οργάνωση Πολιτικής Άμυνας των Χούθι ισχυρίστηκε ότι από αμερικανικό πλήγμα σε φυλακή όπου κρατούνταν Αφρικανοί μετανάστες σκοτώθηκαν τουλάχιστον 68 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι 47. Την ίδια στιγμή, τουλάχιστον οκτώ άνθρωποι σκοτώθηκαν σε αμερικανική επίθεση στην πρωτεύουσα Σανάα. Στην πιο θανατηφόρα αμερικανική αεροπορική επιδρομή μέχρι σήμερα, την επίθεση της 18ης Απριλίου στο λιμάνι καυσίμων Ρας Ίσα, σκοτώθηκαν 74 άνθρωποι. Το άρθρο που ακολουθεί εξετάζει το ιστορικό αυτού του πολέμου και τις μελλοντικές προοπτικές – συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου μιας ευρύτερης σύγκρουσης.

Danica Rachel

Οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες εκτοξεύονται στα ύψη. Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης, οι συνολικές δαπάνες για την διεξαγωγή ή την προετοιμασία πολέμου το 2024 ήταν περίπου 2,7 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, 9,4% περισσότερες σε πραγματικούς όρους από ό,τι το 2023. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση από τότε που το ινστιτούτο άρχισε να παρακολουθεί τις παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες το 1988.

Καλούμε την εργατική τάξη, τους αγρότες, τους κατοίκους των λαϊκών γειτονιών και τους καταπιεσμένους λαούς και στρώματα να κινητοποιηθούν μαζικά για να αλλάξουν τον κόσμο. Απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς και των αυταρχικών πολιτικών όλων των κυβερνήσεων, να συγκροτηθούν ενωτικές καμπάνιες για την αντεπίθεση ενάντια στο μιλιταρισμό, τον ιμπεριαλισμό, το νεοφασισμό και το νεοφιλελευθερισμό. Ας αλλάξουμε το συσχετισμό δυνάμεων! Διεθνής αλληλεγγύη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον αυταρχισμό την 1η Μάη, ιστορική ημέρα αντίστασης και διεθνούς αλληλεγγύης! Να σταματήσουν οι πόλεμοι και ο μιλιταρισμός! Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Να αποσυρθούν τα ρωσικά στρατεύματα από την Ουκρανία!  Να σταματήσουμε την ακροδεξιά παντού στον κόσμο! Να υπερασπιστούμε τα αιτήματα των εργαζομένων για μια οικοσοσιαλιστική επανάσταση!

Ani Kayode Somtochukwu

Στις αρχές Μαρτίου, οι βουλευτές της Γκάνας επανέφεραν ένα νομοσχέδιο κατά των ομοφυλοφίλων με τίτλο «Προώθηση των σωστών ανθρώπινων σεξουαλικών δικαιωμάτων και των οικογενειακών αξιών της Γκάνας». Το κοινοβούλιο της Γκάνας είχε ψηφίσει το νομοσχέδιο πέρυσι, αλλά δεν είχε υπογραφεί σε νόμο από τον πρώην πρόεδρο Νάνα Ακούφο Άντο, το κόμμα του οποίου έφυγε αργότερα από την εξουσία στις γενικές εκλογές που διεξήχθησαν τον περασμένο Δεκέμβριο. Οι σχέσεις μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου είναι ήδη ποινικοποιημένες στη Γκάνα, αλλά το νομοσχέδιο επιδιώκει να επιβάλει αυστηρότερες ποινές για τα κουήρ άτομα της Γκάνας και για οποιονδήποτε άλλον συμμετέχει στην «εκούσια προώθηση, χρηματοδότηση ή υποστήριξη» δραστηριοτήτων ΛΟΑΤΚΙ+.

Ilya Matveev

Υπάρχουν ακόμη επιλογές για όσους παραμένουν στη Ρωσία και έχουν την αίσθηση του πολιτικού καθήκοντος. Τέτοιες μορφές ακτιβισμού είναι, ωστόσο, είτε απολιτικές (για παράδειγμα, πρωτοβουλίες φιλικές προς το περιβάλλον, όπως η εθελοντική εργασία για τον καθαρισμό του πορθμού του Κερτς) είτε περιορίζονται σε κλειστούς χώρους και μικρές συγγενικές ομάδες. Αυτό είναι αντίθετο με το DNA του κινήματος του Ναβάλνι. Ήταν απροκάλυπτα πολιτικό, χωρίς ποτέ να φοβάται την άμεση αντιπαράθεση με το Κρεμλίνο. Ο Ναβάλνι και οι υποστηρικτές του ήταν ανοιχτοί ως προς τον απώτερο στόχο τους, τον εκδημοκρατισμό του πολιτικού συστήματος της Ρωσίας.

Υποστηρίζουμε τον επαναστατικό ντεφετισμό: θέλουμε η Ρωσία να χάσει αυτόν τον πόλεμο. Κατά τη γνώμη μας, η πραγματική ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την επιστροφή στα αρχικά σύνορα της Ουκρανίας, χωρίς προσαρτήσεις. Αν υπάρχει ανάγκη τροποποίησης αυτών των συνόρων, τότε μόνο ο ουκρανικός λαός μπορεί να το αποφασίσει αυτό. Υποστηρίζουμε επίσης την άνευ όρων υποστήριξη της Ουκρανίας. Οι πόροι της Ουκρανίας ανήκουν στον ουκρανικό λαό, όχι στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ούτε στους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές ούτε στον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. 

Michael Pröbsting

Η κοινωνική ανισότητα στην Κίνα αυξήθηκε δραματικά και το εισόδημα και ο πλούτος συγκεντρώθηκαν στα χέρια της άρχουσας τάξης και του ανώτερου μεσαίου στρώματος. Πριν από την έναρξη της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας το 1978, το μερίδιο του εθνικού εισοδήματος που πήγαινε στο ανώτερο 10 τοις εκατό του πληθυσμού ήταν 27 τοις εκατό, ίσο με το μερίδιο που πήγαινε στο κατώτερο 50 τοις εκατό. Αυτό άλλαξε μαζικά τις επόμενες δεκαετίες και μέχρι το 2015, το μερίδιο του εισοδήματος του κατώτερου μισού ήταν λίγο κάτω από το 15 τοις εκατό, ενώ το μερίδιο του ανώτερου δεκατημορίου είχε αυξηθεί στο 41 τοις εκατό. Το μερίδιο της ελίτ στον εθνικό πλούτο αυξήθηκε ακόμη περισσότερο. Το ανώτερο 10 τοις εκατό κατέχει το 67,8 τοις εκατό και το ανώτερο 1 τοις εκατό κατέχει το 30,5 τοις εκατό!

Έχουμε ανάγκη να αντιπαραθέσουμε την αλληλεγγύη στον ωφελιμισμό, τη συλλογικότητα στον ατομισμό, τη συνεργασία στον ανταγωνισμό, την ανιδιοτελή επιστημονική εργασία στον καριερισμό, τη δημοκρατική διαχείριση στο δεσποτισμό. Έχουμε ανάγκη τις νέες συλλογικότητες. Όταν  ο νεοφιλελευθερισμός έχει ως στρατηγική επιλογή να διαλύσει ακόμα και τα συνδικάτα η δική μας δουλειά πρέπει να είναι η συγκρότηση νέων συλλογικοτήτων και νέων κινηματικών δομών και δικτύων, τυπικών και άτυπων, θεσμικών ή μη, εντός ή εκτός των συνδικάτων. Στις ιστορικές εποχές συγκροτούνται ιστορικά ρεύματα. Να γίνουμε μέρος του νέου ιστορικού ρεύματος που έχουμε ανάγκη.

Η απαγωγή του Μαχμούντ Χαλίλ - του Παλαιστίνιου μεταπτυχιακού φοιτητή και κατόχου πράσινης κάρτας που συνελήφθη στις 8 Μαρτίου στην κατοικία του στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια - έρχεται τώρα να προστεθεί σε άλλες συλλήψεις και απειλές απέλασης που έχουν πάρει μεγάλη δημοσιότητα, καθώς και σε δεκάδες ή και εκατοντάδες μη δημοσιοποιημένες περιπτώσεις. Ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο υπερηφανεύεται ανοιχτά για αυτό. Αυτές οι συλλήψεις και οι εξαφανίσεις αναδεικνύουν το καθεστώς τρόμου που αντιμετωπίζουν οι κάτοχοι φοιτητικής βίζας και ακόμη και πράσινης κάρτας. Συνδέουν τις πολλαπλές αλληλένδετες πτυχές της επείγουσας κατάστασης συναγερμού έκτακτης ανάγκης για τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες…

Ian Angus

Ο Μαρξ και ο Ένγκελς δεν προσπάθησαν να εντάξουν με τη βία τις αγροτικές κοινότητες σε ένα προκαθορισμένο ιστορικό μοντέλο. Όπως γράφει ο Τέοντορ Σάνιν, ο Μαρξ «αρνήθηκε να συμπεράνει την κοινωνική πραγματικότητα από τα ίδια του τα βιβλία». Αυτός και ο Ένγκελς δεν είχαν μια «ιστορικο-φιλοσοφική θεωρία», που να ορίζει μια συγκεκριμένη πορεία που πρέπει να ακολουθήσει η ιστορία – στην πραγματικότητα, το έργο τους διατρέχει η ιδέα ότι η ιστορία μπορεί να πάρει και έχει πάρει διάφορους δρόμους. Δεκαετίες νωρίτερα, στη Γερμανική Ιδεολογία, είχαν απορρίψει ρητά τις θεωρίες στις οποίες «η μεταγενέστερη ιστορία γίνεται στόχος της προγενέστερης ιστορίας» ως «θεωρητική στρέβλωση».