Δημήτρης Χατζῆς

Στὴ μικρή μας πόλη εἴχαμε κάπου τέσσερις χιλιάδες Ἑβραίους – περισσότερους, ὄχι λιγότερους. Εἶταν ὅλοι τους μαζεμένοι γύρω ἀπ᾿ τὴ Συναγωγή τους – τὸ Συναγώι, ποὺ τὸ λέγανε καὶ κεῖνοι καὶ μεῖς, μέσα στὸ παλιὸ Κάστρο τῆς πόλης καὶ σὲ μερικοὺς δρόμους, ὁλόγυρά του. Οἱ χριστιανοί, ποὺ καθόντανε μέσα στὸ Κάστρο καὶ σ᾿ αὐτοὺς τοὺς ὁβραίικους δρόμους ὁλόγυρα, εἶχα στὴν ὀξώπορτά τους ἕνα σταυρὸ ζωγραφισμένο μ᾿ ἀσβέστη. Εἶταν ὅμως λιγοστοί, πολὺ λιγοστοί, τόσο πολύ, ποὺ σ᾿ αὐτοὺς τοὺς δρόμους εἶτανε συνήθειο παλιὸ νὰ βγαίνει τὴν Παρασκευὴ τὸ βράδυ ἄνθρωπος τῆς Συναγωγῆς, μόλις ἔπεφτε ὁ ἥλιος καὶ τελαλοῦσε δυνατά:

Βασίλης Μορέλλας

Στις 10 Αυγούστου η τουρκική λίρα κατέγραψε ραγδαία πτώση, που αποκαταστάθηκε σε αργή πτώση μετά τις 17. Τους τελευταίους έξι μήνες έχει χάσει το 40% της διεθνούς αξίας της (έναντι δολαρίου και ευρώ, που απαρτίζουν το 75% των παγκόσμιων συναλλαγών) και μέσα σε μια βδομάδα το 20%. Η πτώση έχει τεράστια επίπτωση στην τουρκική οικονομία συνολικά. Εκτός από την ανατίμηση όλων των εισαγόμενων ειδών για τους απλούς καταναλωτές, δημιουργεί πιστωτική ασφυξία και στο τουρκικό κεφάλαιο. [Αναδημοσίευση από RedTopia]

Ζέττα Μελαμπιανάκη

Η κυβέρνηση, πανηγύρισε την «έξοδο από τα μνημόνια» στις 21 Αυγούστου του 2018, με μια «σεμνή» τελετή στην Ιθάκη. Ο αρχικός προγραμματισμός, ήταν να γίνει μια μεγάλη φιέστα πανηγυρικής εισαγωγής στην «μετα-μνημονιακή» εποχή και ορμητικής εισόδου στην προεκλογική περίοδο. Όμως, οι 96 νεκροί της πυρκαγιάς στο Μάτι και η αποκάλυψη της τραγικής ανικανότητας του αποψιλωμένου από τα μνημόνια κρατικού μηχανισμού, ανέστειλε τα μεγαλεπήβολα σχέδια. Γιατί αναδείχτηκε γυμνό το τραγικό αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών που είναι ασυγχώρητα φονικό και δραματικά σκοτεινό…

Ξημερώματα 15^ης Αυγούστου, οι δυο στρατιωτικοί του ελληνκού κράτους, οι οποίοι βρίσκονταν για 167 ημέρες στις φυλακές της Αδριανούπολης, επέστρεψαν στην Ελλάδα. Ο ανθυπολοχαγός Άγγελος Μητρετώδης και ο ΕΠΟΠ Δημήτρης Κούκλατζης είχαν παραβιάσει για κάποιες εκατοντάδες μέτρα – κατά τη διάρκεια αναζήτησης-καταδίωξης μεταναστών-προσφύγων σύμφωνα με τις δηλώσεις τους – τα σύνορα της Τουρκίας, γεγονός το οποίο οδήγησε στη σύλληψή και μεταφορά τους στην Αδριανούπολη. [Αναδημοσίευση από RedFractal]

Alexis Mayet, Hanna Perekhoda, Vincent Présumey

Ο πραγματικός διεθνισμός σήμερα έχει έναν θανατηφόρο εχθρό, τον καμπιστικό, υποτιθέμενο «αντιιμπεριαλισμό», υπεύθυνο για τη μεγαλύτερη ιστορική ντροπή της αριστεράς: την de facto άρνηση οιασδήποτε σοβαρής κινητοποίησης υπέρ του συριακού λαού ενάντια στον Μπασάρ αλ-Άσαντ. Παρόμοια ζητήματα προκύπτουν για τους Ρώσους αντιπολιτευόμενους, την Ουκρανία ή τη Βενεζουέλα. Σαν να κληρονομήσαμε από τον εικοστό αιώνα την διαίρεση του κόσμου μεταξύ Στάλιν και Ουάσιγκτον, που θα μας απαγόρευε να υπερασπιστούμε οποιονδήποτε αγώνα για ελευθερία στη ζώνη του Στάλιν. Αυτή τη μορφή έχει πάρει ο υποτιθέμενος «αντιιμπεριαλισμός».

Pete Dolack

Τη στιγμή της σοβιετικής εισβολής [Αύγουστος 1968] στην Τσεχοσλοβακία, δυο μήνες μετά τον σχηματισμό των πρώτων εργατικών συμβουλίων, υπήρχαν ίσως λιγότερα από δύο δωδεκάδες από αυτά, παρόλο που συγκεντρώνονται στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις και, επομένως, αντιπροσώπευαν ένα μεγάλο αριθμό εργατών. Αλλά το κίνημα απογειώθηκε, και από τον Ιανουάριο του 1969 υπήρχαν συμβούλια σε περίπου 120 επιχειρήσεις, που αντιπροσώπευαν πάνω από 800.000 εργάτες, ή περίπου το ένα έκτο των εργατών της χώρας.

Χάρης Παπαδόπουλος

Κι όποιος άνθρωπος στην Αριστερά και στα κινήματα σήμερα νιώθει να χάνει τις ελπίδες και το θάρρος του, όποιος νομίζει πως οι επαναστάσεις είναι πράγματα που συνέβησαν σε άλλες εποχές και τώρα πια είναι παρωχημένες, όποιος απελπίζεται πως τώρα οι συσχετισμοί δεν αλλάζουν, ας κάνει τον κόπο να διατρέξει τις φωτογραφίες από τον ξεσηκωμό της Πράγας. Ας κοιτάξει τα καθαρά και φωτεινά πρόσωπα των ανθρώπων που κυκλώνουν τα τανκς και τους απελπιστικά στριμωγμένους ρώσους φαντάρους και αξιωματικούς που προσπαθούν να απολογηθούν. Ας κοιτάξει, και θα αντιληφθεί πως δεν υπάρχει συγκλονιστικότερη στιγμή στην ιστορία από την εξέγερση και πως οι ομορφότεροι άνθρωποι στον κόσμο είναι οι σκλάβοι που σπάνε τα δεσμά τους. [Αναδημοσίευση από RedTopia]

Dan La Botz

Ποια είναι η κατάσταση της λαϊκής εξέγερσης στη Νικαράγουα; Τι προκάλεσε την εξέγερση; Ποιος εμπλέκεται στην εξέγερση; Ποιοι είναι οι σημαντικότεροι εθνικοί και διεθνείς παράγοντες; Και ποια είναι η φύση της συζήτησης στην Αριστερά για τη Νικαράγουα;

Συμμαχία των Σοσιαλιστών/στριών της Μέσης Ανατολής

Ένα κύμα διαδηλώσεων και απεργιών έχει εξαπλωθεί από το Δεκέμβριο του 2017 σε όλο το Ιράν που αντιτίθεται στην Ισλαμική Δημοκρατία. Συμμετέχουν σ’ αυτό μεγάλα τμήματα της εργατικής τάξης του Ιράν, γυναίκες και άνδρες, κυρίως νέοι/ες. Πριν από τις διαμαρτυρίες τους προηγήθηκαν και συνεχίζουν να συμμετέχουν σ’ αυτές, διαδηλώσεις και απεργίες από εργαζόμενες/ους και ανέργους/ες, φοιτήτριες/τές, δασκάλους/ες, εργαζόμενες/ους στον τομέα της υγείας, συνταξιούχους/ες, όσες/ους έχασαν τις αποταμιεύσεις τους σε χρεοκοπημένους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, πολιτικούς/ες κρατούμενους/ες και οικογένειες πολιτικών κρατουμένων. Συμμετέχουν μέλη διαφόρων καταπιεσμένων εθνικών μειονοτήτων, όπως Άραβες, Κούρδοι, Λούριοι και Αζέροι, καθώς και διωκώμενες θρησκευτικές μειονότητες όπως οι Μπαχάι και οι Σούφι.

Ilya Budraitskis

Τώρα που η Κρατική Δούμα έχει εγκρίνει στην πρώτη ανάγνωσή του το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος της Ρωσίας, μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά για μια σοβαρή στροφή στις σχέσεις κράτους και κοινωνίας στη Ρωσία. Για πρώτη φορά σε 15 χρόνια, η ρωσική κυβέρνηση διακινδυνεύει μια μεγάλης κλίμακας, μη δημοφιλή μεταρρύθμιση.