Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα (Γαλλία)

Αυτή η ανακοίνωση εκδόθηκε από το NPA το Σάββατο 26 Ιανουαρίου μετά την επίθεσή που δέχτηκε το μπλοκ του στην διαδήλωση των Κίτρινων Γιλέκων του Παρισιού από μια ομάδα της άκρας δεξιάς που αυτοαποκαλείται «Les Zouaves». Αυτό ήταν το ενδέκατο διαδοχικό Σαββατοκύριακο των κινητοποιήσεων, δηλαδή η «Πράξη XI».

του Χάρη Παπαδόπουλου

Η Δεξιά απουσιάζει 20 χρόνια από την κυβέρνηση. Βρήκε τώρα αφορμή για να επιχειρήσει ξανά την επιστροφή της, χάρη στην άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας. Στη Βενεζουέλα το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων καταρρέει και οι μισθοί δεν μπορούν να εγγυηθούν ούτε την απλή επιβίωση του πληθυσμού. Η κυβέρνηση Μαδούρο, όπως και η προηγούμενη του Ούγο Τσάβες, καλούν σε μόνιμη βάση τον λαϊκό κόσμο να στρατευτεί για την πολιτική απόκρουση της Δεξιάς. Αλλά ποτέ αυτές οι κυβερνήσεις δεν τόλμησαν να «κόψουν το κεφάλι της Δεξιάς», απαλλοτριώνοντας το μεγάλο κεφάλαιο.

Ένα ρεπορτάζ της Μαρίας Λούκα. 

Σύμφωνα με μια συγκεντρωτική καταγραφή των υπηρεσιών ασφαλείας 102.754 πολίτες έφυγαν από τη χώρα τη δεκαετία του ’40 για πολιτικούς λόγους, από τους οποίους οι 75.886 στερήθηκαν την ιθαγένεια. Κάπως έτσι – αυθαίρετα και αυταρχικά – αφαιρέθηκε η ιθαγένεια στους ηττημένους του Εμφυλίου. Το κράτος που άρθρωσε τη ρητορική των «εαμοβούλγαρων» και των «κομμουνιστοσυμμοριτών» μετατράπηκε σε μια καταστατική συμμορία που έκλεψε από χιλιάδες ανθρώπους την ιθαγένεια τους, τα σπίτια τους (καθώς οι περισσότερες ιδιοκτησίες δημεύτηκαν) και τη μνημονική τους υπόσταση…

Edgard Sanchez

Στην αρχή της χρονιάς, μια σειρά επιθέσεων, κάποιες συκοφαντικές, εξαπολύθηκαν εναντίον του EZLN [Ejercito Zapatista de Liberacion Nacional / Στρατός των Ζαπατίστα για την Εθνική Απελευθέρωση] μετά τις δηλώσεις για το νέο έτος, ειδικά αυτές του διοικητή Μοϊσές, σχετικά με τα σχέδια της νέας κυβέρνησης του Μεξικού, της οποίας επικεφαλής είναι ο Αντρές Μανουέλ Λόπεζ Ομπραδόρ (AMLO).

Εκτελεστικό Γραφείο της Τέταρτης Διεθνούς

Καλούμε όλες τις επαναστατικές, προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις να κινητοποιηθούν ενάντια σε αυτήν τη νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση και να υπερασπιστούν την κυριαρχία του λαού της Βενεζουέλας, για να επιλύσει τα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματά του δημοκρατικά και ειρηνικά, χωρίς οικονομικά σαμποτάζ και χωρίς απειλή ένοπλης επέμβασης, με σεβασμό στη θέληση της πλειοψηφίας που εκφράζεται μέσω της κάλπης.

Michael Karadjis

Τις ημέρες μετά την ανακοίνωση του Ντόναλντ Τραμπ ότι οι ΗΠΑ επρόκειτο να αποσύρουν γρήγορα τα 2.000 στρατεύματά τους από τη Συρία, υπήρξε ένας τεράστιος αριθμός εικασιών σχετικά με το γιατί έγινε αυτό. Για τη συντριπτική πλειοψηφία, η κίνηση του Τραμπ έχει θεωρηθεί ως μια καθαρά προσωπική ιδιοτροπία, η οποία φέρεται να έρχεται σε σύγκρουση με ό,τι προτιμούν όλοι οι άλλοι κύκλοι των κυρίαρχων τάξεων των ΗΠΑ. Ωστόσο, ...ανεξάρτητα από τις ιδιαιτερότητες του Τραμπ, η απόφαση της απόσυρσης και οι συνέπειές της είναι εντελώς εντός των ορίων των συμφερόντων της αμερικάνικης άρχουσας τάξης.

Το δικό μας ΟΧΙ στη Συμφωνία είναι από την σκοπιά της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, του σεβασμού του δικαιώματος των λαών και του γειτονικού μας λαού, στον αυτοπροσδιορισμό, για να μην αποφασίζουν για αυτούς οι «νονοί» των Βαλκανίων, τοπικοί και διεθνείς. Για αυτό είναι σε πλήρη αντίθεση με το όχι των εθνικιστών – πατριδοκάπηλων, της ακροδεξιάς που είναι το όχι του πολέμου, του μίσους, του φασισμού...

Gilbert Achcar

Αυτό που ξεκίνησε στην Τυνησία πριν από οκτώ χρόνια είναι πράγματι μια μακροπρόθεσμη επαναστατική διαδικασία που δεν θα σταματήσει, όσο το Αραβικό Παλαιό Καθεστώς εξακολουθεί να στέκεται όρθιο. Στην Τυνησία ή το Σουδάν σήμερα και σε όλες τις χώρες της περιοχής ενδεχομένως «η επανάσταση βρίσκεται ακόμα στην πλατεία!», όπως οι νεαροί αιγύπτιοι αντάρτες συνήθιζαν να φωνάζουν πριν εξαναγκαστούν με βάναυση καταστολή σε προσωρινή σιωπή – μέχρι την επόμενη έκρηξη που θα έρθει αναπόφευκτα.

Συμμαχία Σοσιαλιστών/στριών της Μέσης Ανατολής

Εμείς η Συμμαχία Σοσιαλιστριών/στών της Μέσης Ανατολής υποστηρίζουμε τη συνεχιζόμενη εξέγερση που ξέσπασε στο Σουδάν από τις 19 Δεκεμβρίου 2018. Οι διαδηλώσεις πυροδοτήθηκαν από την άρση των επιδοτήσεων στο ψωμί, το σιτάρι και τον ηλεκτρισμό καθώς και για τον πληθωρισμό. Το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών εκτιμά ότι σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού, δηλαδή 20 εκατομμύρια, ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Ωστόσο, τα αιτήματά τους είναι πολύ βαθύτερα και απαιτούν την πτώση του καθεστώτος του Ομάρ αλ-Μπασίρ εξαιτίας των δεκαετιών οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής καταστολής του.

Amgad Fareid Eltayeb

Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν στις 19 Δεκεμβρίου στην πόλη Ατμπάρα, μια πόλη γνωστή για την ιστορία των εργατικών κινημάτων της. Άλλες πόλεις στις οποίες έγιναν διαδηλώσεις την ίδια μέρα ήταν η Αλ-Κανταρίφ, η Νούχοντ και το Πορτ Σουδάν, όπου θα πραγματοποιούνταν προεδρική επίσκεψη από τον Μπασίρ την ίδια ημέρα. Διαδηλώσεις που επεκτάθηκαν σε άλλες πόλεις την επόμενη ημέρα. Στη Ντόγκλα τη Μπαρμπάρ τη Σενάρ το Ελ-Ομπέιντ και στην πρωτεύουσα Χαρτούμ. Την τρίτη ημέρα είδαμε τις διαδηλώσεις να εξαπλώνονται σχεδόν παντού στο Σουδάν.