Μια συνέντευξη με την BOAK, την Αναρχική Κομμουνιστική Οργάνωση Μάχης, μια ομάδα με έδρα τη Ρωσία που υποστηρίζει το σαμποτάζ και τον ανταρτοπόλεμο και την ανάπτυξη μιας κοινωνικής επανάστασης ενάντια στα αυταρχικά καθεστώτα στην ανατολική Ευρώπη. Αυτή η συνέντευξη μεταδόθηκε για πρώτη φορά στο Final Straw Radio Show.

Το καθεστώς της Λευκορωσίας απειλεί με την θανατική ποινή τους «παρτιζάνους των σιδηροδρόμων», οι οποίοι συνελήφθησαν για σαμποτάζ στον εξοπλισμό σηματοδότησης με σκοπό να ανακόψουν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Οι ανακριτές ποινικών υποθέσεων διαβίβασαν στους εισαγγελείς του δικαστηρίου τη δικογραφία για τις τρεις πρώτες υποθέσεις - Dzmitry Ravich, Dzianis Dzikun και Aleh Malchanau από το Svetlagorsk . Η κρατική Επιτροπή Ερευνών λέει ότι ενδέχεται να τους επιβληθεί η θανατική ποινή, αν και οι δικηγόροι λένε ότι δεν υπάρχει καμία βάση για κάτι τέτοιο στη νομοθεσία της Λευκορωσίας.

Από την Ουκρανία έως την Ταϊβάν, η Ευρασία έχει γίνει και πάλι το επίκεντρο μιας σοβαρής αντιπαράθεσης μεταξύ μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία). Για να το αναλύσουμε αυτό, πρέπει να απελευθερωθούμε από τα διανοητικά εργαλεία που κληρονομήσαμε από τον Ψυχρό Πόλεμο, να σκεφτούμε εκ νέου και να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας το πλανητικό πλαίσιο - αυτό της παγκόσμιας, πολυδιάστατης κρίσης. Η παρούσα συμβολή δεν διεκδικεί να είναι πλήρως ολοκληρωμένη, αλλά αποτελεί μάλλον μια πρόσκληση για συζήτηση.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ https://www.aftoleksi.gr/. Σε αυτό το μακροσκελές ανάγνωσμα οι Τσέχοι Antifa εξηγούν την οπτική τους πάνω στην ουκρανική σύγκρουση, ασκούν κριτική κυρίως στις δυτικές λογικές που περιβάλλουν μεγάλο μέρος της συζήτησης που έχει προκύψει και εστιάζουν σε αυτό που θεωρούν ως μορφή αποικιοκρατικού κατάλοιπου που εμποδίζει τις οφειλόμενες απαντήσεις στον ρωσικό ιμπεριαλισμό. Ο ρωσικός ιμπεριαλισμός φέρνει τον φασισμό και τη γενοκτονία, μεταμφιεσμένα στη γλώσσα του αντιφασισμού, στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (ΚΑΕ). Οι αντιφασιστικές φωνές της Κεντρικής Ευρώπης ήταν από τις πρώτες που επέστησαν την προσοχή στην επικίνδυνα συστηματική και μαζική υποστήριξη της Ρωσίας προς τους υπερεθνικιστές και τους νεοναζί…

Η Σρι Λάνκα έχει νέο πρόεδρο. Στις 20 Ιουλίου, το κοινοβούλιο, σύμφωνα με το Σύνταγμα, εξέλεξε με σαφή πλειοψηφία τον εκτελούντα χρέη προέδρου και πρώην πρωθυπουργό Ranil Wickremesinghe. Διαδέχεται τον Gotabaya Rajapaksa, ο οποίος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την προεδρία στις 9 Ιουλίου και να διαφύγει στο εξωτερικό, μετά από πολύμηνες απαιτήσεις για την παραίτησή του, στο πλαίσιο των λαϊκών αντιδράσεων που προκάλεσε η επιδεινούμενη οικονομική κρίση του νησιού. Ο Wickremesinghe ήταν ο εκλεκτός των αναλυτών, σε μια κούρσα που ξεκαθάρισε από τη στιγμή που το κόμμα της πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο - το Κόμμα Σρι Λάνκα Podujana (SLPP-People's Front) της φατρίας Rajapaksa - δήλωσε υπέρ του.

Συνέντευξη του Ilya Matveev στον Federico Fuentes. Ο Ilya Matveev είναι Ρώσος σοσιαλιστής, πολιτικός οικονομολόγος και μέλος της συντακτικής ομάδας του Posle, ενός νέου ρωσικού αντιπολεμικού ιστότοπου. Παρακάτω, ο Matveev συζητά το ιστορικό της εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία, τον αντίκτυπο των κυρώσεων στη Ρωσία και γιατί η διεθνής αριστερά πρέπει να πάρει θέσει κατά του ρωσικού ιμπεριαλισμού.

Σε αυτόν τον κρίσιμο σε παγκόσμιο επίπεδο πόλεμο, το ουκρανικό έθνος αγωνίζεται να διατηρήσει την ανεξαρτησία του, που απέκτησε μόλις πριν από 30 χρόνια, μετά από αιώνες κυριαρχίας και ανελέητου εκρωσισμού. Σκοπός του πολέμου είναι να επαναφέρει την τσαρικής έμπνευσης ιδέα του «τριαδικού» ρωσικού έθνους (Ρωσία, Λευκορωσία και Ουκρανία) την οποία διεκδικεί σήμερα ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Η ρωσική άρχουσα τάξη προσπαθεί να δώσει νέα πνοή ζωής σε ένα παρακμάζοντα ρωσικό ιμπεριαλισμό, ο οποίος, χωρίς τον έλεγχο της Ουκρανίας, κινδυνεύει να εξαφανιστεί από το ιστορικό προσκήνιο.

Συνοπτική -σε τίτλους-ιστορία της Ουκρανίας (ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ) από το 1911 όπου  ο Πιότρ Στολύπιν, πρωθυπουργός της Ρωσίας, δολοφονείται το Σεπτέμβρη στο Κίεβο, μέχρι τις 28/6/2022, όπου ρωσικός πύραυλος πλήττει εμπορικό κέντρο στο Κρεμεντσούκ. Το ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ είναι παράρτημα του άρθρου "Η κατάκτηση της Ουκρανίας και η ιστορία του ρωσικού ιμπεριαλισμού"του Zbigniew Marcin Kowalewski

Ilya Matveev

Volodymyr Ishchenko

Μέχρι πρόσφατα, το καθεστώς του Πούτιν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων. Αρκεί να δούμε το γεγονός ότι ο αριθμός των Ρώσων δισεκατομμυριούχων του Forbes πολλαπλασιάστηκε κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Πούτιν. Ωστόσο, οι μεγαλοεπιχειρηματίες δεν έχουν κανένα πολιτικό βάρος. Είχαν όμως πάντα οικονομική δύναμη και προνόμια. Τώρα τα οικονομικά τους συμφέροντα έχουν θυσιαστεί στον πόλεμο… Η ρωσική άρχουσα τάξη είναι επιχειρηματίες των οποίων τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα στην αγορά δεν σχετίζονται με την προηγμένη τεχνολογία ή το φθηνό εργατικό δυναμικό, αλλά με τις πολιτικές θέσεις που κατέχουν στο κράτος.

Jean van Heijenoort

Οι ρωσικές στρατιές, μετά τη νίκη τους επί της Γερμανίας, κατέλαβαν την Ανατολική Ευρώπη και, σε μεγάλο βαθμό, την Κεντρική Ευρώπη. Κανείς, βέβαια, δεν περίμενε ότι θα σταματούσαν στα σύνορα της ΕΣΣΔ, και το γεγονός και μόνο της διέλευσης των συνόρων, στην τελευταία πράξη ενός γιγαντιαίου πολέμου, δεν έχει από μόνο του καμία ανεξάρτητη πολιτική σημασία: η στρατιωτική αναγκαιότητά του είναι προφανής. Το πρόβλημα που πρέπει να εξεταστεί δεν είναι η απλή διέλευση των συνόρων, αλλά η πολιτική που ακολούθησαν οι αρχές κατοχής.