Αν η «ανταρσία» του Βελουχιώτη έχει κάποια μήνυμα, αυτό ήταν πως, στις συνθήκες της ρευστότητας και του επαναστατικού ενθουσιασμού που δεν είχε κοπάσει, τίποτα δεν θα επέτρεπε στο αστικό σύστημα και τις ελίτ να παλινορθωθούν παρά μόνο η απόφαση του κινήματος να τους το επιτρέψει κάτι τέτοιο.... Κι αν υπάρχει κάτι που δίδαξε ο Άρης, δίνοντας και τη ζωή του για να το υπερασπιστεί, χωράει σε ένα σύνθημα που ταξίδεψε από τις μέρες του για να κωδικοποιηθεί στις μέρες μας: Βάρκιζα τέλος.

[Αναδημοσίευση]

Η έξοδος από το ευρώ, όπως την προτείνει ο Σόιμπλε, πιο πολλά κοινά στοιχεία έχει με την γραμμή Μέρκελ και Τσίπρα που καταλήγουν «πάση θυσία στο ευρώ», παρά με τη ριζοσπαστική γραμμή εξόδου από το ευρώ, που αντιμετωπίζει τη νομισματική ανεξαρτησία ως αναγκαίο μέσο για την ανατροπή της πολιτικής της λιτότητας και τον τερματισμό των νεοαποικιακών πολιτικών.

[Αναδημοσίευση]

ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ-ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ

Ανακοίνωση για την δίκη των συλληφθέντων της 15ης Ιούλη

Τελείωσε σήμερα 28 Ιουλίου η δίκη των 7 από τους συλληφθέντες της 15ης Ιούλη. Παρά το διάτρητο κατηγορητήριο και τις συνεχής αντιφάσεις των αστυνομικών/μαρτύρων κατηγορίας, μόνο οι 4 από τους 7 κατηγορούμενους αθωώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι 3 καταδικάστηκαν με πρωτοφανή σκληρότητα, χωρίς αναγνώριση ελαφρυντικών για κανέναν από τους τρεις και με τη μέγιστη δυνατή περίοδο αναστολής, τα τρία χρόνια. 

Ανάμεσα σε αυτούς που αθωώθηκαν είναι ο σύντροφός μας Μάνθος Ταβουλάρης, Πρόεδρος του Σωματείου Βιβλίου-Χάρτου Αττικής, που είχε συλληφθεί στην προσπάθειά του να προστατέψει τους συναδέλφους του από τις δυνάμεις καταστολής.

Η σκληρότητα της έδρας εξαντλήθηκε στις ποινές των 3 αγωνιστών που καταδικάστηκαν. Ο μοναδικός μετανάστης και εργαζόμενος Ν.Λ., τιμωρήθηκε με τη μεγαλύτερη ποινή, προς παραδειγματισμό προφανώς από την «αριστερή» κυβέρνηση σε όλους εκείνους τους μετανάστες που τολμούν να οργανώνονται και να διαδηλώνουν. Ο εργαζόμενος και μέλος της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σ. Μιχάλης Γκουντούμας, επίσης καταδικάστηκε, προς παραδειγματισμό και τιμωρία εκείνης της αριστεράς που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή απέναντι στα μνημόνια, ανεξαρτήτου προέλευσης. Ο τελευταίος αγωνιστής και μέλος διαφόρων κοινωνικών δομών αλληλεγγύης στη γειτονιά του, Γ.Κ., τιμωρήθηκε, γιατί η αλληλεγγύη είναι ο αντίποδας στον ατομισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό που οδηγεί τη θιγόμενη πλειοψηφία η μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Και τις τρεις μέρες διεξαγωγής της δίκης παρωδίας, οι μάρτυρες κατηγορίας και οι συνάδελφοι και φίλοι τους ήταν παρόντες, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα κλίμα τρομοκρατίας και φόβου τόσο στους μάρτυρες υπεράσπισης, όσο και στους αλληλέγγυους και τις αλληλέγγυες. Οι καταγγελίες των δικηγόρων υπεράσπισης έπεσαν στο κενό, ενώ από την άλλη δεν ήταν λίγες οι φορές που τα «φιλικά πηγαδάκια» εισαγγελέα και μαρτύρων κατηγορίας έγιναν αντιληπτά από τους αλληλέγγυους, την ίδια στιγμή που οι καταθέσεις μαρτύρων υπεράσπισης δεν ελήφθησαν υπόψη, όπως επίσης και τα 83 ψηφίσματα αλληλεγγύης από σωματεία, κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις από όλον τον κόσμο και οι 2700 υπογραφές και προσωπικές δηλώσεις αλληλεγγύης.

Το ΔΣ του Συλλόγου των Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών εκφράζει ομόφωνα την αμέριστη συμπαράστασή του στη συναδέλφισσα, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου εκπαιδευτικών ιδιωτικής εκπαίδευσης Ηρακλείου Γαλάτεια Καζαντζάκη στην οποία ανακοινώθηκε η μη συνέχιση της εργασίας της στο φροντιστήριο «ΕΠΙΛΟΓΗ»  τη σχολική χρονιά 2015-2016 λόγω «διατάραξης του καλού και οικογενειακού κλίματος» της επιχείρησης…

Με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο έγινε σαφές από το υπουργείο και την κυβέρνηση ότι δεν υπάρχει «φιλολαϊκή» διαχείριση του μνημονίου, μια που όλα υπάγονται και εκπορεύονται από τα ασφυκτικά πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.

Θα πληρώσουμε ξανά ακριβά το μάρμαρο των τραπεζών για να εξασφαλιστούν τα συμφέροντα ντόπιων και ξένων τραπεζιτών και πιστωτών. Η συμφωνία έχει ανοίξει το δρόμο ακόμη και για κούρεμα των καταθέσεων. Οι τράπεζες θα συνεχίσουν να είναι στα χέρια του κεφαλαίου παρόλο που έχουν εξαγορασθεί πολλές φορές την αξία τους από το υστέρημα του ελληνικού λαού. Θα συνεχίσουν να είναι τα τανκς ισοπέδωσης της λαϊκής βούλησης και μηχανισμός στραγγαλισμού του πολιτικού συστήματος. Η κρατικοποίηση τους με εργατικό έλεγχο είναι καθήκον πρώτης γραμμής για να αποκρουστούν οι εκβιασμοί και να ανοίξει ένας άλλος δρόμος ξεπεράσματος της κρίσης προς όφελος των εργαζομένων και του λαού. Από μόνη της αυτή η επιλογή δεν αρκεί αλλά και χωρίς αυτή είναι σχεδόν αδύνατον να επιτευχθεί μια ανατροπή.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ για τη δίκη των συνδικαλιστών, 22.07.2015

Τo βράδυ της 15ης Ιουλίου, μέρα γενικής απεργίας στο Δημόσιο ενάντια στο νέο μνημόνιο, στο συλλαλητήριο που διοργάνωναν συνδικάτα και κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις, η αστυνομία της “κυβέρνησης της Αριστεράς” ξόδεψε όλο της το μένος.

Χρειάστηκαν λίγα μόλις εικοσιτετράωρα για να μετατρέψει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το συντριπτικό ταξικό ΟΧΙ στη συμφωνία με την ΕΕ και το ΔΝΤ σε ένα άνευ όρων ΝΑΙ. Στην πραγματικότητα, χρειάστηκαν μόνο λίγες ώρες, αφού η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να υπογράψει πάση θυσία συμφωνία, σε συνεργασία με τα μνημονιακά κόμματα του κεφαλαίου, ήταν ήδη σαφέστατη στο “συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών” το επόμενο πρωί μετά το δημοψήφισμα. 

Η πλατιά γη των ταξικών αγώνων για την ανατροπή των μνημονίων θα δώσει δύναμη στον λαό Ανταίο για ένα βαδίσει ένα άλλο δρόμο ξεπεράσματος της κρίσης προς όφελος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, που η σκληρή πάλη γι αυτό θα δημιουργεί ρωγμές στα κοινωνικά τείχη της φυλακής μας, θα ανοίγει και θα στρώνει ένα μικρό μονοπάτι που θα αφήνει την ελπίδα ζωντανή για ένα μέλλον όπου θα κυριαρχεί η εργατική δημοκρατία. Όλοι μα όλοι θα κρινόμαστε σε σχέση με αυτό το ζήτημα. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για καθυστερήσεις και παραλείψεις.

Συμμετέχουμε στη συγκέντρωση συμπαράστασης στα δικαστήρια Ευελπίδων, στις 22 Ιουλίου, ώρα 9 π.μ. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, βαδίζοντας πιστά στα χνάρια των προκατόχων της, αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει νέα μέτρα καταστροφής των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων και να ολοκληρώσει την πραξικοπηματική διαστροφή του μαζικού ταξικού ΟΧΙ, χωρίς να καταφύγει στην ύστατη μορφή κοινωνικής κατίσχυσης: την κρατική-αστυνομική βία και καταστολή.