Στις 12 Ιούνη περισσότεροι από 1.500 ακτιβιστές και ακτιβίστριες από 32 χώρες και 5 ηπείρους θα βαδίσουμε μαζί από την αιγυπτιακή πόλη στη χερσόνησο του Σινά. Το αίτημά μας να ανοίξει επιτέλους το πέρασμα της Ράφα και να φτάσει η ανθρωπιστική βοήθεια που παραμένει εγκλωβισμένη στην αιγυπτιακή πλευρά για περίπου τρεις μήνες. Δύο και πλέον εκατομμύρια άνθρωποι, όσοι και όσες έχουν επιζήσει από τους συνεχείς βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών, λιμοκτονούν. Η συνεχιζόμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων έχει συγκεκριμένους ενόχους. Το κράτος του Ισραήλ και οι διεθνείς σύμμαχοί του.

Τρίτη, 03 Ιουνίου 2025 14:56

Ευρώπη: Ζώντας σε μια νέα Sattelzeit

Enzo Traverso

Το Ισραήλ γεννήθηκε κάτω από εξαιρετικές ιστορικές συνθήκες, με την απόφαση των Ηνωμένων Εθνών που αντανακλούσε ακόμη τη συμμαχία των νικητών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τη στιγμή που αυτή κατέρρεε εν μέσω της έναρξης του Ψυχρού Πολέμου. Μεγάλωσε όμως ως προέκταση της Δύσης στη Μέση Ανατολή, αποτελώντας από το 1967 μία από τις κρίσιμες γεωπολιτικές εκφράσεις της. Η εβραϊκή ιστορία (συμπεριλαμβανομένης της ιστορίας των Αράβων Εβραίων) ενσωματώθηκε στην ιδέα ενός «ιουδαιοχριστιανικού» δυτικού πολιτισμού, επακόλουθο του οποίου ήταν η αποικιοκρατία. Πρόκειται για την παράδοξη διαδικασία μέσω της οποίας μια ιστορικά αντισημιτική χριστιανική παράδοση αφομοίωσε μια κοσμική μορφή εβραϊκού μεσσιανισμού. Η Γάζα είναι μόνο το πιο πρόσφατο στάδιο αυτής της διαδικασίας.

Οι προσπάθειες που γίνονται ήδη από τη δυτική αριστερά, και ιδίως από ορισμένα συνδικάτα (ιδιαίτερα γαλλικά), είναι εξαιρετικές και πολύ χρήσιμες πολιτικά: μιλάω για τα κονβόι αλληλεγγύης, χάρη στα οποία οι Ουκρανοί εργαζόμενοι λαμβάνουν ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά και συναντούν ξένους συνδικαλιστές και μαθαίνουν στην πράξη την έννοια της λέξης «αλληλεγγύη». Οι επαφές αυτές είναι αναμφίβολα μία από τις λίγες θετικές πολιτικές συνέπειες αυτής της εισβολής, διότι πριν, δεν έβλεπε κανείς ιδιαίτερο λόγο να δημιουργήσει τέτοιες σχέσεις, ειδικά με τη δυτική πλευρά. Τώρα έχουμε την ευκαιρία να αναπληρώσουμε δεκαετίες απομόνωσης και να χτίσουμε γέφυρες, αντί να επαναλαμβάνουμε τη ρητορική της ακροδεξιάς για προστασία των συνόρων…

Elias και Gin Vola.

Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα από τις αμέτρητες πρωτοβουλίες στην εμπόλεμη Ουκρανία. Αποκαλύπτουν τη ζωτικότητα ενός πληθυσμού που, μέσω της αντίστασής του στην εισβολή του Πούτιν και στις πολιτικές της ουκρανικής ολιγαρχίας, αγωνίζεται συνεχώς για τα κοινωνικά και δημοκρατικά του δικαιώματα. Σε αυτούς, πάνω απ' όλα, προσφέρουμε την άνευ όρων αλληλεγγύη μας.

Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι δεν γνωρίζαμε. Παραμείναμε σιωπηλοί για πολύ καιρό. Για χάρη των ζωών των αθώων και της ασφάλειας όλων των ανθρώπων αυτής της χώρας, Παλαιστινίων και Εβραίων, για χάρη της επιστροφής των ομήρων, αν δεν καλέσουμε να σταματήσει αμέσως ο πόλεμος, η ιστορία δεν θα μας συγχωρήσει. Δεν θα συγχωρήσουμε τους εαυτούς μας. Είναι καθήκον μας να δράσουμε για να σταματήσει η σφαγή∙ είναι καθήκον μας να σώσουμε ζωές. Είναι καθήκον μας να σώσουμε ό,τι μπορεί ακόμα να σωθεί από το μέλλον αυτού του τόπου. Τα ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο Ισραήλ πρέπει να υψώσουν τη φωνή τους, να απευθυνθούν στους φοιτητές τους και στο ευρύ κοινό, να δουν ευθέως την πραγματικότητα και να πουν τα πράγματα με το όνομά τους – απερίγραπτες πράξεις που γίνονται στο όνομά μας, με τα ίδια μας τα χέρια, οι οποίες τελικά θα οδηγήσουν στην καταστροφή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο Ισραήλ και ολόκληρης της κοινωνίας εκ των έσω.

Soumaya Ghannoushi

Σε αυτό που αποκαλούν «Ημέρα της Ιερουσαλήμ», η Παλιά Πόλη δεν εξυμνείται, αλλά βεβηλώνεται. Η πορεία με την ισραηλινή σημαία, που διοργανώνεται κάθε χρόνο υπό το έμβλημα της εθνικιστικής υπερηφάνειας, έχει εκφυλιστεί σε ένα θέαμα αχαλίνωτου μίσους. Φέτος, κατρακύλησε σε νέα βάθη εξαχρείωσης. Όπως ανέφερε η Haaretz, Ισραηλινοί νέοι διαδήλωσαν μέσα στη μουσουλμανική συνοικία φωνάζοντας «Θάνατος στους Άραβες», «Ισοπεδώστε τη Γάζα» και «Δεν υπάρχει σχολείο στη Γάζα, δεν έχουν μείνει παιδιά». Οι διαδηλωτές κοπανούσαν τα κοντάρια από τις σημαίες πάνω σε αρχαίες πόρτες, έβριζαν τον Προφήτη Μουχάμμαντ και χλεύαζαν τη μνήμη της Παλαιστίνης. Δεν συνελήφθη ούτε ένα άτομο για υποκίνηση… Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς ότι πρόκειται για τη δράση κάποιων περιθωριακών, η πραγματικότητα είναι πιο ανησυχητική. Όπως παρατηρεί ο δημοσιογράφος της Haaretz, Νιρ Χασσόν, δεν είναι οι ρατσιστές οι περιθωριακοί, αλλά εκείνοι που αποφεύγουν να συνταχθούν μαζί τους.

Ανακοίνωση του PSL (Partido Socialismo y Libertad).

Σύμφωνα με ορισμένες δημοσκοπήσεις, το ανεπίσημο ποσοστό αποχής φέρεται να είναι γύρω στο 80%, ή ακόμη και στο 85%. Αν η ίδια η κυβέρνηση κάνει λόγο για προσέλευση ψηφοφόρων μικρότερη από 43%, σίγουρα το ποσοστό αποχής ήταν πολύ υψηλότερο. Ήδη κατά τις εβδομάδες που προηγήθηκαν των εκλογών, η αδιαφορία του πληθυσμού ήταν έκδηλη και ερχόταν σε αντίθεση με τη μεγάλη προθυμία για ψήφο που ήταν εμφανής τις ημέρες πριν από τις προεδρικές εκλογές του περασμένου Ιουλίου.

Της  Zuleika Matamoros

Ο πληθυσμός δεν εμπιστεύεται το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο, ένα όργανο που τελεί υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης. Η σκιά της απάτης της 28ης Ιουλίου εξακολουθεί να πλανάται πάνω από τη συλλογική φαντασία. Αλλά το πιο σοβαρό είναι ότι ολόκληρα τμήματα της κοινωνίας εμποδίστηκαν να συμμετάσχουν πολιτικά: τα αριστερά και κεντρώα κόμματα τέθηκαν εκτός νόμου, οι ηγεσίες τους καταργήθηκαν, οι υποψήφιοί τους αποκλείσθηκαν.

 

James Markin

Στις αρχές Μαΐου, ένας μικρός αριθμός μελών της λευκής εθνικής μειονότητας που μιλάει αφρικάανς εγκατέλειψε τη Νότια Αφρική. Σύμφωνα με το νοτιοαφρικανικό πρακτορείο News 24, η αναχώρησή τους από το Διεθνές Αεροδρόμιο Oliver Tambo ήταν σιωπηλή, «χωρίς φανφάρες». Η αναχώρηση αυτής της μικρής ομάδας προκάλεσε την ειρωνεία και τον χλευασμό των «Αμερικάνερς» στην πατρίδα τους, τη Νότια Αφρική, και τη γενική σύγχυση και οργή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Τραμπ κράτησε το θέμα στην κορυφή της επικαιρότητας με την επιμονή του ότι οι Αφρικάνερς αντιμετωπίζουν γενοκτονία στη Νότια Αφρική. Στις 21 Μαΐου, κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης στον Λευκό Οίκο, έφερε αντιμέτωπο τον πρόεδρο της Νότιας Αφρικής Σιρίλ Ραμαφόσα με φωτογραφίες και ένα βίντεο που υποτίθεται ότι έδειχναν ότι γίνεται γενοκτονία. Ο Ραμαφόσα απέρριψε τα «αποδεικτικά στοιχεία».

Gilbert Achcar

Μετά την επίσκεψη του Ντόναλντ Τραμπ στις αραβικές χώρες του Κόλπου, υπήρξαν πολλά σχόλια σχετικά με μια ριζική αλλαγή που φέρεται να εισήγαγε ο νέος πλέον πρόεδρος στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ιδίως προς την αραβική περιοχή. Τα σχόλια βασίστηκαν στις δηλώσεις του Τραμπ κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ιδίως στον έπαινό του για αυτό που περιέγραψε ως αξιοσημείωτες επιτυχίες των καθεστώτων του Κόλπου που εξάγουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο, και στον υπαινιγμό του ότι η κύρια πηγή του πλούτου τους είναι η ικανότητά τους στη διαχείριση των υποθέσεων. Συνόδευσε τον έπαινό του με τον επανειλημμένο ισχυρισμό του ότι έχει εφαρμόσει μια ριζική αλλαγή στην εξωτερική πολιτική της Ουάσινγκτον, έτσι ώστε η Αμερική να μην κάνει πλέον μαθήματα δημοκρατίας σε άλλα κράτη ή να προσπαθεί να ανοικοδομήσει κάποια από αυτά σε δημοκρατικές βάσεις, αναφερόμενος στις αποτυχίες των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Η επικράτηση του Ράμα, η συντριβή του Μπερίσα, η ελληνική μειονότητα και ο ρόλος της ΑκροδεξιάςΌπως είναι γνωστό, οι εκλογές στην Αλβανία έκλεισαν με τον θρίαμβο του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Ράμα και τη συντριπτική ήττα της συμμαχίας του Μπερίσα. Αν και ήταν αναμενόμενη η επικράτηση του Ράμα, το εύρος της νίκης του ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη. Τα αποτελέσματα των εκλογών στην Αλβανία στις 11 Μαΐου 2025, σύμφωνα με τους αναλυτές και τους παρατηρητές από την ΕΕ και τον ΟΑΣΑ, οφείλονται σε πολλούς παράγοντες και παθογένειες του πολιτικού συστήματος.

Σελίδα 2 από 395