Αν θέλουμε να πάμε αλλιώς, πρέπει να κάνουμε τα πράγματα αλλιώς. Σε κάθε άλλη περίπτωση, μάλλον κάνουμε τα ίδια
Γιάννης Χατζηγιάννης
Νίκος Πελεκούδας
Σε άρθρο τους ο Παντελής Αυθίνος και η Ζέττα Μελαμπιανάκη (το άρθρο στο https://www.elaliberta.gr) αναφέρονται στο γιατί τα ταξικά συνδικάτα και κατ’ επέκταση η αντικαπιταλιστική κι επαναστατική αριστερά πρέπει να συμμετάσχουν, όπως έχει ήδη κάνει το ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) και το ΜΕΤΑ (ΛΑΕ), ενεργητικά στην απεργία-ημέρα πανεθνικής δράσης που κήρυξαν ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με τμήματα του κεφαλαίου στις 30 Μάη.
Συνδικαλιστική Γραφειοκρατία – Απεργία – Συνδικάτα
Πέτρος Νομικός
Με αφορμή τις διχογνωμίες για τη γενική απεργία της 30ης Μαΐου
Μια γενική απεργία λοιπόν, ακόμα κι αν γίνεται για λόγους φθινοπωρινής μελαγχολίας, είναι πάντα μια γενική απεργία των εργατών που δουλεύουν, ή καλύτερα που παύουν να δουλεύουν, στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις και δεν είναι καθόλου μια κινητοποίηση «πολιτών» που σε κάποιου είδους υπερσελήνιο πολιτικό πεδίο απευθύνονται σε ένα ουδέτερο κράτος. Μια γενική εργατική απεργία, αν μιλάμε για τον υποσελήνιο χώρο, στρέφεται αντικειμενικά ενάντια στο κεφάλαιο. Αν είσαι καπιταλιστής, δεν εξουδετερώνεις πολιτικά τους προλεταρίους προγυμνάζοντάς τους για απεργιακή επίθεση εναντίον σου! Κι αν η συνδικαλιστική γραφειοκρατία ήταν απλώς τσιράκια σου που πήραν τέτοια πρωτοβουλία, θα τους είχες καρπαζώσει δεόντως προτού πάρει το πράγμα διαστάσεις. Επομένως ποιο νόημα θα είχε για την συνδικαλιστική γραφειοκρατία να κηρύξει γενική απεργία τη στιγμή ακριβώς που προσπαθεί να πουλήσει τις υπηρεσίες της στο κεφάλαιο; Κατά ποια λογική, κατεβάζοντας τον κόσμο στο δρόμο, θα την έβλεπε ως πειστικότερο σύμμαχο το κεφάλαιο; [Αναδημοσίευση από μπλογκ Παραναγνώστης]
ΟΚΔΕ-Σπάρτακος: ΣΤΙΣ 30 ΜΑΗ πάμε με τα εργατικά συμφέροντα μπροστά, ενάντια σε «Κοινωνικές συμμαχίες» και εργοδοτικές φιέστες
Ο πόλεμος ενάντια σε αυτή τη συμμαχία, η μάχη για διεκδικήσουμε τα αιτήματά μας, δεν θα γίνει μόνο από εκλεγμένους συνδικαλιστές και από την πρωτοπορία του εργατικού κινήματος, αλλά και από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Γιατί όπως πάντα, η απελευθέρωση της εργατικής τάξης είναι έργο της ίδιας. Με όπλο την απεργία, στις 30 Μάη απεργούμε με τα εργατικά συμφέροντα μπροστά, ενάντια στην «Κοινωνική Συμμαχία»
Όχι στις ιμπεριαλιστικές πολεμικές πιέσεις του Τραμπ του Μπίν Σαλμάν, του Νετανιάχου, εναντίον του Ιράν. Υποστήριξη της προοδευτικής και επαναστατικής αντιπολίτευσης στο ιρανικό καθεστώς.
Frieda Afary
Για το Ιράν η απόσυρση των ΗΠΑ από την Πυρηνική Συμφωνία του 2015 θα σημαίνει συντριπτικές κυρώσεις και άμεσο ή συνεχή έμμεσο πόλεμο που κηρύχθηκε από το Ισραήλ και την Σαουδική Αραβία με την υποστήριξη των ΗΠΑ. Για τη Μέση Ανατολή, αυτό θα σημαίνει περαιτέρω καταστροφή και περιφερειακό ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Για τον κόσμο, αυτό θα σημαίνει περαιτέρω διαίρεση μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και περαιτέρω παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό.
Συνδικαλισμός και Συμβούλια
Αντόνιο Γκράμσι
Οι ψευτοεπαναστάτες συνδικαλιστές της Ιταλίας φτάνουν συχνά μέχρι του σημείου να συζητούν αν συμφέρει να γίνει το συνδικάτο (για παράδειγμα των σιδηροδρομικών) ένας κλειστός κύκλος, που δεν υπολογίζει παρά μόνο στους «επαναστάτες», παρά μόνο στην τολμηρή μειοψηφία που συμπαρασύρει τις ψυχρές και αδιάφορες μάζες· δηλαδή φτάνουν να αρνούνται την στοιχειώδη αρχή του συνδικαλισμού που είναι να οργανώσει το σύνολο των μαζών.
Μια Σύντομη Ιστορία της Τουρκικής Αριστεράς, Μέρος 2ο: Από το 1980 μέχρι σήμερα
Φώτης Μπενλισόι
Σε περιόδους έντονης κρίσης, το πολιτικό κέντρο μετατοπίζεται γρήγορα μεταξύ αριστεράς και δεξιάς σαν ένα εκκρεμές. Έτσι, από τη μια, το Γκέζι οδήγησε σε κρίση το προηγούμενο κυβερνητικό μπλοκ και αποσταθεροποίησε το πολιτικό κέντρο, αλλά από την άλλη, η αποτυχία του οδήγησε σε ριζική ακροδεξιά αντίδραση. Παρά τον μαζικό και μαχητικό χαρακτήρα του Γκεζί και τους αγώνες που προκάλεσε, δεν ήταν γενικά σε θέση να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας. Αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι μαζικοί αγώνες δεν προκάλεσαν μια ριζική μετατόπιση της ισορροπίας των δυνάμεων που να είναι ευνοϊκή για τους καταπιεσμένους.
Ανακοίνωση NPA: Αλληλεγγύη στους Παλαιστινίους και τις Παλαιστίνιες – ενάντια στα εγκλήματα του Ισραήλ!
Τη Δευτέρα, ενώ κάποιοι γιόρταζαν τη μεταφορά της Πρεσβείας των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ιερουσαλήμ, οι Παλαιστίνιοι/ες της Γάζας διαδήλωσαν κατά δεκάδες χιλιάδες κοντά στα «σύνορα» με το Ισραήλ. Ο ισραηλινός στρατός άνοιξε για άλλη μια φορά πυρ εναντίον των διαδηλωτών: τη στιγμή που γράφουμε, τουλάχιστον 52 άνθρωποι σκοτώθηκαν.
Η συριακή επανάσταση και η χειραφέτηση των Παλαιστινίων και των Κούρδων
Jojef Daher
Οι κουρδικές οργανώσεις χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν από τα αυταρχικά καθεστώτα και τους ιμπεριαλιστικούς παράγοντες για τα συμφέροντά τους πριν τις θυσιάσουν όταν άλλαξαν αυτά τα συμφέροντα. Αυτό συνέβη και πιθανότατα θα συμβεί ξανά. Ταυτόχρονα, παρόμοια πράγματα συνέβησαν με τις οργανώσεις των Παλαιστινίων που έχουν χρησιμοποιηθεί από διάφορα περιφερειακά αυταρχικά καθεστώτα. Καμία εμπιστοσύνη δεν μπορεί να υπάρχει στις περιφερειακές ή διεθνείς δυνάμεις για την προοπτική της απελευθέρωσης, αν και μπορεί να υπάρξει κάποια τακτική συνεργασία.
Μια Σύντομη Ιστορία της Τουρκικής Αριστεράς, Μέρος 1ο: Από τις απαρχές μέχρι το πραξικόπημα του 1980
Φώτης Μπενλισόι
Η οθωμανική αριστερά ήταν σε μεγάλο βαθμό απόγονος του βαλκανικού-ανατολικοευρωπαϊκού σοσιαλισμού. Κατ’ αρχάς, υπάρχουν οι εθνικές επαναστατικές οργανώσεις της Αρμενίας, οι οποίες επηρεάστηκαν έντονα από το ρωσικό λαϊκιστικό κίνημα. Κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα, οι οργανώσεις αυτές (η Αρμενική Επαναστατική Ομοσπονδία και ο Χίντζακ) είχαν κοινωνικές ρίζες στην Οθωμανική Αρμενία και είχαν αναδείξει σοσιαλιστικά-λαϊκιστικά θέματα. Η Αρμενική Επαναστατική Ομοσπονδία (Tashnak) είχε γίνει μέλος της Δεύτερης Διεθνούς το 1907. Στην άλλη άκρη της αυτοκρατορίας, υπάρχουν δύο διαφορετικά είδη βαλκανικού σοσιαλισμού. Από τη μία πλευρά, υπάρχει η διάσημη Σοσιαλιστική Εργατική Ομοσπονδία Θεσσαλονίκης (Φεντερασιόν), η οποία υπερασπίζει μια θέση σχετικά με το εθνικό ζήτημα που μοιάζει με τον αυστριακό μαρξισμό και τη Μπουντ στη Ρωσία.
Ανοιχτή επιστολή από τη Συμμαχία Σοσιαλιστών/τριών της Μέσης Ανατολής προς τις ιρανικές εργατικές ενώσεις
Οι στρατιωτικές επεμβάσεις της Ισλαμικής Δημοκρατίας στην περιοχή και ειδικά στη Συρία έχουν γίνει τόσο θανατηφόρες και η πιθανότητα στρατιωτικών επιθέσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και τη Σαουδική Αραβία εναντίον του Ιράν έχει αυξηθεί τόσο πολύ ώστε το ιρανικό εργατικό κίνημα δεν μπορεί να προχωρήσει ούτε ένα βήμα μπροστά χωρίς να δηλώσει την ανοιχτή αντίθεση του προς τον μιλιταρισμό του ιρανικού κράτους και όλων αυτών των κρατών.
Ιράν: Οι γυναίκες προκαλούν την θρησκευτική εξουσία
Béhrous Arefi
Στις 27 Δεκεμβρίου 2017, την παραμονή λαϊκών διαδηλώσεων στις οποίες συμμετείχαν πολλές γυναίκες, η Βίντα Μοβαχέντ ανέβηκε σε ένα κιβώτιο της ηλεκτρικής εταιρείας, λίγα βήματα από το Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης, χωρίς πέπλο και με ένα λευκό πανί κρεμασμένο στην άκρη ενός ραβδιού.
