Το κίνημα στο οποίο παρεμβαίνουμε είναι ιστορικό, λόγω της κλίμακας των διαδηλώσεων, της έκτασης τους στις πόλεις, της διάρκειάς του, της ενότητας των οργανώσεων του εργατικού κινήματος που το χαρακτηρίζει, αλλά και του βάθους της αγανάκτησης που υπάρχει σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού απέναντι στην κυβέρνηση. Κάτω από τα χτυπήματα της κυρίαρχης τάξης, το προλεταριάτο τείνει να συγκροτηθεί ως τάξη: Ξεκινώντας από την ετερογένειά του, από την αδυναμία των οργανώσεών του, βλέπουμε να ανασυγκροτεί τα συνδικάτα του, τα οποία μάλιστα στρατολογούν, και να προωθεί συζητήσεις σε όλα τα επίπεδα για το πώς θα αντιμετωπιστεί αυτή η μεταρρύθμιση.

NPA (Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα)

Η κλίμακα των κινητοποιήσεων ανέδειξε τη σφοδρή πάλη που υπάρχει μεταξύ των κοινωνικών τάξεων και δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η αστική τάξη να καταφύγει σε μια αυταρχική λύση. Αυτό ενισχύει την ανάγκη να οικοδομηθεί το ευρύτερο δυνατό ενιαίο μέτωπο πάνω σε ένα σαφές πρόγραμμα. Για όλα αυτά, το NPA προτείνει να συναντηθούν όλες οι οργανώσεις του εργατικού κινήματος και του κοινωνικού κινήματος τις επόμενες ημέρες.

Dina Rizk Khoury

Οι ΗΠΑ υποσχέθηκαν να φέρουν την ελευθερία στους Ιρακινούς, αλλά η οκταετής κατοχή τους οδήγησε σε θάνατο και καταστροφή σε τρομακτική κλίμακα. Άφησαν πίσω τους μια διεφθαρμένη, σεχταριστική πολιτική τάξη που απάντησε στις λαϊκές διαμαρτυρίες με βάναυση καταστολή.

Luiza Toscane

Εδώ και τέσσερα χρόνια, η σουδανική επανάσταση αμφισβητεί την εξουσία. Βασίζεται στην αυτοοργάνωσή της και στις αδυναμίες μιας εξουσίας που δεν είναι σε θέση να τη συντρίψει. Πριν από την επανάσταση που ξεκίνησε το 2018 στο Σουδάν είχαν προηγηθεί αρκετές εξεγέρσεις της νεολαίας τα προηγούμενα χρόνια, ως συνέπεια των διεργασιών που βρίσκονταν τότε σε εξέλιξη στην περιοχή.

Mahmoud Rechedi

Στην τέταρτη επέτειο του λαϊκού κινήματος Χιράκ, που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2019, η Αλγερία βυθίζεται όλο και περισσότερο στον αυταρχισμό και την καταστολή. Το ισχυρό κράτος παίρνει τα πάνω του! Βαδίζοντας ενάντια στα δημοκρατικά αιτήματα και τα ιδανικά του Χιράκ, ακρογωνιαίος λίθος των οποίων ήταν οι ελευθερίες και η λαϊκή κυριαρχία, η παράνομη εξουσία που επικρατεί εγκλωβίζεται στην αυταρχική της διολίσθηση.

Pierre Rousset

Την 1η Φεβρουαρίου 2021, ο στρατός της Βιρμανίας (Τατμαντό) διέκοψε την κυβερνητική του συμβίωση με τον Εθνικό Σύνδεσμο για τη Δημοκρατία (ΕΣΔ), φυλακίζοντας τους ηγέτες του, και στη συνέχεια βύθισε ολόκληρη τη χώρα σε έναν αποτρόπαιο ασύμμετρο πόλεμο. Δύο χρόνια αργότερα, δεν έχει ακόμη καταφέρει να επιβάλει τον έλεγχό του σε μεγάλο μέρος της επικράτειας. Παρά τις ελλείψεις τους σε όπλα, οι διάφορες συνιστώσες της αντίστασης τον έχουν καταβάλει, προκειμένου να θέσουν τέλος σε ένα στρατιωτικό καθεστώς που έχει καταστήσει σαφή την άρνησή του σε οποιαδήποτε δημοκρατική μετάβαση.

Ακολουθεί μια συνέντευξη με μέλη άλλης μιας μονάδας που έχει υποστηρίξει η Good Night Imperial Pride. Μιλήσαμε με Ρώσους αναρχικούς που πολεμούν στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και μιλήσαμε για το μέτωπο, τη ζωή πριν από μια εισβολή πλήρους κλίμακας και πώς είναι να είσαι Ρώσος στον ουκρανικό στρατό. Ρωτήσαμε τόσο τον J όσο και τον V (δεν μπορούμε να πούμε τα πραγματικά τους ονόματα) τις ίδιες ερωτήσεις και απάντησαν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο.

Μετά από ένα χρόνο πολέμου στην Ουκρανία και ενόψει της Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, η Νάντια Μπανταουί μίλησε με τις Μίρα και Μπέλλα από το Ρωσικό Σοσιαλιστικό Κίνημα (RSD, Ενωμένη Γραμματεία)  και τη Λίλια Βεζεβάτοβα, μία από τις συντονίστριες της Φεμινιστικής Αντιπολεμικής Αντίστασης (FAS). Ποιες μορφές αντίστασης στον πόλεμο στην Ουκρανία υπάρχουν σήμερα στη Ρωσία; Ποια είναι τα συγκεκριμένα παραδείγματα και αποτελέσματα της αντίστασης; Σε τι διαφέρει η αντίσταση της Αριστεράς στον πόλεμο από εκείνη άλλων πολιτικών στρατοπέδων; Πώς μπορεί η αριστερά σε άλλες χώρες να εκφράσει την αλληλεγγύη της με τη ρωσική αριστερά που αντιτίθεται στον πόλεμο;

Τι συμβαίνει στη Γαλλία αυτό το Μάρτη του σωτήριου έτους 2023; Συμβαίνει ότι η Γαλλία έχει πια μπει για τα καλά σε μια -πάρα πολλά υποσχόμενη- κοινωνική και πολιτική κρίση που αρχίζει να συγκρίνεται μόνο με εκείνες του Μάη του ‘68 και του 1936! Δηλαδή, ότι βιώνει ήδη, ούτε λίγο ούτε πολύ, μια από εκείνες τις σπάνιες αγωνιστικές εξάρσεις του λαού της, στις οποίες μας έχει συνηθίσει στους τρεις τελευταίους αιώνες!

Η χρησιμοποίηση του άρθρου 49-3 από την κυβέρνηση αποτελεί αντιδημοκρατικό σκάνδαλο. Εκφράζει την έλλειψη κοινωνικής βάσης της εξουσίας και την αυταρχική της πορεία. Με την πίεση του κινήματος, παρά τη συμφωνία με τη δεξιά LR, οι βουλευτές δεν τόλμησαν να ψηφίσουν τη μεταρρύθμιση. Αυτό ενισχύει την έλλειψη νομιμοποίησης της κυβέρνησης και σπρώχνει και τις ηγεσίες που είναι ενταγμένες στους θεσμούς να παραμείνουν μέσα στις κινητοποιήσεις, με πρώτη-πρώτη την CFDT. Δείχνει τον ιδιαίτερα αντιδημοκρατικό χαρακτήρα των θεσμών της 5ης Δημοκρατίας, που επιτρέπουν σε μια μειοψηφική κυβέρνηση να περνά μια μεταρρύθμιση.