SOS Παλαιστίνη. Να αντισταθούμε στην εξόντωση και τη βαρβαρότητα!
Εκτελεστικό Γραφείο της Τέταρτης Διεθνούς
Το Ισραήλ προκαλεί λιμοκτονία στη Γάζα ως στρατηγική για την «τελική επίθεση». Τα ανθρωπιστικά και εργατικά κινήματα σε όλο τον κόσμο πρέπει να κινητοποιηθούν για να σταματήσουν τη γενοκτονία! Η βαρβαρότητα που διαπράττει το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό δεν έχει όρια. Πέρα από τους 120.000 τραυματίες και τους 52.000 νεκρούς αμάχους (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία), συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων παιδιών και γυναικών, τους 1,9 εκατομμύρια εσωτερικά εκτοπισμένους (το 80% των κατοίκων της Γάζας), τις επιθέσεις σε αυτοκινητοπομπές αλληλεγγύης, τις εκτελέσεις γιατρών και δημοσιογράφων, τις τελευταίες εβδομάδες η γενοκτονία που συνεχίζεται εδώ και 19 μήνες έχει πάρει ακόμα πιο τρομακτικές διαστάσεις.
Ηνωμένες Πολιτείες: Η άνοδος του φασισμού του τέλους εποχής - Naomi Klein, Astra Taylor
Η κυρίαρχη ιδεολογία της ακροδεξιάς έχει μετατραπεί σε ένα τερατώδη επιβιωτισμό των λευκών ρατσιστών. Ο ρόλος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα κίνημα αρκετά ισχυρό για να τους σταματήσει…Για να έχουμε την ελπίδα να πολεμήσουμε τους φασίστες του τέλους εποχής, με τους όλο και πιο περιοριστικούς και ασφυκτικούς ομόκεντρους κύκλους «τακτοποιημένης αγάπης», θα χρειαστεί να χτίσουμε ένα απείθαρχο και ανοιχτόκαρδο κίνημα πιστών που αγαπούν τη Γη: πιστών σε αυτόν τον πλανήτη, στους κατοίκους του, στα πλάσματά του και στη δυνατότητα ενός βιώσιμου μέλλοντος για όλους μας. Πιστών στο εδώ.
«Έπος και διδάγματα» (Διδάγματα πραγματικά) - Θόδωρος Μαράκης
Ένας άτυπος διάλογος –που δεν έγινε– με τις θέσεις και τις απόψεις της ηγεσίας του ΚΚΕ, όπως αυτές διατυπώθηκαν απ’ αφορμή την 12η και 28η του Οκτώβρη για το 1940 – 1944 και όχι μόνο…Οι σταλινοζαχαριαδικές παραφυάδες του ΚΚΕ ισχυρίζονται ότι: «Το Α΄ γράμμα αποτέλεσε την πολιτική βάση για την συγκρότηση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ». Αν είναι δυνατό ένα γράμμα υποταγής «χωρίς καμία επιφύλαξη» και μάλιστα στο δικτάτορα Μεταξά…Αντίθετα η πολιτική βάση του γράμματος έγινε η βάση για τη συμφωνία του Λιβάνου, της Καζέρτας, την μεγαλειώδη υποδοχή του Σκόμπι στον Πειραιά, τη συμμετοχή στη συγκρότηση της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, τη προδοτική συμφωνία της Βάρκιζας, «ούτε νερό στον Άρη»
Το Κασμίρ πρέπει να είναι ελεύθερο να αποφασίσει το μέλλον του
Avishek Konar
Στις 10 Μαΐου επιτεύχθηκε μια εύθραυστη ειρήνη μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν μετά από τέσσερις τεταμένες ημέρες κλιμάκωσης μετά τις πυραυλικές επιθέσεις της Ινδίας στο πλαίσιο της επιχείρησης Σιντούρ, που επισήμως είχε ως στόχο «τρομοκρατικές υποδομές». Η πρόσφατη αυτή ανάφλεξη προέκυψε μετά τη δολοφονία τουλάχιστον είκοσι έξι τουριστών και αμάχων από ένοπλους μαχητές στο γραφικό λιβάδι του Παχαλγκάμ στο Κασμίρ στις 22 Απριλίου. Η ειδεχθής επίθεση εναντίον αμάχων στο Παχαλγκάμ πρέπει να καταδικαστεί απερίφραστα. Ωστόσο, οι ενέργειες που έγιναν στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας» από την Ινδία έχουν οδηγήσει στο περιθώριο τους απλούς Κασμίριους και έχουν τροφοδοτήσει την οργή που μπορεί να προκαλέσει περισσότερες μαχητικές ενέργειες.
Η μετα-πολιτική πίσω από την άνοδο της ακροδεξιάς στη Ρουμανία
Andrei-Constantin Gudu
Στις δημοσκοπήσεις προηγείται ο Γκεόργκε Σιμιόν, πρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος Συμμαχία για την Ενότητα των Ρουμάνων, ο οποίος αυτοχαρακτηρίζεται ως ο χρισμένος κληρονόμος του Γκεοργκέσκου. Σε τέτοιο βαθμό που το μήνυμα του Σιμιόν είναι ότι αν κερδίσει, θα παραιτηθεί προκειμένου να επαναληφθούν οι προεδρικές εκλογές ώστε να μπορέσει να συμμετάσχει και πάλι ο Γκεοργκέσκου. Τον περασμένο Νοέμβριο, η στρατηγική του ήταν να μετριάσει τον τόνο και την ατζέντα του, ώστε να μπορέσει να κερδίσει τους μετριοπαθείς συντηρητικούς. Αυτό του έδωσε μόνο την τέταρτη θέση, αλλά βλέποντας τον Γκεοργκέσκου να κερδίζει με έναν ριζοσπαστικό λόγο, ο Σιμιόν ωθήθηκε περισσότερο προς την ακροδεξιά.
Η Ινδία και το Πακιστάν στα πρόθυρα της καταστροφής
Ammar Ali Jan
Το Πακιστάν και η Ινδία, δύο πυρηνικά εξοπλισμένοι αντίπαλοι στη Νότια Ασία, βρίσκονται για άλλη μια φορά στα πρόθυρα μιας καταστροφής. Την Τετάρτη, η Ινδία εξαπέλυσε πυραυλικά πλήγματα σε εννέα διαφορετικές περιοχές του Πακιστάν, σκοτώνοντας τουλάχιστον τριάντα έναν αμάχους, συμπεριλαμβανομένου ενός οκτάχρονου παιδιού, σε μια από τις πιο επικίνδυνες κλιμακώσεις των τελευταίων δεκαετιών. Στο περιστατικό σημειώθηκε επίσης η μεγαλύτερη αερομαχία στην ιστορία μεταξύ των δύο γειτόνων, στην οποία συμμετείχαν 125 μαχητικά αεροσκάφη. Την Πέμπτη, η Ινδία κλιμάκωσε περαιτέρω την επιθετικότητα χρησιμοποιώντας μη επανδρωμένα αεροσκάφη Harop ισραηλινής κατασκευής σε διάφορες πόλεις του Πακιστάν, δημιουργώντας πανικό και οργή σε ολόκληρη τη χώρα. Μετά από μια σειρά ινδικών επιθέσεων σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις και μη στρατιωτικούς χώρους, το Πακιστάν ανταπέδωσε το Σάββατο επιτιθέμενο σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε διάφορες πόλεις της Ινδίας, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πρωτοφανείς εντάσεις μεταξύ των γειτονικών χωρών.
Τι κρύβεται πίσω από τη σύλληψη δικαστών από τον Τραμπ;
Carlos Sapir
Στα τέλη Απριλίου, ομοσπονδιακοί πράκτορες συνέλαβαν δύο δικαστές, τον Χοσέ Λουίς Κάνο από το Νέο Μεξικό και τη Χάνα Κ. Ντούγκαν από το Ουισκόνσιν, με την υποτιθέμενη κατηγορία της παροχής βοήθειας σε μετανάστες χωρίς χαρτιά. Όπως συνηθίζει πλέον η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, οι συγκεκριμένοι μετανάστες κατηγορήθηκαν ότι ήταν μέλη της Tren de Aragua, του υπερπόντιου μπαμπούλα της εποχής, με μηδενικά στοιχεία που να το επιβεβαιώνουν. Οι συλλήψεις αυτές έρχονται σε ένα πλαίσιο όπου τα δικαστήρια ήταν ένας από τους λίγους θεσμούς της αστικής δημοκρατίας των ΗΠΑ που (περιστασιακά) αποδοκίμασαν τις αρπαγές εξουσίας από τον Τραμπ και προσπάθησαν να εμποδίσουν (κάποιες από) τις ενέργειές του, και οι δικαστές αυτοί αντιμετώπισαν παρενοχλήσεις και απειλές από τους υποστηρικτές του Τραμπ. Είναι οι επιθέσεις του Τραμπ απλά αντίποινα στους θεωρούμενους εχθρούς του «βαθέος κράτους» στο δικαστικό σώμα; Ή μήπως υπάρχει στην πραγματικότητα μια στρατηγική που παίζεται εδώ;
Για τη συνεχιζόμενη σύγκρουση Ινδίας-Πακιστάν και την κρίση στο Τζαμού και το Κασμίρ
Εργατικό Κόμμα του Λαού του Τζαμού και Κασμίρ (JKAWP)
Το JKAWP καλεί τα διεθνή εργατικά, αντιιμπεριαλιστικά και δημοκρατικά κινήματα να σταθούν στο πλευρό του λαού του Κασμίρ. Ο αγώνας του Κασμίρ δεν είναι απομονωμένος – είναι μέρος του παγκόσμιου αγώνα κατά της αποικιοκρατίας, του μιλιταρισμού και της νεοφιλελεύθερης εκμετάλλευσης. Απευθύνουμε έκκληση στα συνδικάτα, τις φοιτητικές οργανώσεις, τα δίκτυα κοινωνικής δικαιοσύνης και τα αριστερά κινήματα σε όλο τον κόσμο να υψώσουν τη φωνή τους και να υποστηρίξουν τη δίκαιη υπόθεση του λαού του Κασμίρ.
Reform - Οι Εργατικοί τρέφουν το τέρας
Οι Εργατικοί δεν θα αντιμετωπίσουν πραγματικά το Reform. Είναι ευθύνη της Αριστεράς να προσφέρει και αντιπολίτευση στους δρόμους, στις πολιτικές καμπάνιες και εκλογικά στον Φάρατζ και το κόμμα του. Πρέπει να αποκαλύψουμε τα ψέματα και τις αντιφάσεις στις πολιτικές του Reform. Θα υπάρξει άμεση εστίαση σε εκείνα τα συμβούλια που κέρδισε αυτή την Πέμπτη. Ο Φάρατζ υπόσχεται περικοπές σαν του Ντογκ και επιθέσεις στις πρακτικές ίσων ευκαιριών και διαφορετικότητας. Οι τοπικές καμπάνιες που συνδέονται με τα συνδικάτα των εργαζομένων στα δημοτικά συμβούλια θα είναι απαραίτητες.
Επιχείρηση Σιντούρ: Μια επικίνδυνη στρατιωτική κλιμάκωση ενός αντιδραστικού ανταγωνισμού (ανακοινώσεις διεθνιστικών οργανώσεων Ινδίας-Πακιστάν)
Επιμέλεια: elaliberta.gr
Η πυραυλικές επιθέσεις που πραγματοποίησαν οι ινδικές ένοπλες δυνάμεις εναντίον του Πακιστάν και του υπό πακιστανική διοίκηση Κασμίρ είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 31 Πακιστανών, ενώ από την απάντηση του πακιστανικού στρατού (κυρίως πυρά πυροβολικού εναντίον της περιοχής Πουντς στο υπό Ινδική διοίκηση Κασμίρ) σκοτώθηκαν τουλάχιστον 16 άτομα. Τα θύματα και από τις δύο πλευρές είναι ως επί το πλείστον άμαχοι. Μεταφράζουμε παρακάτω τις ανακοινώσεις αντικαπιταλιστικών οργανώσεων από την Ινδία (της οργάνωσης Radical Socialist και του διαδικτυακού περιοδικού Alternative Viewpoint) και το Πακιστάν (της οργάνωσης Haqooq-e-Khalq Party), οι οποίες σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές προσπαθούν να διατυπώσουν μια διεθνιστική αντιπολεμική θέση, υπέρ των συμφερόντων των εργαζόμενων τάξεων και των καταπιεσμένων λαών της περιοχής.
Η Καθολική Εκκλησία ήταν πάντα ένας κοσμικός θεσμός
Elaine Graham-Leigh
Η Καθολική Εκκλησία είναι ένας θεσμός με αξιοσημείωτη μακροβιότητα. Φέτος συμπληρώνονται 1700 χρόνια από τη Σύνοδο της Νίκαιας, μια σύνοδο κορυφής εκπροσώπων από κάθε χριστιανική κοινότητα που συγκλήθηκε από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο για να επιβεβαιώσει την προσχώρηση του στον Χριστιανισμό και τη νέα θέση της θρησκείας στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Από τότε, η Εκκλησία με τα διάφορα δόγματα αποτελεί μέρος της δομής των κοινωνιών σε ολόκληρη την Ευρώπη και πέραν αυτής. Έχει επιβιώσει όχι μόνο από τις αλλαγές των καθεστώτων αλλά και από τις αλλαγές των τρόπων παραγωγής. Αυτή η όψη ουσιαστικής συνέχειας για την Εκκλησία μπορεί να την κάνει να φαντάζει ως ένα φαινόμενο που στέκεται έξω από μια ιστορική υλιστική κατανόηση αυτών των κοινωνιών.